Moja DIY Steampunk Operation Game, oparta na Arduino: 9 kroków (ze zdjęciami)

2024 Autor: John Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-30 11:28

Ten projekt ma dość szeroki zakres. Nie wymaga wielu narzędzi ani wcześniejszej wiedzy, ale nauczy każdego (w tym mnie) wiele z wielu różnych działów tworzenia!

Podobnie jak Captive-sensing z Arduino, wielozadaniowość z Arduino i szybkie, łatwe tworzenie metalowych części i klejenie prostego papieru do drukarki na drewnie.

Chcę również zachęcić każdego, kto to robi, do dostosowania projektu do swoich potrzeb i pragnień. Może chcesz go powiększyć, zmniejszyć lub z innym obrazem itp. Wszystko jest tylko sugestią, pozwól swojej kreatywności uwolnić się!

Więc co jest lepsze w tej grze od klasycznej gry operacyjnej?

Po pierwsze: brak kabla na pęsetach, brak ograniczeń!

Po drugie: bicie serca, które odzwierciedla stopień zranienia pacjenta i płaska linia!

Po trzecie: możesz użyć zdjęcia dowolnego ciała Adonisa, które chcesz i zawiesić grę na ścianie, jeśli się nią nie bawisz!

Ponieważ projekt jest dość obszerny, oto indeks kroków

Krok 1: okablowanie i lutowanie

Krok 2: kod

Krok 3: wykrywanie pojemności

Krok 4: Wielozadaniowość Arduino

Krok 5: Pęsety

Krok 6: Klejenie pacjenta

Krok 7: Cięcie go i mocowanie blachy

Krok 8: „Narządy”

Krok 9: Powiązanie niektórych luźnych końców

Kieszonkowe dzieci

Materiały:- Dwa kawałki drewna w rozmiarze, jaki chcesz wykonać w swojej grze (ponieważ użyłem wydrukowanego kawałka papieru do drukarki DIN A4, wziąłem drewno o kilka cm większe niż) grubość dolnego kawałka powinna przekraczać grubość Arduino, górna część powinna mieć grubość 1-2, 5 cm

- Klej do drewna i coś w rodzaju 2-częściowej żywicy epoksydowej / kleju na gorąco / superkleju….

-Niektóre śruby do mocowania dna do górnej części, ale nie przebijają…. Wystarczą wszystkie wkręty do drewna o odpowiedniej długości i kilka małych

-Wydrukowany pacjent na kartce papieru

-Jeden Arduino (użyłem nano)

-Brzęczyk (głośnik piezo)

-LED (niekoniecznie potrzebne, ale bicie serca jest całkiem fajne)

-Rezystory (około 200kΩ i 100Ω)

-Pęseta (magnetyczna, przynajmniej przewodząca (krok 5))

-Zasilacz działający dla Arduino (baterie nie będą działać)

-Również to, czego oczekuję, że większość ludzi już ma → niektóre materiały do lutowania, kable, trochę cienkiej blachy (puszka po fasoli lub coś ze stali ocynkowanej działa dobrze)

Dodatek (jeśli chcesz, aby był trochę bardziej fantazyjny):

- Rama obrazu

- Przezroczysta farba

- Rurki mosiężne lub mosiężne

-Płyta prototypowa

- Magnesy

- Przełącznik

- Zaciski śrubowe

- Wtyczka zasilająca

Narzędzia:

- Wiertło do drewna

- Piła do drewna

- Lutownica

- Niektóre szczypce

- Jakiś nóż do dłuta lub noża do skrzynek

- może jakieś pędzle

- Narzędzie obrotowe byłoby niesamowite

Krok 1: Okablowanie i lutowanie

Postawiłem Step na pierwszym miejscu, ale nie powinieneś tego robić pierwszy;). Deska do krojenia chleba byłaby do tego niesamowita… Chcę, żebyście najpierw o tym pomyśleli, ponieważ wszystko inne będzie mniej więcej wokół tego zbudowane. Po prostu pamiętaj o schemacie, JEŚLI nie masz płytki do krojenia chleba. Jeśli masz jeden, podłącz go, aby dostroić kod w następnym kroku.

Właściwie przylutuj wszystko po kroku 8 zgodnie z rysunkiem.

R1 powinien być rezystorem 200 kΩ (100 kΩ również działałoby zgodnie z biblioteką capsens)

R2 powinien być rezystorem 120 Ω

Krok 2: Kodeks

Oto kod, którego użyłem i napisałem. Z kilkoma, miejmy nadzieję, pomocnymi uwagami. Musisz z nim sflashować Arduino…

Krok 3: wykrywanie pojemności

Nie jestem w tym autorytetem, ale wszystko ma pojemność (ty też). Jeśli więc dotkniesz metalu metalową pęsetą lub gołymi rękami, zmienisz pojemność na pinie 9. Pojemność zmienia czas, w którym (Pin 4) odbiera sygnał (z Pin 9). Arduino bardzo często wysyła sygnał i sprawdza opóźnienie między wysłaniem a odebraniem. Jeśli opóźnienie się zmieni, Arduino zapamięta. Inteligentna część kodu, nie napisana przeze mnie, również wygładzi wyniki i dokona autokalibracji. Jeśli wykrywanie pojemności jest zbyt czułe lub niewystarczająco czułe, możesz zmienić odpowiednie parametry zaznaczone w kodzie, aż będzie działać tak, jak chcesz.

Możesz ładnie wykorzystać wykrywanie pojemności w innych projektach, więc pomyślałem, że wyjaśnię to bardziej szczegółowo i poświęcę mu więcej uwagi na swoim własnym kroku. Nie wiedziałem o tym przed wykonaniem projektu.

Krok 4: Wielozadaniowość Arduino

Jeśli masz jakieś doświadczenie w kodowaniu z Arduino, wiesz, że działa on po prostu w każdym wierszu poleceń i nie może robić rzeczy w tym samym czasie.

Nie jestem też w tym autorytetem, ale zasadniczo mówisz Arduino (przynajmniej w tym przypadku): wykonaj zadanie A przez x milisekund, a następnie zadanie B przez y milisekund. Potrzebujesz tego w tym przypadku tylko wtedy, gdy chcesz mieć bicie serca diody LED i brzęczyka podczas wykrywania pojemności. Naprawdę chciałem obu, więc poświęciłem trochę czasu na zakodowanie tego. Bicie serca naprawdę sprawia, że ten projekt jest niesamowity. Przynajmniej tak myślę…

Możesz użyć tej „wielozadaniowości” w innych projektach i może być bardzo potężna, więc pomyślałem, że wyjaśnię to bardziej szczegółowo i poświęcę więcej uwagi na jego własnym etapie. Nie wiedziałem o tym przed wykonaniem projektu.

Krok 5: Pęsety

Arduino używa pęsety w moim kodzie jako sygnału startu i stopu. Wykrywa, czy pinceta została usunięta ze swojego miejsca, monitorując Pin 2 i 12 (prawdopodobnie nie potrzebujesz tych dwóch… jedna jest używana jako przerwanie, aby obudzić Arduino, a druga do wykrycia stanu zatrzymania, więc nie nie wiem, czy mogłem użyć tylko jednej szpilki…). Potrzebujesz więc dwóch punktów, w których pęseta może nawiązać kontakt z grą.

Istnieje kilka możliwości:

- Formujesz dwa metalowe haczyki, które wystają z gry i są połączone z masą / pinami (Szkic 1) chyba najłatwiejsze i jedno z najlepszych rozwiązań. W tym rozwiązaniu pęseta nie musi być magnetyczna.

- Możesz również użyć magnesów za stalą lub przykleić magnesy za metalem nieżelaznym (Szkic 2-3)

Ponieważ mam metalową tokarkę, zrobiłem je tak, jak pokazuję w Szkicu 4. Zrobiłem kilka mosiężnych części, które wystają przez przedni panel i które zawierają magnesy w środku. Magnesy i drut można jednocześnie zacisnąć za pomocą śruby dociskowej.

Prawdopodobnie istnieją lepsze i/lub łatwiejsze sposoby, bądź kreatywny!

Krok 6: Klejenie pacjenta

Umieszczenie jakiegoś obrazu na drewnie powinno być trudne, prawda? Nie, prawie nic do tego nie potrzebujesz! Szukałem w Internecie, jak to zrobić, ale wszystkie opcje wydawały mi się zbyt skomplikowane.

Oczywiście możesz również spróbować tych, aby umieścić pacjenta na górnym kawałku drewna (laser, wypalanie, papier transferowy, frezowanie lub rzeźbienie…).

Ja na przykład wziąłem zwykły klej do drewna (po częściowym sukcesie z natryskiem na klej) pokryłem zarówno drewnianą powierzchnię, jak i obrazek, który wydrukowałem na zwykłym papierze, cienką, ale spójną warstwą kleju. To trochę trudne, ale ponieważ materiał jest tani i można go po prostu wyciągnąć, dostajesz kilka przeróbek. Najpierw przykryj tył papieru, aby klej mógł naprawdę przesiąknąć. Następnie nałóż cienką warstwę na przód przedniego panelu. Zanim skończysz, klej jest prawdopodobnie trochę suchy, to dobrze. Teraz połóż papier na drewnie zaczynając od jednej krawędzi, aby uniknąć pęcherzyków. Najprawdopodobniej będą tam bąbelki, nie panikuj. Możesz wycisnąć bąbelki za pomocą pewnego rodzaju cylindra, który przetaczasz po papierze. W ten sposób równomiernie dociskasz papier i nie rozrywasz go. Po wyschnięciu należy to zrobić i jeśli chcesz, możesz pomalować drewno/papier jakimś lakierem, aby je zabezpieczyć.

Możesz to wykorzystać w innych projektach, w których chcesz uzyskać losowy obraz na drewnie, więc pomyślałem, że wyjaśnię to bardziej szczegółowo i poświęcę mu więcej uwagi na swoim własnym kroku. Nie wiedziałem o tym przed wykonaniem projektu.

Krok 7: Cięcie go i mocowanie blachy

Potrzebujesz dziurki z przodu iz tyłu.

W przedniej części można po prostu wywiercić lub wyciąć kilka otworów o żądanym rozmiarze i kształcie i dopasowaniu do pacjenta. Na zdjęciu widać, gdzie zrobiłem otwory (tylko dla Twojej inspiracji). Użyłem dużego kawałka „Frostner”, ale możesz je zrobić w dowolny sposób. Ponieważ nie chciałem, aby blacha była widoczna, wywierciłem nieco większy otwór od tyłu, nie do końca i mniejszy otwór od przodu, jak widać na powyższym szkicu !!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!. Mam nadzieję, że zostawiłeś trochę miejsca na Arduino i przewody. Tak? Świetny! Teraz zaznacz miejsce, w którym mają być, i wytnij rowek w kształcie litery V do każdego otworu w przedniej części Arduino. Gaj musi pasować do każdego kabla, którego chcesz użyć. Rowki do diody LED Heartbeat, wtyczki zasilania, przełącznika i pęsety można teraz przeciąć.

W tylnej części wystarczy zrobić miejsce na elektronikę. Prawdopodobnie najlepiej i najłatwiej jest wyciąć tę część, aby zrobić miejsce, ale nie chciałem, aby elektronika była widoczna z tyłu, więc zrobiłem tylko ślepy otwór.

Całe okablowanie i elektronikę należy przymocować z tyłu przedniego kawałka drewna. Żałuję, że nie zrobiłem tego w ten sposób. Teraz nadszedł czas, aby pociąć blachę na paski, aby pokryć wewnętrzne ścianki otworów. Przed ich wklejeniem dołącz (przylutuj) do nich kawałek drutu, który jest na tyle długi, że dociera do Arduino. Po sklejeniu lutowanie jest bałaganiarskie, więc zrób to wcześniej. Sprawdź, czy metal jest przewodzący lub czy jest czymś pokryty. Jeśli jest pokryta, usuń powłokę za pomocą ścierniwa lub ciepła.

Teraz możesz przykleić blachę i druty na miejscu. Podłącz również pozostałą elektronikę zgodnie z krokiem 1.

Ty też możesz przykręcić tył do przodu.

Prawie skończone!

Krok 8: „Narządy”

Myślałem o tym przez długi czas po tym, jak wszystko inne zostało zrobione. Potrzebowałem czegoś przewodzącego w kształcie rudy kości, śrubokręta czy czegoś takiego. Najpierw chciałem wyciąć go z blachy i można to całkowicie zrobić, ale to dużo pracy. Skończyło się na odlewaniu ich z cyny (tylko trochę cyny do lutowania). Możesz po prostu wyrzeźbić coś w twardym (trudnym do szczegółów) drewnie i wtopić trochę cyny bezpośrednio w odlew za pomocą lutownicy, a następnie wyciągnąć. To właśnie zrobiłem. Wyginam też drut miedziany za pomocą szczypiec. To też działa całkiem nieźle iw ten sposób można zrobić kilka dobrych organów.

To świetna zabawa i założę się, że nie tylko dziecko we mnie to lubi. Prawdziwe dzieci chciałyby zobaczyć prawdziwy metal wyprodukowany w minutę, jestem tego pewien. Tylko uważaj na opary. Cyna lutownicza wydziela trochę oparów, a lekko palące się drewno prawdopodobnie też nie jest zdrowe. Zrób to więc w dobrze wentylowanym pomieszczeniu, na zewnątrz lub w miejscu, w którym Ty (lub Twoje dziecko) nie wdychasz oparów.

Krok 9: Związanie niektórych straconych końcówek

Swoją oprawiłem w ramkę, może Ty też chcesz to rozważyć;)

Wywierciłem też otwór z tyłu, aby powiesić go na ścianie

Jak grać:

możesz grać na kilka różnych sposobów, ale myślę, że najlepiej jest, gdy powiesz kilka blaszanych elementów, które muszą wejść i wyjść z pacjenta, zanim przegrasz, a one są płaskie, a następnie twój partner w grze musi zwiększ tę liczbę, aż ktoś przegra

Pęsety powinny być prawdopodobnie umieszczone na swoim miejscu między rundami.

Miłego tworzenia i grania!

Myślę, że to fajny projekt dla dzieci/nastolatków do zrobienia z rodzicami, ponieważ możesz się dużo nauczyć, a potem możesz zagrać w to, co zbudujesz.