Monitorowanie jakości powietrza za pomocą Particle Photon: 11 kroków (ze zdjęciami)

2024 Autor: John Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-30 11:30

W tym projekcie czujnik cząstek PPD42NJ służy do pomiaru jakości powietrza (PM 2,5) obecnego w powietrzu za pomocą Particle Photon. Nie tylko wyświetla dane na konsoli Particle i dweet.io, ale także wskazuje jakość powietrza za pomocą diody LED RGB, zmieniając jej kolor.

Krok 1: Komponenty

Sprzęt komputerowy

• Foton cząstek ==> 19 USD
• Seeed PPD42NJ czujnik kurzu ==> 7,20 USD
• Anoda/katoda RGB LED ==> 1 USD
• Rezystor 10k ==> 0,04 USD
• Rezystor 3 x 220 Ω ==> 0,06

Oprogramowanie

• IDE sieci cząstek
• dweet.io

Całkowita cena to około 28 USD

Krok 2: O PM

Co to jest poziom PM?

Cząstki stałe (PM) w powietrzu atmosferycznym lub w jakimkolwiek innym gazie nie mogą być wyrażone w ppmv, procentach objętościowych lub procentach molowych. PM wyraża się w mg/m^3 lub μg/m^3 powietrza lub innego gazu o określonej temperaturze i ciśnieniu.

Uwaga:- Jeden procent objętości = 10 000 ppmv (części na milion objętości), przy czym milion jest zdefiniowany jako 10^6.

Należy zachować ostrożność przy stężeniach wyrażonych jako części na miliard objętości (ppbv), aby odróżnić miliard brytyjski, który wynosi 10^12, od miliarda amerykańskiego, który wynosi 10^9.

Cząstki stałe to suma wszystkich cząstek stałych i ciekłych zawieszonych w powietrzu, z których wiele jest niebezpiecznych. Ta złożona mieszanina zawiera zarówno cząstki organiczne, jak i nieorganiczne.

Ze względu na wielkość cząstki stałe często dzieli się na dwie grupy.

1. Cząstki gruboziarniste (PM 10-2,5), takie jak te znajdujące się w pobliżu dróg i zakładów przemysłowych o dużym zapyleniu, mają średnicę od 2,5 do 10 mikrometrów (lub mikronów). Istniejący standard cząstek gruboziarnistych (znany jako PM 10) obejmuje wszystkie cząstki o wielkości poniżej 10 mikronów.

2. „Drobne cząstki” (lub PM 2,5) to te znajdujące się w dymie i mgiełce o średnicy mniejszej niż 2,5 mikrona. PM 2,5 jest określany jako „pierwotny”, jeśli jest emitowany bezpośrednio do powietrza w postaci cząstek stałych lub ciekłych, a określany jako „wtórny”, jeśli powstaje w wyniku reakcji chemicznych gazów w atmosferze.

Który z PM2,5 i PM10 jest bardziej szkodliwy?

Mniejsze cząsteczki lub PM2,5 są lżejsze i wnikają głębiej w płuca i powodują większe uszkodzenia w dłuższej perspektywie. Dłużej też pozostają w powietrzu i podróżują dalej. Cząstki PM10 (duże) mogą pozostawać w powietrzu przez minuty lub godziny, podczas gdy cząsteczki PM2,5 (małe) mogą pozostawać w powietrzu przez dni lub tygodnie.

Uwaga:- Dane PM2,5 lub PM10 na stronach internetowych są przedstawiane jako AQI lub ug/m3. Jeśli wartość PM2,5 wynosi 100, to jeśli jest reprezentowana jako AQI, to będzie należała do kategorii „Zadowalająca”, ale jeśli jest przedstawiona jako ug/m3, będzie należeć do kategorii „Zła”.

Krok 3: Czujnik kurzu PPD42NJ

W oparciu o metodę rozpraszania światła, stale wykrywa cząsteczki unoszące się w powietrzu. Wyjście impulsowe odpowiadające stężeniu na jednostkę objętości cząstek można uzyskać za pomocą oryginalnej metody detekcji opartej na zasadzie rozpraszania światła, podobnej do licznika cząstek.

Strona przednia

Z przodu ma 2 potencjometry oznaczone VR1 i VR3, które zostały już fabrycznie skalibrowane. Pod metalową puszką zakryty jest detektor IR. Co ciekawe, z boku znajduje się gniazdo oznaczone jako SL2, które jest nieużywane.

Tylna strona

Obwód składa się głównie z elementów pasywnych i wzmacniacza operacyjnego. RH1 to grzałka rezystorowa, którą teoretycznie można by usunąć, aby oszczędzać energię, gdyby istniała inna metoda cyrkulacji powietrza.

Opis pinów

Umiejscowienie czujnika Jest kilka punktów, na które należy zwrócić uwagę przy podejmowaniu decyzji o umiejscowieniu czujnika.

• Czujnik należy umieścić w orientacji pionowej. Każda inna orientacja nie zapewniłaby pożądanego przepływu powietrza.
• Czujnik należy przechowywać w ciemnym stanie.
• Niezbędny jest miękki materiał amortyzujący do uszczelnienia szczeliny między czujnikiem a obudową.

Uszczelnij szczelinę papierem foliowym, jak pokazano poniżej

Mówiąc o wyjściu czujnika Wyjście czujnika jest zwykle wysokie, ale obniża się proporcjonalnie do stężenia PM, stąd poprzez pomiar tego, co nazywają Low Pulse Occupancy (LPO), można określić stężenie PM. Zaleca się, aby ten LPO był mierzony w czasie jednostkowym 30 sekund.

Krok 4: Dioda LED RGB

Istnieją dwa rodzaje diod LED RGB:

Wspólna anoda LED

We wspólnej anodzie LED RGB trzy diody LED mają połączenie dodatnie (anoda).

Wspólna katoda LED

We wspólnej katodzie LED RGB wszystkie trzy diody LED mają połączenie ujemne (katoda).

Kołki LED RGB

Krok 5: Foton cząstek

Photon to popularna płyta IOT. Na płycie znajduje się mikrokontroler STM32F205 120Mhz ARM Cortex M3, 1 MB pamięci flash, 128 Kb pamięci RAM i 18 pinów wyjścia sygnału mieszanego ogólnego przeznaczenia (GPIO) z zaawansowanymi urządzeniami peryferyjnymi. Moduł posiada wbudowany układ Wi-Fi Cypress BCM43362 do łączności Wi-Fi oraz jednopasmowy 2.4GHz IEEE 802.11b/g/n dla Bluetooth. Płytka jest wyposażona w 2 interfejsy SPI, jeden I2S, jeden I2C, jeden CAN i jeden USB. Należy zauważyć, że 3V3 jest wyjściem filtrowanym używanym dla czujników analogowych. Ten pin jest wyjściem wbudowanego regulatora i jest wewnętrznie podłączony do VDD modułu Wi-Fi. Podczas zasilania Photona przez VIN lub port USB, ten pin będzie wyprowadzał napięcie 3,3VDC. Ten pin może być również użyty do bezpośredniego zasilania Photona (maksymalne wejście 3,3 VDC). W przypadku użycia jako wyjście, maksymalne obciążenie na 3V3 wynosi 100mA. Sygnały PWM mają rozdzielczość 8-bitów i działają na częstotliwości 500 Hz.

Schemat pinów

Opis pinów

Krok 6: Dweet.io

dweet.io umożliwia łatwy dostęp do danych maszyny i czujników za pośrednictwem internetowego interfejsu API RESTful, umożliwiając szybkie tworzenie aplikacji lub po prostu udostępnianie danych.

1. Przejdź do dweet.io

n

2. Przejdź do sekcji postów i utwórz post na rzecz

3. Zobaczysz stronę taką jak ta. Wpisz unikalną nazwę rzeczy. Ta nazwa będzie używana w Particle foton.

Teraz skończyliśmy z konfiguracją dweet.io

Krok 7: IDE sieci cząstek

Aby napisać kod programu dla dowolnego Photona, programista musi założyć konto na stronie Particle i zarejestrować tablicę Photon na swoim koncie użytkownika. Kod programu można następnie napisać w Web IDE na stronie internetowej Cząstki i przenieść do zarejestrowanego fotonu przez Internet. Jeśli wybrana płyta Cząstek, tutaj Photon, jest włączona i połączona z usługą w chmurze Cząstki, kod jest wypalany do wybranej płyty drogą radiową przez połączenie internetowe i płyta zaczyna działać zgodnie z przesłanym kodem. W celu kontrolowania tablicy przez Internet zaprojektowano stronę internetową, która używa Ajax i JQuery do wysyłania danych do tablicy za pomocą metody HTTP POST. Strona internetowa identyfikuje tablicę za pomocą identyfikatora urządzenia i łączy się z usługą chmury Particle za pomocą tokena dostępu.

Jak połączyć foton z Internetem1. Zasil swoje urządzenie

• Podłącz kabel USB do źródła zasilania.
• Zaraz po podłączeniu, dioda LED RGB w urządzeniu powinna zacząć migać na niebiesko. Jeśli urządzenie nie miga na niebiesko, przytrzymaj przycisk SETUP. Jeśli urządzenie w ogóle nie miga lub dioda LED świeci kolor pomarańczowy, może nie mieć wystarczającej mocy. Spróbuj zmienić źródło zasilania lub kabel USB.

2. Połącz swojego Photona z Internetem

Istnieją dwa sposoby korzystania z aplikacji internetowej lub aplikacji mobilnej. Korzystanie z aplikacji internetowej

• Krok 1 Przejdź do pliku part.io
• Krok 2 Kliknij na skonfiguruj Photona
• Krok 3 Po kliknięciu na DALEJ powinieneś zobaczyć plik (photonsetup.html)
• Krok 4 Otwórz plik.
• Krok 5 Po otwarciu pliku podłącz komputer do Photona, łącząc się z siecią o nazwie PHOTON.
• Krok 6 Skonfiguruj poświadczenia Wi-Fi.

Uwaga: Jeśli błędnie wpiszesz swoje dane uwierzytelniające, Photon będzie migać na ciemnoniebiesko lub zielono. Musisz ponownie przejść przez ten proces (odświeżając stronę lub klikając ponownie część procesu)

Krok 7 Zmień nazwę urządzenia. Zobaczysz również potwierdzenie, czy urządzenie zostało odebrane, czy nie

b. Korzystanie ze smartfona

Otwórz aplikację na swoim telefonie. Zaloguj się lub załóż konto w Particle, jeśli go nie masz

Po zalogowaniu naciśnij ikonę plusa i wybierz urządzenie, które chcesz dodać. Następnie postępuj zgodnie z instrukcjami wyświetlanymi na ekranie, aby połączyć urządzenie z Wi-Fi. Jeśli jest to pierwsze połączenie Twojego Photona, przez kilka minut będzie migać na fioletowo podczas pobierania aktualizacji. Ukończenie aktualizacji może zająć 6-12 minut, w zależności od połączenia internetowego, przy czym Photon zostanie kilkakrotnie uruchomiony ponownie. W tym czasie nie uruchamiaj ponownie ani nie odłączaj Photona

Po podłączeniu urządzenia nauczyło się tej sieci. Twoje urządzenie może przechowywać do pięciu sieci. Aby dodać nową sieć po wstępnej konfiguracji, należy ponownie przełączyć urządzenie w tryb słuchania i postępować jak powyżej. Jeśli uważasz, że na urządzeniu jest za dużo sieci, możesz wyczyścić pamięć urządzenia ze wszystkich wyuczonych sieci Wi-Fi. Możesz to zrobić, przytrzymując przycisk konfiguracji przez 10 sekund, aż dioda LED RGB zacznie szybko migać na niebiesko, sygnalizując, że wszystkie profile zostały usunięte.

Tryby

• Cyjan, Twój Photon jest podłączony do Internetu.
• Magenta, aktualnie ładuje aplikację lub aktualizuje oprogramowanie układowe. Ten stan jest wyzwalany przez aktualizację oprogramowania układowego lub przez flashowanie kodu z Web IDE lub Desktop IDE. Możesz zobaczyć ten tryb, gdy po raz pierwszy połączysz Photona z chmurą.
• Zielony, próbuje połączyć się z internetem.
• Biały, moduł Wi-Fi jest wyłączony.

Web IDEParticle Build to zintegrowane środowisko programistyczne lub IDE, które oznacza, że możesz tworzyć oprogramowanie w łatwej w użyciu aplikacji, która akurat działa w przeglądarce internetowej.

• Aby otworzyć build, zaloguj się do swojego konta cząstek, a następnie kliknij Web IDE, jak pokazano na obrazku.

  

• Po kliknięciu zobaczysz taką konsolę.

  

• Aby utworzyć nową aplikację do tworzenia, kliknij Utwórz nową aplikację.

  

• Aby zweryfikować program. Kliknij weryfikuj.

  

• Aby przesłać kod, kliknij flash, ale zanim to zrobisz, wybierz urządzenie. Jeśli masz więcej niż jedno urządzenie, musisz upewnić się, że wybrałeś, do którego z urządzeń chcesz użyć kodu flash. Kliknij ikonę „Urządzenia” w lewym dolnym rogu panelu nawigacyjnego, a po najechaniu kursorem na nazwę urządzenia po lewej stronie pojawi się gwiazdka. Kliknij go, aby ustawić urządzenie, które chciałeś zaktualizować (nie będzie widoczne, jeśli masz tylko jedno urządzenie). Po wybraniu urządzenia powiązana z nim gwiazdka zmieni kolor na żółty. (Jeśli masz tylko jedno urządzenie, nie musisz go wybierać, możesz kontynuować.

Krok 8: Połączenia

Foton cząstek ==> czujnik PPD42NJ (umieszczony w kierunku pionowym)

GND ==> Pin1 (GND)

D6 ==> Pin2 (wyjście)

Vin ==>Pin3(5V)

GND ==> rezystor 10k ==> Pin5 (wejście)

Foton cząstek ==> LED RGB

D1 ==> R

D2 ==> G

D3 ==> B

GND ==> wspólna katoda (-)

Krok 9: Program

Krok 10: Wynik

Krok 11: Jak zrobić PCB w Eagle?

Co to jest PCB

PCB to płytka z obwodem drukowanym, która elektrycznie łączy zestaw elementów elektronicznych za pomocą miedzianych ścieżek na nieprzewodzącej płytce. W PCB wszystkie komponenty są połączone bez przewodów, wszystkie komponenty są połączone wewnętrznie, co zmniejszy złożoność całego projektu obwodu.

Rodzaje PCB

1. Jednostronna płytka drukowana

2. Dwustronna płytka drukowana

3. Wielowarstwowa płytka drukowana

W tym mówię tylko o jednostronnej płytce drukowanej

Jednostronna płytka drukowana

Jednowarstwowa płytka drukowana jest również znana jako jednostronna płytka drukowana. Ten typ PCB jest prosty i najczęściej używany PCB, ponieważ te PCB są łatwe do zaprojektowania i wyprodukowania. Jedna strona tej płytki jest pokryta warstwą dowolnego materiału przewodzącego. Jako materiał przewodzący stosuje się miedź, ponieważ ma bardzo dobre właściwości przewodzące. Warstwa maski lutowniczej służy do ochrony PCB przed utlenianiem, a następnie sitodruku do zaznaczenia wszystkich elementów na PCB. W tym typie PCB tylko jedna strona PCB służy do łączenia różnych typów komponentów.

Różne części PCB1. Warstwy

Warstwa górna i dolna: W górnej warstwie PCB używane są wszystkie komponenty SMD. Generalnie ta warstwa ma kolor czerwony. W dolnej warstwie PCB wszystkie elementy są lutowane przez otwór, a wyprowadzenie komponentów jest znane jako dolna warstwa PCB. W tym DIP zastosowano komponenty, a warstwa jest niebieska.

Ścieżki miedziane Jest to ogólnie ścieżka przewodząca między komponentami w obwodach dla styku elektrycznego lub ścieżka jest ścieżką przewodzącą, która służy do łączenia 2 punktów na płytce drukowanej. Na przykład podłączenie 2 padów lub połączenie padu i przelotki lub pomiędzy przelotkami. Tory mogą mieć różne szerokości w zależności od przepływających przez nie prądów.

Używamy miedzi, ponieważ jest wysoce przewodząca. Oznacza to, że może łatwo przesyłać sygnały bez utraty energii elektrycznej po drodze. W najpowszechniejszej konfiguracji uncja miedzi może zostać przekształcona w 35 mikrometrów o grubości około 1,4 tysięcznych cala, co może pokryć całą stopę kwadratową podłoża PCB.

Podkładki Podkładka to niewielka powierzchnia miedzi na płytce drukowanej, która umożliwia przylutowanie elementu do płytki lub możemy powiedzieć punkty na płytce drukowanej, w których lutowane są końcówki elementów.

Istnieją 2 rodzaje podkładek; otwór przelotowy i SMD (montaż powierzchniowy).

• Podkładki do otworów przelotowych przeznaczone są do wprowadzania kołków elementów, dzięki czemu można je lutować od strony przeciwnej, od której element został włożony.
• Podkładki SMD przeznaczone są do montażu powierzchniowego, czyli inaczej mówiąc do lutowania elementu na tej samej powierzchni, na której został umieszczony.

Kształty podkładek

1. Okólnik
2. Owalny
3. Kwadrat

Soldermask Do montażu elementów elektrycznych na płytkach drukowanych wymagany jest proces montażu. Proces ten można wykonać ręcznie lub za pomocą specjalistycznych maszyn. Proces montażu wymaga użycia lutu do umieszczenia elementów na płytce. Aby uniknąć lub zapobiec przypadkowemu zwarciu dwóch ścieżek z różnych sieci, producenci PCB nakładają na obie powierzchnie płytki lakier zwany soldermaską. Najczęściej stosowanym kolorem soldermaski w obwodach drukowanych jest kolor zielony. Ta warstwa izolacyjna służy do zapobiegania przypadkowemu kontaktowi padów z innym materiałem przewodzącym na PCB.

Sitodruk Sitodruk (nakładka) to proces, w którym producent drukuje na masce lutowniczej informacje ułatwiające procesy montażu, weryfikacji i debugowania. Zasadniczo sitodruk jest drukowany w celu wskazania punktów testowych, a także położenia, orientacji i odniesienia elementów elektronicznych, które są częścią obwodu. Sitodruk można nadrukować na obu powierzchniach deski.

ViaA via to platerowany otwór, który umożliwia przepływ prądu przez płytkę. Jest używany w wielowarstwowej płytce drukowanej do łączenia się z większą liczbą warstw.

Rodzaje Via

Przelotki przelotowe lub przelotki z pełnym stosem

Kiedy interkonekt musi być wykonany z komponentu, który znajduje się na górnej warstwie płytki drukowanej z innym, który znajduje się na dolnej warstwie. Do przewodzenia prądu z warstwy górnej do warstwy dolnej dla każdej ścieżki używana jest przelotka.

Zielony ==> Górne i dolne maski lutownicze

Czerwony ==> Warstwa wierzchnia (przewodząca)

Fioletowy ==> Druga warstwa. W tym przypadku ta warstwa jest używana jako płaszczyzna zasilania (tj. Vcc lub Gnd)

Żółty ==> Trzecia warstwa. W tym przypadku ta warstwa jest używana jako płaszczyzna zasilania (tj. Vcc lub Gnd)

Niebieski ==> Dolna Warstwa (przewodząca)

2. Stosowane są ślepe przelotki ślepe, które umożliwiają wykonanie połączenia warstwy zewnętrznej z warstwą wewnętrzną przy minimalnej wysokości przelotki. Żaluzja przelotka zaczyna się na warstwie zewnętrznej i kończy na warstwie wewnętrznej, dlatego ma przedrostek „żaluzja”. W projektach systemów wielowarstwowych, w których występuje wiele układów scalonych, stosuje się płaszczyzny zasilania (Vcc lub GND), aby uniknąć nadmiernego trasowania szyn zasilających.

Aby dowiedzieć się, czy dana przelotka jest ślepa, możesz przyłożyć płytkę PCB do źródła światła i zobaczyć, czy widzisz światło pochodzące ze źródła przez przelotkę. Jeśli widzisz światło, to przelotka jest przez otwór, w przeciwnym razie przelotka jest ślepa.

Bardzo przydatne jest stosowanie tego rodzaju przelotek w projektowaniu płytek drukowanych, gdy nie masz zbyt dużo miejsca na umieszczanie komponentów i trasowanie. Możesz umieścić elementy po obu stronach i zmaksymalizować przestrzeń. Gdyby przelotki były otworami przelotowymi zamiast ślepymi, po obu stronach byłyby dodatkowe miejsca na przelotki.

3. Zakopane przelotkiTe przelotki są podobne do ślepych, z tą różnicą, że zaczynają się i kończą na wewnętrznej warstwie.

ERCPo utworzeniu schematu i adnotacji obwodu należy sprawdzić, czy obwód nie ma błędów elektrycznych, takich jak, jeśli sieci nie są prawidłowo podłączone, wejście nie jest podłączone do pinu wejściowego, Vcc i GND są zwarte w dowolnym miejscu obwodu, lub dowolny typ styków elektrycznych nie został prawidłowo wybrany itp. Wszystkie te rodzaje błędów elektrycznych. Jeśli popełniliśmy taki błąd na schemacie i nie wykonujemy żadnego ERC, to po wykonaniu PCB nie możemy uzyskać pożądanego wyniku z układu.

Szczegóły ERC

Sprawdź zasady projektowania DRC Szczegóły

Jak zrobić PCB w Eagle?

Zrób schemat ideowy

1. Aby zrobić schemat przejdź do Plik ==> nowy ==> Schemat Zobaczysz stronę taką jak ta

Ponieważ nie ma części Particle, musimy dodać biblioteki urządzeń Particle.

libacja cząstek

Następnie po pobraniu przenieś go do folderu C:\Users\…..\Documents\EAGLE\libraries

W Eagle open Schematics przejdź do Library ==> otwórz menedżera biblioteki

zobaczysz taką stronę, przejdź do opcji Dostępne i przejdź do biblioteki cząstekdevices.lbr

Po otwarciu kliknij użyj

Teraz możemy zobaczyć urządzenia cząsteczkowe.

Następnym krokiem jest wykonanie schematu do którego używamy dodawania części, jak pokazano na rysunku

Kiedy klikniesz na dodaj część, zobaczysz stronę taką jak ta

Potrzebne komponenty to foton cząstek, nagłówki, rezystory, GND, Vcc. Wyszukaj komponenty w dodawaniu części

• W przypadku rezystora istnieją dwa typy US i EU. Tutaj używam europejskiego
• W nagłówku wyszukiwania nagłówka zobaczysz wiele nagłówków wybranych zgodnie z Twoimi.
• Do wyszukiwania naziemnego gnd
• Wyszukiwanie VCC vcc
• Dla Particle Photon wyszukaj to

Po wybraniu komponentów następnym krokiem jest połączenie ich ze sobą, w tym celu możesz użyć linii lub siatek lub obu.

Dołącz do niego, jak pokazano na poniższym obrazku

Następnym krokiem jest nadanie nazwy i wartości.

W celu nadania nazw wybierz nazwę, a następnie kliknij element, któremu chcesz nadać nazwę.

W celu podania wartości wybierz wartość, a następnie kliknij na składnik, któremu chcemy nadać nazwę.

Następnie sprawdź ERC

Po sprawdzeniu kończymy ze Schematic. Następnym krokiem jest przejście na tablice ze schematów

Po przejściu na płytki zobaczysz wszystkie komponenty po lewej stronie płytki, więc musisz przenieść je na płytkę PCB. W tym celu kliknij grupę i wybierz wszystkie komponenty, a następnie użyj narzędzia do przesuwania, aby je przesunąć.

Następnie zmontuj wszystkie elementy zgodnie z twoją wygodą. Do łączenia elementów użyj trasy airwire, upewnij się, że użyjesz dolnej warstwy, siatka będzie w mm i trasa airwire szerokość 0,4064

Po połączeniu wszystkich komponentów Użyj narzędzia mirror, aby wygenerować obraz wartości i nazw.

Aby użyć lustra, najpierw wybierz narzędzie lustra, a następnie wartości, nazwy. Następnie zapisz płytkę pod dowolną nazwą, sprawdź DRC, aby sprawdzić błędy. Jeśli nie ma błędu, możemy iść dalej.

Aby zobaczyć podgląd płyty przejdź do działu produkcji.

Teraz skończyliśmy z częścią planszową.

Następnym krokiem jest wydrukowanie ckt na papierze błyszczącym. Po kliknięciu wydruku zobaczysz stronę pokazaną poniżej.

Wybierz opcję czarny, jeśli używasz wielu warstw, musisz również wybrać lustro

Wybierz współczynnik skali 1,042. Następnie zapisz go w formacie pdf lub wydrukuj

Po wydrukowaniu ckt, 1. Usuń warstwę oksydacyjną papierem ściernym (400) lekką ręką.

2. Wyczyść go za pomocą izopropanolu lub propan-2-olu lub, jeśli chcesz, możesz również użyć rozcieńczalnika.

3. Umieść wydrukowany ckt na arkuszu FR4 za pomocą taśmy papierowej.

4. Podgrzej go za pomocą żelazka grzejnego (5 -10 minut), aby ckt wydrukował na arkuszu FR4. Moczyć deskę w wodzie przez 2-3 minuty. Następnie usuń taśmę i papier.

5. Umieść go w roztworze chlorku żelazowego na 10 minut, aby usunąć miedź dostępową, a następnie przemyj wodą.

6. Usuń warstwę za pomocą papieru ściernego (400) lub acetonu.