WSKAZÓWKI DOTYCZĄCE ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW Z CZUJNIKAMI ATLAS: 7 kroków

2024 Autor: John Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-30 11:30

Niniejsza dokumentacja ma na celu dostarczenie kilku kluczowych informacji, które umożliwią prawidłowe użytkowanie i działanie czujników Atlas Scientific. Może to pomóc w debugowaniu, ponieważ niektóre obszary, na których się skupiają, to typowe problemy napotykane przez użytkowników. Należy zauważyć, że Atlas Scientific oferuje szerokie wsparcie dla klientów. Informacje kontaktowe znajdują się pod następującym LINKIEM. Dostarczone wskazówki są pogrupowane w trzy kategorie: Kalibracja, Izolacja i Okablowanie.

Krok 1: KALIBRACJA

Kalibracja jest niezwykle ważna, ponieważ daje pewność co do dokładności i niezawodności czujnika. Niewłaściwa kalibracja będzie miała negatywny wpływ, na przykład niepewne dryfowanie odczytów, kiedy nie powinno. Szczegółowe informacje na temat procesu kalibracji czujnika można znaleźć w jego arkuszu danych, który można znaleźć na stronie internetowej Atlas. Poniżej znajduje się kilka wskazówek, które pomogą w udanej kalibracji:

• Nie spiesz się z procesem kalibracji.
• W przypadku obwodów z protokołem UART łatwiej wykonać kalibrację w tym trybie z włączonymi odczytami ciągłymi. Jeśli musisz przeprowadzić kalibrację w trybie I2C, pozwól, aby urządzenie stale żądało odczytów. W ten sposób będziesz mógł prawidłowo monitorować wyjście. Wykonanie kalibracji w UART jest prostsze. Aby uzyskać informacje o tym, jak przełączać się między protokołami, zapoznaj się z następującym LINKIEM.
• Kalibracja nie będzie miała wpływu, jeśli została wykonana w UART, a następnie obwód został przełączony na I2C. Jest zachowany.
• Odczyty muszą być stabilne przed wydaniem jakichkolwiek poleceń kalibracji.
• Obszar wykrywania sondy musi być całkowicie pokryty roztworem kalibracyjnym. Ten sam pomysł dotyczy użycia sondy w twojej aplikacji.
• Wstrząśnij sondą w roztworze kalibracyjnym, aby usunąć wszelkie uwięzione pęcherzyki powietrza. Ten sam pomysł dotyczy użycia sondy w twojej aplikacji.
• Niektóre sondy, takie jak sonda zasolenia i sonda tlenu rozpuszczonego, są dostarczane z nasadkami ochronnymi, które należy zdjąć przed użyciem.
• Wykonując kalibrację, która obejmuje wiele roztworów, przepłucz i osusz sondę, przechodząc od jednego roztworu do drugiego. Pomoże to zapobiec zanieczyszczeniu krzyżowemu.
• Uważaj na złe/przeterminowane/zanieczyszczone roztwory kalibracyjne.
• Przed ponowną kalibracją zresetuj urządzenie do ustawień fabrycznych lub skasuj kalibrację.

• Fabrycznie kalibrowane są następujące czujniki: CO2, O2, wilgotność i ciśnienie.

• Jeśli długość kabla sondy została zwiększona, kalibrację należy wykonać przy użyciu przedłużonego kabla.

Krok 2: IZOLACJA

Czujniki Atlas Scientific są bardzo czułe i to właśnie ta czułość zapewnia im wysoką dokładność. Oznacza to jednak również, że są podatne na zakłócenia elektryczne (hałas). Są w stanie odbierać mikronapięcia przedostające się do płynu z innych urządzeń elektronicznych, takich jak pompy, solenoidy/zawory, a nawet inne czujniki. Ta interferencja może powodować wahania odczytów i ich stałe wyłączanie.

Krok 3: Jak sprawdzić, czy hałas wpływa na czujniki?

Poszukaj korelacji między odczytami czujnika a działaniem innych urządzeń elektronicznych. Na przykład, za każdym razem, gdy pompa się włącza, jeden z czujników odczytuje/zachowuje się nieregularnie. Gdy pompa jest wyłączona, odczyty wracają do normy. Może to wskazywać, że pompa powoduje zakłócenia. Aby to potwierdzić, wyjmij sondę czujnika, która źle się zachowuje, z konfiguracji i włóż ją do kubka z wodą. Przy pracującej pompie obserwować odczyty sondy w kubku. Jeśli są stabilne, problem stanowi pompa.

Krok 4: Jak chronić czujniki przed hałasem?

Użyj izolatora elektrycznego. To urządzenie odizoluje linie zasilania i danych, zapobiegając w ten sposób wszelkim zakłóceniom. Możesz kupić jeden z następujących produktów: wbudowany izolator napięcia, izolowana płytka nośna USB, izolowana płytka nośna. Lub możesz stworzyć własny: zapoznaj się z poniższym schematem obwodu izolatora. Jeśli używasz nakładek dla Arduino lub Raspberry Pi, to Whitebox Labs Tentacle, Tentacle Mini i Tentacle T3 mają izolację elektryczną na niektórych swoich kanałach.

Na przykład dzielenie jednego izolatora z dwoma czujnikami może być kuszące, ale nadal mogą występować problemy. Mimo że oba te czujniki są chronione przed zewnętrzną elektroniką, nadal będą miały wspólną płaszczyznę. W rezultacie mogą sobie nawzajem przeszkadzać. Zaleca się, aby każdy czujnik miał własny izolator.

Krok 5: OKABLOWANIE

• Użyj płytki stykowej lub jednej z następujących płyt nośnych (izolowana płytka nośna USB, izolowana płytka nośna, nieizolowana płytka nośna), aby przetestować, debugować i zrozumieć działanie czujników przed umieszczeniem ich w systemie. Jest to szczególnie przydatne w przypadku linii obwodów EZO. Jeśli chodzi o obwody OEM, nie lutuj do nich przewodów połączeniowych, użyj płytki rozwojowej OEM firmy Atlas Scientific, aby najpierw uruchomić, a następnie osadzić.
• Nigdy nie używaj płyt perf i płyt proto do swoich czujników. Płytki te wymagają lutowania, co może łatwo doprowadzić do zwarcia spowodowanego pozostałościami topnika, pominiętym lutem i odsłoniętym drutem stopionym przez ciepło z pistoletu lutowniczego. Najlepiej użyć płytki do krojenia chleba lub płyty nośnej.
• Zrób swoje okablowanie tak schludnie, jak to możliwe. Będzie to bardzo pomocne w procesie debugowania. Ułatwi to również Tobie i innym śledzenie Twojej pracy.
• Linia obwodów EZO ma dwa protokoły danych, UART i I2C (informacje na temat przełączania protokołów znajdują się w poniższym LINK), więc piny danych na płytkach mają dwa zestawy etykiet. Na górze: RX, TX a na spodzie: SCL, SDA. Identyfikatory RX, TX są dla UART, podczas gdy identyfikacja SCL, SDA jest dla I2C. Pamiętaj, aby dopasować je poprawnie do swojego mikrokontrolera na podstawie używanego protokołu. Niewłaściwe okablowanie spowoduje awarię komunikacji i nie nastąpi transfer danych pomiędzy EZO a mikrokontrolerem. (Dla UART: Tx na EZO łączy się z Rx na mikrokontrolerze; Rx na EZO łączy się z Tx na mikrokontrolerze) (Dla I2C: SCL na EZO łączy się z SCL na mikrokontrolerze; SDA na EZO łączy się z SDA na mikrokontrolerze) kontroler)
• Uważaj na napięcia robocze czujników i używaj odpowiedniego źródła zasilania.

Krok 6: Strumień

• Po lutowaniu priorytetem powinno być usunięcie topnika. Czułość czujników jest tym, co zapewnia im wysoką dokładność, więc coś, co może wydawać się tak proste, jak pozostałości topnika na pinach, może zakłócać odczyty.
• Do czyszczenia użyj środka do usuwania topnika lub alkoholu.
• Pamiętaj, aby wyczyścić swoją pracę, nawet jeśli topnik nie jest widoczny dla oka.

Krok 7: Przedłużenie kabla sondy

• Większość sond ma złącza BNC, aby je przedłużyć, użyj przedłużacza BNC, który z łatwością połączy się z istniejącym złączem. Unikaj przecinania kabli. Jeśli z jakiegoś powodu musisz przeciąć, na przykład przez dławik kablowy, skorzystaj z tego LINK, aby uzyskać wskazówki, jak to zrobić. Należy jednak pamiętać, że po przecięciu kabla dokładne odczyty nie są gwarantowane. Dobrze jest przetestować sondę przed cięciem. Upewnij się, że jest prawidłowo skalibrowany i zwraca normalne odczyty. Ponadto wydłużenie kabla stwarza ryzyko, że sonda stanie się anteną, a zatem szumy mogą być odbierane na całej długości kabla. Lekarstwem na to jest użycie izolatorów elektrycznych (patrz poprzednia dyskusja na temat izolacji).
• Złącza BNC nie są wodoodporne. Możesz użyć uszczelki koncentrycznej, aby punkty połączenia były wodoodporne.
• Kalibrację należy przeprowadzić za pomocą przedłużonego kabla.