Pokonywanie zasad ograniczeń oprogramowania: 4 kroki

2024 Autor: John Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-30 11:33

Szkoły z dobrym zapleczem informatycznym (np. FTP dla uczniów) zazwyczaj ustawiają na komputerach zasady ograniczeń oprogramowania, aby ograniczyć liczbę uczniów (w formie gier, złośliwego oprogramowania lub hakowania). Najważniejszą rzeczą, która irytuje uczniów, jest niemożność grania w gry na szkolnych komputerach. Oczywiście, kiedy masz pracować, lepiej to zrób. Istnieje również frustracja związana z brakiem możliwości uruchamiania aplikacji zwiększających produktywność (np. Notepad++). Są też urzędy, które je posiadają. Nie będę się rozpisywał, bo jestem tylko studentem. Problemy są jednak nadal podobne. Zademonstruję ogólną metodę ominięcia SRP oraz kilka skrótów i wskazówek, jak poprawić szybkość i wydajność. NIE JESTEM ODPOWIEDZIALNY ZA KORZYSTANIE Z TEJ INSTRUKCJI AKTUALIZACJA: Aby uzyskać szybkie wskazówki, przejdź do kroku 4.

Krok 1: Sprawdzanie typu ograniczenia

Pierwszą rzeczą, którą powinieneś zrobić, to sprawdzić, jak daleko jesteś ograniczony. Jeśli jesteś ograniczony zbyt daleko, nawet ta instrukcja może ci nie pomóc.

1) Jeśli jesteś w szkole i ma tam przedmiot informatyczny, sprawdź, czy uczą się języka programowania, który obejmuje pliki wykonywalne (np. C++, Basic, Batch). Zapytaj jednego ze studentów, czy istnieje pewna nazwa pliku, która umożliwia mu uruchomienie skompilowanego przez siebie programu, i gdzie działa specjalna nazwa pliku (np. tylko w laboratoriach komputerowych). Miałem szczęście (~cokolwiek~ *przewraca oczami*) uczenia się C++ i musieliśmy nazwać skompilowany plik „cpp1.exe” (gdzie 1 może być kolejną jednocyfrową liczbą), aby móc go uruchomić. Niestety, działało to tylko w określonym laboratorium komputerowym i musiałem zmieniać nazwę programu za każdym razem, gdy go uruchamiałem. To było kłopotliwe… 2) Jeśli powyższe nie działa, lub uważasz, że nie jest to najlepsze rozwiązanie, tak jak ja, powinieneś sprawdzić, czy możesz uruchomić z katalogu tymczasowego. Najprostszym sposobem, aby to zrobić, jest uzyskanie samodzielnego programu (takiego, który nie potrzebuje bibliotek DLL ani plików binarnych do działania) i przesłanie go do spakowanego archiwum. Następnie spróbuj uruchomić go bezpośrednio z pliku.zip. Jeśli to działa, masz szczęście i najprawdopodobniej jesteś na dobrej drodze do uruchomienia pełnych programów na komputerach. 3) Jeśli wszystkie testy nie działają, przepraszam, nie spotkałem się z okolicznościami, aby móc ci pomóc. Ta instrukcja nie pomoże ci. Przepraszam. (Jeszcze lepiej, napisz do administratorów) Teraz wiesz, której metody użyć. Jeśli to pierwszy, do widzenia. Nie pomogę ci. Jeśli jest to drugie, kontynuuj.

Krok 2: Inicjalizacja plików programu

Teraz wiesz, że możesz uruchomić swój program z katalogu tymczasowego. Co następne? Po pierwsze, upewnij się, że pliki programów nie są wszędzie. Potrzebujesz ich szybko. Jeśli masz cały folder ze wszystkimi plikami, nie martw się. To, do kogo kieruję powyższe, to ci, którzy mają programy, które współdzielą niektóre pliki, a ty nie chcesz kopiować dodatkowych rzeczy. Po tym załatwieniu masz jeszcze jedną rzecz do zrobienia. Spakuj plik wykonywalny, taki jak dla testu, i nie zamykaj go ani żadnych komunikatów ostrzegawczych, które pojawiają się z powodu brakujących plików środowiska uruchomieniowego. Jeśli nie masz pod ręką, po prostu otwórz Notatnik, wpisz „PAUSE” i zapisz go jako plik wsadowy (rozszerzenie.bat) i skompresuj go. Po uruchomieniu programu przejdź do Eksploratora, wpisz %TMP% w pasku adresu i przejdź. To jest twój folder tymczasowy. Jeśli masz aktywną opcję „Pokaż ukryte pliki i foldery” w Opcjach folderów, zobaczysz katalog o nazwie „Katalog tymczasowy n dla x”, gdzie n to tylko liczba (zwykle 1), a x to nazwa pliku zip, który uruchomiłeś program od. Jeśli go nie widzisz, po prostu wpisz go bezpośrednio w pasku adresu. W ten sposób nazwiemy ten folder "tmpdir"Ok, dla tych, którzy naprawdę potrzebują zobaczyć zdjęcia, oto one. Zip to out.zip (z poprzedniego kroku).

Krok 3: Biegnij! (nie, nie dosłownie)

Tak! Już prawie jesteś! Teraz jest już prawie gotowe. Teraz skopiuj wszystkie swoje biblioteki DLL, pliki uruchomieniowe itp. do tmpdir. Ponadto musisz sprawdzić, czy jest głównym programem w oryginalnym folderze programu, ponieważ niektóre programy mają katalog „Program” ze wszystkimi zawartymi w nim programami, a zatem wszystko inne musi znajdować się o jeden folder wyżej w hierarchii folderów (w tym przypadku, skopiuj go do katalogu %TMP%).

Teraz albo zaryzykuj i zamknij błąd, szybko uruchom program i módl się, aby wszystko się ułożyło; lub uruchom główny plik exe w tmpdir i poczekaj, aż zakończy się ładowanie, a następnie zamknij błąd. Jeśli wszystko poszło dobrze, gratulacje! Możesz teraz uruchamiać swój ulubiony program (aplikacje lub gry zwiększające produktywność) w szkole, biurze lub w innym miejscu. Aby uzyskać jeszcze krótszą metodę, którą właśnie odkryłem, kontynuuj.

Krok 4: Skrót

Właściwie mogłeś po prostu skopiować wszystko do folderu %TMP%. Po co zawracać sobie głowę tmpdir?

Cóż, miałem kilka powodów, dla których używałem tmpdir tak długo i nie eksperymentowałem z nim. To dlatego, że tmpdir jest dobry do awaryjnych wtyczek: folder jest niszczony po zamknięciu pliku exe. To jest dobre, gdy chcesz się skradać. Więc masz ostrzeżenie, ale oczywiście możesz zignorować. UWAGA: Mogłem to zmienić, ale nadal mogą być aktualizacje. Wróć za około tydzień.