Wskaźnik odległości LED Uprząż dla psa: 5 kroków (ze zdjęciami)

2024 Autor: John Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-30 11:27

Zazwyczaj po zachodzie słońca zabieram psa Rusio na spacer, żeby mógł się bawić bez przegrzania. Problem polega na tym, że gdy nie ma smyczy, czasami jest zbyt podekscytowany i biegnie dalej niż powinien, a przy słabym świetle i innych psach nie jest łatwo go od razu zauważyć.

Aby rozwiązać ten problem, wpadłem na pomysł stworzenia szelek dla psa, które będą świecić na czerwono, gdy odejdzie za daleko ode mnie, jako dodatkowy wymóg chciałem zrobić to bez użycia mikrokontrolera lub programowania, aby były jak najbardziej dostępne dla innych producentów.

****Zastrzeżenie****

Ten projekt sprawia, że krótkofalówka stale „mówi”, co faktycznie blokuje pasmo częstotliwości, z którego korzysta, w bliskim zasięgu nadajnika, co może być nielegalne w twoim kraju (a nawet jeśli nie jest nielegalne, nie jest to miłe). Zostało to przeoczone podczas projektowania i zostanie rozwiązane w przyszłej wersji.

Kieszonkowe dzieci

• najtańsza para krótkofalówek, jaką możesz znaleźć
• 2x 555 układów scalonych
• 1x tranzystor 2n2222A
• 2x tranzystor TIP120
• Rezystor 7x 1Kohm 1/4W
• 1x 5,6Kohm rezystor 1/4W
• 1x 6,5 omów rezystor 1/4 W
• 2x 220ohm 1/2W rezystor
• 1x kondensator 470nF 10V
• 1x kondensator 10nF 10V
• 3x diody ogólnego zastosowania (użyłem 1n4004)
• Diody LED Twoich preferencji kolorystycznych

Krok 1: Demontaż Walkie Talkie

W planie jest wykorzystanie zasięgu komunikacji taniego krótkofalówki jako prowizorycznego wskaźnika odległości, do tego pierwsza część to rozebranie go i sprawdzenie, jak działa!

Większość tanich krótkofalówek używa głośnika również jako mikrofonu, funkcja zmienia się po naciśnięciu przycisku, aby mówić i zamierzamy to wykorzystać na naszą korzyść. Jedno walkie talkie będzie ciągle „rozmawiało”, a drugie „słuchało”, jeśli słuchacz nie słyszy mówiącego, oznacza to, że jest za daleko i możemy to wykorzystać jako wskazówkę do włączenia światła.

Krok 2: „Rozmowa” Walkie Talkie

Aby uzyskać ciągle mówiący nadajnik, najpierw musimy trzymać wciśnięty przycisk „mów”, w tym celu styki przycisku można ze sobą zlutować.

Potrzeba ciągłego mówienia stanie się bardzo męcząca, więc zamiast tego użyjemy generatora sygnału podłączonego do miejsca, w którym powinien znajdować się nasz mikrofon/głośnik. Generator będzie astabilnym obwodem 555 zasilanym z akumulatora walkie talkie (6V w moim przypadku), obwód można zobaczyć na obrazku, a wybrane wartości komponentów powinny generować na wyjściu coś zbliżonego do fali prostokątnej 1KHz.

Ważne jest, aby sprawdzić, który koniec głośnika przechodzi do ujemnego bieguna akumulatora, ponieważ będzie on przylutowany do masy generatora, a drugi koniec jest podłączony do przewodu oznaczonego jako „out”. Również wyjście 555 jest obcięte diodą, aby uzyskać napięcie w zakresie podobnym do napięć generowanych podczas rozmowy z mikrofonem.

Na koniec dodajemy diodę LED, aby wiedzieć, kiedy jest włączona, i zamykamy krótkofalówkę ze wszystkimi nowymi obwodami w środku.

*Eksport falstad txt jest dostępny, jeśli chcesz majstrować przy wartościach komponentów.

Krok 3: „Słuchanie” Walkie Talkie

Następnie przystępujemy do demontażu drugiego walkie talkie, tym razem przycisk rozmowy nie jest wciśnięty, a przewody idące do głośnika posłużą jako nasze wejście do sprawdzenia czy światła powinny się włączyć.

Pierwsza część obwodu to prostownik półfalowy, który ładuje kondensator, gdy sygnał jest obecny (jesteśmy wystarczająco blisko, aby usłyszeć nadajnik) oraz rezystor równoległy do rozładowywania kondensatora, gdy sygnał wejściowy jest nieobecny (zbyt daleko od nadajnik). Na jego miejscu umieszczany jest również rezystor o podobnej wartości do głośnika, aby oszukać oryginalny obwód, aby działał zgodnie z przeznaczeniem.

Napięcie wyjściowe prostownika jest używane jako wejście dla przerzutnika Schmitta (komparatora z różnymi progami włączania i wyłączania) wykonanego z układu 555 IC, używamy diody jako napięcia odniesienia, dając próg napięcia włączenia w pobliżu 0,45 V i próg napięcia wyłączenia około 0,23V. Wyjście wyzwalacza Schmitta napędza TIP120, który zasila czerwone diody LED, gdy nasz obwód nie słyszy drugiego krótkofalówki.

Jako opcjonalną funkcję dodałem inwerter logiczny (za pomocą 2n2222a) do napędzania drugiego TIP120, który zapali zielone światła, gdy pies znajdzie się w zasięgu "mówiącego" walkie-talkie.

Ostatecznie wszystko zostało przylutowane z wyjątkiem diod LED i umieszczone w pudełku (oryginalna krótkofalówka była za mała), końcówki połączeń diod LED pozostawiono do późniejszego podłączenia, a na koniec dodano wskaźnik LED włączenia zasilania.

*Dołączony jest również import Falstad txt, zmiany w danych wejściowych trwają około sekundy w prawdziwym życiu, aby przełączyć się między światłami, ale w symulacji trwa to wieczność ze względu na rozmiar kroku symulacji.

Krok 4: Uprząż i diody LED

Ostatnim krokiem jest umieszczenie diod LED na wiązce (zrobiłem własną wiązkę testową z kilku skręconych pasów), poszedłem z 3 równoległymi grupami diod LED z serii 2 dla diod czerwonych i zielonych. Całkowite napięcie zasilania powinno być większe niż spadek przewodzenia szeregowych diod LED plus spadek tranzystora, czyli około 1,5V dla TIP120. W naszym przypadku mamy:

czerwony: (2,2 V)*2 + 1,5 V = 5,9 V <6,0 V

zielony: (2,0 V)*2 + 1,5 V = 5,5 V < 6,0 V

Po wykonaniu obliczeń idziemy dalej i robimy małe otwory na nogi każdej diody LED, które są umieszczane na miejscu i lutowane z drugiej strony małymi przewodami (uratowałem trochę ze starego kabla Ethernet). Następnie dodaje się trochę wyściółki, aby chronić psa przed szpiczastymi końcówkami nóżek LED lub lutowania. Na koniec oba końce każdej grupy diod LED są przylutowane do zacisków, które zostały wcześniej przygotowane na krótkofalówce „Słuchanie”.

Krok 5: Spacer testowy