Budowa kopuły z papieru (i stali i cementu): 6 kroków (ze zdjęciami)

2024 Autor: John Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-30 11:34

Kiedy moja dziewczyna (Wendy Tremayne) i ja przybyliśmy do południowego Nowego Meksyku, jedną z pierwszych rzeczy, które zrobiliśmy, było rozejrzenie się za lokalnym materiałem budowlanym. Glina musiałaby zostać wykopana i przetransportowana, bele słomy były już drogie i nie lokalne, produkowane materiały budowlane, takie jak rastra, były dla nas trochę zbyt nietypowe. Skończyło się na tym, że osiedliliśmy się na tym, co mieliśmy lokalnie dostępne i to było/jest papierem. Często zdarza się, że małe, odległe miasta nie mają zbyt wielu możliwości recyklingu. Nasze miasto zbierało papier, ale najczęściej po zbiorze wyrzucało go na wysypisko śmieci. Byli szczęśliwi, że pomogli nam załadować naszą ciężarówkę swoją gazetą, która była dla nich głównie uciążliwa. Później znaleźliśmy źródło prętów zbrojeniowych wykonanych ze starych samochodów w odległości 100 mil od naszego miejsca. Ponieważ mielibyśmy dużo baterii i urządzeń fotowoltaicznych, które potrzebowały dobrego domu, postanowiliśmy stworzyć naszą pierwszą konstrukcję jako pomieszczenie na baterie dla naszego sprzętu słonecznego. Kopuły są z natury mocnymi i energooszczędnymi konstrukcjami. W ten sposób zaczęliśmy budować kopułę bateryjną z papieru.

Krok 1: Plany

Wykorzystaliśmy Sketchup do stworzenia modeli 3D podstawowej konstrukcji. Zbrojenie, 6x6x10 remesh i siatka z siatki cięto-ciągnionej to kości trzymające to coś razem. Zatrudniliśmy inżyniera budowlanego do przeglądu naszych planów. Gdy otrzymaliśmy jego pieczątkę, ułatwiło to skontaktowanie się z naszym lokalnym inspektorem budowlanym. Jest to mała kopuła o średnicy zaledwie 10 stóp. Jest jednak naprawdę mocny i izolowany do zakresu R30 - R40. Idealny do utrzymywania akumulatorów w temperaturze pokojowej bez konieczności dodatkowego ogrzewania/chłodzenia.

Krok 2: Prace zbrojeniowe

Mieliśmy istniejącą płytę betonową, więc po prostu użyliśmy kotew metalowych przykręconych do płyty i przyspawaliśmy do nich nasze łuki zbrojeniowe. Pierwsze kilka łuków w powietrzu było trochę chwiejne, ale mała kopuła jest tak łatwa do opanowania, że to naprawdę nie była wielka sprawa. Po podniesieniu łuków zaczęliśmy robić wokół nich obręcze. Wszystko jest spawane (nie dotyczy prętów zbrojeniowych), ale z przyjaznym inżynierem, z którym można sobie poradzić. Spawany pręt zbrojeniowy pozwala nam wspinać się na konstrukcję na wczesnym etapie budowy. Ułatwia to wiązanie remeshu i listwy do kopuły.

Krok 3: listwa

Ręczne wiązanie łat jest tradycyjne w pracach żelbetowych. To się starzeje, naprawdę stare! Użyliśmy narzędzia pneumatycznego do związania naszej łaty w celu naprawy. Czy potrafisz odgadnąć różnicę w oszczędności czasu dzięki posiadaniu tego jednego narzędzia? To było około 3x. Zwykle ręcznie tkaliśmy 4 arkusze dziennie na osobę. Kiedy już mieliśmy pistolet pneumatyczny, robiliśmy 14 arkuszy dziennie. Wciąż powolna praca, ale łatwa i przyjemna w porównaniu do podnoszenia 40lb sprasowanych bloków ziemi.

Krok 4: Wypełnij 'er Up

Wiedzieliśmy, że da się przenieść naszą mieszankę do betonu za pomocą pompy. Ta kopuła używała prostego przepisu z 2 części papieru na 1 część portlandu. Nasze obecne większe kopuły wykorzystują mieszankę wapna/gliny/papieru. W każdym razie zajęło nam trochę czasu, zanim nasza pompa dotarła, więc wstępnie napełniliśmy kopułę kilkoma starymi blokami papierobetonowymi i przez kilka tygodni wiaderałem. Wiaderko było do niczego! W końcu dotarła nasza 3-calowa pompa do śmieci 9HP i działała świetnie. Zużywa dużo wody, ale może przenosić papier przez wąż o długości 50 stóp i wznosić się na wysokość 10 stóp w pionie.

Krok 5: Tynkowanie

Nasz tynk na bazie betonu papierowego nadal pozostawia wiele do życzenia. Skończyło się na użyciu mieszanki soku z opuncji figowej, starej farby do domu, 1 części papieru, 1 części cementu. Później było mnóstwo pęknięć na obszarach, które otrzymywały dużo słońca. Odnieśliśmy większy sukces w innych rodzajach tynków papierowych. Zastosowaliśmy spryskiwacz tirolessa, który ułatwił tynkowanie wewnątrz i na zewnątrz kopuły. To kolejne niesamowite urządzenie oszczędzające czas, które działa dobrze z prawie każdym rodzajem wykończenia, od tynków wapienno-ziemnych po ciężkie zaprawy cementowo-piaskowe.

Krok 6: Konfiguracja sprzętu

Po pozostawieniu kopuły do wyschnięcia przez kilka tygodni po wpompowaniu papieru i jeszcze więcej czasu po tynkowaniu, przywieźliśmy nasz sprzęt słoneczny. Właśnie przyspawaliśmy kątownik do betonowych płyt kotwiących i do prętów zbrojeniowych kopuły. Musieliśmy też posiekać kilka palet na baterie. Próbowaliśmy wszystkich rodzajów farb domowej roboty. Ostatecznie użyliśmy białego uszczelniacza dekarskiego i zabarwiliśmy go na brązowo brązowym tlenkiem umbry. Domowe farby z opuncji i wapna nie były wystarczająco wytrzymałe, aby wytrzymać wilgoć. Znowu wynika to z naszej ograniczonej wiedzy na temat tynków i wykończeń. W momencie składania tego wniosku kopuła została ukończona i przez prawie rok działała cały nasz sprzęt fotowoltaiczny. Jesteśmy bardzo zadowoleni z wydajności termicznej kopuły, a także z jej estetyki. Zebranie surowców kosztowało około 10 dolarów za stopę kwadratową. Od tego czasu rozpoczęliśmy budowę kopuły o średnicy 20 stóp (~ 320 stóp kwadratowych). Montaż był dość prosty, choć bardzo czasochłonny. Planujemy zrobić jeszcze trzy kopuły. Zachęcamy do zgłaszania sugestii, jak możemy poprawić, przyspieszyć, obniżyć koszty itp.