Tracer krzywej tranzystora: 7 kroków (ze zdjęciami)

2024 Autor: John Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-30 11:28

Zawsze chciałem mieć wskaźnik krzywej tranzystora. To najlepszy sposób na zrozumienie, co robi urządzenie. Po zbudowaniu i użyciu tego urządzenia w końcu rozumiem różnicę między różnymi smakami FET.

Przydaje się do

• pasujące tranzystory
• pomiar wzmocnienia tranzystorów bipolarnych
• pomiar progu tranzystorów MOSFET
• pomiar odcięcia JFET
• pomiar napięcia przewodzenia diod,
• pomiar napięcia przebicia Zenerów
• i tak dalej.

Byłem pod wielkim wrażeniem, kiedy kupiłem jeden ze wspaniałych testerów LCR-T4 Markusa Frejka i innych, ale chciałem, aby powiedział mi więcej o komponentach, więc zacząłem projektować własny tester.

Zacząłem od tego samego ekranu, co LCR-T4, ale nie ma on wystarczająco wysokiej rozdzielczości, więc zmieniłem go na LCD 320x240 2,8 cala. Tak się składa, że jest to kolorowy ekran dotykowy, który jest fajny. Śledzenie krzywej działa na Arduino Pro Mini 5V Atmega328p 16MHz i jest zasilany 4 ogniwami AA.

Krok 1: Jak z niego korzystać

Po włączeniu rejestratora krzywych wyświetlany jest ekran głównego menu.

Wybierz rodzaj urządzenia, dotykając jednego z „PNP NPN”, „MOSFET” lub „JFET”. Możesz testować diody w trybie „PNP NPN”.

Umieść testowane urządzenie (DUT) w gnieździe ZIF. Ekran menu pokazuje, których pinów użyć. PNP, p-kanałowy MOSFET i n-kanałowy JFETS trafiają po lewej stronie gniazda. NPN, n-kanałowy MOSFET i p-kanałowy JFETS trafiają po prawej stronie gniazda. Zamknij gniazdo ZIF.

Po mniej więcej sekundzie tester zda sobie sprawę, że ma komponent i zacznie rysować krzywe.

Dla tranzystora PNP lub NPN wykreśla Vce (napięcie między kolektorem a emiterem) w funkcji prądu płynącego do kolektora. Linia jest rysowana dla każdego innego prądu bazowego - np. 0uA, 50uA, 100uA itd. Wzmocnienie tranzystora jest pokazane w górnej części ekranu.

Dla tranzystora MOSFET wykreśla Vds (napięcie między drenem a źródłem) w funkcji prądu płynącego do drenu. Linia jest rysowana dla każdego napięcia bramki - 0V, 1V, 2V itd. Próg włączania FET jest pokazany u góry ekranu.

Dla JFET wykreśla Vds (napięcie między drenem a źródłem) w funkcji prądu płynącego do drenu. Linia jest rysowana dla każdego innego napięcia bramki - 0 V, 1 V, 2 V itd. Przy zubożonych tranzystorach JFET prąd płynie, gdy napięcie bramki jest równe napięciu źródła. Gdy napięcie bramki zmienia się, aby było dalej od napięcia drenu, JFET wyłącza się. Próg odcięcia FET jest pokazany w górnej części ekranu.

Najbardziej interesująca część krzywej MOSFET lub JFET jest wokół napięcia włączenia lub odcięcia plus lub minus kilkaset mV. W menu głównym dotknij przycisku Ustawienia, aby wyświetlić ekran Ustawienia. Możesz wybrać minimalne i maksymalne napięcie bramki: więcej krzywych zostanie narysowanych w tym regionie.

W przypadku tranzystora PNP lub NPN ekran konfiguracji umożliwia wybór minimalnego i maksymalnego prądu bazowego

W przypadku diod można zobaczyć napięcie przewodzenia, a w przypadku Zenera napięcie przebicia wstecznego. Na powyższym obrazku połączyłem krzywe kilku diod.

Krok 2: Jak to działa

Rozważmy tranzystor NPN. Narysujemy wykres napięcia między kolektorem a emiterem (oś x to Vce) w funkcji prądu płynącego do kolektora (oś y to Ic). Narysujemy jedną linię dla każdego innego prądu bazowego (Ib) - np. 0uA, 50uA, 100uA itd.

Emiter NPN jest podłączony do 0V, a kolektor jest podłączony do 100ohm "rezystora obciążenia", a następnie do napięcia, które powoli rośnie. Przetwornik cyfrowo-analogowy sterowany przez Arduino sprawdza napięcie od 0 V do 12 V (lub do momentu, gdy prąd płynący przez rezystor obciążenia osiągnie 50 mA). Arduino mierzy napięcie między kolektorem a emiterem oraz napięcie na rezystorze obciążenia i rysuje wykres.

Powtarza się to dla każdego prądu bazowego. Prąd bazy jest generowany przez drugi przetwornik cyfrowo-analogowy 0V do 12V i rezystor 27k. DAC wytwarza 0V, 1,35V (50uA), 2,7V (100uA), 4,05V (150uA) itd. (Właściwie napięcie musi być trochę wyższe ze względu na Vbe - zakładane 0,7V.)

W przypadku tranzystora PNP emiter jest podłączony do 12V, a kolektor jest podłączony do rezystora obciążającego 100 omów, a następnie do napięcia, które powoli spada z 12V do 0V. Prąd bazowy DAC spada z 12V.

Wzmocnienie n-kanałowe MOSFET jest podobne do NPN. Źródło jest podłączone do 0V, rezystor obciążenia jest podłączony do drenu i do napięcia zmieniającego się od 0V do 12V. Przetwornik cyfrowo-analogowy, który sterował prądem bazowym, kontroluje teraz napięcie bramki i kroki 0V, 1V, 2V itd.

Wzmocnienie kanału p MOSFET jest podobne do PNP. Źródło jest podłączone do 12 V, rezystor obciążenia jest podłączony do drenu i do napięcia przemiatającego od 12 V do 0 V. Stopnie napięcia bramki 12V, 11V, 10V itd.

n-kanałowy JFET jest nieco trudniejszy. Normalnie wyobrażasz sobie, że źródło jest podłączone do 0 V, dren jest podłączony do zmiennego napięcia dodatniego, a bramka jest podłączona do zmiennego napięcia ujemnego. JFET normalnie przewodzi i jest wyłączany przez ujemne napięcie bramki.

Krzywa nie może generować napięć ujemnych, więc dren n-JFET jest podłączony do 12 V, źródło jest podłączone do rezystora obciążenia 100 omów, a następnie do napięcia, które powoli spada z 12 V do 0 V. Chcemy, aby Vgs (napięcie bramka-źródło) zmieniało się od 0 V, -1 V, -2 V itd. Chcemy, aby Vgs pozostawało stałe, gdy Vds (napięcie dren-źródło) się zmienia. Tak więc Arduino ustawia napięcie na rezystorze obciążenia, a następnie dostosowuje napięcie bramki DAC, aż Vgs będzie wymaganą wartością. Następnie ustawia nowe napięcie na rezystorze obciążenia i ponownie dostosowuje napięcie bramki itp.

(Wyświetlacz krzywej nie może zmierzyć napięcia przyłożonego do bramki, ale wie, co ma zrobić przetwornik cyfrowo-analogowy i jest to wystarczająco dokładne. Oczywiście mierzy to tylko część odpowiedzi JFET przy ujemnej bramce; jeśli chcesz zobaczyć część z dodatnią bramką, traktuj ją jako MOSFET.)

Zubożenie kanału p JFET jest traktowane podobnie, ale wszystkie wartości od 0 do 12 V są odwrócone.

(Wskaźnik krzywej nie zajmuje się konkretnie zubożonymi tranzystorami MOSFET lub wzmocnionymi tranzystorami JFET, ale można je traktować jako zubożone tranzystory JFET i wzmocnione tranzystory MOSFET.)

Po zakończeniu tworzenia wykresu, krzywizna śledząca oblicza wzmocnienie, próg lub odcięcie tranzystora.

W przypadku tranzystorów bipolarnych Arduino analizuje średnie odstępy między poziomymi liniami krzywych. Gdy rysuje krzywą dla prądu bazowego, odnotowuje prąd kolektora, gdy Vce jest równe 2V. Zmiana prądu kolektora jest dzielona przez zmianę prądu bazy w celu uzyskania wzmocnienia. Wzmocnienie dwubiegunowego jest niejasnym pojęciem. To zależy od tego, jak to zmierzysz. Żadne dwie marki multimetrów nie dadzą tej samej odpowiedzi. Generalnie wszystko, o co pytasz, to "czy zysk jest wysoki?" lub „czy te dwa tranzystory są takie same?”.

W przypadku tranzystorów MOSFET Arduino mierzy próg włączenia. Ustawia napięcie obciążenia na 6V, a następnie stopniowo zwiększa Vgs, aż prąd płynący przez obciążenie przekroczy 5mA.

W przypadku JFET Arduino mierzy napięcie odcięcia. Ustawia napięcie obciążenia na 6V, a następnie stopniowo zwiększa (ujemne) Vgs, aż prąd płynący przez obciążenie będzie mniejszy niż 1mA.

Krok 3: Obwód

Oto krótki opis obwodu. Pełniejszy opis znajduje się w załączonym pliku RTF.

Wskaźnik krzywej potrzebuje trzech napięć:

• 5V dla Arduino
• 3,3 V dla LCD
• 12 V dla obwodu testowego

Obwód musi przekształcić te różne napięcia z 4 ogniw AA.

Arduino jest podłączony do 2-kanałowego przetwornika cyfrowo-analogowego w celu wytworzenia różnych napięć testowych. (Próbowałem użyć Arduino PWM jako DAC, ale było zbyt głośno.)

DAC wytwarza napięcia w zakresie od 0V do 4,096V. Są one konwertowane na 0V do 12V przez wzmacniacze operacyjne. Nie mogłem znaleźć żadnej szyny z otworem przelotowym do wzmacniaczy operacyjnych, które mogłyby zasilać / pochłaniać 50 mA, więc użyłem LM358. Wyjście wzmacniacza operacyjnego LM358 nie może przekroczyć 1,5 V poniżej napięcia zasilania (tj. 10,5 V). Ale potrzebujemy pełnego zakresu 0-12V.

Używamy więc NPN jako falownika z otwartym kolektorem na wyjściu wzmacniacza operacyjnego.

Zaletą jest to, że to domowe wyjście „open-collector op-amp” może osiągnąć nawet 12V. Rezystory sprzężenia zwrotnego wokół wzmacniacza operacyjnego wzmacniają napięcie 0V do 4V z DAC do 0V do 12V.

Napięcia w testowanym urządzeniu (DUT) wahają się od 0 V do 12 V. Przetworniki Arduino ADC są ograniczone do 0V do 5V. Potencjalne dzielniki dokonują konwersji.

Pomiędzy Arduino a wyświetlaczem LCD znajdują się potencjalne dzielniki, które obniżają napięcie 5 V do 3 V. Wyświetlacz LCD, ekran dotykowy i przetwornik cyfrowo-analogowy są sterowane przez magistralę SPI.

Krzywa śledząca jest zasilana z 4 ogniw AA, które dają 6,5 V, gdy są nowe i mogą być używane do około 5,3 V.

Napięcie 6V z ogniw spada do 5V przy bardzo niskim regulatorze dropout - HT7550 (jeśli go nie masz, to zener 5V i rezystor 22ohm nie są dużo gorsze). Pobór prądu zasilacza 5V wynosi około 26mA.

6V z ogniw spada do 3,3V za pomocą regulatora low dropout - HT7533. Pobór prądu zasilacza 3,3V wynosi około 42mA. (Standardowy 78L33 mógłby działać, ale ma odcięcie 2 V, więc musisz wcześniej wyrzucić swoje ogniwa AA.)

6V z ogniw jest podbijane do 12V za pomocą zasilacza impulsowego (Switched Mode Power Supply). Po prostu kupiłem moduł z eBay. Miałem prawdziwy problem ze znalezieniem porządnego konwertera. Najważniejsze jest to, że nie używaj konwertera XL6009, to absolutne zagrożenie. Gdy bateria rozładowuje się i spada poniżej 4 V, XL6009 wariuje i wytwarza do 50 V, które usmażyłoby wszystko. Dobry, którego użyłem to:

www.ebay.pl/itm/Boost-Voltage-Regulator-Converter-Step-up-Power-Supply-DC-3-3V-3-7V-5V-6V-to-12V/272666687043? hash=item3f7c337643%3Ag%3AwsMAAOSw7GRZE9um&_sacat=0&_nkw=DC+3,3V+3,7V+5V+6V+do+12V+wzmacnianie+zasilanie+zasilanie+wzmocnienie+napięcie+regulator+przetwornik&_ncm=R_trksirtd=

Jest malutki i ma około 80% wydajności. Jego pobór prądu wejściowego wynosi około 5 mA podczas oczekiwania na włożenie testowanego urządzenia i chwilowo do 160 mA podczas rysowania krzywych.

Gdy ogniwa AA są rozładowywane, napięcia się zmieniają, oprogramowanie kompensuje je za pomocą napięć referencyjnych. Arduino mierzy zasilanie 12V. Arduino ADC wykorzystuje swoje zasilanie „5 V” jako napięcie odniesienia, ale to „5 V” jest dokładnie skalibrowane względem wewnętrznego napięcia odniesienia 1,1 V Arduino. DAC ma dokładne wewnętrzne napięcie odniesienia.

Podoba mi się sposób, w jaki LCR-T4 ma przycisk do włączania i wyłącza się automatycznie po przekroczeniu limitu czasu. Niestety układ wprowadza spadek napięcia, na który nie mogę sobie pozwolić przy zasilaniu z 4 ogniw AA. Nawet przeprojektowanie obwodu w celu użycia FET nie było wystarczające. Używam więc prostego włącznika/wyłącznika.

Krok 4: Oprogramowanie

Szkic Arduino znajduje się tutaj. Skompiluj i prześlij do Pro Mini w zwykły sposób. Istnieje wiele opisów, jak przesyłać programy do sieci i innych instrukcji.

Szkic zaczyna się od narysowania głównego menu, a następnie czeka na wstawienie komponentu lub dotknięcie jednego z przycisków (lub wysłanie polecenia z komputera). Testuje pod kątem wstawienia komponentów raz na sekundę.

Wie, że wstawiono komponent, ponieważ przy napięciu bazy/bramki ustawionym na połowę wartości (DAC = 128) i napięciu rezystora obciążenia ustawionego na 0 V lub 12 V, przez jeden lub drugi z rezystorów obciążenia przepływa prąd o wartości kilku mA. Wie, kiedy urządzenie jest diodą, ponieważ zmiana napięcia bazy/bramki nie zmienia prądu obciążenia.

Następnie rysuje odpowiednie krzywe i wyłącza prądy bazowy i obciążenia. Następnie testuje raz na sekundę, aż komponent zostanie odłączony. Wie, że komponent jest odłączony, ponieważ prąd obciążenia spada do zera.

ILI9341 LCD jest sterowany przez moją własną bibliotekę o nazwie "SimpleILI9341". Biblioteka jest załączona tutaj. Posiada standardowy zestaw poleceń rysunkowych, bardzo podobny do wszystkich takich bibliotek. Jego przewagą nad innymi bibliotekami jest to, że działa (niektóre nie!) i grzecznie współdzieli magistralę SPI z innymi urządzeniami. Niektóre z „szybkich” bibliotek, które można pobrać, wykorzystują specjalne pętle czasowe i denerwują się, gdy inne, może wolniejsze, urządzenia są używane na tej samej szynie. Jest napisany w zwykłym C, więc ma mniejsze koszty ogólne niż niektóre biblioteki. Dołączony jest program Windows, który umożliwia tworzenie własnych czcionek i ikon.

Krok 5: Komunikacja szeregowa z komputerem

Krzywa śledząca może komunikować się z komputerem PC przez łącze szeregowe (9600bps, 8-bit, bez parzystości). Potrzebny będzie odpowiedni konwerter USB-szeregowy.

Następujące polecenia mogą być wysyłane z komputera do kreślarki krzywych:

• Polecenie „N”: śledź krzywe tranzystora NPN.
• Polecenie „P”: śledź krzywe tranzystora PNP.
• Polecenie „F”: śledź krzywe n-MOSFET.
• Polecenie 'f': śledź krzywe p-MOSFET.
• Polecenie 'J': śledź krzywe n-JFET.
• Polecenie 'j': śledź krzywe p-JFET.
• Polecenie „D”: śledź krzywe diody po stronie NPN gniazda.
• Polecenie „d”: śledź krzywe diody po stronie PNP gniazda.
• Polecenie „A” nn: ustaw DAC-A na wartość nn (nn to pojedynczy bajt), a następnie zwróć „A” do komputera. DAC-A kontroluje napięcie obciążenia.
• Polecenie „B” nn: ustaw DAC-A na wartość nn, a następnie zwróć „B” do komputera. DAC-B steruje napięciem bazy/bramki.
• Polecenie „X”: ciągłe wysyłanie wartości ADC z powrotem do komputera.
• Polecenie „M”: pokaż menu główne.

Gdy krzywe są śledzone zgodnie z jednym z poleceń, wyniki krzywej są przesyłane z powrotem do komputera. Format to:

• „n”: rozpocznij nową fabułę, narysuj osie itp.

• "m (x), (y), (b)": przesuń pisak do (x), (y).

  • (x) jest Vce w liczbie całkowitej mV.
  • (y) to Ic w setkach całkowitych na uA (np. 123 oznacza 12,3 mA).
  • (b) jest prądem bazowym w liczbie całkowitej uA
  • lub (b) jest 50-krotnością napięcia bramki w całkowitej mV
• „l (x), (y), (b)”: narysuj linię ołówkiem do (x), (y).
• „z”: koniec tej linii

• „g (g)”: koniec skanowania;

  (g) to wzmocnienie, napięcie progowe (x10) lub napięcie odcięcia (x10)

Wartości przesyłane do komputera są surowymi wartościami pomiarowymi. Arduino wygładza wartości przed ich narysowaniem przez uśrednienie; Powinieneś zrobić to samo.

Gdy komputer wysyła polecenie „X”, wartości ADC są zwracane jako liczby całkowite:

• „x (p), (q), (r), (s), (t), (u)”

  • (p) napięcie na rezystorze obciążenia PNP DUT
  • (q) napięcie na kolektorze PNP DUT
  • (r) napięcie na rezystorze obciążenia NPN DUT
  • (s) napięcie na kolektorze NPN DUT
  • (t) napięcie zasilania „12V”
  • (u) napięcie zasilania „5V” w mV

Możesz napisać program na PC do testowania innych urządzeń. Ustaw przetworniki DAC na testowanie napięć (za pomocą poleceń „A” i „B”), a następnie zobacz, co raportują przetworniki ADC.

Śledzenie krzywej wysyła dane do komputera dopiero po otrzymaniu polecenia, ponieważ wysyłanie danych spowalnia skanowanie. Nie testuje również obecności/braku komponentu. Jedynym sposobem wyłączenia krzywki jest wysłanie komendy „O” (lub wyjęcie baterii).

Dołączony jest program Windows, który demonstruje wysyłanie poleceń do wykresu krzywej.

Krok 6: Budowanie krzywej śledzącej

Oto główne komponenty, które prawdopodobnie będziesz musiał kupić:

• Arduino Pro Mini 5V 16MHz Atmel328p (1,30 £)
• 14-pinowe gniazdo Zif (1 GBP)
• MCP4802 (2,50 £)
• HT7533 (1 zł)
• LE33CZ (1£)
• IL9341 Wyświetlacz 2,8" (6 £)
• Zasilanie podwyższające od 5 V do 12 V (1 GBP)
• Uchwyt na 4 baterie AA (0,30 £)

Przeszukaj serwis eBay lub swojego ulubionego dostawcę. To w sumie około 14 funtów.

Mam tutaj swój wyświetlacz:

www.ebay.co.uk/itm/2-8-TFT-LCD-Display-Touch-Panel-SPI-Serial-ILI9341-5V-3-3V-STM32/202004189628?hash=item2f086351bc:g: 5TsAAOSwp1RZfIO5

A doładowania SMPS tutaj:

www.ebay.pl/itm/DC-3-3V-3-7V-5V-6V-do-12V-Step-up-Power-Supply-Boost-Voltage-Regulator-Converter/192271588572? hash=item2cc4479cdc%3Ag%3AJsUAAOSw8IJZinGw&_sacat=0&_nkw=DC-3-3V-3-7V-5V-6V-do-12V-podwyższenie-zasilania-regulator-napięcia-przetwornik&_from=R40&d=nc l1313

Pozostałe komponenty to rzeczy, które prawdopodobnie już masz:

• BC639 (3 szt.)
• 100nF (7 szt.)
• 10uF (2 szt.)
• 1k (2 szt.)
• 2k2 (5 zniżek)
• 3k3 (5 zniżek)
• 4k7 (1 wył.)
• 10k (7 zniżek)
• 27 tys. (1 szt.)
• 33 tys. (8 wył.)
• 47k (5 zniżek)
• 68k (2 szt.)
• 100R (2 szt.)
• Przełącznik suwakowy (1 szt.)
• LM358 (1 szt.)
• striptizerka
• 28-pinowe gniazdo IC lub nagłówek SIL
• nakrętki i śruby

Do programowania Arduino potrzebne będą zwykłe narzędzia elektroniczne - lutownica, przecinaki, lut, nieparzyste kawałki drutu itp. - oraz konwerter USB na szeregowy.

Krzywa śledząca jest zbudowana na stripboardzie. Jeśli jesteś typem osoby, która chce kreślarkę krzywizny, już wiesz, jak rozłożyć stripboard.

Użyty przeze mnie układ jest pokazany powyżej. Linie cyjan są miedziane z tyłu stripboardu. Czerwone linie są łączami po stronie komponentu lub są bardzo długimi wyprowadzeniami komponentu. Zakrzywione czerwone linie to giętki drut. Ciemnoniebieskie kółka to przerwy w stripboardzie.

Zbudowałem go na dwóch płytach, każda 3,7" na 3,4". Jedna płytka zawiera wyświetlacz i obwód testera; druga płytka ma uchwyt baterii i zasilacze 3.3V, 5V i 12V. Oddzieliłem niskonapięciowe („5V”) i wysokonapięciowe („12V”) części obwodu testera, a granicę przekraczały tylko rezystory o wysokiej wartości.

Dwie tablice i wyświetlacz tworzą potrójną kanapkę spiętą śrubami M2. Wyciąłem kawałki plastikowej tuby, aby działały jako przekładki lub możesz użyć tub z długopisem itp.

Podłączyłem tylko te piny Arduino Mini, których potrzebowałem, i tylko te po bokach (nie na górnym i dolnym końcu Mini PCB). Użyłem krótkich odcinków drutu zamiast zwykłego rzędu kwadratowych pinów, z którymi dostarczane są Arduino (piny przylutowane do PCB są kwadratowe na rysunku). Chciałem, aby Arduino przylegało do stripboardu, ponieważ pod wyświetlaczem nie ma zbyt dużej wysokości.

Pinout Arduino ProMini jest dość zmienny. Kołki na długich krawędziach płyty są stałe, ale kołki na krótkich krawędziach różnią się między dostawcami. Powyższy układ zakłada płytkę z 6 pinami programowania z Gnd obok pinu Raw i z DTR obok Tx na dłuższej krawędzi. Na drugim końcu płytki znajduje się rząd 5 pinów z 0V obok D9 i A7 obok D10. Żaden z pinów o krótkiej krawędzi nie jest przylutowany do stripboardu, więc możesz użyć luźnych przewodów, jeśli Twój ProMini jest inny.

Użyj gniazda nagłówka SIL, aby przytrzymać wyświetlacz. Lub przeciąć 28-pinowe gniazdo IC na pół i użyć tych kawałków, aby zrobić gniazdo dla wyświetlacza. Przylutuj kwadratowe piny dostarczone z wyświetlaczem (lub dostarczone z Arduino) do wyświetlacza. Są zbyt grube, aby można je było podłączyć do gniazda z przekręconymi stykami - wybierz gniazdo, które ma rodzaj styków „zacisk sprężynowy”. Niektóre gniazda IC typu „zacisk sprężynowy” wytrzymują tylko pół tuzina wsuwania/wyjmowania LCD, więc spróbuj znaleźć dobre w szufladzie z komponentami.

Wyświetlacz LCD zawiera gniazdo na kartę SD (której nie używałem). Jest podłączony do 4 pinów na płytce drukowanej. Użyłem szpilek i kawałka nagłówka SIL lub gniazda IC, aby pomóc w obsłudze wyświetlacza LCD.

Zauważ, że pod gniazdem ZIF znajduje się kilka łączy. Przylutuj je, zanim je zamontujesz.

Dodałem złącze do programowania z Tx, Rx, Gnd i przyciskiem reset. (Mój konwerter USB-szeregowy nie ma pinu DTR, więc muszę ręcznie zresetować Arduino.) Odlutowałem złącze programistyczne po zakończeniu projektu.

Aby zabezpieczyć elektronikę wykonałem obudowę z płyty styropianowej.

W załączeniu pliki do układu w formacie EasyPC.

Krok 7: Przyszły rozwój

Może fajnie byłoby stworzyć krzywe dla innych komponentów, ale które? Nie jest dla mnie jasne, jakie dodatkowe informacje mogłaby mi powiedzieć krzywa tyrystora lub triaka poza tym, co robi tester LCR-T4. Tester LCR-T4 może być używany nawet z optoizolatorami. Nigdy nie używałem zubożonego tranzystora MOSFET lub wzmocnienia JFET lub tranzystora jednozłączowego i nie posiadam żadnego. Przypuszczam, że znacznik krzywej mógłby traktować IGBT jako MOSFET.

Byłoby miło, gdyby znacznik krzywej mógł automatycznie rozpoznać komponent i powiedzieć, który pin jest który. Najlepiej byłoby, gdyby następnie wytworzył krzywe. Niestety sposób, w jaki piny DUT są napędzane i mierzone, wymagałoby wielu dodatkowych komponentów i złożoności.

Prostszym rozwiązaniem jest skopiowanie istniejącego obwodu testera LCR-T4 (jest otwarty i bardzo prosty) za pomocą drugiego procesora Atmega. Rozszerz gniazdo ZIF do 16-pin, aby uzyskać trzy dodatkowe piny, do których można podłączyć nieznany komponent. Nowa Atmega działa jako slave na magistrali SPI i raportuje do głównego Arduino Mini, co widzi. (Szkice SPI slave są dostępne w Internecie.) Oprogramowanie testera LCR-T4 jest dostępne i wygląda na dobrze udokumentowane. Nie ma tam nic z natury trudnego.

Główny Arduino wyświetla typ komponentu i schemat podłączenia komponentu do części śledzącej krzywą gniazda ZIF.

Dołączyłem układ do montażu powierzchniowego, który może być używany z Arduino ProMini lub z nagim Atmega328p (w formacie EasyPC). Jeśli jest wystarczający popyt (i zamówienia z pieniędzmi) mógłbym wyprodukować partię płytek SM Czy mógłbyś kupić u mnie gotową? No tak, oczywiście, ale cena byłaby głupia. Zaletą współpracy z Chinami jest to, że tak wiele fajnych modułów elektronicznych można kupić tak tanio. Wadą jest to, że nie warto niczego rozwijać: jeśli się powiedzie, zostanie sklonowany. Mimo że ten śledzący krzywą jest fajny, nie uważam go za realną okazję biznesową.