Tworzenie unikalnego narzędzia fryzjerskiego: 30 kroków (ze zdjęciami)

2024 Autor: John Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-30 11:30

Podobało mi się, że Instructables prowadził konkurs dotyczący tworzenia narzędzi. I to szczerze wytrąciło mnie z prokrastynacji, aby dokończyć pisanie tego, ponieważ myślę, że ma to fajny zwrot w kwestii tego, dla kogo tworzymy narzędzia…

Chociaż stworzyłem wiele narzędzi (niektóre technicznie „unikalne” – np. Rabbet Tool (LINK) – które pomogły mi i zespołowi twórców umieścić lalkę supermana w kosmosie za mniej niż 500 USD), jednym z najbardziej pamiętnych było stworzenie narzędzia dla ktoś z bardzo wyjątkową potrzebą…

Kyle urodził się z ograniczonym użyciem lewej ręki, po komplikacji w macicy. Odkąd pamięta, zawsze chciał być fryzjerem i chociaż podejmował dzielne wysiłki, aby stworzyć własne narzędzia do utrzymywania włosów (w napięciu, które należy obciąć), wszystkie nie spełniły ideału.

W ramach programu BBC Two Big Life Fix miałem za zadanie pomóc Kyle'owi w realizacji jego wymarzonej kariery. Te instrukcje dotyczą zarówno tego, jak podejść do takiego wyzwania, jak i samego ostatecznego narzędzia. Mam nadzieję, że jest to przydatny przewodnik i inspiracja, aby nie lekceważyć determinacji i odwagi ludzi takich jak Kyle oraz siły społeczności, które są zainteresowane projektowaniem rzeczy, które zmieniają ludzkie życie.

Jeśli chcesz zrobić coś podobnego, sprawdź uniwersytety lub zarejestruj się na Remap.org.uk

Krok 1: Projektuj, buduj, testuj. // Powtarzać…

Chociaż ten obraz przedstawiający ewolucję projektu jest skrócony – proces pozostaje jasny – chodziło głównie o iterację po początkowym przełomie (patrz „Eureka!”).

Rozważano jednak bardzo szeroki zakres pomysłów, zarówno pod względem mechanizmu (czy powinien być zmotoryzowany?), jak i tego, jaki powinien być sygnał wejściowy (eksperymentowałem z pasmami MYO (elektromiografia), aby sprawdzić, czy mogę odebrać sygnały elektryczne z mięśni gdzie indziej w ramieniu działał jako „sygnał sterujący uruchamiający grzebień – ale wydawało się to (z perspektywy czasu) zbyt skomplikowane, a później zdałem sobie sprawę, że sterylizacja jest niepraktyczna, a ponadto – bardziej podatna na problemy z utrzymaniem”.

Nauka polegała na tym, że czasami trzeba wejść w nieprawdopodobne/głupie/nadmiernie złożone scenariusze, aby w pełni zrozumieć i ocenić ich przydatność.

Jednym z interesujących i bardzo osobistych aspektów tej podróży było to, że narzędzie to musiało nie tylko funkcjonować, ale także pasować do zawodu Kyle'a - zarówno jego otoczenia, jak i przekonywania klientów. Nie wystarczyło więc stworzyć urządzenie, które mogłoby funkcjonować, ale nie wyglądało by przekonująco w Salonie.

Można śmiało powiedzieć, że ten Instruktaż nie opisuje wszystkich niezliczonych decyzji, które zarówno Kyle, jak i ja musieliśmy podjąć, co mam nadzieję, że przyda się nauka, jeśli zrobisz coś podobnego / dla kogoś innego. Rzeczywiście, wszystko, od „narzędzia kontra ręka” po „robot kontra ciało” było złożonymi i nieznanymi dyskusjami dla nas obojga i wymagało czasu, aby dać sobie nawzajem przestrzeń do wspólnego podjęcia właściwej decyzji.

Krok 2: Poprzednie próby: proteza fryzjerska Kyle'a

Kyle wcześniej używał sportowej opaski do trzymania grzebienia w miejscu. Zdjął tę opaskę, a następnie przyczepił „klips”, który ma zmodyfikowany pasek na nadgarstek z przymocowanym sprężynowym klipsem.

Problem polegał na tym, że Kyle musiał użyć dużej siły, aby uruchomić klips, który również nie był „subtelny” (wystarczająco precyzyjny), aby uchwycić wszystkie włosy. [Można naprawdę docenić, jak bardzo wyspecjalizowana jest ludzka ręka i takie rzemiosło, jak fryzjerstwo!].

Ostatnia kwestia nie była tak oczywista jak pierwsza, ale z perspektywy czasu miała sens: klips był przymocowany do jego nadgarstka, a nie do ręki/palców. Oznaczało to, że musiał poruszać całym ramieniem, podczas gdy tak naprawdę jego ręka była wszystkim, czego naprawdę potrzebował, aby zorientować się w wykonywanym zadaniu.

Krok 3: Uzyskanie perspektywy na Kyle'a i celu

Podobnie jak w przypadku wielu projektów - musisz się zanurzyć i być częścią procesu! Miałam szybki kurs fryzjerstwa u Yvonne, wspaniałej nauczycielki Kyle'a w Marvel Hairdressing Academy w Swindon.

Jak widać z moich gorączkowo nabazgranych notatek, do wykonania podstawowej fryzury potrzebne były pewne „podstawowe” umiejętności: włosy muszą być rozdzielone, a następnie ułożone warstwami w określony sposób, aby zapewnić równomierne i stylowe cięcie.

Stało się również jasne, że Kyle nie może po prostu używać stałego grzebienia i elektrycznych maszynek do strzyżenia. Jakkolwiek „proste strzyżenie” dla większości facetów jest w porządku, większość kobiecych włosów charakteryzuje się wysokiej jakości „cięciem z piór”, co przypisuje się umiejętności posługiwania się nożyczkami.

Oznaczało to, że Kyle musiał używać tylko prawej ręki do cięcia nożyczkami, ale jego lewa ręka musiała czesać i trzymać w miejscu, aby została przecięta. Jak pokazano na zdjęciu, palce Kyle'a nie były wystarczająco długie, aby poradzić sobie z wystarczająco dużą ilością włosów, ani wystarczająco elastyczne/zręczne, by je kontrolować.

Nawet jego obecna modyfikacja grzebienia działała tylko wtedy, gdy włosy były „rozpuszczone” – a on nie mógł ich podnieść, więc nie był w stanie wykonać znacznej części stylizacji potrzebnej do dobrej fryzury.

Narzędzie było niezbędne…

Krok 4: Uczenie się z historii

To było dość upokarzające, a czasami wzruszające przeżycie - zobaczyć te artefakty wystawione na Wydziale Inżynierii Biomedycznej Uniwersytetu Strathclyde, który obejmował specjalizacje protetyczne i ortotyczne. Widać trud miłości i troski, który musiał włożyć w te urządzenia, aby pomóc ludziom, którzy mieli niewiele opcji w życiu.

Można sobie tylko wyobrazić emocjonalną podróż, jaką trzeba by przejść, aby od razu zostać wyzwolonym przez urządzenie, co niewątpliwie było poprawą, ale też może mieć rozczarowujące ograniczenia.

„Ręka funta” została uwzględniona jako notatka doradcza od specjalistów – którzy podkreślili, że chociaż była to prymitywna i wydawała się śmieszna w „gabinecie historii medycznej”… jako stosunek kosztów do funkcjonalności, była bardzo skuteczna – i studenci (z pewnością wliczając w to mnie!) były często zachęcane do 'zachowania prostoty' tam, gdzie to możliwe.

Patrząc wstecz, można było przypuszczać, że był to kluczowy moment w mojej podróży do pracy z Kyle'em, ponieważ podkreślił znaczenie, że chociaż wymyślna technologia jest uwodzicielska, zwiększa ryzyko awarii i konserwacji, a także na jednej z najskuteczniejszych protez. był „hakiem” – obsługiwanym za pomocą sznurka – ponieważ było to całkowicie intuicyjne i zgodne z naturalnym podejściem organizmu do interakcji z przedmiotami.

Zdałem sobie sprawę, że moim zadaniem nie było odtworzenie niezwykłych niuansów i potęgi ludzkiej dłoni, ale raczej stworzenie narzędzia, które będzie działać w harmonii z możliwościami Kyle'a. Jestem wdzięczny Arjan Buis i Sarah Day za ich rady i otwartość na cały proces „projektowania telewizji”.

Krok 5: Eureko

Moment inspiracji uderzył w moje elektryczne maszynki do strzyżenia włosów!

Zdałem sobie sprawę, że ruch posuwisto-zwrotny bliźniaczych ostrzy, gdy bateria była słaba, szarpała moje włosy, co było niewygodne, gdy ciągnęło - ale nie obcinało - moich włosów!

To bolesne wspomnienie uświadomiło mi, że gdyby te bliźniacze ostrza były matowe i poruszały się podczas przechodzenia włosów, to raczej „chwytałyby”, a nie ścinały włosy. Podobnie, po ponownym przesunięciu włosy znów przepłyną - jak grzebień.

Ten drobny wgląd* pozwolił mi wyobrazić sobie, jak to może wyglądać - po powiększeniu za pomocą dwóch normalnych grzebieni do włosów! Od razu poszłam do sklepu z funtami i spróbowałam połączyć ze sobą dwa grzebienie w taki sposób, by można je było „zapinać” i „odblokowywać” podczas, gdy włosy przechodziły przez zęby…

*(Chociaż tutaj pokazana jest mała rekreacja „telewizyjna”, ten wgląd był prawdziwą inspiracją!)

Krok 6: Bezpieczne łączenie rzeczy

Można śmiało powiedzieć, że nie jestem ekspertem od protetyki, więc ponownie rozmawiałem z Arjanem i Sarą, aby „sprawdzić” projekt. Na szczęście uznali, że projekt jest nie tylko funkcjonalny, ale także rozwiązał niektóre z ich punktów dotyczących tego, że nie jest zbyt skomplikowany (ryzyko awarii), a także, że jego prostota może oznaczać, że będzie bardziej akceptowalny dla Kyle'a.

Prawdopodobnie dłuższa dyskusja, niż jest to przewidziane w Instructbales, ale omówiliśmy również emocjonalny i etyczny wpływ tego urządzenia na Kyle'a jako osobę. Czasami te niuanse są pomijane na wczesnych etapach projektowania, kiedy entuzjazm jest wysoki (lub niski!), więc był to dobry czas na spokojną refleksję i konstruktywną krytykę. Pomogło mi to znacznie posunąć projekt do przodu i z większym przekonaniem, że nie chodziło o „wymyślną technologię”, ale o wydajne projektowanie… w końcu same nożyczki są trudne do pokonania ze względu na swoją prostotę!

Jak widać, Arjan rysuje na dłoni najlepsze rozmieszczenie proponowanego „gniazda”. Podobała mi się przyziemność obu specjalistów:o)

Krok 7: Gniazdo z włókna szklanego

Pokazując najpierw efekt końcowy, był to długi proces, który rozpoczął się od wielu dyskusji na temat tego, jak najlepiej w praktyczny sposób przyczepić grzebień do Kyle'a.

Większość poszukiwań polegała na zabraniu Kyle'a z jego poprzednich prototypów (które były związane na nadgarstku) i ponownym przemyśleniu, jak to zrobić, gdy może się swobodnie poruszać - z jego ręki. Brzmi to prosto, ale był ważnym etapem, aby uzyskać prawo z niezliczonymi opcjami do wyboru.

Krok 8: Wersja 2.0

Pokazuje to wczesny projekt tworzenia systemu biegania „jaskółczy ogon”, aby dwa grzebienie przechodziły obok siebie (i odblokowywały/zablokowały włosy, zgodnie z życzeniem).

Było jasne, że grzebienie wymagały przekonującego „kliknięcia” na miejsce i nałożenia blokady, gdy Kyle nie przesuwał grzebień obok siebie drugą ręką. Ten mechanizm został początkowo zapożyczony z przełącznika dwustabilnego, a później ewoluował w precyzyjne sprężynowe wkręty dociskowe.

Krok 9: Test blokady kliknięcia

Jak widać, na tym filmie nie tylko testowano mechanizm, ale także położenie grzebienia na jego protezie zębodołowej. Obejrzałem i ponownie obejrzałem ten klip, aby dowiedzieć się, jak najlepiej je połączyć i umożliwić łatwą wymianę z innymi przyszłymi narzędziami…

Krok 10: Casting – Swoboda poruszania się

Były to odlewy wykonane w Salonie.

Te wstępne rzuty (wykonane w galarecie Alginate) pozwoliły Kyle'owi na poruszanie rękami w 4 różnych pozycjach, dzięki czemu mogłem zrozumieć zakresy ruchu „max” i „min”.

Dużym problemem było (jak wspomniano wcześniej), że Kyle nie był w stanie uruchomić żadnej precyzyjnej kontroli, ani szczególnie silnej kontroli, więc ostatecznie poinformowało to o potrzebie umożliwienia jego drugiej ręce przejęcia inicjatywy.

Wiele godzin spędziliśmy na ich oględzinach i zastanawianiu się, jak uzyskać wgląd - wystarczy, aby pojawiły się pomysły. Nie dokonali montażu w telewizji, ale prawdopodobnie była to jedna z najcenniejszych rzeczy, które zrobiłem w fazie badań (poza oczywiście lepszym poznaniem Kyle'a!).

Krok 11: Modelowanie CAD ze skanowaniem 3D

Odlewy dłoni zostały zeskanowane za pomocą skanera 3D w Imperial College London. Są one często dostępne w Hackspaces i Makerspaces i chociaż jakość nie jest precyzyjna w milimetrach – potrzebowałem modelu „wystarczająco bliskiego”, aby przejść dalej. Podobnie jak ubrania – przy przymiarkach wyłapywano by drobne problemy.

Oceniłem najlepsze miejsce do umieszczenia narzędzia, z minimalną liczbą punktów połączeń i złożonością do zmiany/naprawy w razie potrzeby.

Jak pokazano na końcowym zdjęciu – większość rzeczywistości „Projektu” to przeskakiwanie między CAD a wydrukiem 3D w celu przetestowania pomysłu… To nie jest świetny telewizor, ale ma kluczowe znaczenie dla dopracowania projektu. Ten etap miał prawdopodobnie ponad 20 iteracji, aby udoskonalić mechanizm.

Krok 12: Dopracowanie projektu

To był świetny etap projektu - Kyle teraz ścinał włosy, a prototyp działał świetnie!

Ciężko opisać uczucie, gdy doszedłem do pętli pracy typu „kliknij, zablokuj, odblokuj, odblokuj”, która była tak szybka, że nawet bez wprawy Kyle utknął w zadaniu!

Ośmielę się to powiedzieć, myślę, że producent był trochę zaniepokojony, że wszystko wyglądało zbyt łatwo, ale prawda była taka, że miesiące poszukiwań doprowadziły do momentu „Eureki”. Często w projektowaniu stwierdzam, że ma się „stopniowo – potem nagle” progresję z pomysłem, ale myślę, że nie można lekceważyć „okresu ciążowego” myślenia.

Krok 13: Montaż: włókno szklane spotyka się z drukowaniem 3D

To była prawdopodobnie najbardziej denerwująca część konstrukcji. Wszystkie inne rzeczy można przebudować lub ponownie kupić… ale to było wiercenie w jedynej formie/odlewie, jaką stworzyliśmy dla Kyle’a z włókna szklanego.

Zacząłem też rozwijać system łatwej wymiany narzędzi, ponieważ chociaż grzebień stanowił 80%-90% pracy, pozostałe funkcje również były częścią tego, co sprawia, że wspaniałe doświadczenie w salonie jest kompletne, więc musiały być rozwijane równolegle: od malowania kremów koloryzujących po żyletki!!

WSKAZÓWKA: Sugru został użyty do stworzenia idealnego dopasowania między włóknem szklanym a drukiem 3D. Dodając folię spożywczą na włókno szklane i pozwalając Sugru (przymocowanemu do wydruku 3D), gdy jest jeszcze mokry, wziąć formę, a następnie utwardzić ją przez noc, aby uzyskać twardą gumę. To usunęło wszelkie błędy tolerancji w formie CAD/włókna szklanego. Jeśli replikujesz ten projekt, może to naprawdę pomóc w połączeniu druku 3D i interfejsu z włókna szklanego.

Krok 14: Przegląd CAD

Zrozumiałe, że ten CAD jest specyficzny dla Kyle'a. Jeśli jednak wziąć protezę z włókna szklanego i dostosować się do niej - wówczas pola można edytować tak, aby pasowały. (Zobacz Pliki SLDPRT)

Krok 15: Prawdziwy świat CAD

Krótka wskazówka dotycząca pracy ze szczegółowymi i skalowalnymi częściami w CAD…

Stworzyłem przybliżenie grzebienia (a także części z włókna szklanego) robiąc zdjęcia - i używając tego do skalowania, abym mógł przybliżyć "rzeczywisty" obiekt w modelu CAD. Wziąłem wskazówki z takich filmów na YouTube. Szczególnie przydatne może być robienie zdjęć z osi x, y, z i dołączanie do tych płaszczyzn punktu odniesienia CAD.

Później obrobiłem (wyfrezowałem) profil grzebienia, tak aby można go było włożyć w rowek w części CAD, jak widać później, za pomocą narzędzia wielofunkcyjnego i prowadnicy, takiej jak ta pokazana. Możesz przyczepić grzebień na inne sposoby, ale czułem, że będzie to silniejsze niż zwykłe połączenie twarzą w twarz.

Krok 16: Pliki SLDPRT

Części utworzone w Solid Works.

Można je edytować tak, aby odpowiadały Twoim potrzebom, i można je zastosować do różnych zamocowań protetycznych.

Krok 17: Pliki STL i drukowanie

Pliki STL dla szybkości.

WSKAZÓWKA: Sugerowałbym drukowanie w pokazanej orientacji, aby wzmocnić i zminimalizować wypaczenie. Biegacze mogą się trochę pokłonić, ale najlepiej, aby twarz przyczepiona do grzebienia była wykończona jako ostatnia, ponieważ będzie najbardziej prosta. Podobnie drugą stronę można lekko zeszlifować, aby była bardziej równoległa.

Krok 18: Gniazdo wielofunkcyjne

Jak pokazano wcześniej, to również może łączyć się z różnymi narzędziami - wszystkie stworzone wokół pręta o przekroju kwadratowym 4x4 mm ze stali nierdzewnej. Stwierdzono, że jest to optymalna równowaga sztywności i wagi.

Otwór w boku wymaga wkładki mosiężnej i można go umieścić za pomocą prasy, szczypiec równoległych lub za pomocą lutownicy. Zrobiłem to drugie, bo to mocniejsze trzymanie. Następnie dodałem odrobinę super-wskazówki, aby „knot” w szczeliny, aby dodać siły.

Krok 19: Biegacze i stal

Podobnie jak gniazdo narzędziowe, zaleca się tutaj wkładkę mosiężną. Uważaj, aby nie wystawać zbyt daleko, aby uniemożliwić przesuwanie się stali do środka.

Kanał w drugiej prowadnicy ma pomieścić stal. 4x4mm kwadratowy ze stali nierdzewnej (LINK). Można to naprawić za pomocą super kleju lub żywicy epoksydowej. Ten ostatni jest lepszy.

Krok 20: Regulowany ogranicznik

Ten mały czerwony kawałek plastiku to subtelny element dopasowujący: pozwala dostroić odległość potrzebną do „zablokowania” włosów. Nie oznacza to, że włosy różnią się tak bardzo, że trzeba je zmieniać między cięciami!

Raczej zdałem sobie sprawę z używania narzędzia i obserwacji Kyle'a, że z pewnością potrzebujesz mniej mocnego uchwytu (tj. Mniejszej odległości podróży - a tym samym dłuższej czerwonej części), ponieważ ma się więcej doświadczeń i mniej się waha. Stąd sugerowanie wydrukowania kilku na raz na przyszłość.

Podoba mi się, że ten element jest ładnie schowany w środku, ale można się do niego dostać odkręcając nakrętkę mocującą, a następnie rozsuwając dwie prowadnice.

Krok 21: Wybór filamentu

Właściwie bawiłem się jakimś włóknem ABS z włóknem szklanym, ale szczerze mówiąc, różnica wagi nie różniła się zbytnio od normalnego ABS, ale teraz mogła się poprawić pod względem mniejszego wypaczenia (?). Zawsze warto wypróbować różne filamenty, aby zobaczyć, który działa najlepiej.

Zaletą ABS było to, że radził sobie z gorącą wodą czyszczącą, podczas gdy PLA prawdopodobnie uległby degradacji znacznie szybciej. ABS można również ładnie myć acetonem, aby uzyskać gładsze (i mocniejsze) wykończenie.

Krok 22: Lista części specjalnych

Można śmiało powiedzieć, że wiele z tej kompilacji jest bardzo dostosowanych i chociaż myślę, że społeczność Instructables docenia, że będą to projekty indywidualne, niektóre przydatne narzędzia i wskazówki obejmują:

Sprężynowe wkręty dociskowe. (POŁĄCZYĆ). i mosiężne wkładki (LINK). Były one nieocenione, aby nie tylko uczynić mechanizm „click-lock” małym i kompaktowym, ale ponieważ nacisk kuli można regulować za pomocą śruby, siła, którą Kyle musiał zastosować, aby uzyskać grzebienie spust/poślizg obok siebie, był regulowany. Wkładki mosiężne zostały również użyte do połączenia gniazda z elementem z włókna szklanego (patrz następny obraz).

Blokada nici (dostępna). Przydatne, aby dodać trochę tarcia do wkrętów Grub, aby utrzymać je na miejscu po znalezieniu pożądanej siły.

Śruby kciukowe (z obudów komputerowych). Tutaj pojawia się personalizacja - można znaleźć szereg śrub kciukowych w różnych stylach i kolorach. Wystarczy przyciąć na wymiar za pomocą narzędzia wielofunkcyjnego.

Krok 23: Montaż: mechanizm grzebienia

Nasadka grzebieniowa pasuje do gniazda z włókna szklanego, jak pokazano.

Pozwala to na zadokowanie mechanizmu „wyzwalacza” lub „kliknięcia”. Jak widać, istnieje wiele mosiężnych wkładek, ponieważ dowiedziałem się, gdzie jest najlepsze miejsce do mocowania narzędzi/grzebień/itd. i ile siły potrzeba. (Ostatecznie potrzebny był tylko jeden - zobacz zdjęcia, jak pokazano później)

Grzebienie zostały poprowadzone tak, aby pasowały do części wydrukowanych w 3D i przyklejone żywicą epoksydową. Następnie zostały zeszlifowane, aby zrównały się ze sobą.

Na koniec sprawdzono inne narzędzia pod kątem dopasowania i użyteczności.

Krok 24: „Szwajcarski scyzoryk” w protetyce fryzjerskiej

Choć sedno projektu polegało na umiejętności strzyżenia włosów, ostatecznym sukcesem projektu była możliwość bezpiecznej, szybkiej i łatwej wymiany narzędzi, dzięki czemu całe rozwiązanie umożliwiało również stylizację włosów.

Dla Kyle'a i dla mnie te akcesoria musiały być „centralną sceną” i wyglądać jak część biurka w Salonie, przed lustrem. Stoisko było więc miłym akcentem, aby zorganizować je tak, by Kyle miał do nich łatwy dostęp – ale stało się też punktem do rozmów dla klientów. Wiele z tego projektu dotyczyło drobnych akcentów.

Ostatnie narzędzie było dobrym przykładem, które musiało ewoluować, aby służyć dwóm celom – pędzlowi i stylizacji. Stare szczotki można wyjąć i wyrzucić.

Krok 25: Personalizacja narzędzia

To była świetna zabawa z nauczycielem mistrza jubilera, Marka Bloomfielda, z Electrobloom. Wiele się nauczyłam o procesie tworzenia biżuterii - zarówno o designie, rzemiośle, jak i estetyce tego. Jego wkład był nieoceniony, pomagając mi stworzyć estetykę, z której Kyle byłby dumny. Było nawet miłym akcentem, że zasugerował użycie srebra – nie tylko dlatego, że było cenne, ale dlatego, że zmatowiał, wymagało polerowania – co samo w sobie było dla Kyle'a momentem „sklejania”, podobnym do tego, który ma na przykład entuzjasta motocykli, lub saksofonistę – dbając o dopracowanie i obserwowanie szczegółów w dbaniu o ukochany przedmiot. Jego oko do organicznych wzorów jest wyraźnie inspirujące, gdy widzi niebieski „uchwyt spustu”, który jest nie tylko funkcjonalny, ale nadaje charakter narzędziu.

Umożliwiło to przeniesienie użyteczności narzędzia na wyższy poziom, tak aby klient mógł go zobaczyć. Wiele technik jest podobnych do tych używanych w klasie biżuterii Instructables, więc nie będę ich tutaj szczegółowo omawiał.

Krok 26: Przetestuj to

Ujawnienie!

I dostałem darmową fryzurę od Kyle'a =D

Obejrzyj program online na BBC lub Youtube (ssshhhh!) (LINK)

Krok 27: Kyle w pracy

Kyle kontynuuje swój kurs szkoleniowy i znacznie lepiej radzi sobie z różnymi złożonymi zadaniami zawodu, od grzebienia zatrzaskowego po różne akcesoria.

Krok 28: Galeria

Kilka zdjęć z pracy końcowej.

Krok 29: Kyle w akcji

Korzystanie z narzędzia =)

Krok 30: Dzięki

Jeszcze raz dziękuję wszystkim zaangażowanym w tworzenie serii BBC Big Life Fix 2. To była niesamowita przejażdżka i mam nadzieję, że wiele innych wynalazków serialu będzie inspiracją dla społeczności Instructables i nie tylko…

Więcej na:

Mam nadzieję, że ten Instructable jest przydatnym przewodnikiem i chociaż ma wiele historii, jest również pomocny nie tylko w iteracji (lub remiksowaniu?) W tym projekcie, ale także daje pewność podejścia do złożonego wyzwania projektowego, takiego jak to. Wszelkie pytania proszę o komentarz lub napisz do mnie.

Pozdrawiam, Juda

Druga nagroda w konkursie Zbuduj narzędzie