Jak digitalizować slajdy i negatywy filmowe za pomocą lustrzanki cyfrowej: 12 kroków (ze zdjęciami)

2024 Autor: John Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-30 11:27

Wszechstronny i stabilny zestaw do digitalizacji slajdów i negatywów za pomocą lustrzanki cyfrowej lub dowolnego aparatu z opcją makro

Ta instrukcja jest aktualizacją Jak digitalizować negatywy 35 mm (przesłane w lipcu 2011 r.) z kilkoma ulepszeniami rozszerzającymi jego funkcjonalność. Moje zainteresowanie wykorzystaniem tej metody do kopiowania negatywów i slajdów wzrosło, odkąd kilka lat temu ponownie zacząłem kręcić filmy. Wyciągnąłem z szafy najlepsze z moich starych aparatów filmowych, kupiłem kilka innych (z drugiej ręki po bardzo niskich cenach) i używam ich tak samo jak mojej lustrzanki. Wywołuję też negatywy czarno-białe, co robiono, gdy jedynym dostępnym nośnikiem była klisza. Ponieważ dość często kopiuję negatywy, musiałem przeprojektować układ i zwiększyć jego wszechstronność i skuteczność. Powody, dla których nadal interesuję się filmem, omówiono w dwóch końcowych krokach tej instrukcji

Krok 1: Wnioski wyciągnięte z poprzedniej konfiguracji

Konfiguracja instrukcji 2011 jest pokazana na zdjęciu. To są aspekty, które musiałem zmienić:1. Ruchoma platforma Dodałem scenę meccano, aby dodać precyzji w ustawianiu ostrości. Nie było to konieczne, ponieważ ustawianie ostrości obiektywu i korzystanie z funkcji powiększenia podglądu na żywo z kamery w zupełności wystarcza. Dodatkowo w przypadku negatywów 6x6 potrzebowałem większej odległości między kadrem a aparatem, dlatego część meccano zastąpiłem wysuwaną platformą, zwiększając tym samym zasięg odległości do 25cm.2. Uchwyt na negatywy 35 mm W starym układzie negatywy były luźne i pozostawały płaskie tylko przed ekranem. To sprawiało, że ładowanie negatywów było trochę trudniejsze i czasochłonne, a ponadto można je było łatwiej uszkodzić. Postanowiłem pociąć wszystkie moje negatywy na 5 kawałków klatek, jako te, które już mam w archiwum i zamontować paski w domowej uchwycie do klisz. Okazało się to dużym ulepszeniem. Gorąco sugeruję każdemu, kto robi to samo, aby zrobił lub kupił jeden z tych używanych w skanerach.

3. Ekrany

Zrobiłem 2 ekrany: jeden do negatywów i slajdów 35 mm (z obu stron) i jeden do negatywów średnioformatowych 6x6. Są one montowane na wysuwanej platformie za pomocą dwóch śrub i można je łatwo zainstalować/odmontować.4. Źródło światła Użyłem projektora, który oczywiście jest w porządku pod warunkiem, że soczewki projektora są czyste. Zastąpiłem go prostym odbłyśnikiem kartonowym, który ma pewne zalety (a) jednorodne światło dzięki odbiciu i rozproszeniu (b) szybsze ustawienie, ponieważ wykorzystuje lampę biurkową (c) nie ma potrzeby używania matowego ekranu jak plastik akrylowy który pochłania światło. Zyskałem w ten sposób 1-2 stopnie czasu migawki.

Krok 2: Kilka ważnych wskazówek

Sukces tej metody zależy od wielu czynników:

• Negatyw powinien być oświetlany równomiernie żarnikiem. Źródło żarnika (halogen lub inny) ma szersze i bardziej jednolite widmo i jest bliższe percepcji ludzkiego oka niż np. diody LED (patrz rysunek).
• Podświetlenie powinno być na tyle intensywne, aby można było skopiować najsłabsze kolory, które mogą znajdować się na negatywie. Zminimalizuje to również szum na końcowym zdjęciu.
• Ostrożnie skup się. Skupiam się na ekranie na żywo za pomocą znacznika powiększenia x20
• Przywrócenie balansu kolorów to delikatna praca. Kolorowe negatywy wyglądają na czerwonawe, a po odwróceniu na niebieskawe. Jeśli to możliwe, zachowaj część krawędzi negatywu podczas robienia zdjęcia lustrzanką cyfrową. Użyj koloru tego paska jako „białego”, aby przywrócić równowagę kolorów w oprogramowaniu.
• Jeśli twój aparat ma opcję RAW, użyj go, zapisz zarówno w formacie RAW, jak i JPEG. Ten format pomoże Ci odzyskać prześwietlone i niedoświetlone obszary oraz poprawić ostateczny obraz. Zapoznaj się z instrukcją dotyczącą ChronicCraftera, aby uzyskać podstawowe informacje. Jeśli to w ogóle się liczy, kiedy zacząłem używać RAW, stało się to na stałe.

a oto dodatkowa wskazówka, którą uważam za niezbędną i pochodzi z mojego osobistego doświadczenia:

Przed rozpoczęciem sprawdź negatyw/slajd za pomocą światła odbitego od powierzchni, np. lampa biurkowa świecąca na białym papierze na twoim stole. Przyjrzyj się uważnie kolorom i kontrastom. Postaraj się zapamiętać obraz, który widzisz. Tak czy inaczej powinieneś być w stanie zbliżyć się do tego obrazu pod względem kolorów, intensywności i kontrastu. Jeśli tego nie zrobisz, to albo (a) niedoświetliłeś podczas kopiowania lustrzanką cyfrową, albo (b) wykonałeś złe ruchy podczas przetwarzania obrazu

O oprogramowaniu:

• Podstawowe operacje przetwarzania końcowego, których potrzebujesz (przycinanie, odwracanie kolorów, odcień/nasycenie, balans kolorów, temperatura kolorów, krzywa gamma, kontrast, wyostrzanie/rozmycie) można wykonać za pomocą wielu programów, bezpłatnie lub nie. Używam Lightrooma, który jest właściwie dostosowany do obsługi grup zdjęć.
• Program, którego często używam do prostych procedur, to Photofiltre, darmowy edytor obrazów i lekka przenośna alternatywa dla Photoshopa.

Krok 3: Budowanie instalacji

• „Ławka optyczna” składa się z ruchomej platformy na podstawie. Na tej platformie montowane są różne ramki do slajdów i filmów.
• Oświetlenie zapewnia stojąca lampka halogenowa po odbiciu od kasetonu kartonowego. Kaseta jest utrzymywana na miejscu przez magnes stykający się z podkładką.
• Wszystkie elementy są pokazane na zdjęciu. Wszystko zostało wykonane z kawałków złomu sklejki. Unikałem sklejania części i zamiast tego używałem śrub, aby ułatwić modyfikacje.

Krok 4: Tworzenie Light Box

Zrobiłem kostkę 7cm x 7cm. Jest mały, ale działa dobrze, odbite światło jest jednorodne i na zdjęciu nie widać winietowania.

Użyłem tektury (trochę grubszej niż najczęściej). Wzór został zaprojektowany na szarej stronie. Jest to prosta procedura składania i klejenia pokazana na zdjęciach. Po złożeniu wszystkie zewnętrzne boki powinny być białe. Odbłyśnik główny (pasek środkowy) jest zakrzywiony i jest to ostatnia część do złożenia i przyklejenia. Należy uważać, aby powierzchnia była czysta.

Krok 5: Panel do slajdów i 35 mm

Odległość kamery od kliszy potrzebnej do slajdu i negatywu jest taka sama, więc postanowiłem wykonać je na tej samej ramie ze sklejki.

Uchwyt slajdów jest bardzo prosty. Zamek wkładany jest do drewnianej kieszeni i przytrzymywany na miejscu gumką. Guma utrzymuje prowadnicę stycznie do ramy i jest to najprostsze rozwiązanie, jakie przyszło mi do głowy.

Jak już wcześniej wspomniałem, z tektury i papieru kanonowego zrobiłem uchwyt na kliszę. Pomaga to chronić negatyw i sprawia, że cała konfiguracja jest bardziej „przyjazna dla użytkownika”.

Rama pokryta jest papierem canson. Nośniki uchwytu wykonane są z drewna i przyklejone do ramy.

Krok 6: średnioformatowy panel filmowy 6x6

W przypadku negatywu średnioformatowego ważniejsze niż w przypadku 35 mm jest trzymanie go ze wszystkich czterech stron. Zrobiłem więc coś w rodzaju „koperty” z papieru kansonowego i przytrzymałem dwiema gumkami.

W przyszłości zamierzam wykonać kartonik jak w przypadku filmu 35mm.

Krok 7: Aparat i obiektyw

Krótka rada: użyj do tego najlepszego aparatu, jaki masz

Zmodernizowałem obiektyw, którego używałem w moim Olympusie, z Helios 44 na stałoogniskowy obiektyw Pentacon 50 mm/1,8 podarowany mi przez przyjaciela. Służy jako obiektyw makro za pomocą pierścieni przedłużających M42 (oba elementy można znaleźć na e-bay w rozsądnych cenach)

Najlepszym rozwiązaniem byłoby użycie obiektywu makro odpowiedniego dla Twojej lustrzanki cyfrowej (prawdopodobnie drogiej), a drugim najlepszym rozwiązaniem jest użycie tuby makro do konkretnego aparatu, która pozwoli Ci na autofokus (tańszy)

Krok 8: Praca ze slajdami

To konkretne zdjęcie zostało zrobione w Tynisi wiele lat temu aparatem FED3 i błoną slajdową Kodak 200 ISO.

Slajd skopiowałem z 100 ISO, przysłoną f11,0 i czasem naświetlania 1/30 s. Wynik wydaje się niedoświetlony, ale informacje są dostępne.

• Pracując z Lightroomem, najpierw przyciąłem zdjęcie i odzyskałem podświetlenia za pomocą danych RAW. To przyciemnia zdjęcie jeszcze bardziej, więc w tym momencie musisz zwiększyć światło.
• Ostatnim etapem jest korekta balansu tonów za pomocą wykresu gamma. Lightroom zapewnia 4 różne strefy tonalne do regulacji. Na koniec nieco zmodyfikowałem kolory, obniżając nieco temperaturę barwową, lekkie przesunięcie niebieskiego do całej kolorystyki.

Krok 9: Praca z czernią i bielą

To zdjęcie zostało zrobione aparatem Canon EOS 1000F z dostarczonym obiektywem (zoom 35-80, f3.5). Film to czarno-biały Kodak TMAX 400. Negatyw skopiowałem obiektywem Pentacon przy f=8,0 it=1/40 s, ISO=100. Czarno-biały jest zwykle najprostszym przypadkiem i wszystkie kroki przetwarzania wykonałem za pomocą bezpłatnego oprogramowania Photofiltre. Tutaj są:

1. Wykadruj obraz. Zachowanie granic w celach informacyjnych nie jest w tym przypadku konieczne.
2. Zmień go na czarno-biały obraz negatywowy. Można to zrobić na dwa sposoby: Odrzuć informacje o kolorze lub ustaw nasycenie kolorów na minimum za pomocą narzędzia Barwa/Nasycenie. Wynik jest taki sam.
3. Odwróć kolory (wykonywanie negatywu)
4. Pracuj nad jasnością, kontrastem i wykresem gamma, aby uzyskać równowagę tonów. Często jest to bardzo subiektywne

Krok 10: Praca z negatywami kolorystycznymi

Kolorowe negatywy są stosunkowo trudniejsze do prawidłowej obróbki. Powodem jest to, że nie można rozpoznać kolorów z odwróconego czerwonawego obrazu. Na przykład na konkretnym zdjęciu dominuje kolor zielony i niebieski, a patrząc na negatyw nie ma się pojęcia, który jest który. Tutaj potrzebujesz wskazówek podanych w kroku 2.

• Sprawdź negatyw pod światłem, aby rozpoznać, czego oczekujesz na końcowym zdjęciu.
• Zrób negatyw lekko prześwietlony.
• Jeśli zachowasz pasek na krawędzi zdjęcia, użyj tego, aby przywrócić równowagę kolorów. Można to zrobić przed odwróceniem kolorów lub po. Negatyw po wyważeniu będzie szary.
• Użyj formatu RAW, jeśli go znasz.

Krok 11: Film I Cyfrowo

Dlaczego kręcić film?

• Podoba mi się sposób, w jaki światło rozprasza się w filmie. To jest inne niż w przypadku aparatów cyfrowych - inne, ani lepsze, ani gorsze. Jednak zakres dynamiczny filmu, tj. zdolność do zachowania szczegółów w światłach i cieniach, jest lepszy niż w przypadku tanich aparatów cyfrowych. Dyskusja na ten temat znajduje się tutaj.
• Szybko i wolno: potrzebujemy ich obu. Podoba mi się fakt, że aparaty cyfrowe oferują możliwość wykonania wielu bezkosztowych ujęć w ciągu kilku minut, które można podejrzeć na miejscu. Oczywiście daje to większe szanse na zrobienie ładnego zdjęcia. Jednak równie podoba mi się to, że średnioformatowy film daje tylko 12 szans, więc trzeba być przygotowanym i trzeba trochę więcej poćwiczyć, zanim naciśniesz spust migawki. Myślę, że dzięki temu nauczysz się bardziej doceniać swój aparat cyfrowy i lepiej go używać.
• Podoba mi się procedura rozwoju. Po wielu latach ponownie zacząłem rozwijać B/W.
• Z nostalgią patrzę na moje stare aparaty. Podoba mi się dźwięk mechanicznej migawki i jestem ciekaw, jak zachowują się dzisiaj i jak wypadają w porównaniu z cyfrowymi.

Jak długo?

Dopóki film jest dostępny (choć trudno go znaleźć)

Aparaty, których używam

1. Canon EOS 1000F. Ładny korpus aparatu, przeciętny obiektyw. Ma wiele funkcji programistycznych, które mi się podobają. Często montuję na nim inne obiektywy.
2. Yashica Electro 35. Aparat z dalmierzem z priorytetem przysłony i doskonałym obiektywem 45/1,8.
3. Rollei 35 SE. Ten aparat jest bardzo osobliwy. Wszystko jest w złym miejscu, ale przyzwyczajasz się do tego. Jest to prawdopodobnie najmniejszy w swoim rodzaju i nie jest zależny od baterii jak pierwsze dwa (potrzebuje baterii do fotometru, ale kogo to obchodzi).
4. Lubitel 166U i Meopta Flexaret V. Obydwa moje TLRy mi się podobają. Lubitel jest prosty, lekki, a obiektyw bardzo przejrzysty. Winietowanie to znak rozpoznawczy tego aparatu. Flexaret to prawdziwy metalowy TLR. Soczewka, obserwacja i systemy ustawiania ostrości są doskonałe.

Krok 12: Końcowa myśl

W fotografii nie chodzi o wysoką rozdzielczość czy wysokie ISO, chodzi o temat (treść) oraz o to, jak ją postrzegasz i wyświetlasz (kompozycja)

Jeśli chciałbyś mieć aparat z większą liczbą megapikseli, sprawdź, co ludzie w serwisie lomograficznym osiągają z tanimi plastikowymi Dianami, od czasu do czasu używając przeterminowanych filmów celowo przetworzonych z niewłaściwymi chemikaliami

Jeśli narzekasz, że potrzebujesz 6400 ISO lub więcej do przyzwoitego zdjęcia nocnego, spójrz na nocne zdjęcia George'a Brassai, wszystkie zrobione z filmami 50-100 ISO

Biorąc to pod uwagę, nie zaszkodzi mieć Nikona D4s z matrycą pełnoklatkową i ISO 256000 (z możliwością rozszerzenia do 409600)

Cyfrowy lub analogowy, niech poprowadzi Cię następujący cytat Henri Cartier-Bressona:

„Fotografowanie to rozpoznawanie – jednocześnie iw ułamku sekundy – zarówno samego faktu, jak i rygorystycznej organizacji wizualnie postrzeganych form, które nadają mu znaczenie. To umieszczenie głowy, oka i serca na tej samej osi."