ZAKODUJ GRĘ ZA POMOCĄ PYTHONA (DLA MANEKINÓW!): 14 kroków

2024 Autor: John Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-30 11:29

Witamy w Pythonie, trzecim najpopularniejszym języku programowania na świecie!… i prawdopodobnie najprostszym! Czy wiesz, że zarówno YouTube, jak i Google mają Pythona jako główny język swoich gotowych aplikacji i stron internetowych, które widzisz? NO… Teraz już wiesz; Powinieneś również zrozumieć, dlaczego Python jest niezwykle ważny dla przyszłości ery nowoczesnych technologii 4.0!

Być może zdajesz sobie również sprawę, że branża kodowania gier rozwija się bardziej niż kiedykolwiek, ponieważ coraz więcej osób kupuje obecnie własne smartfony. A Python to całkiem idealny język kodowania, którego można używać w prostych… ale dobrze zaprogramowanych, uzależniających grach! Teraz może to zabrzmieć jak cholernie trudne zadanie, gdy wpadnie ci do głowy słowo „kodowanie gier”… Ale nie martw się! Dzięki temu Instruktażowi wyruszysz ze mną w podróż o tym, jak w pełni zakodować prostą grę, od A do Z, dla wszystkich, szybko i zwięźle, bez płacenia!

Jeśli nie masz jeszcze Pythona, kliknij TUTAJ, aby pobrać ten niesamowity język (i zwierzęcy też! Chyba…). Jest całkowicie darmowy. Gdy skończysz, czas na zabawę!

Krok 1: Zrozum, jaką grę zamierzasz zrobić

Bardzo ważne jest, abyś siedział przed programem w Pythonie, wiedząc dokładnie, co kodować.

Pamiętaj, że ta instrukcja jest dla KAŻDEGO! I nie chciałbyś wybrać jakiegoś trudnego pomysłu, takiego jak Asphalt 8 lub FIFA Mobile; Oczywiście, ten Python jest zdolny do wszystkiego, ale zajmie ci trochę czasu, aby wyznać w Pythonie (prawdopodobnie 2 lata! Nie można zmieścić tego Instruktażowego *urgh*). Zamiast tego chciałbyś walczyć z tradycyjnymi pomysłami, takimi jak kółko i krzyżyk (który wybrałem, aby być dla ciebie przykładem!), Wisielec itp. Rzeczy, które nie wymagają grafiki (grafika przeniesie Cię do innego… ohhh… achh inny świat, możesz spróbować! Ale nie tutaj, bo znowu, to naprawdę wymaga czasu). Pomyśl o tym, co Cię inspiruje, o grze, do której możesz mieć specjalne dodatki, lub o grze, o której dokładnie wiesz, jak to działa.

Krok 2: Przeanalizuj swoją grę

Po podjęciu decyzji, czemu poświęcisz się prawdopodobnie przez następny tydzień kodowania, czas na zapisanie, czego wymaga gra, abyś miał lepszą wizję tego, jak gra jest skonfigurowana!

Na przykład mój kółko i krzyżyk 3x3 potrzebowałby 9 pustych miejsc, w których użytkownicy mogą drukować „X” lub „O”. Następnie potrzebowalibyśmy kolejnych 9 pustych miejsc, aby odpowiadały i zapisywały ruchy użytkowników. Musiałbym coś zrobić, aby przełączać się między „X” i „O” za każdym razem, gdy gracz kończy swoją kadencję. Musiałbym również zapętlić proces przełączania i zapisywania ruchów, dopóki później nie zostanie zwycięzca, biorąc pod uwagę 3 dokładnie takie same następujące po sobie symbole w kierunku poziomym, pionowym lub ukośnym.

W zasadzie to wszystko! Nie musisz robić więcej… jeszcze, zakładając, że nie masz wcześniejszego doświadczenia i bardzo małą wiedzę o Pythonie! Teraz… następny krok będzie wymagał od Ciebie wielu pytań o to, jak przekonwertować to, co przeanalizowałeś… na kod!

Krok 3: Przekształć swoją analizę w gramatykę „komputerową”

Do tej pory powinieneś zrozumieć, dokąd zmierza gra, w twojej głowie, w twoim języku, z twoją logiką! Cóż… komputer tego nie zrozumie; a ponieważ mamy o wiele więcej inteligencji, powinniśmy zrobić pierwszy krok, by mówić w jego języku.

Wracając do mojego kółka i krzyża jako przykładu, odnosząc się do kroku 2, że najpierw potrzebuję około 9 pustych miejsc do przechowywania ruchów użytkowników. Jednym ze sposobów może być powiedzenie Pythonowi, aby utworzył listę zawierającą 9 spacji! A gdy użytkownicy wpisują swoje ruchy, zamieniasz to miejsce na kolejno „X” lub „O”. Mogę użyć różnych funkcji pętli w Pythonie, aby pomóc powtórzyć ten proces wiele razy, aż będzie remis lub… zwycięzca! Sposób, w jaki określam zwycięzcę, polega na zastosowaniu warunku, że gra będzie kontynuowana w swojej pętli, jeśli nic się nie stanie, lub jeśli wszystkie 9 pól jest zajęte lub jest zwycięzca, pętla zostaje przerwana i gra się kończy!

Ten krok jest, nie trzeba się spierać, najtrudniejszym krokiem w całej tej instrukcji! Teraz musisz użyć ludzkiej logiki, aby zobaczyć, jak możesz przekonwertować to, co napisałeś na Pythona. Nie musisz się martwić, czy Python jest w stanie obsłużyć całą Twoją wyobraźnię, ma wystarczająco dużo materiałów do kodowania, że możesz go zaspokoić! Jeśli nie możesz znaleźć drogi (co zwykle by było), wyszukiwarką, którą bardzo polecam, jest Stack Overflow, jest to mała społeczność, w której ludzie zwykle zastanawiają się nad najbardziej absurdalnymi pytaniami, jakie kiedykolwiek widziałem, a także gdzie są to jedne z najbardziej błyskotliwych odpowiedzi, jakie każdy może dzięki temu uzyskać!

TRZYMAJ ZE MNĄ TUTAJ! W następnych 7 krokach pokażę Ci 7 metod Pythona, które uznałem za niezbędne w każdej, nawet najprostszej grze, w którą można grać! Niech rozpocznie się przyspieszony kurs!

Krok 4: Drukowanie oświadczeń, liczb lub obiektów - Print()

Jest to prawdopodobnie najbardziej podstawowa rzecz w Pythonie! Jeśli nie możesz niczego wydrukować, to bez względu na to, jak wspaniały jest twój program, jest on bezużyteczny dla świata. Działa to tak: print([wpisz coś]). Na przykład print('Jesteś sprytny') spowoduje, że Python wypisze "Jesteś sprytny" (OSTRZEŻENIE: Nie ma znaczenia, czy używasz cudzysłowów pojedynczych, czy podwójnych, musisz użyć jednego z nich i musisz rozpocząć i zakończyć ciąg znaków z tym samym rodzajem cudzysłowu!). Baw się dalej funkcją print(), niech Python wypisze wszystko, co sprawia, że czujesz się dobrze (tak bym zrobił!). Dopóki nie poczujesz, że możesz przejść do następnego kroku, możesz przeprowadzić dodatkowe badania na temat print(), aby uzyskać głębsze zrozumienie, jeśli chcesz, za pośrednictwem Google lub Stack Overflow.

print("Yayyyy tu jestem!")

print('Jestem taki dobry omg')

P/S: Możesz umieścić podwójny cudzysłów wewnątrz bariery pojedynczych cudzysłowów i na odwrót, ale nie umieszczaj tego samego w sobie lub… zobaczysz, o co mi chodzi!

Mój projekt w kółko i krzyżyk… oczywiście wymaga dużo druku, od wydrukowania planszy i interfejsu użytkownika po potwierdzenie stanu gry.

Krok 5: Utwórz listę zawierającą różne obiekty -

Lista zawiera wszystkie zmienne, w których chcesz ją umieścić, to naprawdę prezent, który daje Python! Teraz wystarczy nadać mu nazwę, wstawić nawiasy kwadratowe, oddzielić zmienne przecinkami lub też pozostawić puste (aby móc je później dołączyć) i gotowe! UWAGA: Nie chcesz nazywać jej po niektórych metodach lub wystąpi błąd składni, jeśli nazwa pojawia się w innych kolorach niż czarny, dzwonek powinien być od razu włączony!

dalist = [5, 7, "jestem przystojny", 12 + 1, 3.141592657]

lub…

dalis =

dalist.append(5) #teraz dalist ma [5] jako swój element!

Pamiętasz tablicę z 9 miejscami, o której ci mówiłem? Tutaj będzie używany! Na początku będzie przechowywać wszystkie „-”; a gdy gracz wykona ukośniki w ruchu, ich symbol zastąpi „-”. Wszystkie elementy na liście zaczynają się od 0, więc 0 odnosi się do pierwszego elementu, 1 odnosi się do drugiego elementu i tak dalej. Idealnym przykładem byłoby: proszę ciężko pracuj nad wyobrażeniem sobie tego tutaj, że 3 miejsca 0, 1, 2 to pierwszy rząd planszy 3x3. Jeśli dalist[0], dalist[1] i dalist[3] odnoszą się do tego samego symbolu, mamy zwycięzcę! Zobacz, lista może być niezwykle przydatna i prostsza niż myślisz! Więcej wiedzy na temat listy Pythona można znaleźć za pośrednictwem Google lub Stack Overflow.

Krok 6: Ustal warunki dla poleceń - If, Elif i Else

Życie nie zawsze toczy się tak, jak chcesz, a czasami robisz to tylko wtedy, gdy scenariusz spełnia twoje wymagania. To samo dla Pythona! Nie chciałbyś, żeby przechodził przez wszystko i każdą sytuację, bo to jest prawdziwy ból! Dlatego warunek if jest tak użyteczny. Działa dokładnie tak, jak jest interpretowany, polecenie(-a) wewnątrz tego bloku if zostanie wykonane tylko wtedy, gdy zostanie spełnione to, o co prosisz. Na przykład, wypiszesz oświadczenie "Taksss" tylko JEŚLI twój szczęśliwy tryb jest prawdziwy (zakładając, że identyfikator jest już wcześniej zadeklarowany):

szczęśliwy = prawda

jeśli szczęśliwy == prawda:

print("Taksss")

Jeśli istnieje JEŻELI, zwykle będzie ELSE dla pozostałych scenariuszy, które nie pasują do wcześniej określonego warunku. Powiedzmy, że kiedy jesteś smutny, zamiast tego wypiszesz „Nieee” (kontynuacja powyższej instrukcji if):

w przeciwnym razie:

print("Nieeee") #Ale i tak tego nie wydrukuje, nie martw się!

W Pythonie istnieje specjalny typ if, który nazywamy ELIF. Z samej nazwy można prawdopodobnie wywnioskować, że jest to kombinacja „jeśli i jeszcze”. Więc jeśli masz dwa lub więcej warunków, elif jest facetem, do którego zadzwonisz (zakładany wynik jest przypisany do kilku losowych liczb wcześniej):

wynik = 65

jeśli wynik >= 90:

print("Dobra robota!")

elif 80 <= wynik < 90:

print("Dobry wysiłek!")

elif 70 <= wynik < 80:

print("Mogło być lepiej!")

w przeciwnym razie:

print("Cóż……")

UWAGA: Wcięcie ma tutaj znaczenie! Określi, które polecenia należą do instrukcji if, elif lub else. Więc bądź ostrożny w projektowaniu kodu! Można również zagnieżdżać instrukcje if razem, gdy warunek będzie brany pod uwagę TYLKO wtedy, gdy pierwszy warunek if jest prawdziwy. I znowu… Wcięcie!

W moim projekcie w kółko i krzyżyk dosłownie użyłem ich tony. Gra 3x3 może wydawać się dość prosta, ale będziesz musiał wziąć pod uwagę kilka scenariuszy, które mogą mieć miejsce. W tym przypadku muszę zastanowić się, czy jest zwycięzca, czy nie, sprawdzając 3 kolejne oceny we wszystkich kierunkach. Tak… teraz nie daj się pomylić, ponieważ nie jest to również tak skomplikowane, to tylko seria zbędnych kodów, a wszystko, co musisz zrobić, to zmienić obszar sprawdzania i gotowe! Więcej szczegółowej wiedzy na ten temat, kliknij Przepełnienie stosu.

Krok 7: Więcej warunków razem - i i lub

Kto powiedział, że jeden warunek zawsze może być tylko warunkiem? Pojedynczy warunek może mieć również wiele kryteriów. Chociaż zagnieżdżona instrukcja if może być rozwiązaniem krótkoterminowym, znacznie wydłuża kod. Mamy więc metody AND i OR. Wszystkie są używane do łączenia warunków w jeden wielki traktat. Jedyna różnica między nimi polega na tym, że wszystkie warunki w tym zdaniu if muszą być poprawne przed przejściem dalej; tylko lub tylko jeden z nich musi być poprawny. Oba mogą być bardzo przydatne, jeśli zostaną odpowiednio użyte, bądź mądry lub te dwa mogą faktycznie zepsuć logikę twojego mózgu!

n = 5

a = 7

jeśli n == 5 i a == 6:

print("Nie powinien tego drukować")

jeśli n == 3 lub a == 7:

print("Tak powinien to wydrukować")

Poważnie użyłem i & lub radykalnie skrócić mój kółko i krzyżyk, ponieważ czasami są do 3 warunków na raz, kiedy muszę wziąć pod uwagę wszystkie 3 pozycje znaku, aby ustalić, czy jest zwycięzca, czy nie. I lub przydałby się bardzo! Aby uzyskać więcej informacji, odwiedź Stack Overflow.

Krok 8: Pętla, która powtarza polecenia aż do spełnienia kryteriów - podczas gdy

Omówiliśmy, jak drukować, przetwarzać rzeczy tylko wtedy, gdy warunek jest spełniony. A co powiesz na… powtarzanie tego bloku wiele razy, aż do spełnienia warunku? Tak, dlatego Python daje ci CHWILĘ!

n = 1

podczas gdy n = 1:

print("hooooo") #Tak, to wypisze "hooooo" zawsze… i zawsze… właściwie… zawsze… i zawsze…

Może to stanowić problem, ponieważ nie chcesz, aby Twoje polecenia zapętlały się w nieskończoność. Więc zwykle, gdy używasz while, istnieje technika, w której zmieniasz wartość warunku za każdym razem, gdy jest zapętlony, więc warunek jest aktualizowany i dopóki nie będzie potrzebować kryteriów, w końcu się zatrzyma. Na przykład możesz dodać do siebie wartość po jednej jednostce na raz, a następnie ustawić czas, aby działał, aż do pewnego rodzaju wartości, które ostatecznie osiągnie:

n = 1

podczas gdy n < 5:

print("Mam " + n + " piwa boiiiii!")

n = n + 1 #lub możesz też napisać n += 1

Jak to będzie działać, n będzie dodawał się do 1 na końcu każdego bloku kodu. Pętla while będzie się zapętlać tak długo, jak długo n będzie mniejsze niż 5. Teraz do pewnego momentu (konkretnie 4-krotna pętla), n osiągnie wartość 5 i pętla się zatrzyma!

szczęśliwy = prawda

szczęśliwy:

print("Yayyy, zrobiłem to!") # Właściwie nie rób tego, ale zasłużyłeś na to, by wiedzieć, że zawsze tam dotrzesz!

Chociaż może być szczególnie przydatny w grach takich jak Kółko i krzyżyk, czyli sprawdzanie błędów. Czasami musisz pozwolić sobie na złośliwych użytkowników, a jeśli nadal będą się bałaganić, pętla while będzie ich trzymać z daleka, dopóki nie będą się zachowywać i wprowadzą kilka prawidłowych danych wejściowych! Więcej informacji na Stack Overflow

Krok 9: Podczas gdy pętla w wersji 2.0 - For

Z pewnością są sytuacje, w których FOR zostanie zdetronizowane przez while, ale robi dla ciebie coś innego, czego nie możesz… Zawiera wartość, w której zapętli się, wymaga od użytkownika określenia zakresu pętli (tak, dla pętla nigdy nie zapętla się w nieskończoność… właściwie…) i przenoś wartość pętli za każdym razem, gdy jest przekształcana! Teraz mogę być zbyt rozwlekły, ale weź pod uwagę ten przykład, powiedzmy, że tm jest wartością, którą chcesz zachować w pętli for:

dla tm w zakresie (1, 5):

print("Wypiłem już " + tm + " piw urghhh") # Spowoduje to wydrukowanie "Wypiłem już 1….5 piw urghhh"

Widzisz, oszczędza ci to jedną linijkę kodu, ale znacznie ułatwi życie przy pisaniu gier (Zaufaj mi, nauczyłem się tego na własnej skórze, a ty nie chcesz o tym wiedzieć)! Zwykle powinieneś skorzystać z pętli FOR, jeśli mocno zdefiniowałeś w swoim umyśle liczbę powtórzeń bloku kodu. OSTRZEŻENIE: Zmienna, która była przenoszona wraz z pętlą for, będzie istniała tylko w samej pętli for, jeśli odniesiesz się do niej gdziekolwiek poza pętlą for, Python zacznie cię gryźć i pytać „Do czego do cholery masz na myśli?”"

Kółko i krzyżyk używa dużo pętli for. Nie możesz sobie pozwolić na sprawdzanie wszystkiego za każdym razem, gdy zmienia się zmienna (prawdziwy ból). Ale to, co zrobiłem, to odkrycie zasady anatomii kółka i krzyżyka, zmiana wartości w pętli for, sprawdzenie wszystkich 3 kolumn symboli, przy czym muszę tylko nauczyć Pythona sprawdzania jednego! Koniecznie sprawdź Stack Overflow, aby uzyskać więcej pytań.

Krok 10: Zapytaj o dane wejściowe użytkowników - Input()

Wreszcie, jesteś twórcą gry i ktoś w nią zagra! I nigdy nie zgadniesz, co knują. Więc co możesz zrobić, to zrobić to, co kazali twojemu programowi zrobić, niech bezpośrednio wkładają wkłady! Razem INPUT i PRINT mogą być prawdopodobnie najbardziej podstawowymi metodami w Pythonie, będziesz ich potrzebować, aby przetrwać (są w każdym kodzie gry, mogę zagwarantować 100,00%)! Jest to dość proste, po prostu przypisz zmienną i niech będzie taka, jaką chce użytkownik:

alo = input("Wpisz swoją szczęśliwą liczbę!")

OSTRZEŻENIE: Istnieje wiele rodzajów danych wejściowych, więcej na temat przepełnienia stosu. Zawsze będą działać, jeśli zostawisz to po prostu input() w ten sposób. Ale czasami możesz chcieć, aby był specyficzny, jak dane wejściowe liczb całkowitych lub dane zmiennoprzecinkowe (domyślnie jest to ciąg znaków).

lucky_day = int(input("Tak, Twój szczęśliwy dzień! Wpisz tutaj liczbę: ") #Nie wpisuj teraz liter, nie chcesz #zadzierać z Pythonem!

Kółko i krzyżyk potrzebuje dużo tego! Jestem pewien, że sam się domyślisz, na podstawie tego, skąd wiem, dokąd zmierzają użytkownicy i do czego dążą (masz rację, nie wiem… ale użyłem input()!).

Krok 11: Przeprowadź dodatkowe badania dla wszystkich potrzebnych metod

Tak, nie musisz wiedzieć wszystkiego o Pythonie, aby stworzyć grę, właściwie musisz tylko wiedzieć wystarczająco dużo, zaczynając od Ultimate 7 (krok 4-10, jestem pewien, że będziesz musiał jakoś dotknąć każdego z nich, aby uzyskać gry) i jeśli nie uważasz, że wszystkie te 7 mogą zadowolić to, co robisz. Python ma wiele niespodzianek, a czasami istnieją metody terminologiczne przeznaczone do tego bardzo specyficznego zastosowania, nigdy nie wiadomo. Więc pamiętaj, aby wyszukać je za pomocą Google lub Stack Overflow!

Mój kółko i krzyżyk używał całej „Wielkiej Siódemki” i trochę więcej, ale nie za dużo. Jestem pewien, że każdy może to zrobić!

Upewnij się, że zapisałeś je wszystkie na papierze i baw się wszystkim, co potrzebujesz do gry, zrozum problem, zanim się na nim powiesisz. Czujesz się wystarczająco przygotowany? Przejdźmy do… ostatniego kroku!!! TRZYMAJ ZE MNĄ TUTAJ, już prawie jesteś!

Krok 12: Zbuduj szkieletową ramę dla swojego kodu, który działa

Wcale nie chcę Cię zniechęcać, ale jeśli chcesz stworzyć grę, która będzie działać dla wszystkich, najpierw musi działać legalnie, zaczynając od Ciebie! Zbierz wszystkie potrzebne materiały, skonfiguruj ramę. Wiem, że łatwiej powiedzieć niż zrobić, ale mając wszystkie dokumenty gotowe (jeśli zrobiłeś coś tak, jak ci kazałem), powinieneś być gotowy.

Nie przejmuj się błędami składni na samym początku. Ważne jest, aby zakończyć kod bez przerwy, tylko wtedy, gdy dojdziesz do ślepego zaułka, który powinieneś przestać. My, ludzie, jesteśmy wrażliwi na przepływy myśli, spotkałam się z sytuacją, że wszystko płynęło tak gładko i płynnie, że poszłam do łazienki… Następną rzeczą, jaką wiedziałam, byłam zgubieniem myśli. Więc tak, nie powtarzaj za mną! Odłóż wszystko, co masz w głowie, póki jeszcze tam jest i świeże.

Proces „kółko i krzyżyk” obejmuje proszenie użytkownika o wprowadzenie danych za pomocą input(), użycie while do oczyszczenia tylko prawidłowych danych wejściowych. Następnie zestaw if elif else, for and while jest układany, aby za każdym razem sprawdzić, czy jest zwycięzca. Żaden nie wygrywa, a pętla while sprawi, że gra będzie kontynuowana, dopóki nie zostanie zajęte jedno lub wszystkie 9 pól, co skutkuje remisem.

Po upewnieniu się, że to JEST gra, zaczynasz uruchamiać program i szukać później błędów składniowych lub semantycznych. I znowu, najpierw zbuduj grę dla siebie, NIE idź całą kreatywnością balistyczną, zanim twoja oryginalna rama jeszcze tam była. A teraz zrób to i ruszaj dalej! Twoja gra tam jest, na co czekasz???

Krok 13: Wyjdź tam, przetestuj i zrób sobie grę

Otóż to! Wszystko, co musisz teraz zrobić, to nie marnować wszystkich swoich wcześniejszych wysiłków, postawić się tam! Wierzę, że jeśli wykonasz wszystkie te kroki, będziesz absolutnie wystarczający do stworzenia gry. Jeśli nie, nie poddawaj się, spróbuj; Ta instrukcja ma pomóc wszystkim, ale tylko ty możesz zdecydować o losie swojej GRY! Pamiętaj, nie poddawaj się, najpierw zbuduj szkielety. Jeśli są jakieś dziwne błędy składniowe, których nie jesteś w stanie zobaczyć, poszukaj pomocy przez Stack Overflow, ta rzecz utkwiła we mnie na dobre i na cienkie!

W każdym razie, na zakończenie życzę powodzenia w podróży po Pythonie, zaprogramuj grę, spraw, żebym był dumny, bo JESTEŚMY PROGRAMMERZZZZZZZ!!!!!

P/S: Krok 14 dla kreatywnej zachęty!

Krok 14: *DODATKOWE!* Po uruchomieniu wersji 1.0, ukierunkowane na kreatywność

Jeśli nadal to czytasz, świetnie! Nie musisz, ale chcę tylko poinformować, że wszystko będzie dla Ciebie sprawne, TYLKO niż będziesz mógł edytować, aby inni też mogli korzystać z Twojego programu; udekoruj go, aby był przyjazny dla gracza; lub uaktualnij swoją grę (ulepszyłem mój kółko i krzyżyk, programując sztuczną inteligencję! Teraz zajęło mi to tydzień (lub 7/8 mojego czasu) na ukończenie!). Pamiętaj, aby użyć i wykorzystać Stack Overflow, jeśli pojawią się jakiekolwiek pytania. Życzę powodzenia, ukończenia gry, podzielenia się nią w komentarzu poniżej i rozpowszechnienia ruchu kodowania!!!

JESTEŚMY PROGRAMMERZZZZ!!!!!