GrimmsBox: Zbuduj własne urządzenie do opowiadania historii: 5 kroków (ze zdjęciami)

2024 Autor: John Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-30 11:31

Ta instrukcja pokaże Ci, jak zbudować własne pudełko do opowiadania historii. Zapraszam do wyboru własnej przygody.

Tak zwany „GrimmsBox” był projektem studentów z Hochschule der Medien Stuttgart w Niemczech. Używamy zwykłej drukarki paragonów, aby wydrukować pierwszą część historii. Pod koniec części należy podjąć decyzję. Za pomocą przycisków możesz wybrać, jak historia ma się potoczyć. Do uruchomienia oprogramowania używamy Raspberry Pi.

Dwa z Pudeł będą wkrótce używane. Biblioteka publiczna w Mannheim organizuje warsztaty z dziećmi. Dzieci mogą tworzyć własne historie i doświadczać ich z pomocą GrimmsBox. Głównym celem takich warsztatów jest promowanie umiejętności czytania i pisania. Pudełka do opowiadania historii będą również zabierane na wydarzenia, aby dzieci z klas od 3 do 6 zostały wprowadzone we wciągające doświadczenie czytania.

Krok 1: Jak zrobić obudowę GrimmsBox

Potrzebne materiały:

• 1x płyta ze sklejki 6 mm (1200x600x6mm)
• 1x płyta ze sklejki 4 mm (1200x600x4mm)
• klej do drewna
• wymagane urządzenia: wycinarka laserowa, komputer

Pliki używane przez GrimmsBox są dostępne do bezpłatnego pobrania. Pliki są plikami svg i dxf poszczególnych komponentów GrimmsBox. Jest to z jednej strony podstawa, na której znajduje się Raspberry Pi, a następnie książka z zawiasem do gięcia i samodzielnie zaprojektowanym stojakiem na książki.

Płyta ze sklejki 6 mm jest używana do podbudowy i stojaka na książki. Książka została wycięta z 4mm płyty ze sklejki. Grubsza płyta byłaby zbyt gruba, aby zrobić książkę. Zawias do gięcia działa tylko z panelami ze sklejki o grubości 3-4 mm. W przeciwnym razie by się zepsuł.

Pliki dxf są właściwym wyborem dla tych, którzy nie chcą już niczego zmieniać. Są gotowe do użycia na wycinarce laserowej.

Ale dla tych, którzy nadal chcą nadać pudełku swój własny charakter, mogą użyć plików SVG w pudełku. Można je dowolnie zmieniać. Aby to zrobić, plik musi zostać otwarty w programie (np. Inkscape). Za pomocą tych programów możesz edytować poszczególne komponenty. Jeśli coś zmieniłeś (np. rozmiar otworów na przyciski lub pasek), musisz zapisać plik SVG jako plik dxf.

Plik dxf należy otworzyć na wycinarce laserowej. Jak tylko plik zostanie wyświetlony na komputerze, należy wybrać, które linie mają być wycięte, a które grawerowane. Napis na boku pudełka został wygrawerowany na pudełku Grimma, a napis na księdze był słabo wycięty. W zależności od tego, co lubisz bardziej, możesz użyć jednego lub drugiego. Oczywiście wszystkie zewnętrzne linie muszą być cięte. Jednak zastosowanie wycinarki laserowej może zależeć od modelu wycinarki laserowej i może być różne.

Krok 2: Jak złożyć przyciski do GrimmsBox

Potrzebne materiały:

• 6 normalnie otwartych przycisków chwilowych, m.in. przyciski do gier zręcznościowych
• 8 zworek z co najmniej jedną końcówką żeńską, nasze miały około 40 cm długości
• trochę warkocza
• rurki termokurczliwe pudełko użyte do Twojego projektu, w naszym przypadku wycinana laserowo górna pokrywa i dwie boczne osłony zawierające dodatkowe przyciski
• lut i lutownica
• multimetr
• przecinak do drutu
• ściągacz izolacji
• zapalniczka lub opalarka

1. W naszym kodzie zastosowaliśmy wewnętrzne rezystory, więc musimy zrobić tylko dwie rzeczy: po pierwsze podłączyć zworkę żeńską do każdego przycisku, który będzie prowadził do odpowiedniego pinu GPIO, a po drugie połączyć przyciski ze sobą, które następnie będą wyprowadzone uziemić za pomocą innego żeńskiego przewodu połączeniowego. Połączyliśmy razem przycisk wyłączania i przycisk restartu programu i użyliśmy dla nich jednego pinu uziemiającego. Cztery przyciski, które będą używane przez silnik wyboru własnej przygody, również zostały ze sobą połączone i mają wspólny pin uziemienia.
2. Jeśli twoje przyciski mają więcej niż dwa piny, użyj multimetru, aby dowiedzieć się, które z nich są odpowiednie do podłączenia pinu GPIO i masy. Dzięki funkcji dźwięku dźwięk powinien być słyszalny tylko wtedy, gdy dotkniesz dwóch kołków, a przycisk jest aktualnie wciskany. Możesz wykonać test ciągłości, przewodnik, jak to zrobić, jest dostępny na ifixit:
3. Weź jeden guzik i włóż go do części pudełka. Weź jeden z przewodów połączeniowych i odetnij jeden koniec, co powinno dać ci przewód połączeniowy z jedną żeńską końcówką. Za pomocą ściągacza izolacji odciąć około 5 milimetrów izolacji. Skręć trochę luźne przewody, aby żaden pojedynczy przewód nie wystawał. Użyj małej puszki, aby zrobić ładną powłokę dla przewodów. Jeśli jesteś nowy w lutowaniu, istnieje świetny, krótki komiks, w którym nauczysz się lutowania. Nazywa się Lutowanie jest łatwe, a plik PDF jest dostępny w wielu językach pod adresem https://mightyohm.com/blog/2011/04/soldering-is-e… Zmierz i przytnij rurkę termokurczliwą, której użyjesz do odizolowania część, w której przycisk i przewód połączeniowy będą lutowane razem. Naciągnij rurkę termokurczliwą na przewód połączeniowy. Przylutuj przewód połączeniowy do jednego z kołków na przycisku.
4. Powtórz ostatni krok dla wszystkich przycisków. Zawsze pamiętaj, aby przed lutowaniem naciągnąć rurkę termokurczliwą na przewód połączeniowy, ponieważ może nie pasować do złącza.
5. Teraz połączysz przycisk zamykania i przycisk restartu. Użyliśmy emaliowanego drutu miedzianego, ale jak się okazało nieco kłopotliwe, sugerowałbym użycie zwykłego plecionki. Odcięcie kilku centymetrów warkocza. Tak jak poprzednio, zdemontuj go za pomocą ściągacza izolacji, ale tym razem na obu końcach. Następnie przylutuj jeden koniec do szpilki przycisku wyłączania lub ponownego uruchamiania. Ponownie odetnij kawałek rurki termokurczliwej i naciągnij ją na warkocz.
6. Następnie połącz warkocz z wolnym pinem drugiego guzika. Ale tutaj podłączysz również kolejny przewód połączeniowy, który będzie prowadził do masy. Przygotuj przewód połączeniowy tak samo jak inne, w tym rurkę termokurczliwą. Teraz zagnij oplot tak, aby można go było przylutować do wolnego pinu wychodzącego z przycisku skierowanego w stronę wolnego końca. Następnie przylutuj również przewód połączeniowy do pinu. Lutowanie oplotu wychodzącego z jednej strony i przewodu połączeniowego z drugiej strony zapewnia naciągnięcie rurki termokurczliwej na lutowaną część.
7. Połącz cztery przyciski używane w silniku gry, budując małe mostki. Zawsze pamiętaj, aby przed lutowaniem naciągnąć rurkę termokurczliwą na oplot. (A także upewnij się, że przyciski znajdują się we właściwej pozycji przed połączeniem ich ze sobą). Podłączając ostatni przycisk należy ponownie, podobnie jak w przypadku pozostałych dwóch, połączyć oplot od dołu i podłączyć również przewód połączeniowy.

8. Korzystając z funkcji dźwięku multimetru możesz sprawdzić, czy wszystko jest dobrze podłączone. Na koniec należy sprawdzić, czy wszystkie rurki termokurczliwe są we właściwym miejscu. Następnie możesz użyć zapalniczki lub pistoletu na gorące powietrze, aby faktycznie go zmniejszyć. Teraz zakończyłeś składanie przycisków!

Krok 3: Konfiguracja oprogramowania

Będziesz potrzebować:

• Raspberry Pi z zainstalowanym Raspbianem (powinieneś móc korzystać również z innych dystrybucji, ale trzeba dostosować niektóre polecenia) – wykorzystaliśmy pakiet składający się z Raspberry Pi 3 Model B+ z fabrycznie zainstalowaną kartą SD, zasilaczem i etui, inne modele również powinny działać
• drukarka paragonów – pamiętaj, że musisz podłączyć drukarkę do Raspberry Pi, więc połączenie przez USB może być najłatwiejsze
• twoje guziki

1. Podłącz Raspberry Pi do ekranu, myszy i klawiatury. Będziesz także musiał podłączyć go do drukarki i ewentualnie przycisków. Przyciski należy podłączyć do określonych pinów GPIO. Jeśli chcesz użyć innych pinów niż my, możesz to zmienić w kodzie. Na razie ta lista powie Ci, który przycisk należy podłączyć do którego pinu. Użyję numeracji BCM, która jest również używana w kodzie. Na https://www.raspberrypi.org/documentation/usage/g… znajduje się wykres pokazujący, który pin ma jaki numer.

   • przycisk wyłączania – 17 • przycisk restartu – 27 • pierwszy przycisk służący do opcji w opowieści/przygodzie – 5 • drugi przycisk – 6 • trzeci przycisk – 13 • czwarty przycisk – 19 • dwa zworki podłączone do kołków łączących wszystkie przyciski muszą zejść do ziemi – na wykresie zaznaczone czarnymi kropkami

   Uruchom Raspberry Pi, podłączając zasilacz. Podłącz Raspberry Pi do Internetu za pomocą kabla LAN lub sieci bezprzewodowej.

2. Pierwszą rzeczą do zrobienia podczas instalowania niezbędnego oprogramowania na raspberry pi jest aktualizacja oprogramowania, które jest już zainstalowane. Zrobimy to za pomocą terminala. Jeśli korzystasz z terminala po raz pierwszy, dokumentacja Raspberry Pi (https://www.raspberrypi.org/documentation/usage/terminal/) pomoże Ci poruszać się i poznać środowisko. Otwórz terminal i wpisz aktualizację sudo apt i naciśnij enter. Spowoduje to zaktualizowanie listy dostępnych pakietów i wersji. Następnie wpisz sudo apt upgrade. To faktycznie zainstaluje nowsze wersje już zainstalowanych pakietów.
3. Następnym krokiem jest zainstalowanie sterownika drukarki. Zarządzanie drukarką w systemie Linux można wykonać za pomocą CUPS. Być może będziesz musiał najpierw zainstalować go na swoim Raspberry Pi. W terminalu wpisz sudo apt install cups. Następnym krokiem jest uzyskanie sterowników drukarki. Może masz szczęście i znajduje się w oficjalnych repozytoriach. W terminalu użyj apt search [nazwa drukarki lub nazwa producenta], aby go wyszukać. Większość drukarek prawdopodobnie nie zostanie uwzględniona w repozytoriach, więc musisz je pobrać z innego miejsca. Do drukarki może być dołączona płyta CD. Na stronie producenta powinny być dostępne do pobrania najnowsze sterowniki. Niektórzy producenci mają różne strony internetowe dla różnych regionów świata i niestety nie wszystkie zawierają te same informacje. Jeśli masz drukarkę Star, starasia.com wydaje się być stroną z najnowszymi sterownikami do pobrania. Sprawdź, czy pobierasz drukarki dla systemu Linux. Użyliśmy sterowników CUPS, a nie sterowników JavaPOS.
4. Następnie musisz zainstalować sterowniki. Postępuj zgodnie z instrukcjami producenta. Może być dostępna instrukcja obsługi oprogramowania dla systemu Linux, która może się przydać. Postępuj zgodnie z instrukcjami dla Debiana lub Ubuntu - istnieje wiele różnych dystrybucji Linuksa i nie wszystkie są takie same, więc najpierw sprawdź, czy masz pod ręką odpowiednie instrukcje. W naszym podręczniku instrukcje zaczynały się bez podania, że są dla systemów opartych na Red Hat i dopiero na następnej stronie dowiedzieliśmy się, że instrukcje dla systemów opartych na Debianie są inne. Instrukcja oprogramowania powinna również określać, jakie pakiety należy zainstalować, na przykład musieliśmy zainstalować „libcups2-dev”. Prawdopodobnie będziesz potrzebować sudo niektórych poleceń. Aby oszczędzić Ci powtarzania naszego błędu: jeśli potrzebujesz skompilować sterowniki z kodu źródłowego za pomocą make - make install wymaga sudo. Tylko z komunikatu o błędzie nie mogliśmy dowiedzieć się, co poszło nie tak.
5. Jeśli nie znajduje się w instrukcji instalacji, musisz skonfigurować drukarkę w CUPS. Aby to zrobić, przejdź do localhost:631 w przeglądarce. Kliknij „Administracja”, a następnie „Dodaj drukarkę”, aby skonfigurować drukarkę. Dostępna jest również sekcja pomocy. Musisz uwierzytelnić się jako użytkownik, zobacz https://help.ubuntu.com/lts/serverguide/cups.html… (sekcja „Interfejs internetowy”), aby uzyskać szczegółowe informacje. Wybierz odpowiedni rozmiar ppd i papieru. Powinieneś także ustawić ją jako drukarkę domyślną, ponieważ oprogramowanie będzie drukować na drukarce domyślnej. Aby to zrobić, przejdź do strony drukarki iz menu „Administracja” wybierz „Ustaw jako domyślny serwera”. Z menu „Konserwacja” możesz wybrać „Drukuj stronę testową”, aby najpierw sprawdzić, czy wszystko jest poprawnie skonfigurowane.
6. Innym pakietem, którego będziesz potrzebować, jest python3-yaml, ponieważ historie są zapisywane w plikach yaml, a pakiet jest potrzebny, aby kod Pythona mógł je zinterpretować. Użyj sudo apt install python3-yaml, aby go zainstalować.
7. Teraz w końcu zaczniemy od instalacji oprogramowania, które faktycznie drukuje historie i nasłuchuje danych wejściowych na pinach GPIO podłączonych do przycisków. Otwórz terminal i przejdź do katalogu domowego, jeśli jeszcze w nim nie jesteś (można to zrobić, wpisując cd (dla zmiany katalogu)). Ponieważ nasz kod znajduje się na GitHub, możesz go skopiować do swojego Raspberry Pi, używając git clone https://github.com/fio-na/GrimmsKiste-1.git Spowoduje to utworzenie lokalnego repozytorium naszego kodu na Twoim Raspberry Pi. Jeśli otrzymasz komunikat o błędzie, ponieważ git nie jest zainstalowany, możesz go zainstalować, wpisując sudo apt install git.
8. Kod zawiera pewne elementy, które być może trzeba będzie zmienić. Przede wszystkim historie są zapisywane w plikach yaml, które również znajdują się w repozytorium git. Jeśli ścieżka do twojego folderu nie jest „/home/pi/GrimmsKiste-1”, będziesz musiał zmienić te ścieżki, aby móc korzystać z historii. Po drugie, drukujemy za pomocą podprocesu i przekazujemy polecenia terminala. Obejmuje to niektóre opcje używane przez nasz sterownik drukarki, które pozwalają nam określić, czy papier ma zostać odcięty po wydrukowaniu, czy nie. To prawdopodobnie nie zadziała dla Ciebie (chyba że używasz również drukarki Star TSP). Zauważysz również, że zostanie wydrukowanych kilka linii zawierających tylko jedną kropkę. Potrzebowaliśmy tego, ponieważ w przeciwnym razie fragmenty historii nie byłyby czytelne, ponieważ papier wciąż tkwił w drukarce. I wreszcie w funkcji format_text używamy textwrap, aby uzyskać fragmenty tekstu nie dłuższe niż 28 znaków, ponieważ tyle mieści się w jednej linii na naszym 80 mm papierze. Dostosuj te rzeczy do swojej konfiguracji.
9. Niektóre pliki muszą być wykonywalne. Aby to zrobić, przejdź do folderu z właśnie pobranym kodem. Powinno to być cd ~/GrimmsKiste-1, jeśli podążałeś dalej. W Linuksie uprawnienia do plików są obsługiwane przez chmod. chmod a+x Engin.py i chmod a+x shutdown-pi-and-restart-program.py czynią te dwa pliki wykonywalnymi dla wszystkich użytkowników.
10. Teraz możemy sprawdzić, czy silnik działa i działa prawidłowo oraz czy drukarka i przyciski są prawidłowo skonfigurowane. Wpisz./Engin.py, aby to zrobić.
11. Jeśli wszystko działa dobrze, następnym krokiem jest skonfigurowanie dwóch usług systemd. Aby uzyskać więcej informacji, pomocna może być strona wiki archlinux (https://wiki.archlinux.org/index.php/Systemd) lub strona podręcznika systemd.service (https://www.freedesktop.org/software/systemd/ man/systemd.service.html). Pierwsza usługa systemd będzie co dwie sekundy sprawdzać, czy Engin.py jest aktualnie uruchomiony, a jeśli nie, uruchomi ją. Dlatego też uruchamia program podczas rozruchu Raspberry Pi. Otwórz plik w folderze systemd: sudo nano /etc/systemd/system/grimmskiste-restart.service Wpisz następujące polecenie:

12. [Jednostka]

    Description=restartuje Grimms Kiste co dwie sekundy, jeśli się nie powiedzie [Service] ExecStart=/home/pi/GrimmsKiste-1/Engin.py Restart=always RestartSec=2 [Install] WantedBy=multi-user.target

13. Musisz edytować ścieżkę w ExecStart, jeśli twój Engin.py znajduje się gdzie indziej, np. jeśli twoja nazwa użytkownika jest inna. Aby zapisać plik w nano, musisz nacisnąć ctrl + x, a następnie wpisać y (tak) i nacisnąć enter.
14. Druga usługa uruchomi skrypt shutdown-pi-and-restart-program.py, który nasłuchuje na przycisku zamknięcia i ponownego uruchomienia. Przycisk restartu odczytuje identyfikator procesu Engin.py z pliku i zabija go, a z powodu innej usługi systemd Engin.py uruchamia się ponownie po dwóch sekundach. Przycisk wyłączania po prostu wysyła polecenie do Raspberry Pi, które ma się teraz wyłączyć. Otwórz inny plik za pomocą sudo nano /etc/systemd/system/grimmskiste.service i wpisz następujące polecenie:

15. [Jednostka]

    Description=Kontroluje dwa przyciski sprzętowe, aby wyłączyć raspberry pi lub zabić uruchomiony program Grimms Kiste [Service] ExecStart=/home/pi/GrimmsKiste-1/shutdown-pi-and-restart-program.py [Install] WantedBy= wielu użytkowników.cel

16. Ponownie, będziesz musiał edytować ścieżkę w ExecStart, jeśli jest inna w twoim Pi. I znowu, możesz zapisać plik w nano, używając ctrl + x, a następnie wpisując y i naciskając enter.
17. Teraz masz pliki jednostek dla usług systemd, ale nie są one jeszcze używane. Za każdym razem, gdy zmieniasz pliki jednostek, wpisz sudo systemctl daemon-reload, więc zrób to teraz. Następnie uruchom obie usługi za pomocą sudo systemctl start grimmskiste.service i sudo systemctl start grimmskiste-restart.service Spowoduje to na razie uruchomienie usług. Użyj sudo systemctl status grimmskiste.service i sudo systemctl status grimmskiste-restart.service, aby sprawdzić, czy są one uruchomione i uruchomione. Na wyjściu powinna znajdować się linia, która zawiera „aktywny (uruchomiony)”, prawdopodobnie w trzeciej linii - jeśli nie, coś poszło nie tak. Journalctl może pomóc w uzyskaniu większej ilości informacji o debugowaniu.
18. Korzystanie z systemctl start uruchamia tylko usługi na razie, ale jeśli chcesz, aby uruchamiały się za każdym razem, gdy uruchamia się Raspberry Pi, musisz je włączyć. Odbywa się to przez sudo systemctl enable grimmskiste.service i sudo systemctl enable grimmskiste-restart.service.
19. Teraz powinieneś przetestować wszystkie przyciski, czy wszystko działa poprawnie. Przetestuj również przycisk zamykania i sprawdź, czy po ponownym uruchomieniu wszystko działa poprawnie. Jeśli tak, nie potrzebujesz ekranu, klawiatury itp., a Twój program powinien działać za każdym razem, gdy podłączasz Raspberry Pi do gniazda.

Krok 4: Wprowadzenie do YAML:

Ważne: Nie można zmieniać nazw pól w kolorze fioletowym. Wyjątkiem są nazwy poszczególnych list. Każda historia otrzymuje swój własny plik YAML ze wszystkimi opcjami. Struktura jest taka sama jak w przypadku pliku start.yaml

Dwukropek: Jeśli chcesz używać w tekście dwukropków, musisz dodać > po wiadomości. Tekst jest następnie obniżony o jeden wiersz i wcięty dwoma pustymi wierszami.

Tabulatory: Nie używaj tabulatorów i upewnij się, że na końcu wiadomości nie ma żadnych tabulatorów, spowoduje to, że parser nie będzie mógł odczytać pliku.

_default_question: Wpisane tutaj pytanie jest brane, jeśli w historii nie zostało wprowadzone żadne pole z „pytaniem”.

_prompt: To pole jest drukowane, gdy czytelnik musi dokonać wpisu.

Oba pola mogą istnieć tylko raz w pliku start.yaml i nie mogą być używane w innych plikach.

start: start to nazwa pierwszej listy strony startowej. Nazwiska nie mogą się powielać na wszystkich innych listach. W szablonie pole to nosi nazwę „Nazwa kondygnacji” i musi być zmienione dla każdej kondygnacji.

Wiadomość: To pole zawiera historię i musi znajdować się w jednej linii. pytanie: Używane, gdy ma zostać użyte pytanie inne niż _default_question. Jeśli pole nie jest używane, należy je usunąć. (opcjonalny)

Akcje: Lista „Akcje” zawiera opcje wyboru. Tutaj można wprowadzić maksymalnie 4 opcje. Etykieta: Etykieta jest drukowana jako opcja wyboru.

Dalej: jest to nazwa następnej opcji wyboru, która ma zostać wywołana.

koniec: Lista zawierająca tylko wiadomość oznacza koniec historii. Akcje pól, etykieta i następne muszą zostać usunięte

Dodaj więcej historii:

Jak wyjaśniono powyżej, każda nowa historia otrzymuje swój własny plik.yaml. Aby to zrobić, otwórz folder „Grimms Box” i skopiuj plik template.yaml. Możesz go również znaleźć w naszym repozytorium GitHub (https://github.com/fio-na/GrimmsKiste-1). Zmień nazwę pliku na tytuł wątku i otwórz go. W nowym pliku dodaj producenta i datę oraz zamień pole „Nazwa wątku” na tytuł (patrz rys. 4: Tutaj nazwa wątku to HP1). Następnie wpisz wiadomość, pytanie, etykietę i dalej. Po wykonaniu tej czynności skopiuj strukturę danych (jak pokazano na rys. 4) i wklej ją poniżej ostatniego następnego. Tytuł zostanie teraz zmieniony na jeden klawisz użyty w „next” w pierwszej części (jak pokazano na rys. 4 HP1 będzie wtedy HP2 lub gang2, w zależności od tego, która opcja jest edytowana jako pierwsza). Następnie wiadomość, pytanie, etykieta i następne są wypełniane ponownie. Zrób to dla wszystkich wyborów/działań, aż cała historia znajdzie się w pliku. Na wszystkich końcach ostatnia lista musi zawierać tylko wiadomość. Wszystkie inne pola na ostatecznej liście muszą zostać usunięte. Następnie plik musi zostać zapisany.

Procedura w skrócie:

1. Otwórz folder Grimms Box
2. Skopiuj plik Vorlage.yaml i zmień jego nazwę na tytuł historii.
3. Otwórz ten nowy plik.
4. Kopiuj strukturę danych (rys. 4)
5. Zmień nazwę z Historii na Nazwa wyboru
6. Wpisz tekst historii w polu wiadomości,
7. Włóż odpowiednią etykietę.
8. Wprowadź nazwę następnej opcji wyboru w następnym.
9. Powtarzaj kroki od 4 do 9, aż historia się skończy.
10. Na wszystkich końcach: Ostatnia lista zawiera tylko wiadomość.
11. Zapisz plik.

Dodaj swoją nową historię do strony startowej:

start.yaml to strona startowa dla boxa Grimma. Jednak ten plik musi najpierw mieć dostęp do nowych historii. Dlatego nowe wątki muszą być najpierw dodane do tego pliku.

Na akcje możesz utworzyć tylko 4 etykiety, ponieważ pudełko Grimm ma tylko 4 przyciski do wyboru. Dlatego jeśli, jak w przykładzie start.yaml, są już przypisane 4 etykiety i kolejne pola, czwarta etykieta musi mieć nazwę „Więcej historii” lub „Więcej” a druga struktura danych (tu:S2; z komunikatem, pytaniem, akcje, etykieta, następny) należy dołączyć i zmienić nazwę. Następnie dodajesz nową historię z etykietą i następną i odpowiednio ją nazywasz. Wreszcie trzeba go uratować.

Procedura w skrócie:

W start.yaml:

1. Otwórz start.yaml
2. Wypełnij odpowiednio pola.
3. Akcje pól, etykieta i następne muszą zostać skopiowane i wklejone.
4. Zapisać.

Zachowaj główny plik „Engin.py”:

Na koniec wątek należy dodać do głównego pliku „Engin.py”. W tym celu do listy plików należy wpisać tylko ścieżkę do nowego pliku YAML. Ścieżka jest ujęta w cudzysłów i oddzielona od pozostałych przecinek.

Procedura w skrócie:

1. Otwórz Engine.py.
2. Skopiuj ścieżkę do pliku YAML
3. Skopiuj ścieżkę do listy plików
4. Oddziel ścieżki przecinkami.

Krok 5: instrukcje użytkowania

Aby uruchomić Grimm’s Box, podłącz drukarkę do Raspberry Pi (jest tam mały otwór na kable), podłącz drukarkę i Raspberry Pi do gniazda i włącz drukarkę. Raspberry Pi uruchamia się samoczynnie po podłączeniu. Poczekaj, aż się uruchomi. Oprogramowanie ma uruchomić się samoczynnie.

Jest przycisk do wyłączania Raspberry Pi i przycisk do ponownego uruchomienia oprogramowania fabularnego, na wypadek gdyby ktoś po prostu odszedł bez dokończenia historii. Oba muszą być wciśnięte przez co najmniej 3 sekundy. Ma to na celu upewnienie się, że nie zostaną przypadkowo wypchnięte, ale możesz zmienić czas w pliku shutdown-pi-and-restart-program.py. Użyj przycisku wyłączania, samo odłączenie nie jest dobre dla Raspberry Pi. Przy obecnej konfiguracji nie możesz zobaczyć, czy Raspberry Pi jest włączone, czy wyłączone, więc musisz sprawdzić, czy nadal reaguje na inne przyciski, jeśli chcesz mieć pewność.

Ponowne uruchomienie programu zajmuje trochę czasu, ponieważ trzeba nacisnąć przycisk co najmniej 3 sekundy, a proces w tle sprawdza tylko co 2 sekundy, czy program jest uruchomiony, więc cały proces do ponownego wydrukowania może zająć 6 sekund. Po prostu daj mu trochę czasu. Przycisk restartu może być również użyty, jeśli wystąpi jakikolwiek problem. Może ponowne uruchomienie może to naprawić. Jeśli tak się nie stanie, podłączenie Raspberry Pi do ekranu itp. i uruchomienie programu z terminala może spowodować wyświetlenie komunikatów o błędach, które można sprawdzić w Internecie. Przyciski używane do opowiadania muszą być wciśnięte przez co najmniej 0,1 sekundy, ale bardzo rzadko zdarza się, że ktoś naciska je krócej.

Jeśli opowieść jest skończona, papier jest odcinany, a program automatycznie uruchamia się ponownie. Ale aby dać czytelnikowi trochę czasu na odczytanie końca, czeka on 3,5 sekundy plus 2 sekundy potrzebne do zauważenia, że program nie działa i nie uruchamia się ponownie. 3,5 sekundy można edytować w pliku Engin.py.

Przyciski naciśnięte mniej niż 1,7 sekundy po ostatnim naciśnięciu nie będą akceptowane. Wdrożyliśmy to, ponieważ Raspberry Pi jest znacznie szybsze niż drukarka, a naciśnięcie dwóch przycisków spowodowałoby wybranie akcji, zanim czytelnik mógłby zobaczyć opcje.