Olbrzymia wrażliwa na nacisk kolorowa kopułka - Spectra Bauble™: 10 kroków (ze zdjęciami)

2024 Autor: John Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-30 11:31

Znajomy chciał trochę zabawnego światła na imprezę i z jakiegoś powodu przyszło mi to do głowy:

Gigantyczna, gąbczasta kula balonowa, która po naciśnięciu zmienia kolor i wydaje dźwięki

Chciałem zrobić coś oryginalnego i zabawnego. Wykorzystuje czujnik ciśnienia powietrza, aby określić, jak bardzo część balonu jest zgniatana i jest dość czuła. Jest programowalny, dzięki czemu może mieć interesujące zachowanie, takie jak spokojne siedzenie na rowerze przez tęczę kolorów, dopóki ktoś nie naciśnie piłki, a następnie może zmienić kolory, a nawet zagrać w grę, taką jak próba dopasowania (poprzez naciśnięcie/naciśnięcie) wyświetlanego koloru na jednej lub kilku diodach LED. Przyszłe dodatki mogą obejmować chip wykrywający ruch, który zacznie wydawać dźwięki i kolory, gdy ktoś porusza się w pobliżu, oraz mały silnik do pompowania, ponieważ część balonu może opróżniać się przez kilka/kilka dni.

Wypróbowałem kilka wariacji, zanim zdecydowałem się na ten projekt i kilka zdjęć będzie to wskazywać, ale skupię się na stworzeniu ostatecznej wersji.

Poza tym zrobiłem dużo budynku, zanim pomyślałem o stworzeniu dla niego Instructable, ponieważ dopiero później widziałem konkurs Make It Glow. Nie mam tylu zdjęć, ile bym chciał, ale postaram się opisać kluczowe punkty podczas ich tworzenia, abyś mógł sam zrobić. W każdym razie lepiej jest mieć wystarczające zrozumienie, że możesz "skrzydłować" podczas budowania i wiedzieć, gdzie są granice, aby móc budować bez niewolniczego przestrzegania przepisu.

Nazwa jest po prostu dla zabawy, Spectra Bauble™.

Krok 1: Części i narzędzia

Narzędzia

• Śrubokręt
• piła taśmowa lub piła do radzenia sobie
• router (nie jest to absolutnie konieczne)
• lutownica i lutownica
• nożyce
• linijka
• Drukarka 3D (możesz też zrobić uchwyt LED w inny sposób; patrz poniżej)
• wiertło i zestaw wierteł
• plik
• Bity Forstnera
• Pióro (srebrny tusz)
• kompas (do rysowania okręgów)
• przecinak do drutu i ściągacz izolacji
• szczypce do przelotek i niektóre przelotki (niekonieczne)
• spray na klej
• taśma dwustronna
• Zaciskarki i zaciskarki Dupont (np. PA-09, ale jest wiele innych opcji; sprawdź ten inny Instruktaż)
• jakaś pompa powietrza o dużej objętości
• Wazelina (do połączeń powietrznych)
• drukarka jest pomocna do wydrukowania niektórych szablonów, ale nie jest niezbędna

Części

* Uwzględniam ceny, jeśli mam je pod ręką

* Nie zawsze mam link do tego samego elementu, którego użyłem, ale mogę połączyć podobny element za pomocą „takich” lub „np.”

• 5 pierścieni adresowalnych diod LED (ale naprawdę możesz użyć dowolnego asortymentu diod LED WS2812) 8,55 USD
• Czujnik ciśnienia MS5611 (BMP280, 0,69 USD, powinien być niższym zamiennikiem, ale nieco mniej czuły) 4,72 USD
• rurka, ~50cm
• złącze węża (jak to "złącze węża pagoda")
• Igła do wkładania kulki (dostarczona z balonem 60 cm/średnim/piłką - ale nie z balonem 120 cm)
• zasilacz 5V, 6A, 30W $5.50
• drut płytki do krojenia chleba
• mała deska do krojenia chleba (taka jak ta) $1
• linka, powiedzmy 22 lub 24AWG
• mały głośnik (uratowałem go z głośnika, który znalazłem na ulicy)
• Arduino Pro Mini (np. atmega328, ale w zależności od twojego programu, może to być również atmega168, a nawet lepiej płyta bezprzewodowa, taka jak ESP8266) ~ 2 USD
• kabel zasilający z wtyczką (znaleziono w mojej kolekcji śmieci)
• złącze śrubowe (takie)
• okrągły pin żeński nagłówek
• sztuczne futro z wełny (z lokalnego sklepu z tkaninami) ~ 5 USD
• sztuczna skóra (z lokalnego sklepu skórzanego) ~ 3 USD
• Płyta MDF ~ 5 USD
• Wkręty do drewna
• hermetyczny pojemnik (użyłem starej butelki witaminowej z szczelnie zamykanym wieczkiem)
• uszczelniacz (chyba klej też by zadziałał ale zdarzyło mi się mieć uszczelniacz)
• kilka starych korków do butelek wina
• plastikowe wiadro ~$3
• duże kulki gąbczaste (próbowałem zarówno 60cm/M, jak i 120cm) ~$10
• elastyczny sznurek o średnicy ~3mm x 1 metr ~$1
• metalowe haczyki śrubowe
• kawałek super rozciągliwej tkaniny (właśnie szukałem w lokalnym sklepie z tkaninami, ale to może działać jeszcze lepiej) Najdroższa część! 14 USD

/////////////////////

Więc ile łącznie kosztowały wszystkie części? Może rzędu 75 USD, co nie obejmuje rzeczy, które znalazłem w stosach śmieci/skarbów – korków, kabla zasilającego, głośnika, rurki, złącza powietrza, hermetycznego pojemnika, przewodów, śrub, uszczelniacza – wszystko to może dodaj kolejne 15 USD lub więcej, jeśli kupiłeś nowy.

Krok 2: Komora czujnika ciśnienia

Musiałem mieć jakoś czujnik ciśnienia podłączony do piłki. Rozważałem inne opcje, takie jak wyczuwanie nacisku dolnej powierzchni piłki na jakiś czujnik lub umieszczenie czujnika wewnątrz piłki lub na powierzchni piłki, ale najbardziej rozsądną opcją, jaką znalazłem, było dołączenie oddzielnego powietrza- szczelna komora z umieszczonym w niej czujnikiem do kuli przez rurkę.

Komora

Właściwie spędziłem sporo czasu nad drukowanym w 3D projektem komory ciśnieniowej, która teoretycznie nadal działała, ale natrafiłem na usterkę w jej uszczelnianiu, a potem po prostu zdecydowałem się na mano-a-mano z moim stosem śmieci i użyć tego, co miałem pod ręką, który był starym pojemnikiem na witaminy z hermetycznym wieczkiem, który wydaje dźwięk "pykania", gdy go zdejmujesz.

Niektóre zdjęcia odrzuconej komory wydrukowanej w 3D zawierały również część niewidocznej pracy „porażki”, która pojawia się w większości projektów.

Budowa

Dwa otwory wywiercone w pojemniku na witaminy, jeden na przewody (zasilanie i dane), jeden na złącze wężyka.

Przewody i złącza zostały przyklejone jakimś uszczelniaczem podwodnym, który miałem pod ręką, ale prawdopodobnie mógłbyś użyć silikonu lub czegokolwiek, co byłoby szczelne i nie rozwinęłoby pęknięcia między uszczelnieniem a pojemnikiem po dłuższym zginaniu w tę i z powrotem (co się dzieje, gdy jesteś majstrowanie podczas budowy i testowania).

Odpiłowałem rurkę witaminową na minimalną długość wystarczającą, aby przewody i czujnik nadal zmieściły się w środku, ponieważ wiedziałem, że w ostatecznej konstrukcji będzie mało miejsca.

Zacisnąłem na przewodach złącza Dupont, dzięki czemu mogłem łatwo podłączyć albo czujnik ciśnienia o wysokiej czułości MS5611, albo tańszy BMP280 (nie miałem jeszcze czasu na testowanie BMP280).

Zrób przewody na tyle długie, aby łatwo było przymocować płytkę czujnika na zewnątrz pojemnika, a następnie wepchnij wszystko i załóż nasadkę.

Rurka pokazana na zdjęciu była tylko do wstępnego testowania, a później została zastąpiona znacznie dłuższą długością, być może 30-40 cm, dzięki czemu można trzymać część balonu i wbić koniec igły w balon bez konieczności pracy w ciasnym przestrzeń pojemnika wiaderkowego.

Krok 3: Baza

Początkowo myślałem o użyciu rozciągliwej tkaniny do przytrzymania części balonu na jakiejś platformie, prawdopodobnie wykonanej ze styropianu, aby cała konstrukcja mogła być zamontowana na ścianie (wciąż jest to możliwe w innej wersji). Chociaż wyobrażałem sobie, że tkanina jest w pewnym sensie „niewidzialna”, ponieważ jest rozciągana, nauczana wszędzie, w rzeczywistości zwija się. Gdyby podstawa była duża, można by rozciągnąć tkaninę na boki i nie zbiłaby się, ale chciałem uniknąć ogromnej podstawy. Wpadłem na pomysł, aby zwiększyć obwód podstawy, aby zniwelować luzy tkaniny, robiąc z niej coś w rodzaju krenelaż/gwiaździsty (patrz zdjęcia tekturowego prototypu z 5 występami) i to się udało, ale w końcu zdecydowałem się na ciężką podstawę z wiadrem.

W betonowej części sklepu z narzędziami znalazłem bardzo tanie, okropnie śmierdzące plastikiem wiadro, które było prawie idealne (i tylko $3). Pierwotnie wylałem na dno garść starego gipsu modelarskiego, aby zrobić ciężką podstawę, i to byłby koniec podstawy, ale stary tynk nigdy nie ułożył się i po prostu miałem duży glinopodobny bałagan, który musiałem wykopać z wiadra. A więc kolejna porażka.

Powyżej zamieszczono zdjęcia z 5-płatkowej tektury i tynku.

Po namyśle spodobał mi się pomysł rozłącznej podstawy, a także niezbyt ciężkiej. Postanowiłem spróbować MDF.

Aby uniknąć pracy w ciasnym wiadrze, odciąłem dno wiadra i opracowałem system dociskania podstawy do dna między dwoma kawałkami MDF. Okrągły kawałek płyty MDF nieco większy niż otwór w dnie wiadra jest przykręcony do innych elementów podstawy poniżej, więc mocno ściśnij wiadro, na tyle, że możesz przenieść całą konstrukcję za wiadro, a podstawa wytrzymać.

Inne uwagi konstrukcyjne:

Łyżka tnąca:

Spojrzałem, gdzie mógłbym odciąć wiadro i zostawić wystarczająco dużo miejsca na elektronikę pod dolnym promieniem/powierzchnią balonu, gdy się dociskał. Na tej wysokości narysowałem linię na zewnątrz wiadra na tej wysokości srebrnym markerem (ponieważ wiadro jest czarne) i przeciąłem (ostrożnie) wiadro nożem do kartonów. Plastik był bardzo miękki i poszło dość łatwo.

Cięcie MDF:

Położyłem wiadro do odcinania na płycie MDF i narysowałem wokół wewnętrznego dna wiadra, gdzie poprowadzić kanał, w którym mogłaby siedzieć dolna krawędź wiadra. Prawdopodobnie nie jest to absolutnie konieczne, ponieważ futro zakryje tę krawędź, ale ja myślałem, że wygląda ładniej.

Podstawa składa się z trzech dysków z MDF, dwóch poniżej dolnej krawędzi wiadra i jednego wewnątrz wiadra, który dociska wiadro do dwóch pozostałych elementów. Dwa dolne mają nieco większą średnicę niż dno wiadra - to arbitralne, ale powiększyłem je o kilka cm w oparciu o to, co moim zdaniem ładnie wyglądało. Mogą mieć naprawdę dowolny rozmiar.

Wyciąłem płytę MDF małą piłą taśmową (którą dostałem za 20 USD!) i obróciłem górną widoczną krawędź, znowu nie jest to absolutnie konieczne, ale myślę, że wygląda ładniej. Możesz ciąć MDF za pomocą piły do kopiowania; dobry trening ramion.

Poprowadziłem dolną krawędź dysku „szczypca” MDF, aby był nieco bardziej klinowy, który pasował do pochylonych boków wiadra, gdy został przykręcony. Prawdopodobnie nie jest to krytyczne, ale myślę, że pomogło to w nieco łatwiejszym centrowaniu wewnętrznego dysku MDF.

Na jednym ze zdjęć widać, jak dolne ściany wiadra lekko wybrzuszają się, gdy wewnętrzna tarcza dociskowa MDF jest wciskana w dół, blokując wiadro na podstawie.

Krok 4: Stopy do bazy

Ponieważ zdecydowałem się poprowadzić kabel zasilający od dołu, a nie z boku, chciałem dodać kilka nóżek, aby podnieść nieco całą konstrukcję, aby dać kablowi miejsce na wyjście. Użyłem starego korka i kilku śrub, aby zrobić trzy stopy (trzy punkty definiują płaszczyznę, aby się nie chwiała).

Tutaj nie było nic zbyt skomplikowanego:

- pokrój korek na trzy równe odcinki nożem uniwersalnym

- zmierzyłem każdą sekcję i złożyłem ją, aż wszystkie miały mniej więcej tę samą wysokość

- ostrożnie wywiercony otwór z łbem stożkowym przez środek każdego korka

- wkręcony w dolną płytę MDF pod kątem 120° za pomocą szablonu wydrukowanego na papierze

Krok 5: Uchwyty LED

Trochę przesadziłem z tą częścią, ponieważ miałem wiele wizji wariacji oświetlenia i chciałem czegoś ogólnego. Skończyło się na czymś półogólnym, którego obrót i kąt można regulować i który można podłączyć do dowolnego otworu 10 mm (użyłem wiertła Forstnera do wykonania otworu o bardzo czystych bokach). Miałem inne projekty, w których diody LED ślizgały się po szynie lub robiły inne rzeczy, ale zaczęło to zajmować zbyt dużo czasu. W rzeczywistości nie musisz mieć tego uchwytu, prawdopodobnie możesz odciąć dno papierowego kubka i umieścić na nim pierścień LED, a następnie przykleić koniec kubka do dołu.

Zdjęcie niektórych z wielu nieudanych wersji. Musiałem mieć 20-30 wersji i różne geometrie, ale w końcu zdecydowałem się na dzieloną podstawę, która ściskała część jarzma. Mogłoby być lepiej, ale działa dobrze.

Aby zapoznać się z ustawieniami drukarki, zobacz zdjęcia.

Najmniejsza część uchwytów LED zatrzaskuje się na swoim miejscu, jak na zdjęciu, i zapobiega kołysaniu pierścienia LED.

Jest ciasno dopasowany, aby wsunąć diodę LED w półokrągły element jarzma, ale idzie (najpierw włóż małe części zapobiegające drganiom).

Krok 6: Futro

Ponieważ jest to zabawka dotykowa, chciałem, aby podstawa była również czymś przyjemnym w dotyku, więc zdecydowałem się na sztuczne futerko i sztuczną skórę, białą, ponieważ samo urządzenie powinno zapewniać kolor.

Zostało mi trochę sztucznego futra z innego projektu, nie na tyle duże, aby wyciąć to, czego potrzebowałem w jednym pasku, więc przeciąłem je na dwie części, ale nie było trudno ukryć szwy, ściskając krawędzie.

Podstawę pokryłem kawałkiem tektury (z pudełka po pizzy) i spryskałem klejem po bokach, a następnie ostrożnie nałożyłem pasek sztucznej białej skóry. Wyszło to zaskakująco dobrze, a skóra całkiem dobrze pasowała do górnej krawędzi. Przyciąłem końce skórzanego paska nożem, a następnie po prostu naciągnąłem je, aby zamknąć szczelinę, ponieważ materiał był dość elastyczny. Spoina jest ledwo widoczna z daleka.

Krok 7: Wkładanie elektroniki

Często w trakcie całego procesu „dopasowuję” części na sucho, aby uniknąć późniejszych niespodzianek, że coś nie będzie pasować, nie będzie luzu, nie będzie wyglądało dobrze lub cokolwiek. Myślę, że to dobry nawyk podczas robienia rzeczy, ponieważ pomaga uniknąć wielu błędów.

Przylutowałem przewód o grubości 24 AWG (22?), który znalazłem w pudełku z losowym przewodem, do połączeń zasilania diod LED. Przylutowałem kilka okrągłych żeńskich złączy kołkowych do kanałów danych wejściowych i wyjściowych. Chciałem mieć możliwość usunięcia diod LED bez podłączania ich do dużej plątaniny przewodów. To rozwiązanie nie jest świetne, ale zadziałało. Każdy pierścień ma złącze zasilania +/- plus złącze wejścia/wyjścia danych. Żółto-brązowe przewody (patrz zdjęcia) to zasilanie, a fioletowe (przewody płytki stykowej) łączą się z Arduino na płytce stykowej aż do ostatniego pierścienia LED, łącząc łańcuchowo z jednego pierścienia do drugiego za pomocą jednego fioletowego przewodu płytki stykowej do gniazdo IN z ostatniej diody LED i jeden fioletowy przewód wychodzący ze złącza OUT. Użyłem żeńskich okrągłych nagłówków pinów na WE/WY, aby drut płytki stykowej dobrze pasował. Ostatni pierścień LED w łańcuchu nie ma przewodu podłączonego do jego pinu OUT.

Pierścienie LED nie pobierają dużej mocy, ale jest to 5 x 16 = 80 diod i w sumie szacowałem maksymalnie 4A przy pełnej mocy (podobno każdy to około 50mA na pełnej mocy, w porównaniu do podobnego produktu https://www.pololu.com/product/2537). Dlatego zasilacz 6A. Ponieważ moc trafiała do każdego pierścienia LED indywidualnie, pomyślałem, że 24AWG będzie wystarczające (porównaj z ocenami prądu dla różnych AWG https://www.powerstream.com/Wire_Size.htm). Użyłem nieco grubszego przewodu (myślę, że był to 22AWG) od zasilacza do bloku złączy, który rozprowadzał moc do diod LED, ponieważ było mniej przewodów, więcej prądu na przewód. Nie byłem zbyt ostrożny, ponieważ nie planowałem używać wszystkich diod LED z pełną mocą przez dłuższy czas. Myślę, że jeśli tak chciałeś go uruchomić, możesz chcieć dokładniej sprawdzić miernik drutu, aby sprawdzić, czy obsługuje ten prąd bez przegrzania.

Wydrukowałem odciążenie kabla zasilającego z Thingiverse, „rtideas”

Zasilacz 5V 6A przykręciłem dwoma malutkimi śrubkami. Pierwszy zasilacz, którego użyłem, eksplodował, ponieważ niektóre przewody uległy zwarciu, ponieważ przewody kabla zasilającego nie były mocno przymocowane, więc byłem bardziej ostrożny po zamówieniu zastępczego zasilacza. Naprawdę zacisnąłem przewody zasilania wejściowego i wyjściowego do tego zasilacza.

Użyłem bloku złączy, aby doprowadzić zasilanie 5V do diod LED i płytki stykowej, aby zapewnić odciążenie między zasilaczem a komponentami oraz rodzaj punktu dystrybucji zasilania innego niż prosto z zasilacza (może nie jest to absolutnie konieczne).

Płytka stykowa ma kawałek taśmy dwustronnej, aby utrzymać ją na miejscu. Może działać luźno w bardzo gorącym klimacie? Dla mnie to trzyma się całkiem dobrze.

Uwagi dotyczące okablowania:

Okablowanie MS5611 nie jest całkowicie oczywiste – z użytą biblioteką oczekuje, że jego pin SDA jest podłączony do A4 na Arduino, a SCL jest podłączony do A5 na Arduino.

Przepraszam, że schemat okablowania jest trochę brzydki, ale chciałem przynajmniej umieścić jakiś schemat.

Krok 8: Ochronna i rozpraszająca osłona z tkaniny oraz balon montażowy

Podoba mi się wygląd piłki bez materiału, ale są z tym pewne problemy:

- wystarczy go odepchnąć, co wyrwie z niego rurkę

- w środowisku imprezy/zabawy, gdzie ludzie mogą dać się ponieść emocjom, wpychanie przedmiotów do piłki zwiększa ryzyko przebicia piłki.

- światła nie są tak rozproszone… co nie jest problemem, tylko wybór estetyki i tak czy inaczej może być dobry

Wyobraziłem sobie super rozciągliwy materiał, który gładko się pokryje, ale w rzeczywistości materiał na spodzie się zwija. Możliwe, że pończocha/nylon może bardziej się rozciągać i mniej się pęczkować, ale nie mam tego pod ręką. Myślę, że mógłbym wyciąć materiał jak koszykówkę i przyszyć go do tych szwów, aby pasował do części balonowej, ale wtedy ma brzydkie szwy, chociaż potencjalnie zrobienie tego w dolnej części, gdzie materiał się marszczy, może być fajnym rozwiązaniem. Nie miałem na to czasu i postanowiłem ściągnąć tkaninę w dół, dokładając przelotki od spodu i przyciągając je do podstawy metalowymi haczykami. Niezbyt dobry wizualnie, ale przejezdny, gdy ogląda się go nieco z góry.

Rozważałem dyfuzję diod LED za pomocą specjalnej folii z tworzywa sztucznego do rozpraszania światła w kasetonach świetlnych (patrz zdjęcia), ale zdecydowałem, że balon i tkanina zapewniają wystarczające dyfuzję.

Dodanie tkaniny:

- przyciąć tkaninę do mniej więcej kwadratowego kształtu

- wytyczono 8 mniej więcej równoodległych punktów wzdłuż okręgu odsuniętego od krawędzi o kilka cm (by dać punktom zakotwiczenia pewien bufor przed wyrwaniem)

- założyć przelotki (po wielu próbach i błędach, aby znaleźć sposób, aby zakleszczyły materiał); użyłem małego pierścienia z cienkiego kartonu, aby lepiej uszczypnąć tkaninę.

- drapowana tkanina, wyśrodkowana, nad wiadrem

- włóż napompowany balon do wiaderka z tkaniną

- przewlec elastyczny sznurek przez otwory i zacisnął go wokół balonu (trudne do wykonania jako jedna osoba)

- ściągnięty i wiązany sznurek

Następnie wystarczy włożyć igłę balonu (nałożyć na nią małą wazelinę, aby uszczelnić złącze przed wyciekami; jw. zatyczkę pojemnika na witaminy), a następnie umieścić balon na wiadrze i sięgnąć, aby zawiązać elastyczny sznurek na metalowych haczykach które wystają wokół podstawy.

To zakotwicza balon w dół, więc nie może zostać odepchnięty przez użytkownika, ale pozostawia wystarczająco dużo elastycznego poślizgu, że można go łatwo odczepić, a także może wytrzymać silne pchnięcia pijanych biesiadników lub szalonych dzieciaków najedzonych cukrem.

Uwagi do balonów:

Ciężko było mi go napompować. Przede wszystkim najwyraźniej nie było dziury, więc bardzo ostrożnie wbiłem dużą igłę (ok. 1mm średnicy) w miejsce, w którym miała być. Wtedy potrzebujesz jakiejś pompy o dużej objętości, aby ją napompować. Zdarzyło mi się mieć sprężarkę powietrza. Myślę, że pompka rowerowa zajęłaby nieskończenie dużo czasu (przynajmniej godzinę).

Krok 9: Oprogramowanie

O to chodzi.

Och, oprogramowanie. Ożyw to.

(na tym ostatnim zdjęciu zespołu w kubełku można zauważyć dodatkowy chip wiszący na przewodach od płytki stykowej. To wzmacniacz audio, PAM8403, który testuję. Bez niego można uzyskać dźwięk z głośnika, ale wzmacniacz robi dużo głośniej. Działa, ale z okropnym szumem (bez wątpienia biorąc pod uwagę sytuację z okablowaniem) więc na razie nie będę tego opisywał). Wideo na górze tego kroku pokazuje dźwięk bez PAM8403 i widać, że jest dość głośny.

Mózgiem Spectra Bauble jest Arduino Pro Mini 368.

Kod to „praca w toku”. Do tej pory miałem tylko czas na zakodowanie tego zachowania:

Po włączeniu zasilania wydaje rodzaj sygnału dźwiękowego R2D2. Kiedy naciskasz na piłkę i ciśnienie rośnie, emituje dźwięk, którego wysokość wzrasta wraz z naciskiem piłki. Kiedy osiągniesz pewne maksymalne ciśnienie, światła wpadają w szał, robiąc losowe jasne błyski i wreszcie robiąc wilczy gwizdek. Idea max. Spust ciśnieniowy miał na celu powstrzymanie ludzi przed wciśnięciem balonu tak głęboko, że mógłby zostać przebity. Tak więc trochę negatywnych opinii.

Dzięki Connorowi Nishijima za bibliotekę dźwięków Arduino (i efekty dźwiękowe), która umożliwia odtwarzanie dźwięku na głośniku bez dodatkowego sprzętu. Diody LED są napędzane biblioteką Adafruit_NeoPixel.h, ale wierzę, że istnieją inne biblioteki, które również będą działać (biblioteki dla diod LED WS2812). Układ ciśnieniowy jest kontrolowany za pomocą biblioteki MS5611.h.

Załączony jest kod pokazany na filmie.

Istnieje mnóstwo zachowań, które można zaprogramować, niektóre z pomysłów, które miałem, „do zrobienia”:

- naciśnij wzór nacisku, aby odblokować tajne kolorowe wyświetlacze lub użyj wzoru naciskania użytkownika, aby zmienić zachowanie

- zmieniaj zachowanie/odpowiedź w czasie, aby użytkownik się nie nudził lub „rozmyślał”

- toczenie/wirowanie: światła wirują na poszczególnych pierścieniach jeden po drugim i „przechodzą” światło do następnego pierścienia

- zwiększ nadwrażliwość tylko na zmiany atmosferyczne (tak będzie migotać; prawdopodobnie rozszerzymy zakres kolorów)

- opóźnienie reakcji (więcej zamieszania/nieoczekiwanego zachowania, aby interakcja była świeża)

- tryb gry:

-- migaj kolorem, a użytkownik musi naciskać z odpowiednim naciskiem, aby dopasować kolor;

-- użytkownik musi podążać za kolorem (niektóre pierścienie pokazują kolor docelowy, inne pokazują aktualny kolor nacisku użytkownika)

- wybierz ulubiony kolor z przemiatania kolorów, a następnie pokaz świetlny będzie w tym kolorze;

-- kolor odbija się między przeciwnymi pierścieniami, a jeśli użytkownik „trafi” w połowie czasu, wykonuje nowe zachowanie

-- powtarza dane wprowadzane przez użytkownika, zachęca użytkownika do zabawy różnymi wzorcami wprowadzania

- czy czujnik ciśnienia może odebrać krzyki?

- domyślnie „oddychające” światło, od czasu do czasu błysk, aby przyciągnąć uwagę; jeśli dodany chip radarowy zareaguje, gdy ludzie się zbliżą?

Krok 10: To wszystko, co napisała

Więc to jest to. Nie jest tak zrobione, jak bym chciał, ale zabrakło mi czasu.

Chciałbym dodać wzmacniacz, aby dźwięk był głośniejszy (chociaż dźwięk przy użyciu mniejszej kulki napompowanej do tego samego rozmiaru był znacznie głośniejszy… Myślę, że dodatkowa guma w dużej kuli ogromnie tłumiła dźwięk).

Mam płytę mp3 i dodałbym efekty dźwiękowe lub muzykę.

Chciałem dodać chip radaru (RCWL-0516), aby wiedział, kiedy ktoś jest w pobliżu i zacznie działać.

Mam małą pompę do pomiaru ciśnienia krwi i chciałem ją dodać do obwodu rurki balonu, aby Arduino mogło ją włączyć, aby nadmuchać balon, jeśli mierzy zbyt duży spadek ciśnienia (deflacja balonu).

Myślałem o użyciu go jako kontrolera do innych rzeczy, takich jak mały miotacz ognia wykonany z ciśnieniowego spryskiwacza do podlewania roślin, rozmiar płomienia jest powiązany z wartością ciśnienia lub przedmioty gospodarstwa domowego, takie jak oświetlenie lub regulacja głośności systemu stereo

Wyjście dźwięku może być również kierowane przez bluetooth do głośników zewnętrznych.

Piłka powinna napompować się do ponad 1,2 metra, ale jeszcze tego nie próbowałem. Może być ciekawym doświadczeniem.

Tyle pomysłów i tak mało czasu…

Cóż, tutaj jest przynajmniej coś. Spróbuj.

Specjalne podziękowania dla Toma za przetestowanie Bombki i pokazanie, jak wiele może to być zabawne.:)