Składane Blinky Light Thing: 15 kroków

2024 Autor: John Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-30 11:32

Inspiracja

Kilka lat temu mój brat wpadł na genialny pomysł na produkt, który nazwał Blinky Light Thing. Był to prawie bezużyteczny gadżet, który służył tylko do rozrywki właściciela migającymi światłami, wibracjami i jakimś rodzajem prymitywnego ruchu (jak jedna stopa, na której mógł się chwiać). To byłoby jak Pet Rock na nowe tysiąclecie. Nigdy nie powstał.

Przejdź do teraz. Miałem pomysł na grę z migającymi światłami, sygnałami dźwiękowymi i czujnikami dotykowymi. Wydawało się to bardziej praktyczne, ale wciąż „rzecz” z „migającymi światłami”, więc nazwa została przywłaszczona temu urządzeniu!

Co to jest Blinky Light Thing?

Zwany dalej BLT, jest to mały przedmiot trzymany w ręku (obecnie sześcian), na którym można grać w wiele gier. Każda strona sześcianu może się świecić, a także wyczuwać dotyk. Kostka wie również, w którą stronę jest zorientowana i może wyczuwać ruch.

Ale oto fajna część (no, poza mrugającymi światłami i wszystkim innym…). Posiada zdolność komunikowania się z innymi BLT! Czyni to poprzez Bluetooth Low Energy lub BLE. Umożliwia to gry obejmujące więcej niż jedną kostkę oraz gry z wieloma graczami.

Ewolucja

Pierwotnie, gdy uderzyła mnie inspiracja, wyobrażałem sobie znacznie mniejsze sześciany i posiadanie ich wielu. Szybko doszedłem do wniosku, że jest to zbyt skomplikowane, aby stworzyć pierwszy prototyp, i zdecydowałem się na posiadanie tylko 2 większych sześcianów, aby udowodnić tę koncepcję. Pierwszy projekt miał być zbudowany jako twardy sześcian z akrylowymi bokami, z wkładką zawierającą elektronikę i panele zamontowane na wewnętrznej ramie. Również w oryginalnym projekcie wbudowane diody LED na Circuit Playground oświetlały boki sześcianu za pomocą „światłowodów” wykonanych z giętego akrylu. Ogólnie rzecz biorąc, było to bardzo sprytne, ale prawdopodobnie również przesadzone! Doszedłem do zrobienia sześcianu, paneli i wewnętrznej struktury, zanim zdałem sobie sprawę, że jest to zbyt skomplikowane.

Wpisz: papier

W pewnym momencie na początku moich szkiców ułożyłem wszystkie elementy na płaskim rysunku boków sześcianu, aby lepiej zwizualizować rzeczy. Dużo później wróciłem do tego pomysłu i pomyślałem, że może faktycznie mógłbym go spłaszczyć, a potem „złożyć”. Pomyślałem, że uda mi się to zrobić z panelami akrylowymi, układając je płasko, montując wszystkie części, a następnie „zkładając” je na miejscu.

Potem, pomyślałem, dlaczego nie zrobić prototypu z papieru/tektury i dosłownie go złożyć? Bawiłem się już pomysłami na składany komputer i składany robot, więc dlaczego nie to też?

Krok 1: Lista części

Części do jednego Blinky Light Thing. NeoPixele są zazwyczaj dostarczane w postaci 1-metrowego paska, co wystarcza do zbudowania 2 kostek z pozostawionym kawałkiem.

2 metalowa taśma odblaskowa - 3,38 USD

Arkusz akrylowy 8 "x 10" - 3,38 USD

2 arkusze kartonu, 8,5" x 11" - 3,99 USD. Użyłem niebieskiego, ale każdy ciemny kolor będzie dobrze działał.

Klasyczny plac zabaw dla dzieci - 20 USD

Moduł HM-10 BLE - $4

Drut o małym przekroju. Użyłem przetworzonego kabla taśmowego - 1,77 dolara ze starego złącza stacji dyskietek.

1 metr taśmy NeoPixel - 6 USD (30 diod, potrzebujemy tylko 12)

3x uchwyt baterii AAA - 140.

Klej Tacky - 1,29 USD lub inny klej do papieru

Gorący klej

Wymagane narzędzia

Narzędzia do ściągania izolacji lub ostrożne używanie żyletki..

Akrylowe narzędzie do bigowania lub odpowiednie ostrze x-acto

Punktacja do tektury lub dobry długopis

Zaciski (ułatwiają cięcie akrylu)

Grawer lub inne narzędzie podobne do narzędzia Dremel.

Drobny papier ścierny

Zapalniczka Bic (jeśli chcesz wypolerować akryl na gorąco)

Dziurkacz

Krok 2: Kostka

Kompletny BLT to sześcian, kwadrat 2,5 cala. Ten rozmiar został przyjęty jako dobry kompromis, aby pomieścić plac zabaw dla obwodu (koło 2 ) i panele akrylowe, uchwyt baterii itp.

Boki sześcianu można ułożyć płasko na arkuszu kartonu. Czy wiesz, że jest na to 11 różnych sposobów? Nie! Miałem jednak dalsze ograniczenia. Musiał zmieścić się na standardowym arkuszu papieru / kartonu (8,5" x 11") i musiał być złożony w taki sposób, aby zminimalizować zagięcia okablowania. Wybrany przeze mnie wzór pasuje niemal idealnie do sześcianu 2,5 cala. Pozwala również na to, aby każda strona sześcianu miała zewnętrzną stronę i zagięła się, co stanowi tylną stronę każdego panelu akrylowego.

Wydrukowałem to (w tym-p.webp

Krok 3: Blask paneli

Po każdej stronie sześcianu znajduje się podświetlany na krawędzi panel żarowy. Każdy z nich ma rozmiar 2 cale kwadratów, z około 1/4" dodatkowym z jednej strony. Ten dodatkowy bit będzie tam, gdzie zamontowane są diody LED. Użyłem akrylu o grubości.08" firmy Plaskolite, który kupiłem w Lowes w 8 x 10 arkuszy. Jeden arkusz zapewni Ci wszystkie części na jedną kostkę. Te części można było wyciąć laserowo w serwisie takim jak Ponoko, ale zrobiłem to ręcznie.

Aby wyciąć części, potrzebujesz narzędzia do punktowania. Użyłem jednego z ostrzy z mojego zestawu x-acto. Umieściłem wydruk z części pod plastikiem, a następnie punktowałem wzdłuż linii na górze. Musisz zastanowić się, które linie zerwać jako pierwsze, ponieważ musisz przełamać plastik od jednej krawędzi do drugiej. Na przykład nie możesz tego zrobić, żeby zrobić dziurę. Polecam mocowanie plastiku do krawędzi stołu z linią podziału tuż przy krawędzi blatu. Następnie szybkim pchnięciem w dół plastik pęknie. Pozostawia to stosunkowo gładką krawędź, ale będziesz chciał ją szlifować tak płasko, jak to tylko możliwe.

Wszystkie krawędzie są następnie szlifowane drobnoziarnistym papierem ściernym, aby były jak najbardziej gładkie, a także lekko zaokrąglone, co pomoże utrzymać odbicie światła wewnątrz plastiku. Na koniec „wypolerowałem” krawędzie zwykłą zapalniczką Bic. Na jednej krawędzi (wymiar długi, IE, dodatkowe 1/4 cala) wyszlifowałem zaokrągloną fazę, która pomoże odbijać światło w kierunku reszty panelu. Zamiast mocować diody LED do krawędzi, co byłoby trudne w tym projekcie, diody będą mocowane po drugiej stronie skosu, równo z powierzchnią panelu.

Wzory są grawerowane w plastiku za pomocą narzędzia Dremel i małej okrągłej końcówki szlifierskiej. Dzięki temu powstają powierzchnie, na których światło może być odchylane, tworząc w ten sposób świecące wzory. Aby uzyskać najlepszy blask, potrzebujesz wzorów z tyłu talerza. Płyty są następnie podklejane zakładką, aby nadać świecącym elementom większy kontrast. Aby uzyskać dodatkowe ograniczenie światła, użyłem części taśmy foliowej wokół obszaru zgięcia i wokół diody LED.

Prawdopodobnie lepsze wyniki uzyskalibyście mając usługę taką jak Ponoko wycinanie i grawerowanie paneli, ale nie byłem wystarczająco cierpliwy dla tego prototypu, więc zrobiłem to ręcznie.

W mojej pierwszej kostce użyłem wzoru słów Galifreyan dla każdej strony. Jeśli jesteś fanem sci-fi, natychmiast rozpoznasz, co to jest, nawet jeśli nie wiesz, co mówi…:)

Krok 4: Złóż

Teraz chcemy dołączyć panele. Odkryłem, że lepki klej tak naprawdę nie przykleja się do akrylu. Skończyło się na użyciu taśmy dwustronnej. Dopiero po ukończeniu kostki zdałem sobie sprawę, że dwustronna taśma również ma tendencję do świecenia, więc nie było dobrym pomysłem używać jej na całej tylnej stronie panelu, należy przymocować tylko w czterech rogach.

Zwróć uwagę na ułożenie paneli tak, aby można je było złożyć i zostały one ustawione prawidłowo. Docisnąłem krawędzie paneli, aby otoczyć je tekturą. Klej Tacky Glue sprawdza się tutaj świetnie, ponieważ szybko chwyta papier i trzyma go.

Krok 5: Czujniki

Aby wykryć dotyk, każda strona kostki ma czujnik pojemnościowy. Wykonany jest z taśmy foliowej, którą można łatwo kupić w sklepie z artykułami domowymi, takim jak Lowes. Jest zwykle stosowany w kanałach powietrznych do uszczelniania kawałków kanału. Pojedynczy przewód jest zdejmowany z jednego końca i umieszczany w pobliżu krawędzi czujnika, a następnie przymocowany do niego za pomocą kolejnego małego kwadratu taśmy foliowej. Taśma ma 2 cale szerokości, co jest idealnym rozmiarem i używa trzech długości, aby uzyskać po dwa czujniki dotyku.

Wszystkie czujniki są ze sobą połączone i uziemione za pomocą koła wyciętego w środku każdego panelu i połączonego przewodem.

Eksperymentowanie było tutaj ważne. Za pierwszym razem użyłem prostego kwadratu folii. Działało to dobrze przy bezpośrednim kontakcie z folią, ale nie działało dobrze lub wcale, gdy znajdowało się za akrylem. W kolejnej próbie wycinam okrąg na środku folii z odstępem około 2 mm do pozostałej folii zewnętrznej. Przewód czujnika łączy się ze środkiem, podczas gdy zewnętrzna folia jest uziemiona. Działało to znacznie lepiej i było czułe nawet za dwiema warstwami plastiku.

5 czujników jest takich samych, ale szósty czujnik jest tam, gdzie znajduje się Circuit Playground. Chciałem móc nadal używać wewnętrznych diod LED na tej płycie, więc powstał wzór i użyłem go do wycięcia kółek w folii, a także na podłożu z kartonu.

Krok 6: Migający łańcuch świetlny

W moim oryginalnym projekcie zakupiłem pojedyncze diody LED 5050 SMT i przylutowałem do nich przewody. To było niezręczne i skomplikowane, a wynikowy ciąg nie pasował do wersji papierowej, którą ostatecznie stworzyłem. Kupiłem więc NeoPixels o długości 1 metra z 30 pikselami na metr. To był prawie idealny odstęp, aby uzyskać dwa piksele na panel. Problem w tym, że musiałbym zagiąć sznurek za róg bez względu na to, jak ułożyłem kostkę. Zagięcie byłoby również zagięciem złożonym, a nie tylko prostym zagięciem.

Można zamówić paski w kształcie litery „S”, które mają być tak złożone, ale nie chciałem czekać miesiąca, aby zamówić je z Chin. Dostałem więc standardowe paski i ostrożnie wyciąłem trzy otwory, aby uzyskać bardziej elastyczny pasek. Uważaj tutaj, ponieważ chcesz zostawić wystarczająco dużo śladów miedzi, aby nadal działał. Obliczyłem, ile mocy zużyłby pasek, a tym samym jak szerokie muszą być ślady, więc dopóki jego szerokość nadal wynosi około 2 milimetrów, powinno być dobrze.

Nawet z dziurami, trochę trudno jest umieścić pasek na swoim miejscu. Jest przytrzymywany przez kropelkę gorącego kleju w połowie odległości między każdą diodą LED. Ponieważ pasek jest błyszczący, możesz go łatwo zdjąć z gorącego kleju, więc bądź ostrożny. Trudno to zobaczyć, ale dla każdego zgięcia dałem pasek ledowy lekki „wgłębienie” w górę, aby po złożeniu sześcianu zwinął się do wewnątrz. Jest to konieczne, ponieważ w przeciwnym razie trudno byłoby je złożyć, ponieważ pasek jest zbyt sztywny.

Upewnij się również, że zorientowałeś pasek tak, aby koniec wejściowy znajdował się w pobliżu panelu, na którym zostanie zamontowany Circuit Playground. Musisz tutaj przylutować trzy przewody do końca paska.

Krok 7: Moc

Użyłem 3 baterii AAA, aby uzyskać 4,5 V, co jest więcej niż wystarczające do zasilania Circuit Playground (co wyreguluje to do 3,3 V dla modułu BLE) i wystarczająco dla paska LED (najlepiej 5 V, więc mogą nie być tak jasnym, jak to tylko możliwe, ale wystarczy).

Używając trochę więcej kart w kolorze zielonym (dla zabawy) stworzyłem proste pudełko wokół uchwytów baterii. Użyłem uchwytu 2 x AAA i innego pojedynczego uchwytu AAA, ponieważ to miałem pod ręką. Pudełko na uchwyt baterii zapewni bezpieczne mocowanie baterii, a także doda trochę siły końcowej kostce.

Krok 8: Obwody

Do sterowania kostką wykorzystałem plac zabaw Adafruit Circuit. Są droższe niż Arduino Nano lub Pro Mini, ale mają wiele wbudowanych gadżetów, takich jak akcelerometr i głośnik, mikrofon i dwa przyciski. Na pokładzie jest też 10 NeoPixels. Pierwotnie planowałem użyć akrylu do stworzenia światłowodów, które zaginałyby się wewnątrz sześcianu, aby skierować światło na wszystkie sześć boków. Stało się to zbyt skomplikowane i w testach wydawało się, że światło nie będzie wystarczająco jasne, więc wybrałem pasek NeoPixel. Wbudowane piksele będą używane do innych wskaźników.

Moduł HM-10 wymaga poziomów 3,3 V do komunikacji szeregowej, a ponieważ Circuit Playground działa również na poziomie 3,3 V, nie ma problemu z ich bezpośrednim połączeniem. Gdybyśmy mieli użyć innego rodzaju Arduino, takiego jak Nano lub Pro Mini działającego przy 5 V, chcielibyśmy zmniejszyć to napięcie na wejściu RX w HM-10 za pomocą kilku rezystorów (dzielnik napięcia).

Ponieważ do komunikacji między kostkami używamy modułu bluetooth, pozostaje nam tylko sześć linii I/O, po jednej dla każdego czujnika pojemnościowego po bokach kostki. Nie pozostawia to żadnych wejść/wyjść dla zewnętrznych NeoPixels. Ze względu na ścisłą synchronizację potrzebną do zaprogramowania NeoPixels, możemy uniknąć używania jednego pinu zarówno dla pikseli, jak i czujnika. Okresowo sprawdzamy czujnik, a następnie w razie potrzeby za pomocą szpilki programujemy piksele. Piksele tak naprawdę nie zauważają czujnika i oczywiście czujnik nie dba o programujące impulsy. Teoretycznie czujnik dodaje do linii pojemność, co może wpływać na piksele, ale wydaje się, że to nie wystarczy, aby spowodować problem.

Co się jednak dzieje, to problem z kodowaniem. Ponieważ czujnik pojemnościowy jest wejściem, kod ustawia pin w trybie wejścia. Kiedy następnie próbujesz kontrolować NeoPixels, to nie działa. Wystarczy ręcznie ustawić pin z powrotem w trybie wyjściowym, aby rozwiązać problem.

Schemat Fritzinga pokazuje moduł bluetooth HC-05, ale tak naprawdę używamy modułu HM-10 BLE, który ma takie same wyprowadzenia. Pokazuje też 4 baterie AAA, ale potrzebowaliśmy tylko 3. Wreszcie czujniki pojemnościowe nie są prefabrykowane, ale wykonane z taśmy foliowej… schemat służy głównie do pokazania, jak to wszystko się łączy. Przewody są pogrupowane, aby pokazać sposób użycia kabla taśmowego.

Krok 9: Moduł BLE

Musimy skonfigurować moduł bezprzewodowy BLE. Najłatwiej to zrobić za pomocą prostego programatora FTDI, który jest również powszechnie używany do programowania Arduino, które nie mają wbudowanego USB (np. Pro Mini). Możesz je dostać za zaledwie kilka dolarów. Będziesz chciał podłączyć połączenia Gnd i Vcc do modułu BLE oraz połączenia RX i TX, ale są one zamienione. Tak więc RX na jednej karcie idzie do TX na drugiej karcie. Ma to sens, ponieważ jedna tablica transmituje do drugiej tablicy Odbieranie.

Po podłączeniu USB FTDI do komputera powinieneś być w stanie połączyć się z nim przez monitor szeregowy w Arduino IDE (używam wersji online pod adresem https://create.arduino.cc/editor). Musisz ustawić Baud na 9600, jeśli jeszcze nie jest.

Aby upewnić się, że działa, wpisz:

AT+NAZWA?

i naciśnij przycisk Wyślij. Powinieneś otrzymać odpowiedź z aktualną nazwą urządzenia (+NAZWA=cokolwiek). Mój został początkowo nazwany BT-05, który jest innym modułem (AT-09*) niż standardowy HM-10, ale na zdjęciu widać już przemianowałem go na BLT (nazwa jest ograniczona do 12 znaków.. więc "Blinky Light Thing" nie zadziała). Aby zmienić jego nazwę, wpisz:

AT+NAZWA=BLT

A potem musiałem go zresetować, aby pojawiła się nazwa:

AT+RESET

Ponieważ tworzymy wiele kostek, które muszą się ze sobą komunikować, jedna z kostek musi być „nadrzędną” (lub „centralną” w specyfikacji BLE) i sterować/rozmawiać z innymi kostkami („podrzędnymi” lub „urządzeniami peryferyjnymi”). Aby to zrobić, do mastera musimy wysłać te polecenia (domyślnie moduły to slave/peryferia).

AT+IMM0

AT+ROLA1

To mówi modułowi, aby automatycznie łączył się (pierwsza komenda), a następnie był urządzeniem „centralnym” (druga komenda).

* Notatka

Moim modułem (modułami) były moduły AT-09 (większa płyta „breakout”) z przyklejoną do niej HM-10 (mniejsza płytka). Rzeczywistym chipem, który wykonuje całą pracę, jest Texas Instruments CC2541. Istnieje wiele odmian tych modułów, więc uważaj, co zamawiasz. Chcesz znaleźć oryginalne moduły od Jinan Huamao.

Mój zawierał również oprogramowanie układowe, którego nie mogłem zidentyfikować, więc nie reagowało na prawie wszystkie interesujące polecenia AT. Musiałem go przeflashować do oprogramowania układowego z Jinan Huamao (https://www.jnhuamao.cn/download_rom_en.asp?id=). Jeśli skończysz z jednym z nich, oto proces „naprawienia” go (https://forum.arduino.cc/index.php?topic=393655.0)

Krok 10: Okablowanie końcowe

Do końcowego okablowania użyłem przetworzonego kabla taśmowego ze starego złącza stacji dyskietek. Tutaj działałby każdy cienki drut, ale kabel taśmowy ułatwiał utrzymanie porządku i porządku. Kabel taśmowy jest na tyle elastyczny, że można go zginać i zaginać w razie potrzeby.

Użyłem kropek gorącego kleju do przytrzymania rzeczy lub w niektórych miejscach po prostu więcej taśmy foliowej. Circuit Playground jest utrzymywany w miejscu za pomocą innego złożonego kartonu.

Krok 11: Testowanie

Zanim cokolwiek sfinalizujesz, zawsze przetestuj rzeczy, aby zobaczyć, jak to działa (jeśli działa!).

Jeszcze przed złożeniem czegokolwiek chciałem przetestować czujniki, a także ciąg LED. Ponieważ jeden pin musi być dzielony między ciągiem LED i jednym czujnikiem, była to pierwsza rzecz, którą przetestowałem. W tym miejscu odkryłem, że to nie działa, ale powodem było tylko to, że wspólny pin musiał zostać z powrotem ustawiony na pin wyjściowy po użyciu czujnika.

Pierwszy testowany przeze mnie czujnik był zwykłym kwadratem folii. To zadziałało, ale niezbyt wrażliwe. Plac zabaw dla obwodów jest skonfigurowany tak, aby umożliwić pojemnościowy dotyk bezpośrednio do padów (za pomocą mniejszego rezystora). Niestety, aby uzyskać większą czułość potrzebny jest większy rezystor, ale nie możemy zmienić tego, co jest już na płytce. W drugim teście użyłem okrągłego czujnika w środku kwadratu folii z około 2mm usuniętej folii, z resztą folii uziemioną. Dzięki temu powstał znacznie bardziej czuły czujnik, który działał nawet za akrylowymi panelami.

Niestety, po złożeniu całości, ale nadal w formie „płaskiej”, ponownie przetestowałem czujniki i nie działały dobrze, wymagając bezpośredniego kontaktu z folią. Uważam, że jest to wynikiem pasożytniczej pojemności w kablu taśmowym, czego nie brałem pod uwagę.

Krok 12: Przeprojektowanie czujnika

Pierwszą rzeczą, którą spróbowałem, było złagodzenie skutków pojemności pasożytniczej. Korzystając z kabla taśmowego, zdałem sobie sprawę, że wszystkie przewody czujnika znajdują się tuż obok siebie, tworząc większą pojemność. Spowodowało to, że dwa najdalsze czujniki działały razem, tj. Mogłem nacisnąć jeden z nich i uzyskać ten sam odczyt na każdym z pinów wejściowych. Z perspektywy czasu mogłem użyć więcej przewodów w kablu taśmowym, z przewodem uziemiającym pomiędzy każdym przewodem czujnika. W tym momencie nie chciałem przebudowywać całej sprawy, więc wymyśliłem sprytne rozwiązanie.

Zamiast dedykowanego przewodu uziemiającego, mógłbym zmienić wszystkie piny czujnika na wyjścia o wartości logicznej 0, co oznacza, że byłyby uziemione. Wtedy jedyny czujnik, który chciałem odczytać, byłby jedynym wejściem. Byłoby to powtarzane, aby odczytać każdy czujnik. To bardzo pomogło przy odrobinie dodatkowego programowania!

Dodatkowo odseparowałem przewody z modułu BLE z dala od przewodów czujnika, aby nie przeszkadzały.

Mimo to czujnik nie wykryłby dotyku za akrylowym ekranem. W końcu zdecydowałem, że wbudowane wykrywanie pojemności w Circuit Playground po prostu nie zadziała. Został zaprojektowany do bezpośredniego dotyku, a więc ma rezystor 1 megaom na każdym wejściu. Ponieważ nie mogę tego zmienić, a nie było więcej dostępnych pinów, musiałem wykryć pojemność tylko jednym pinem i zewnętrznym rezystorem.

Do każdego wejścia dodałem rezystor 10 megaomów, podłączony do styku 3,3 V i przełączyłem się na bibliotekę czujników pojemnościowych, która działa na jednym styku. Powodem, dla którego czujnik jest bardziej czuły, jest to, że wyższy rezystor powoduje wolniejsze ładowanie, co pozwala na dokładniejszy pomiar.

Krok 13: Kod

Oczywiście kod sprawia, że to wszystko działa. Mam na myśli wiele gier dla tej kostki, jak również dla wielu kostek. Obecnie mam zaimplementowaną grę typu simon. Kod znajdziesz tutaj:

Krok 14: Ostatnie złożenie

Teraz, gdy mamy już wszystko przymocowane i przetestowane, możemy wykonać końcowe zgięcia, które zamienią tę kreację 2D w kostkę 3D. Zaczynając od dłuższego wymiaru zespołu, złóż trzy wewnętrzne fałdy, a następnie włóż wypustkę w szczelinę, tworząc główny korpus sześcianu. Przyklej to Tacky Glue. Następnie złóż górny panel (ten z Circuit Playground) na kostkę, wkładając wypustki w szczeliny. Powinieneś nakleić to na miejsce, ponieważ prawdopodobnie będziesz musiał go otworzyć w celu przeprogramowania.

Ostatnia strona, która służy jako osłona baterii, nie powinna być wklejana, ale potrzebuje taśmy lub czegoś, aby utrzymać ją na miejscu. W kolejnym projekcie może mieć zakładkę blokującą, która wsuwałaby się w zakładkę główną, aby utrzymać ją na miejscu, jak w przypadku wielu opakowań produktów.

Teraz powinieneś mieć w pełni funkcjonalną Blinky Light Thing!

Krok 15: Przyszłość

To był prototyp Blinky Light Thing. Celem jest zrobienie jeszcze kilku kostek. Kostki będą mogły komunikować się ze sobą i umożliwiać gry z wieloma kostkami i/lub wieloma graczami. Ostateczny projekt powinien być ładną kostką akrylową wycinaną laserowo lub ewentualnie wydrukowaną w 3D karoserią z panelami akrylowymi. Chciałabym zrobić to jako zestaw i żeby było wystarczająco proste do zbudowania dla dziecka. Obwody diod LED i czujników można zbudować na elastycznej płytce drukowanej, co znacznie uprości ich budowę.

Albo kto wie, może można by to zrobić jako zabawkę? Muszę przetestować to z ludźmi, żeby zobaczyć, co myślą. Już jako prototyp mam kilkoro dzieci i dorosłych, którzy chcą się nim bawić i pytają, co to jest..