Inicjator końca świata: 8 kroków

2024 Autor: John Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-30 11:33

Cztery przełączniki, gdy zostaną rzucone w odpowiedniej kolejności, powodują dźwięk brzęczyka. Wynikający z tego nieustanny irytujący hałas sprawia, że ludzie pragną, aby świat się skończył. I to, czego ludzie sobie życzą, dostają.

Czasem.

Krok 1: Obwód

Inspiracją była scena z animowanej kreskówki o „szalonej żabie”. Nasz bohater wchodzi pod wodę i robi rzeczy, które kogoś drażnią i rzuca serią przełączników, pociąga za dźwignię i imponującym ruchem wciska podświetlany czerwony przycisk. Ogromny, niezdarny potwór robota budzi się do życia i zaczyna rozwalać różne rzeczy, ale nasz bohater – wbijając sobie czop pod brzuch – wymyka się bez szwanku.

Chciałem jeden. Ogromny, niezdarny potwór robota, który po naciśnięciu czerwonego podświetlanego przycisku ożyje i zacznie niszczyć wszystko w zasięgu wzroku. Postanowiłem więc go zbudować. Mam na myśli przycisk do sterowania robotem. Skoro nie było robota do kontrolowania, będzie musiał kontrolować coś głęboko istotnego i czy jest lepszy niż użycie go do zainicjowania końca świata? OK. Na razie wydaje tylko hałas, ale myślę, że zrozumiesz ogólny pomysł. Zaprojektowanie takiego obwodu jest bardzo trudne. Prawie niemożliwe. Doktor Johnson został zmuszony pewnego wieczoru do zniesienia recitalu fortepianowego przez gospodynię. To było przed obiadem i był głodny, więc nie mógł tak po prostu wyjść. Na koniec obudził go niegrzecznie uprzejmy aplauz tych gości, którzy nie spali. – Wiesz, doktorze – gospodyni delikatnie go zganiła – to był najtrudniejszy kawałek. – Trudne, proszę pani? była jego odpowiedź. "Żałuję, że to było NIEMOŻLIWE." To jest ten rodzaj niemożliwości. Było to jednak możliwe dzięki zaawansowanemu oprogramowaniu do symulacji i projektowania obwodów (SP)ICE 7.3.01 Release IV (gamma), które natychmiast zawiesza każdy komputer w sieci i przepala główny bezpiecznik, więc dalsze prace trzeba wykonywać na papierze. przy świecach. Co wyjaśnia ogólny niedobór komponentów w obwodzie. Przełącznik S1 steruje zasilaniem obwodu. W pozycji wyłączonej ładunek na kondensatorach C1 i C2 jest usuwany przez diody D1 i D2. Gdy S1 jest włączony, jeśli S2 znajduje się w pozycji spoczynkowej (pokazanej), C1 ładuje się do napięcia zasilania 5 woltów. Kiedy S2 działa, jeśli S3 znajduje się w pozycji spoczynkowej (także jak pokazano), jego ładunek jest redystrybuowany z C2, a ponieważ ich pojemności są równe, obydwa zostają naładowane do połowy tego napięcia, około 2,5 wolta. Następnie, jeśli S3 zostanie przełączony, jeden styk przycisku otrzymuje to napięcie. Teraz naciśnięcie tego przycisku spowoduje doprowadzenie prądu do bramki tyrystora przez R1 i włączy się. R2 zapobiega jego włączeniu z powodu przejściowego odbioru na przewodzie bramki. Nawet po usunięciu napędu bramki z powodu rozładowania kondensatora C2 tyrystor pozostanie „włączony” i wyłączy się tylko wtedy, gdy przełącznik S1 zostanie wyłączony. Nie zrobiłem (nie mogłem) zaprojektować płytki drukowanej dla tego obwodu, ponieważ po pierwsze, wszystkie komputery były zamrożone, a po drugie, każdy potencjalny współpracownik, do którego się zwróciłem, był mocno przerażony. Ten świat był im bliski i nie chcieli mieć nic wspólnego z procesem inicjowania jego końca. Nawet zdalnie. Więc musiałem iść solo. Jestem bardzo dumny z tego osiągnięcia, dumniejszy niż Indianiec, który właśnie przechytrzył paru kowbojów.

Krok 2: Zbierz komponenty

Zdjęcie przedstawia komponenty, które zebrałem do budowy prototypu. Potrzebujesz czterech przełączników. Wszystkie mogą być tego samego typu, przełącznik SPDT. Mam tu dwa przełączniki dwustabilne, jeden suwakowy i przycisk. Ponieważ mają one bezpośredni wpływ na wygląd gotowego projektu, zaleca się używanie największych, najbardziej niezgrabnych przełączników, jakie można znaleźć. Musi wyglądać DUŻO i KOMPLEKSOWO. Dorzuć kilka układów scalonych, tranzystorów i innych śmieci i udawaj, że wszyscy mają coś do powiedzenia w działaniu tego gadżetu.

Wybierz coś ładnego i głośnego na brzęczyk. I upewnij się, że będzie działać przy 5V. Ten na zdjęciu działa przy 3 woltach, więc mogłem użyć dwóch ogniw AA, aby to sprawdzić. Ta mała rzecz wyglądająca jak tranzystor to SCR. Możesz użyć wszystkiego, co masz dostępne, chociaż w przypadku większych urządzeń może nie pozostać „zatrzaśnięty” z prądem przez brzęczyk. Podobnie będą działać dowolne diody. Dwa rezystory to 1K i 10K, brązowo-czarno-czerwony i brązowo-czarno-pomarańczowy. Te czerwone i pomarańczowe mogą być trudne do odróżnienia. Najlepiej zmierzyć je multimetrem przed zainstalowaniem w obwodzie. Te dwa kondensatory mogą być w zakresie od 1 mikrofarada do 100 mikrofaradów, nic krytycznego. Muszą być w przybliżeniu równe. Idealne są elektrolity aluminiowe. Jeśli spróbujesz kondensatorów tantalowych, uważaj, że mogą nagle umrzeć w tego rodzaju obwodzie. Jeśli używasz ich ponownie, upewnij się, że nie są przeciekające. A propos przecieków, ten czop pod jego brzuchem musi służyć do przecieku. Pod wodą to by nie było widoczne i może dlatego ci ludzie się wkurzyli i gonili go. Mówię o tej zwariowanej animacji żaby. Nieszczelności, jeśli występują, poważnie pogorszą działanie tego obwodu. A pieluchy nie pomogłyby.

Krok 3: Budowa gniazda szczurów

Swój prototyp zbuduję na wolnym powietrzu, bez dodatkowego materiału izolacyjnego. Nazywa się to, różnie, „ptasim gniazdem” lub innymi nazwami. Ponieważ nie lubię przepraszać żadnego ptaka, nazwę to inaczej.

Aby zlutować ze sobą dwa solidne przewody, uformuj haczyki na obu wolnych końcach, zablokuj je i ściśnij, aby uzyskać bezpieczne połączenie mechaniczne. Następnie nałóż tylko tyle lutowia, aby go zwilżyć (wytrząsnąć nadmiar) i uzyskasz schludne i niezawodne połączenie. Chodzi o to, aby uniknąć przesuwania złącza podczas krzepnięcia lutowia. Upewnij się, że to 10K jest przylutowane przez bramkę i katodę SCR. Jeśli te dwa rezystory zostaną odwrócone, obwód nie będzie działał - a przynajmniej nie, dopóki napięcie zasilania nie wzrośnie powyżej 12 woltów. Zaznacz nawiązane połączenia i przetestuj swoją pracę. Stres związany z lutowaniem może spowodować, że niektóre elementy oddadzą ducha, a im szybciej to odkryjesz, tym lepiej.

Krok 4: Przetestuj brzęczyk i SCR

Po wlutowaniu elementów zaznaczonych na schemacie nadszedł czas na szybką kontrolę. Do tego testu użyłem 3 V z kilku ogniw AA. Przez brzęczyk podłączono czerwoną diodę LED z rezystorem 330 omów (pomarańczowy, pomarańczowy, brązowy). Sam brzęczyk pochodził z jakiegoś sprzętu i miał wtyczkę na końcu swoich wyprowadzeń. Pasujące złącze zostało wyciągnięte z płytki drukowanej i połączone kawałkiem wyciętym z kabla taśmowego.

Dodatkowa dioda LED i rezystor nie zostały narysowane na schemacie obwodu. Rozwiązywanie problemów: Nie, nie chodzi mi o to, co zrobić, jeśli świat toczy się dalej. Chodzi mi o to, co zrobić, jeśli ten brzęczyk nie zabrzmi. Połączenie A z K (z pominięciem tyrystora) powinno wywołać dźwięk brzęczyka. Jeśli tak się nie stanie, spróbuj podłączyć brzęczyk bezpośrednio do akumulatora i spróbuj go odwrócić. Zmieniaj baterię, polaryzację i brzęczyk, aż obwód przejdzie ten test. Więc teraz wiesz, że twoja bateria i brzęczyk są w porządku. Podłącz wolny koniec rezystora 1K do dodatniego bieguna akumulatora (użyj kawałka przewodu). Brzęczyk powinien zabrzmieć i powtarzać to aż do odłączenia akumulatora i pozostać cichym po ponownym podłączeniu akumulatora. Jeśli wszystko się zgadza, Twój scr działa. Jeśli nie możesz uzyskać scr lub jeśli jesteś zadowolony z chwilowego „pipsa” możesz zastąpić scr zwykłym tranzystorem. SCR to skrót od „Silicon Controlled Rectifier”.

Krok 5: Dopasuj przełączniki

Zamontowałem przełączniki na końcach elastycznych przewodów. Ma to na celu umożliwienie ich zamontowania w odpowiednich miejscach na odpowiednio ozdobionym pudełku. Używanie różnych kolorów przewodów pomoże w rozwiązywaniu problemów, ale używanie tych samych szarych przewodów z komputerowego kabla taśmowego pomaga zmylić każdego, kto próbuje śledzić obwód.

Podkreśliłem wykonane połączenia i kolejny krok powinien być oczywisty ze schematu - dopasuj kondensatory, pronto.

Krok 6: Przetestuj ponownie

Po podłączeniu dwóch kondensatorów można przetestować prawidłowe działanie, nadal przy zasilaniu 3V.

Uruchomienie S2, S3 i naciśnięcie przycisku powinno wywołać dźwięk brzęczyka. Uruchom ponownie operację, usuwając jeden przewód akumulatora i dotykając go drugim. Symuluje to działanie przełącznika S1. Gdy ten test zakończy się pomyślnie, jesteś prawie na miejscu, pozostaje tylko dopasować przełącznik S1 i kabel USB. Miałem niesprawną pamięć USB i jej złącze (wtyczka „A”) została wyjęta. Podłączono do niego przedłużacz USB, aby dotarł do portu w komputerze. Alternatywą jest gniazdo „B” i kabel USB lub, aby uzyskać kabel i przeciąć na końcu „B”. Lub użyj baterii w pudełku. Ale kabel USB wygląda fajnie, a jeśli użyjesz wystarczająco dużego pudełka i gadasz o dyskietkach Spiegel i Dee, flippiesach Jay Kar i diagramach przejść i jak ciężko wbijałeś się w komputer, aby go zaprojektować - tak, możesz to udawać nieoświeconym.

Krok 7: Gotowe urządzenie i jak to działa

Na zdjęciu mój ukończony prototyp. Wkrótce zostanie umieszczony w pudełku przypominającym pierwsze zdjęcie.

Jak to działa? Konstruowanie dowolnego urządzenia elektronicznego pochłania energię. Mówiąc bardziej konkretnie, energia wysokiej jakości jest przekształcana w energię cieplną niskiej jakości. Proces ten nieodwracalnie zwiększa entropię wszechświata. Gdy entropia wszechświata osiągnie maksimum, cała energia na świecie będzie miała postać energii cieplnej. Wtedy świat, jaki znamy, dobiegnie końca. W ten sposób zbudowanie i eksploatacja tego urządzenia spowoduje ostateczny koniec świata. Ponieważ inicjacja końca świata to tak poważna sprawa, w którą nie da się wchodzić kapryśnie, te trzy przełączniki trzeba przestawić w odpowiedniej kolejności, przezroczystą osłonę S4 odsuniętą na bok i wciśniętą, cały czas koncentrując umysł o prawidłowej kolejności wydarzeń. Co jeśli po zbudowaniu i włączeniu świat się nie kończy? Tak będzie, chłopcze. Poczekaj wystarczająco długo.

Krok 8: Lista części. Podziękowanie

Zobacz rysunek z listą części. Jest to dość kompletna i wyczerpująca lista, która przypadnie do gustu prawnikom, ponieważ ostatnia pozycja mówi „wszystko, co nie jest objęte resztą bla bla” i tak mówią prawnicy.

Mówiąc o prawnikach, właśnie przypomniałem sobie, że jakiś prawnik, który musi uzasadnić ogromne straty, jakie daje tej firmie, może wziąć sobie do głowy, aby napisać do mnie na temat „udręki, jaką spowodowały twoje działania mojego klienta, zamieszczając zdjęcie ich okaleczona papeteria, tak, racja. Napisałem listę części do tej części i okazało się, że jest nie tak, więc ją oderwałem. Poprawiona lista, na nieuszkodzonym papierze, znajduje się poniżej i pragnę zapisać moją wdzięczność dla Freescale za przesłanie mi tego bloczka karteczek samoprzylepnych (między innymi). Po prostu zastrzel tego prawnika, jeśli go masz. Zaznaczyłem napięcia, których można się spodziewać w różnych punktach obwodu. Nic dziwnego, ani napięcie zasilania, ani o połowę mniej. Ten obwód jest bardzo oszczędny pod względem zużycia prądu, ponieważ maksymalny prąd w stanie spoczynku to upływ tyrystora, dwóch diod i kondensatora C1. Jeśli wybierzesz taki z niskim wyciekiem dla tej pozycji, bateria może działać przez długi czas. Zatem jakikolwiek wyciek nie powinien być powodem, aby nie budować tego obwodu. Baw się dobrze.