Zasilane z Arduino, kontrolowane przez czujnik zanikające paski świetlne LED: 6 kroków (ze zdjęciami)

2024 Autor: John Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-30 11:30

Niedawno zaktualizowałem swoją kuchnię i wiedziałem, że oświetlenie „podniesie” wygląd szafek. Wybrałem „True Handless”, więc mam lukę pod powierzchnią roboczą, a także podpórkę, pod szafką i na górze dostępnych szafek i chciałem je oświetlić. Po rozejrzeniu się nie mogłem znaleźć dokładnie tego, czego chciałem, i postanowiłem spróbować zrobić własne.

Do oświetlenia wybrałem jednokolorowe, ciepłobiałe taśmy LED (typ wodoodporny z elastyczną powłoką z tworzywa sztucznego dla ochrony).

W przypadku szafek ściennych, ponieważ były one płaskie na dole, wybrałem kilka bardzo niskoprofilowych lamp i poprowadziłem kabel wewnątrz szafki i z tyłu (wewnątrz szafek wyciąłem rowek za pomocą narzędzia Dremel na kabel, a następnie wypełniłem go z powrotem w raz kabel był w środku, więc nie ma po nim śladu).

ALE… nie chciałem dużego przełącznika i chciałem uzyskać wygląd premium, jak wyglądały światła, więc po rozejrzeniu się i znalezieniu kilku przełączników zanikania i jednego z włączonym Alexa, nadal nie mogłem go znaleźć który mógłby uruchomić całe oświetlenie i nadal dobrze wyglądać, więc postanowiłem stworzyć własne.

W związku z tym mój projekt polegał na wyprodukowaniu jednego urządzenia, które mogłoby zasilać wszystkie cztery światła, z rozłożonym, szybkim gaszeniem z czujnika pasywnego – trzymaj, dopóki nie wyjdę z kuchni i albo przełącznik, aby „zmusić” go do pozostania włączony, albo jeśli wyjdę z kuchni, żeby znikła po określonym czasie, jeśli nikogo nie zobaczy.

(I kosztował niewiele więcej niż jedna gotowa jednostka poza amazon – z częściami zapasowymi!).

Oto wideo z tego w akcji

Krok 1: Części

Poniżej mam listę części, których użyłem z Amazona. Możesz kliknąć link, aby je kupić, ale jeśli masz podobne przedmioty, użyj ich!!! Pamiętaj, że niektóre z nich to „wiele” przedmiotów, więc powinieneś mieć wystarczająco dużo części zapasowych, aby zrobić je dla przyjaciół i rodziny lub po prostu do innych projektów - ale są one tak niedrogie, że zakup jednego i tak często jest równoważony przez opłaty przewozowe…..

Części do tego projektu:

Pełny zestaw Arduino (Uwaga: nie jest wymagany, ale zawiera wiele rzeczy do przyszłej zabawy!):

Arduino NANO (używany w pudełku):

Czujnik PIR:

Taśmy świetlne LED:

Sterownik LED (zasilanie):

Płyty MOSFET:

Naciśnij, aby zmienić przełączniki:

Czarna skrzynka do przechowywania Arduino i tranzystorów MOSFET:

Białe pudełko na czujnik i przełącznik:

Podłączanie przewodu z komponentów do taśm LED:

Wtyki i gniazda 2.1mm:

Przewód do połączenia Arduino z innymi komponentami:

Radiatory termiczne (dla MOSFETów):

Termiczna taśma dwustronna:

Koszulka termokurczliwa

Krok 2: Technologia i jak ona do siebie pasuje

Aby to zrobić, najpierw musimy zrobić obwód…

Więc na początek użyłem deski do krojenia chleba i pełnowymiarowego Ardiuno Uno. Nigdy wcześniej nie używałem Arduino, kupiłem pakiet zawierający Uno innej firmy i cały zestaw części (które później wykorzystam do innych projektów). Oczywiście nie musisz tego robić, jeśli po prostu podążasz za tym projektem, ale dobrym pomysłem jest, jeśli może to skłonić Cię do budowania innych rzeczy.

Płytka do chleba pozwala po prostu wsunąć przewody i komponenty na plastikową płytkę, aby przetestować projekt części elektronicznej.

Połączyłem go z kilkoma czerwonymi diodami LED, co pozwoliło mi sprawdzić, jak działa zanikająca część programu (chwilowo ustawiłem czas wyłączenia po 10 sekundach, abym mógł zobaczyć efekt rozłożonego zanikania i zanikania). Działa to w ten sposób, że diody LED włączają się i wyłączają natychmiastowo (w przeciwieństwie do tradycyjnych żarówek), więc nie trzeba podłączać zmiennego napięcia – można je włączać i wyłączać tak szybko, że nie wyglądają tak, jakby nie były tak jasne. Nazywa się to modulacją fali impulsowej (w skrócie PWM). Zasadniczo im dłużej trzymasz je „włączone”, tym jaśniejsze stają się.

UWAGA: gdy podłączyłem rzeczywiste paski świetlne, pobór prądu z każdego z kompletnych pasków powoduje, że są one nieco mniej jasne ORAZ nieco inaczej zanikają – dlatego stworzyłem program z pewnymi konfigurowalnymi ustawieniami)

Chociaż można kupić małe zasilacze wtykowe do bezpośredniego zasilania taśm LED, ponieważ mam ich cztery, zdecydowałem się na zakup sterownika LED (w zasadzie zasilacz o wyższym prądzie wyjściowym). Przeceniłem to, ponieważ nie sprawdzałem rzeczywistego poboru prądu, dopóki nie został zbudowany (ponieważ robiłem to wszystko przed zainstalowaniem kuchni). Jeśli montujesz to w istniejącej kuchni (lub do czegokolwiek tego używasz), możesz zmierzyć pobór prądu na pasek, dodać wartości, a następnie wybrać odpowiedni sterownik LED (następny wzrost mocy).

Po przejściu na płytkę zdałem sobie sprawę, że pobór prądu ze świateł byłby zbyt wysoki, aby można go było zasilać bezpośrednio z Arduino, więc dla prawdziwej jednostki użyłem kilku tranzystorów MOSFET – działają one zasadniczo jak przekaźnik – jeśli otrzymają zasilanie (ze strony niskiego poboru mocy), następnie włączają połączenie po stronie wysokoprądowej.

Oszukiwałem tutaj – mogłem właśnie kupić rzeczywiste MOSFET-y, ale są dostępne niektóre już zamontowane na małych płytkach drukowanych, wraz ze złączami śrubowymi i ślicznymi małymi diodami LED SMD na płytce, dzięki czemu można zobaczyć ich stan. Oszczędź czas na lutowaniu? O tak!

Nawet z MOSFET-ami maksymalna ocena długości pasków LED wciąż rysowała kilka AMP, a MOSFET zalecał dodanie radiatora, aby utrzymać je w niskiej temperaturze. Wziąłem więc kilka małych radiatorów i użyłem dwustronnej taśmy termoprzewodzącej, aby przykleić je do metalowej części radiatora. Na pełnej mocy wciąż się nagrzewają, ale po regulacji maksymalnej jasności w moim programie (diody były ZA jasne) stwierdziłem, że MOSFETy i tak się nie nagrzewają, ale warto je dodać, aby wydłużyć żywotność podzespołów lub jeśli wybierzesz jaśniejszy poziom niż ja.

Czujnik był również dostępny zapakowany na małej płytce drukowanej, która zawiera wszystkie obwody pomocnicze, a także kilka zworek (małe piny z łączem, które można przełączać między pozycjami, aby wybrać różne opcje) i zmienną koniec czasu. Ponieważ używamy tego do wyzwalania naszego własnego timera, możemy pozostawić je w domyślnej pozycji.

Dodałem mały przełącznik Push to Make w pobliżu czujnika, aby móc „włączać” światła w sposób ciągły i wyłączać je drugim naciśnięciem. To był komponent, z którym miałem najwięcej problemów, ponieważ kombinacja rzeczy oznaczała, że Arduino często myślał, że przełącznik jest wciśnięty, więc włączał i wyłączał światła losowo. Wydawało się, że jest to połączenie szumu w Arduino, długości kabla, szumu na linii uziemienia / 0V i tego, że połączenia w przełącznikach są głośne, więc należy je „odbić”. Bawiłem się kilkoma rzeczami, ale ostatecznie zdecydowałem się na sprawdzenie programu. Naciskałem przycisk przez kilka milisekund – w zasadzie odbijając się, ale także ignorując wszelkie hałasy.

W przypadku prawdziwej jednostki znalazłem małe, dyskretne pudełko, w którym mieści się czujnik i przełącznik wciskany, a także drugie, które pasowało do wszystkich płyt i kabli MOSFET. Aby było łatwiej, kupiłem dwużyłowy kabel, który mógłby przenosić prąd (i oznaczyłem jeden kabel dla łatwej identyfikacji) i poprowadziłem go po kuchni do punktów początkowych każdego z pasków świetlnych. Kupiłem też kilka gniazd i wtyczek, co pozwoliło mi zakończyć kable na wtyczce i zamontowałem cztery gniazda w większej skrzynce. W ten sposób mogłem zmienić kolejność pasków świetlnych, aby zaczynały się od tablicy, przez uchwyty, pod szafką i nad oświetleniem szafki, po prostu odłączając je, zamiast zmieniać kod.

W tym pudełku z łatwością zamontowano również Arduino NANO (ponownie płytkę innej firmy za mniej niż 3 funty) na górze. Aby uzyskać małe połączenia z NANO i do MOSFET-ów itp., użyłem różnych kolorowych kabli jednożyłowych (użyłem jednego z izolacją termiczną, ale nie musisz). Nadal używałem dwużyłowego kabla o wyższym prądzie od tranzystorów MOSFET do gniazd.

Do wywiercenia pudełek na szczęście miałem do dyspozycji wiertarkę kolumnową, ale nawet bez niej można wywiercić otwór pilotażowy mniejszym wiertłem, a następnie poszerzyć otwór do potrzebnego rozmiaru wiertłem stopniowym (https:// amzn.do/2DctXYh). W ten sposób uzyskujesz schludniejsze, bardziej kontrolowane otwory, szczególnie w pudełkach z ABS.

Wywierć otwory zgodnie ze schematem.

Białe pudełko zaznaczyłem pozycję czujnika i gdzie leży biała soczewka Fresnela. Potem, gdy znalazłem, gdzie jest środek, wywierciłem otwór pilotowy, a następnie użyłem większego wiertła stopniowego, aby go poszerzyć (można po prostu użyć wiertła do „drewna” o tym większym rozmiarze). Następnie musiałem wyszlifować nieco większy otwór, ALE nie przepchnąłem całej soczewki Fresnela przez otwór – utrzymując otwór mniejszy, nie sprawia to, że czujnik jest tak „widoczny”.

Na białym pudełku znajdziesz również kilka występów, które wystają z boku, aby umożliwić przykręcenie pudełka do ściany itp., Ale odciąłem je. Następnie poszerzyłem małe wycięcie w pudełku przeznaczone na kabel z jednej strony, aby pasował do większego 4-żyłowego kabla, którego użyłem, a po drugiej stronie pudełka poszerzyłem go, aby pasował do przełącznika (patrz zdjęcie).

Krok 3: Okablowanie

Zobacz załączony schemat połączeń.

Zasadniczo można użyć złączy wciskanych, a następnie przylutować piny dołączone do Arduino lub tak jak ja, po prostu przylutować bezpośrednio do pinów na płytce Arduino. Podobnie jak w przypadku każdej pracy lutowniczej, jeśli nie masz doświadczenia, spójrz na filmy na Youtube i poćwicz najpierw - ale zasadniczo: 1) Użyj dobrego ciepła (nie za gorącego i nie za zimnego) na żelazku i upewnij się, że grot nie jest wyszczerbiony. 2) Nie "ładuj" lutu na końcówkę żelazka (chociaż dobrą praktyką jest 'lutowanie' końcówki przy pierwszym uruchomieniu, a następnie wycieranie lub usuwanie nadmiaru - ćwicz dotykanie końcówki żelazka do elementu i zaraz potem przyłóż lut do grota i elementu jednocześnie i powinien „wypłynąć” na płytkę 3) Nie przegrzewaj elementów (UWAGA!!!) - jeśli nie wydaje się płynąć, zostaw go do ostygnięcia i spróbuj ponownie za chwilę, a także nie pracuj zbyt długo na tym samym obszarze. 4) o ile nie masz trzech rąk lub nie masz doświadczenia w trzymaniu pałeczek, kup jedną z tych rzeczy Helping Hands, aby trzymać elementy razem (np.

Aby ułatwić sobie życie, odlutowałem również 3-pinowe złącza na płytkach MOSFET. Aby to zrobić, wtop trochę lutu na istniejące połączenie lutownicze, aby pomóc mu ponownie płynąć, a następnie użyj szczypiec, aby przeciągnąć szpilki, gdy lut jest nadal stopiony. Pomaga, jeśli masz pompkę do lutowania lub knot, aby wyciągnąć stopiony lut przed wyciągnięciem komponentu (np. https://amzn.to/2Z8P9aT), ale możesz się bez niego obejść. Podobnie, możesz po prostu przylutować bezpośrednio do pinów, jeśli chcesz (chociaż lepiej jest, jeśli podłączysz bezpośrednio do płytki).

Teraz spójrz na schemat połączeń.

Weź kawałek cienkiego drutu jednożyłowego i zdejmij trochę izolacji z końca (uważam, że ściągacze do rolek i obcinak https://amzn.to/2DcSkom są dobre), a następnie skręć przewody i wtop na nie trochę lutu. trzymaj je razem. Przełóż drut przez otwór w płytce, a następnie przylutuj go na miejsce.

Kontynuuj to dla wszystkich przewodów na Arduino, które wymieniłem (użyj liczby potrzebnych pinów cyfrowych - mam 4 zestawy świateł, ale możesz użyć mniej więcej). Najlepiej użyć kolorowego kabla, który pasuje do zastosowania (np. 12V czerwony, GND czarny itp.).

Aby zadbać o porządek i zapobiec zwarciom, polecam nasunąć kawałek koszulki termokurczliwej (https://amzn.to/2Dc6lD3) dla każdego połączenia na przewód przed lutowaniem. Trzymaj go z daleka podczas lutowania, a następnie, gdy złącze ostygnie i po przetestowaniu wszystkiego, nasuń go na połączenie i podgrzej opalarką przez kilka sekund. Kurczy się, tworząc zgrabne połączenie.

UWAGI: Czytałem gdzieś, że jest pewien przesłuch między niektórymi pinami w Arduino D12 lub D8. Aby być bezpiecznym, użyłem D3 do czwartego wyjścia - ale jeśli chcesz wypróbować inne, nie krępuj się, tylko nie zapomnij zaktualizować go w kodzie.

Przytnij kable do odpowiedniej długości, aby zmieściły się w pudełku, a następnie przytnij i ponownie obetnij końce. Tym razem przylutuj kable do płytek MOSFET na pinach jak pokazano. Każde wyjście cyfrowe (D9, D10, D11 i D3) należy przylutować do jednej z czterech płytek. W przypadku wyjść GND połączyłem je wszystkie i połączyłem kropelką lutowia – nienajlepiej, ale i tak wszystko chowa się w pudełku….

Arduino na tranzystory MOSFET

Napięcie wejściowe podłączyłem w ten sam sposób do +12V i GND, a następnie włożyłem je i kilka krótkich odcinków 2-żyłowego kabla do Chocblock. To pozwoliło mi użyć Choblocka jako odciążenia zasilania wejściowego ze sterownika LED / zasilacza, a także pozwoliło na dokładniejsze połączenie grubszych 2-żyłowych kabli. Początkowo pocynowałem końce kabli, ale stwierdziłem, że nie pasują one dobrze do połączeń na płytach MOSFET, więc skończyło się na odcięciu ocynowanych końcówek i lepiej pasowały.

Wziąłem jeszcze 4 cm odcinki 2-żyłowego kabla i przylutowałem je do gniazd 2.1. Zwróć uwagę, że mają one na sobie trzy styki, a jeden służy do dostarczania zasilania po usunięciu połączenia. Użyj połączenia dla wewnętrznego pinu (12V) i zewnętrznego (GND) i pozostaw trzeci pin odłączony. Następnie przełóż każdy kabel przez otwory z boku pudełka, dodaj nakrętkę, a następnie włóż je do zacisków wyjściowych złącza MOSFET i dokręć.

Podłączanie czujnika

Używając czterożyłowego kabla, przytnij odcinek na tyle długi, aby przemieścić się z miejsca, w którym chowasz zasilacz i skrzynkę, do miejsca, w którym chcesz umieścić czujnik (upewnij się, że jest to miejsce, które Cię złapie, gdy wejdziesz w obszar, ale nie potknięcie się, gdy ktoś przejdzie obok pokoju!).

Przylutuj przewody do pinów na płytce czujnika (możesz usunąć piny, jeśli wolisz) i używając krótkiego kabla (czarnego!), podłącz kabel łączący, aby kontynuować kabel GND z jednej strony przełącznika. Następnie przylutuj kolejny z przewodów z kabla 4-żyłowego po drugiej stronie przełącznika.

Umieść czujnik i przełącznik w białym pudełku, a następnie poprowadź kabel po pokoju, a następnie przełóż drugi koniec kabla przez otwór w czarnej skrzynce i przylutuj przewody do odpowiednich pinów w Arduino.

Umieść małą opaskę kablową wokół kabla wewnątrz pudełka, aby zapobiec pociągnięciu tego kabla i uszkodzeniu połączenia z Arduino.

Moc

Kupiony przeze mnie sterownik LED (zasilacz) miał dwie końcówki wyjściowe - oba miały wyjście 12V i GND, więc użyłem obu i podzieliłem użycie tak, aby 2 x diody LED przeszły przez dwa tranzystory MOSFET i były zasilane z jednego z nich. wyjścia zasilające, a pozostałe 2 diody LED z drugiego wyjścia. W zależności od obciążenia diod LED, których używasz, możesz wybrać inny zasilacz i mieć tylko jedno wyjście.

Tak więc moje pudełko ma 2 x otwory, w które wchodzą kable z zasilacza, a następnie włożyłem do środka Chocblock, aby wykonać połączenie, a także zapewnić odciążenie.

Krok 4: Program Arduino

Program (w załączeniu) powinien być stosunkowo oczywisty i przez cały czas starałem się przedstawiać komentarze. Zachęcamy do zmiany go pod kątem własnych wymagań projektowych.

WAŻNE: Ustawiłem to oryginalnie na zestawie części i Arduino UNO. Jeśli następnie użyjesz płyt Arduino NANO, bootloader na nich prawdopodobnie będzie starszy. Nie musisz tego aktualizować (jest na to sposób, ale nie jest to potrzebne w tym projekcie). Wystarczy, że wybierzesz Arduino NANO w menu Narzędzia>Płyta, a następnie wybierz właściwy w Narzędzia>Procesor. Po wybraniu portu COM możesz także zobaczyć, co się dzieje, gdy połączysz się z konsolą szeregową (Narzędzia > Monitor szeregowy).

To jest mój pierwszy projekt Arduino i ucieszyłem się, że pobieranie i instalacja oraz korzystanie z narzędzi programistycznych Arduino było naprawdę łatwe (to coś, co pozwala wpisywać programy i wgrywać je na płytkę). (pobierz IDE z

Po prostu podłączając płytkę do portu USB, pojawia się jako urządzenie, do którego można wgrać program do płytki i kod działa!

Jak działa kod

Zasadniczo na górze jest trochę konfiguracji, w której wszystko definiuję. Tutaj możesz zmienić piny używane do świateł, maksymalną jasność świateł (255 to max), jak szybko zanika i jak szybko zanika.

Istnieje również wartość przesunięcia, która jest przerwą między zanikaniem jednego światła do następnego - więc nie musisz czekać na zanikanie każdego z nich - możesz rozpocząć następne zanikanie, zanim poprzednie zaniknie.

Wybrałem wartości, które działają na mnie, ale zachęcam do eksperymentowania. Jednak: 1) Odradzałbym ustawianie maksymalnej jasności zbyt wysoko - choć działa to czuję, że światła są zbyt jasne i niesubtelne (a przy długim ciągu diod LED dodatkowy prąd sprawia, że MOSFET-y się nagrzewają - w czym przypadku wymiany pudełka na bardziej wentylowane). 2) przesunięcie działa dla bieżących wartości, ale ze względu na sposób, w jaki diody LED nie zwiększają jasności w sposób liniowy w zależności od zastosowanej mocy, może się okazać, że będziesz musiał dostosować inne parametry, aż uzyskasz dobry efekt. 3) W procedurze fade up ustawiłem maksymalną jasność moich świateł podblatowych na maks. 255 (pobierają mniej prądu, więc nie przegrzewaj MOSFETów, a także chcę zobaczyć, co gotuję!).

Po przygotowaniu jest jedna duża pętla.

Rozpoczyna się to błyskiem lub dwoma na wbudowanej diodzie LED (abyś mógł zobaczyć, jak działa, a także jako opóźnienie, aby dać ci szansę na wyjście poza zasięg czujnika). Kod zostaje następnie zapętlony, czekając na wyzwoloną zmianę z czujnika.

Gdy to otrzyma, wywołuje routing TurnOn, w którym odlicza od 0 do łącznej wartości wszystkich 4 urządzeń przy wybranej maksymalnej wartości, zwiększając się o wartość określoną w wartości FadeSpeed1. Używa polecenia ograniczenia, aby zapobiec przekroczeniu przez każde wyjście jasności maksymalnej.

Następnie znajduje się w innej pętli, resetując wartość, jeśli czujnik zostanie ponownie wyzwolony. Jeśli to nie zostanie zresetowane, to gdy timer Arduino osiągnie ten punkt, przerywa pętlę i wywołuje procedurę TurnOff.

W dowolnym momencie pętli stanu włączenia, jeśli przełącznik jest wciśnięty dłużej niż kilka milisekund, migamy światłami, aby potwierdzić, a następnie ustawiamy flagę, która powoduje, że wartość timera zawsze jest resetowana - dzięki temu światła nigdy nie gasną ponownie. Drugie naciśnięcie przełącznika powoduje ponowne miganie świateł i wyjście pętli, co pozwala na zgaszenie świateł i ich zresetowanie.

Krok 5: Wkładanie wszystkiego do pudełka

Po podłączeniu wszystkiego nadszedł czas, aby to przetestować.

Stwierdziłem, że moja pierwotna lokalizacja czujnika nie zadziała, więc skróciłem kabel i umieściłem go w nowym miejscu - chwilowo przykleiłem go kropelką kleju termotopliwego, ale działa tam tak dobrze, że mam zostawiłem go tam, zamiast używać podkładek na rzepy.

Na czujniku znajduje się kilka zmiennych potencjometrów, które pozwalają dostosować czułość PIR, a także czas wyzwalania czujnika. Ponieważ kontrolujemy element „jak długo” w kodzie, możesz pozostawić go na najniższym poziomie, ale możesz swobodnie dostosować opcję czułości. Jest też zworka - zostawiłem ją w domyślnej pozycji, a także pozwala na "ponowne wyzwolenie" czujnika - jeśli wykryje cię tylko raz, a potem zawsze wygaśnie, to czas przesunąć ten przełącznik!

Aby pomóc w testowaniu, tymczasowo skróciłem czas świecenia świateł do około 12 sekund, zamiast czekać około 2 minut. Zwróć uwagę, że jeśli skrócisz czas do pełnego pojawienia się, kod zawsze przekroczy maksymalny czas i natychmiast zniknie.

W przypadku taśm LED należy przeciąć paski w punktach zaznaczonych na pasku. Następnie za pomocą ostrego noża (ale uważając, aby nie przeciąć całej!), przeciąć wodoodporną powłokę do metalowego paska, a następnie oderwać go, odsłaniając dwa pola lutownicze. Połóż na nich trochę lutu (znowu uważaj, aby ich nie przegrzać) i przymocuj kawałek drutu dwużyłowego. Następnie na drugim końcu przewodu przylutuj wtyczkę, aby można ją było podłączyć do gniazda, aby obwód działał.

Uwaga: chociaż kupiłem kilka złączy 90 stopni do taśm LED, które można po prostu wsunąć, ALE uznałem, że robią tak złe połączenie, że migoczą lub zawodzą. Dlatego przyciąłem paski do pożądanego rozmiaru i zamiast tego przylutowałem kabel łączący między kawałkami taśmy LED. Pomogło to również, gdy musiałem uruchomić listwę podszafkową, ponieważ musiałem wykonać dłuższe łączenia w miejscu, gdzie była zmywarka i lodówka.

Podłącz wszystko razem, a następnie podłącz zasilacz do sieci. Następnie, jeśli zbliżysz się do czujnika PIR, powinien on się uruchomić i powinieneś zobaczyć, jak światła znikają z gracją.

Jeśli, tak jak ja, światła gasną w złej kolejności, po prostu ustal, który kabel jest którym, i odłącz/zamień kable do innego gniazdka, aż zacznie ładnie zgasnąć.

Możesz także dostosować ustawienia programu (zauważyłem, że im dłuższe paski LED, tym ciemniejsze są przy "pełnej jasności") i możesz po prostu podłączyć arduino do komputera i ponownie wgrać nowy program.

Chociaż gdzieś przeczytałem, że nie jest dobrym pomysłem posiadanie dwóch zasilaczy do Arduino (USB również zapewnia zasilanie), w końcu podłączyłem arduino do zasilacza, a następnie podłączyłem połączenie USB do komputera, aby Mogłem monitorować, co się dzieje, korzystając z monitora portu szeregowego. U mnie to działało dobrze, więc jeśli chcesz to zrobić, zostawiłem wiadomości seryjne w kodzie.

Po potwierdzeniu, że wszystko działa, nadszedł czas, aby wszystko zmieścić w pudełkach. Do tego po prostu użyłem gorącego kleju.

Jeśli spojrzysz na położenie wszystkiego w pudełku, zobaczysz, że płytki MOSFET mogą usiąść po obu stronach pudełka, a kabel z wyjścia tych pętli i gniazda 2,1 mm można następnie położyć obok do samego MOSFET-u przez otwór i nakrętkę dołączoną, aby utrzymać go na miejscu. Mała kropla kleju pomaga utrzymać je na miejscu, ale w razie potrzeby można je ponownie usunąć.

Arduino powinno być ustawione bokiem na górze pudełka, a chocblock do zasilania powinien znajdować się na dole.

Jeśli masz czas na zmierzenie i ponowne przylutowanie wszystkich kabli, możesz to zrobić, ale ponieważ jest on zarówno w pudełku, jak i ukryty pod moim blatem, zostawiłem moje „szczurze gniazdo” przewodów w środku przestrzeni pudełko (z dala od radiatorów na tranzystorach MOSFET, na wypadek gdyby się nagrzały).

Następnie po prostu umieść pokrywkę na pudełku, podłącz i ciesz się!

Krok 6: Podsumowanie i przyszłość

Mam nadzieję, że okazało się to przydatne i chociaż zaprojektowałem go do mojej nowej kuchni (z czterema elementami LED), można go łatwo dostosować do innych celów.

Uważam, że nie używamy głównych świateł kuchennych, ponieważ te diody LED zapewniają wystarczającą ilość światła do większości celów, a także sprawiają, że kuchnia jest ciekawszym miejscem.

To mój pierwszy projekt Arduino i na pewno nie będzie ostatnim, ponieważ część dotycząca kodowania pozwala mi wykorzystać moje (zardzewiałe!) umiejętności kodowania, a nie procesy projektowania elektronicznego, a łączność i obsługa Arduino zapewnia wiele naprawdę fajnych funkcji bez potrzeby zrobić wiele obwodów elektrycznych.

Mogłem po prostu kupić same tranzystory MOSFET (lub użyć innej metody) do napędzania wysokiego prądu taśm LED, ale oznaczałoby to zakup elementów pomocniczych (diody, rezystora itp.), a dioda LED SMD na płycie była przydatna, więc czułem, że dopłacam za deski, to było uzasadnione.

Być może chcesz to zmienić, aby sterować innymi rodzajami obwodów oświetleniowych, a nawet wentylatorami lub innymi obwodami silnika w swoim konkretnym projekcie. Powinna działać tak samo, a metoda modulacji szerokości impulsu powinna działać poprawnie z tymi urządzeniami.

W naszej kuchni światła mają służyć jako akcent, dlatego używamy ich cały czas. Jednak początkowo rozważałem dodanie czujnika światła, aby włączyć stan „ON”, który występuje tylko wtedy, gdy jest wystarczająco ciemno. Ze względu na etapowe pętle w kodzie, łatwo byłoby dodać rezystor zależny od światła do jednego z pinów analogowych w Arduino, a następnie zmienić stan przerwania w pętli „OFF”, aby po prostu poczekać na czujnik I LDR być poniżej pewnej wartości, na przykład while ((digitalRead(SENSOR) == LOW) i (LDR <= 128));.

Daj mi znać, co myślisz lub co robisz z tą i innymi sugestiami!