Czujnik wizyjny Micro:bit MU dla początkujących - wartości etykiet i rozpoznawanie kart z numerami: 6 kroków

2024 Autor: John Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-30 11:28

To jest mój drugi przewodnik po czujniku wizyjnym MU. W tym projekcie zaprogramujemy micro:bit, aby rozpoznawał różne karty liczbowe za pomocą wartości etykiet.

Kieszonkowe dzieci

1 x BBC micro:bit

1 x czujnik wizyjny Morpx Mu 3

1 x tabliczka zaciskowa Micro:bit - musi mieć dostęp do pinów 19 i 20, których nie mają wszystkie tablice zaciskowe. Używam motorbita elecfreaks, bo ta deska mi się podoba.

4 x przewody połączeniowe (żeńskie-żeńskie)

Krok 1: Konfiguracja czujnika

Zanim zaczniemy cokolwiek podłączać, chcemy odpowiednio skonfigurować czujnik.

Czujnik Mu Vision ma 4 przełączniki. Dwa po lewej określają tryb wyjścia, a dwa po prawej określają jego adres.

Ponieważ chcemy, aby adres był 00, oba przełączniki po prawej stronie powinny być wyłączone.

Różne tryby wyjścia to:

00 UART

01 I2C

10 transmisji danych Wi-Fi

11 Transmisja obrazu Wi-Fi

Chcemy pracować w trybie I2C, więc dwa przełączniki powinny być na 01, więc lewy najbardziej powinien być wyłączony, a drugi włączony.

Krok 2: Okablowanie

Okablowanie jest dość proste, wystarczy użyć czterech przewodów połączeniowych, aby połączyć czujnik Mu z płytką zaciskową.

Czujnik Mu -> Płytka zaciskowa

SDA -> pin 20

SCL -> pin 19

G -> Ziemia

V -> 3,3-5 V

Krok 3: Uzyskanie rozszerzenia

Najpierw przechodzimy do edytora Makecode i rozpoczynamy nowy projekt. Następnie przechodzimy do „Zaawansowane” i wybieramy „Rozszerzenia”. Należy pamiętać, że ponieważ jestem Duńczykiem, na zdjęciach te przyciski mają nieco inne nazwy. W rozszerzeniach wyszukujemy „Muvision” i wybieramy jedyny otrzymany wynik.

Krok 4: Inicjowanie połączenia i włączanie algorytmu

Podczas korzystania z tego rozszerzenia otrzymasz błędy „Nie można odczytać właściwości niezdefiniowanych”. Dzieje się tak tylko dlatego, że brakuje animacji micro:bit. Nie wpływa to na kompilację i działanie programu.

Pierwsza pomarańczowa część kodu inicjuje połączenie I2C.

Druga pomarańczowa część kodu umożliwia algorytmy rozpoznawania kart numerycznych.

Pokazywanie liczb służy do rozwiązywania problemów.

Jeśli micro:bit nie liczy się do trzech po uruchomieniu programu, sprawdź, czy przewody są prawidłowo podłączone do właściwych pinów.

Krok 5: Główny program

Wykryj kartę liczbową daje 0 lub 1. Jeśli karta liczbowa zostanie wykryta, otrzymamy 1 (prawda) i 0 (fałsz), jeśli karta liczbowa nie zostanie wykryta.

Opcja „Pobierz wartość etykiety algorytmu” podaje nam wartość etykiety w zależności od tego, na co naszym zdaniem patrzymy i co według czujnika wizyjnego MU widzi. Więc gdybyśmy patrzyli na kolory, otrzymalibyśmy liczbę od 0 do 8. 8 oznaczałoby, że czujnik wizyjny MU wykrył kolor fioletowy, 1 oznaczałoby, że wykrył czarny lub ciemnoszary, a 0 oznaczałoby, że wykrył nieznany kolor.

W przypadku kart numerycznych wartość etykiety odpowiada numerowi na karcie, więc jeśli zostanie wykryta liczba 8, czujnik MU nada jej wartość etykiety 8. Oznacza to, że nie musimy mówić programowi, co oznacza każda wartość etykiety. Program po prostu musi pokazać nam wartość, więc używamy polecenia „Pokaż ciąg”. Co oznacza po duńsku „Vis streng”.

Program można znaleźć tutaj.

Krok 6: Uruchamianie programu

Po uruchomieniu programu czujnik Mu i micro:bit powinny być w stanie rozpoznać wszystkie karty z numerami. Możesz spróbować rozszerzyć program, aby rozpoznawał zarówno karty liczbowe, jak i kształty.

Oto niektóre inne algorytmy i odpowiadające im etykiety.

Etykieta kart kształtów:

Sprawdź -> 1

Dośrodkowanie -> 2

Koło -> 3

Kwadrat -> 4

Trójkąt -> 5

Nieprawidłowy -> 0

Etykieta kart drogowych:

Naprzód -> 1

Lewo -> 2

Prawo -> 3

Odwróć -> 4

Park -> 5

Nieprawidłowy -> 0

Etykieta kolorowa:

Czarny/Ciemnoszary -> 1

Biały -> 2

Czerwony -> 3

Żółty -> 4

Zielony -> 5

Cyjan -> 6

Niebieski -> 7

Fioletowy -> 8

Nieznany -> 0