Spisu treści:

Interfejs przeglądarki Edytor bezpieczników ATTiny: 4 kroki
Interfejs przeglądarki Edytor bezpieczników ATTiny: 4 kroki

Wideo: Interfejs przeglądarki Edytor bezpieczników ATTiny: 4 kroki

Wideo: Interfejs przeglądarki Edytor bezpieczników ATTiny: 4 kroki
Wideo: Jak dobrać sterownik PLC do aplikacji? 2024, Lipiec
Anonim
Interfejs przeglądarki ATTiny Fuse Editor
Interfejs przeglądarki ATTiny Fuse Editor
Interfejs przeglądarki ATTiny Fuse Editor
Interfejs przeglądarki ATTiny Fuse Editor

Ta instrukcja dotyczy edytora bezpieczników ATTiny korzystającego z ESP8266 i interfejsu użytkownika opartego na przeglądarce. Dzięki temu zmiana dowolnych ustawień kontrolowanych przez 2 bajty bezpiecznika jest bardzo prostą czynnością.

Urządzenie posiada następujące cechy.

  • Serwer WWW wspierający odczyt i zapis danych fuse oraz strona edytora dająca łatwy dostęp do opcji fuse
  • Zasilany przez USB z wewnętrznym generatorem 12V do programowania wysokiego napięcia
  • Interfejs pinów nagłówka z 7 przewodami potrzebnymi do połączenia z modułem ATTiny
  • Konfiguracja sieci Wifi za pomocą punktu dostępowego wifiManager
  • Dostęp przez przeglądarkę do systemu plików ESP8266 SPIFFS w celu aktualizacji plików internetowych
  • Aktualizacja OTA oprogramowania układowego ESP8266

Krok 1: Komponenty i narzędzia

składniki

  • Moduł ESP-12F
  • Moduł doładowania 5V do 12V
  • gniazdo micro USB ze złączem do lutowania
  • Kondensator tantalowy 220uF
  • xc6203 3.3V regulator LDO
  • Tranzystory MOSFET 2x n kanał AO3400 1 x p-kanałowy AO3401
  • Rezystory 2 x 4k7 1x 100k 1x 1K 1x 1R2
  • 7-pinowy blok nagłówka
  • Mały kawałek płytki stykowej do obwodów pomocniczych
  • Podłączyć przewód
  • Obudowa (użyłem pudełka wydrukowanego w 3D na

Narzędzia

  • Lutownica punktowa
  • Pinceta
  • Nożyce do drutu

Krok 2: Elektronika

Elektronika
Elektronika

Schemat pokazuje, że cała moc pochodzi z połączenia USB 5V. Regulator dostarcza 3,3V do modułu ESP-12F. Mały moduł doładowania wytwarza napięcie 12V potrzebne do programowania wysokiego napięcia.

ESP GPIO daje 4 sygnały logiczne używane w programowaniu wysokonapięciowym (zegar, wejście danych, wyjście danych i wejście polecenia).

Jedno GPIO służy do włączania i wyłączania tranzystora MOSFET zasilanego z szyny 12V przez rezystor 1K. Gdy GPIO jest w stanie wysokim, tMOSFET jest włączony, a jego odpływ jest na poziomie 0V. Gdy GPIO jest ustawione na niskie, dren wzrasta do 12V potrzebnego do ustawienia trybu programowania wysokiego napięcia.

Jedno GPIO służy do włączania i wyłączania 2-stopniowego sterownika MOSFET do zasilania 5V ATTiny. Ten układ służy do spełnienia specyfikacji, że po włączeniu 5 V ma szybki czas narastania. Nie jest to spełnione, napędzając zasilanie bezpośrednio z GPIO, szczególnie w przypadku kondensatora odsprzęgającego 4u7 obecnego w większości modułów ATTiny. Rezystor o niskiej wartości służy do tłumienia skoku prądu spowodowanego szybkim włączeniem tranzystorów MOSFET. Może nie być potrzebny, ale jest używany tutaj, aby uniknąć usterek, które mogą być spowodowane przez ten skok włączania.

Krok 3: Montaż

montaż
montaż

Zdjęcie przedstawia elementy zmontowane w małej obudowie. Mała płytka stykowa znajduje się na górze modułu ESP-12F i zawiera regulator 3,3 V oraz 2 obwody napędu napięcia.

Moduł doładowania 12 V znajduje się po lewej stronie, pobierając moc wejściową z USB.

Obudowa posiada gniazdo na 7-pinową listwę, aby umożliwić podłączenie do ATTiny.

Po okablowaniu i przetestowaniu USB i blok nagłówkowy są mocowane do obudowy za pomocą kleju żywicznego.

Krok 4: Oprogramowanie i instalacja

Oprogramowanie do edytora bezpieczników znajduje się w szkicu Arduino fuseEditorHV.ino dostępnym pod adresem

Wykorzystuje bibliotekę zawierającą podstawowe funkcje internetowe, obsługę konfiguracji Wi-Fi, aktualizacje OTA i dostęp do systemu plików w przeglądarce. Jest to dostępne na

Konfiguracja oprogramowania znajduje się w pliku nagłówkowym BaseConfig.h. 2 elementy, które należy tutaj zmienić, to hasła do punktu dostępu do konfiguracji Wi-Fi i hasło do aktualizacji OTA.

Skompiluj i prześlij do ESP8266 z Arduino IDE. Konfiguracja IDE powinna umożliwiać partycję SPIFFS, np. użycie 2M/2M pozwoli na OTA i duży system plików. Dalsze aktualizacje można następnie wykonać za pomocą OTA

Przy pierwszym uruchomieniu moduł nie będzie wiedział, jak połączyć się z lokalnym Wi-Fi, więc skonfiguruje konfigurację sieci AP. Użyj telefonu lub tabletu, aby połączyć się z tą siecią, a następnie przejdź do 192.168.4.1. Pojawi się ekran konfiguracji Wi-Fi i należy wybrać odpowiednią sieć i wprowadzić jej hasło. Od teraz moduł uruchomi się ponownie i połączy się za pomocą tego hasła. Jeśli przenosisz się do innej sieci lub zmieniasz hasło sieciowe, AP zostanie ponownie aktywowany, więc postępuj zgodnie z tą samą procedurą.

Przy wejściu do głównego oprogramowania po podłączeniu do wifi wgraj pliki w folderze danych przeglądając moduły ip/upload. Pozwala to na przesłanie pliku. Po przesłaniu wszystkich plików można uzyskać dalszy dostęp do systemu plików za pomocą ip/edit.

Jeśli uzyskano dostęp do ip/, używany jest plik index.htm i pojawia się główny ekran edytora fuse. Pozwala to na przeglądanie, edycję i zapisywanie danych fuse. Aby to osiągnąć, używa ip/readFuses i ip/writeFuses.

Zalecana: