Spisu treści:

Niedrogie mikroskopy fluorescencyjne i jasnego pola: 9 kroków (ze zdjęciami)
Niedrogie mikroskopy fluorescencyjne i jasnego pola: 9 kroków (ze zdjęciami)

Wideo: Niedrogie mikroskopy fluorescencyjne i jasnego pola: 9 kroków (ze zdjęciami)

Wideo: Niedrogie mikroskopy fluorescencyjne i jasnego pola: 9 kroków (ze zdjęciami)
Wideo: Laboratorium Mikroskopii Konfokalnej EIT+ 2024, Listopad
Anonim
Image
Image
Niedrogie mikroskopy fluorescencyjne i jasnego pola
Niedrogie mikroskopy fluorescencyjne i jasnego pola
Niedrogie mikroskopy fluorescencyjne i jasnego pola
Niedrogie mikroskopy fluorescencyjne i jasnego pola

Projekty Fusion 360 »

Mikroskopia fluorescencyjna to metoda obrazowania stosowana do wizualizacji określonych struktur w próbkach biologicznych i innych próbkach fizycznych. Obiekty zainteresowania w próbce (np. neurony, naczynia krwionośne, mitochondria itp.) są wizualizowane, ponieważ związki fluorescencyjne przyczepiają się tylko do tych określonych struktur. Niektóre z najpiękniejszych obrazów mikroskopowych są zbierane za pomocą mikroskopów fluorescencyjnych; sprawdź te zdjęcia przedstawione na stronie internetowej Nikon MicroscopyU, aby zobaczyć kilka przykładów. Mikroskopia fluorescencyjna jest przydatna w wielu badaniach biologicznych, które koncentrują się na określonej strukturze lub typie komórki. Na przykład wiele badań naukowych dotyczących neuronów w mózgu opiera się na wykorzystaniu metod mikroskopii fluorescencyjnej, które specyficznie obrazują neurony.

W tym instruktażu omówię podstawowe zasady mikroskopii fluorescencyjnej i jak zbudować trzy różne niedrogie mikroskopy fluorescencyjne. Systemy te zwykle kosztują tysiące dolarów, ale ostatnio podjęto starania, aby były bardziej dostępne. Projekty, które tu prezentuję, wykorzystują smartfon, lustrzankę cyfrową i mikroskop USB. Wszystkie te projekty działają również jako mikroskopy jasnego pola. Zacznijmy!

Krok 1: Przegląd mikroskopii fluorescencyjnej

Przegląd mikroskopii fluorescencyjnej
Przegląd mikroskopii fluorescencyjnej
Przegląd mikroskopii fluorescencyjnej
Przegląd mikroskopii fluorescencyjnej

Aby zrozumieć podstawową ideę mikroskopii fluorescencyjnej, wyobraź sobie gęsty las w nocy wypełniony drzewami, zwierzętami, krzewami i wszystkim innym żyjącym w lesie. Jeśli oświetlisz las latarką, zobaczysz wszystkie te struktury i może być trudno wyobrazić sobie konkretne zwierzę lub roślinę. Powiedzmy, że interesowało Cię tylko zobaczenie krzaków jagód w lesie. Aby to osiągnąć, szkolisz świetliki, aby przyciągały je tylko krzaki jagód, tak aby tylko krzaki jagód świeciły, gdy patrzysz do lasu. Można powiedzieć, że oznaczyłeś krzaki jagód świetlikami, aby móc wizualizować tylko struktury jagód w lesie.

W tym analogu las reprezentuje całą próbkę, krzewy borówki reprezentują strukturę, którą chcesz wizualizować (np. konkretną komórkę lub organellę subkomórkową), a świetliki są związkiem fluorescencyjnym. Przypadek, w którym świecisz samą latarką bez świetlików, jest analogiczny do mikroskopii jasnego pola.

Następnym krokiem jest zrozumienie podstawowej funkcji związków fluorescencyjnych (zwanych również fluoroforami). Fluorofory to naprawdę małe obiekty (w skali nanometrów) zaprojektowane w celu przyczepienia się do określonych struktur w próbce. Pochłaniają światło w wąskim zakresie długości fal i ponownie emitują światło o innej długości fali. Na przykład jeden fluorofor może absorbować światło niebieskie (tj. fluorofor jest wzbudzany przez światło niebieskie), a następnie ponownie emitować światło zielone. Zwykle podsumowuje to widmo wzbudzenia i emisji (obrazek powyżej). Te wykresy pokazują długość fali światła pochłanianego przez fluorofor oraz długość fali światła emitowanego przez fluorofor.

Konstrukcja mikroskopu jest bardzo podobna do normalnego mikroskopu jasnego pola z dwiema głównymi różnicami. Po pierwsze, światło oświetlające próbkę musi mieć długość fali, która wzbudza fluorofor (dla powyższego przykładu światło było niebieskie). Po drugie, mikroskop musi zbierać tylko światło emisyjne (światło zielone), blokując jednocześnie światło niebieskie. Dzieje się tak, ponieważ niebieskie światło dociera wszędzie, ale zielone światło pochodzi tylko z określonych struktur w próbce. Aby zablokować niebieskie światło, mikroskop zwykle ma coś, co nazywa się filtrem długoprzepustowym, który przepuszcza zielone światło bez niebieskiego światła. Każdy filtr długoprzepustowy ma długość fali odcięcia. Jeśli światło ma dłuższą długość fali niż odcięcie, może przejść przez filtr. Stąd nazwa „longpass”. Krótsze fale są blokowane.

Oto kilka przeglądów mikroskopii fluorescencyjnej:

bitesizebio.com/33529/fluorescence-mikrosc…

www.mikroskopiau.com/techniques/fluorescenc…

www.youtube.com/watch?v=PCJ13LjncMc

Krok 2: Modelowanie mikroskopów z optyką Ray

Modelowanie mikroskopów z optyką Ray
Modelowanie mikroskopów z optyką Ray
Modelowanie mikroskopów z optyką Ray
Modelowanie mikroskopów z optyką Ray

Drugie miejsce w konkursie optyki

Zalecana: