Stanowisko do testowania rakiet z nadrukiem 3D: 15 kroków (ze zdjęciami)

2024 Autor: John Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-30 11:31

Będziesz chciał wydrukować wysuwany wspornik i stuknąć go kranem 12 mm. Po skończeniu wspornika będziesz chciał wydrukować gwint dokręcania. Gdy gwint dokręcania jest ukończony w około pięćdziesięciu procentach, będziesz chciał wstrzymać drukowanie (ja używam do tego octoprint), a następnie odsuń wytłoczkę na bok, aby można było przykręcić wspornik do gwintu. Będziesz chciał zapamiętać, jak daleko i w jakim kierunku przesunęłaś ekstruder, aby móc robić to w odwrotnej kolejności. Po wznowieniu drukowania ekstruder powinien rozpocząć pracę w miejscu, w którym go zatrzymałeś, a za około godzinę będziesz mieć część zaciskową stojaka.

Krok 5: Przytnij śruby do 5 mm

Nie miałem śrub 5mm, więc musiałem przyciąć kilka śrub #5-32 na długość 5mm.

Aby przeciąć śruby, nakręciłem nakrętkę na śrubę aż do łba śruby. Użyłem kilku zacisków do oznaczenia 5mm na śrubie. Następnie użyłem mojego narzędzia Dremel, aby wyciąć śrubę. W końcu odkręciłem nakrętkę po ostygnięciu śruby. Nakrętka zapewnia, że gwinty śrub są normalne podczas cięcia.

Krok 6: Przetwarzanie końcowe

Ponieważ otwory w punktach mocowania obudowy zrobiłem małe, można użyć dowolnej śruby o średnicy nie większej niż 6mm. i dłuższe niż 4mm.

BARDZO zachęcam Cię do pominięcia robienia tego, co zrobiłem, aby wykorzystać tę część. Albo zdobądź kran 5-32, albo zdobądź wkładki do zestawu termoprzewodzącego dla 5-32. Zaklejenie części tak, jak to zrobiłem, powoduje okropny gwint, a dwa z otworów, które nacisnąłem, są całkowicie bezużyteczne, a przez to pokrywa obudowy nie jest równo z obudową.

Podczas tego kroku, ponieważ nie miałem kranu, użyłem wkrętu samogwintującego, aby powiększyć otwór, a następnie wkręciłem śrubę #5-32 w powiększony otwór, aby wykonać gwinty, jedną z zalet części plastikowych.

Bądź ostrożny, jeśli zrobisz to samo, możesz łatwo rozdzielić warstwy na części.

Krok 7: Test i kod

Najpierw rozpocząłem fazę testów, otwierając photoshop, aby zaprojektować prosty układ obwodów. Obwód jest raczej prosty, jeśli chcesz uprościć, możesz usunąć diodę LED z przekaźnika i użyć tylko jednego przekaźnika jako zapalnika i możesz usunąć brzęczyk, ale dioda i brzęczyk działają jako powiadomienie, jeśli przekaźnik jest gorący lub jeśli Arduino jest podłączone do komputera.

Krok 8: Zbuduj PCB

Aby przygotować płytkę drukowaną, użyłem narzędzia Dremel i odciąłem rogi płytki PCB, aby móc przykręcić ją do drukowanej części 3D. To samo zrobiłem z płytką przekaźników.

Podczas lutowania układu użyłem zworek, aby wszystko ze sobą połączyć.

Krok 9: Kabel

Aby połączyć wszystko, użyłem kabla 18-10 (izolowany przewód x10 o grubości 18 w jednym kablu). Przylutowałem mini port USB po stronie wysyłającej i zwykłe USB po stronie odbiorczej. Potrzebuję przerywanego napięcia 5 V dla wskaźnika LED, 5 V dla przełącznika i przewodu D6 dla wyjścia przełącznika oraz uziemienia, aby to wszystko owinąć.

Na marginesie polecam użyć silikonowych zacisków krokodylkowych do podłączenia przekaźnika 9v do zapalnika.

Krok 10: Zamontuj w obudowie

Czas spakować cały sprzęt. Podłącz wszystkie przewody do odpowiednich bloków zaciskowych i przykręć płytki.

Krok 11: Złóż to razem

Aby zakończyć sprzęt, skręć wszystkie części razem.

Krok 12: Kontroler

Sterownik jest raczej prosty jeśli chciałbyś go jeszcze bardziej uprościć polecam wymontowanie diody Bez diody będziesz musiał uważać na dźwięk zamykania przekaźnika.

Potrzebny będzie również wyłącznik chwilowy do włączania i wyłączania przekaźnika oraz złącze baterii 9V.

Krok 13: Kalibracja

Kupowanie odważników kalibracyjnych kosztuje, więc dlaczego nie wykorzystać tych pieniędzy? Nickle ważą około pięciu gramów każdy. Aby skalibrować ogniwo obciążnikowe, potrzebujesz co najmniej jednej znanej masy, ale lepiej jest mieć kilka. Poszedłem do lokalnego sklepu i poprosiłem, aby wymienili dziesięciodolarowy banknot na nickle. Kiedy wróciłem do domu, użyłem skalibrowanej wagi, aby zmierzyć, ile waży i ważył dokładnie jeden kilogram. Jeśli masz wagę i wiesz, że jest skalibrowana, możesz po prostu zważyć coś do około kilograma i nie martwić się o wypustki, jednak uzyskanie wypustek pozwala na posiadanie wielu punktów kalibracji i sprawia, że waga jest bardziej dokładna.

Zacząłem od zważenia pół kilograma i zmiany wartości przesunięcia, aby dopasować, a następnie jednego kilograma. po zmierzeniu i uzyskaniu wartości przesunięcia dla obu odważników komórka jest gotowa i wszystko jest ustawione do testowania rakiety!

Zamiast używać mojego kodu i ręcznie zmieniać wartości Sparkfun ma program Arduino, który to ułatwia.(Link)

Krok 14: Oświadczenie końcowe

Nie podobał mi się wynik projektu, czułem, że mógłbym zrobić o wiele lepiej i stworzyć bardziej twardą wersję. Chciałem zamieścić informację o budowie wagi i moich obwodów dla prostej wagi i zapalnika dla każdego. W przyszłości będę pracował na znacznie bardziej skomplikowanym i solidnym stanowisku testowym, więc sprawdzaj dalej.

Krok 15: Informacje i sterowniki

www.arduino.cc/en/Tutorial/Datalogger

www.arduino.cc/en/Tutorial/Przycisk

github.com/bogde/HX711

www.grc.nasa.gov/www/k-12/