Zadanie dające Arduino Machine (aka: Tworzenie własnego Bop-it!): 5 kroków

2024 Autor: John Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-30 11:29

Do badania, które obecnie śledzę, dostałem zadanie zrobienia czegoś z Arduino. Zrobiłem sobie standardowy zbiór materiałów ze szkoły i wymyśliłem coś, co obejmie te materiały, z minimalną ilością materiałów zewnętrznych. Moją pierwszą myślą było Bop-it!. Bop-to! Jest zabawką z wieloma wariantami, ale sprowadza się do tego: głos z zabawki mówi o zadaniu, które osoba musi wykonać (jak imiennik „bop it”, co oznacza, że trzeba nacisnąć duży przycisk), po czym gracz musi wykonać zadanie poprawnie po odliczeniu czasu, aby kontynuować.

To, co konkretnie robi ten projekt, jest następujące:

1. Gracz otrzymuje zadanie z dźwiękiem głośnika

2. Słychać sygnał dźwiękowy i zapala się pierwsza dioda LED.

3. Słychać drugi sygnał dźwiękowy i zapala się druga dioda LED.

4. Słychać trzeci, dłuższy sygnał dźwiękowy i zapala się trzecia dioda LED. Podczas tego sygnału gracz ma wykonać zadanie, które zostało mu na starcie wykonane.

Dla każdego wykonanego zadania czas, w którym wykonywana jest powyższa sekwencja, skraca się, aż do osiągnięcia limitu.

Gdy czujnik światła jest zakryty, czas zasłaniania sekwencji wydłuża się o 1 sekundę. Ten czujnik światła ma być umieszczony pod miejscem, w którym gracz ma oprzeć rękę, aby osiągnąć zadanie ściskania, więc wykrywa, czy gracz stoi lub siedzi podczas gry, a zatem czy gracz nie jest lub jest zasłaniając czujnik ramieniem.

Krok 1: Materiały elektroniczne

Materiały użyte do stworzenia Task Giving Arduino Machine są następujące:

1x Arduino Uno

1x moduł odtwarzacza DFPlayer Mini MP3 dla Arduino

1x karta SD

1x głośnik

1x deska do krojenia chleba (długa lub 2 byłyby prawdopodobnie łatwiejsze)

1x czujnik siły

1x fotoczujnik

1x miernik potencjometru;

1x czujnik dźwięku (użyłem modułu czujnika dźwięku mikrofonu KY-038)

2x małe guziki

x3 LED światła

(1x płyta lutownicza)

Przewody wiązka

Rezystory Buncha

Tylko uwaga: to dużo czujników. Powinieneś spróbować użyć ich mniej i skupić się na tym, aby działały dobrze, były wykończone i ładnie zapakowane. Coś, co powinienem był zrobić sam z perspektywy czasu.

Krok 2: Montaż drutu

Twoje okablowanie powinno wyglądać jak na poniższych ilustracjach dla każdego czujnika. Możesz chcieć sprawdzić jeden po drugim za pomocą kodu testowego, czy działają poprawnie.

Krok 3: Kod

Pobierz załączony plik.ino dla kodu.

Ten kod wykorzystuje bibliotekę DFRobotDFPlayerMini, którą można znaleźć tutaj:

www.dfrobot.com/wiki/index.php/DFPlayer_Mi…

Nie zapomnij umieścić plików MP3 z zadaniami na karcie SD (którą umieścisz w osłonie MP3). Kod poinformuje Cię na początku w //Zadania, które zadania powinny być rejestrowane.

Krok 4: Cięcie laserowe/obudowa

UWAGA: to pudełko jest wadliwe, a plany powinny być używane głównie do przekazywania ogólnego rozmieszczenia czujników. Spróbuj stworzyć własne pudełko lub edytuj to. Najmniej, co powinieneś zrobić, to podnieść skrzynkę, aby okablowanie było lepiej dopasowane.

Do tego projektu użyłem wycinarki laserowej. Jeśli chcesz zrobić to w inny sposób, to w porządku, ale tak czy inaczej, pliki.dxf, z którymi to zrobisz, są załączone jako pliki, jeśli chcesz. Użyłem pleksiglasu jako materiału na obudowę, co nie jest zbyt ładne, ponieważ widzisz przez niego moje tandetne lutowanie + okablowanie.

Duża powierzchnia w lewym dolnym rogu to górna część pudełka.

Mały kwadrat w lewym górnym rogu tej powierzchni to otwór na szpilki czujnika siły.

Pod nim czerwony okrąg (który ma być reliefem) z kwadratem w środku służy do dokładnego dopasowania fotosensora. Zmień czerwone kółko zgodnie z rozmiarem fotoczujnika.

Duży kwadrat w górnej części tej powierzchni jest przeznaczony dla głośnika.

Małe kółko pod nim na dole pośrodku to otwór, w którym umieszcza się mikrofon modułu czujnika dźwięku. Zmień to, jeśli używasz innego czujnika dźwięku.

Dwa koła o tej samej wielkości oznaczają Mały przycisk i Miernik Potentio, na które nakładasz większe, samodzielnie wykonane przyciski. Ten prawy górny użyłem do małego przycisku, drugi do miernika Potentio. Średnica tych kółek to 40mm.

Powierzchnia obok górnej powierzchni, dolna prawa powierzchnia, ta z kwadratem, to lewa strona pudełka. Kwadrat służy do przejścia przez gniazdo kablowe Arduino.

Prawa górna powierzchnia to prawa strona pudełka. Okrąg służy do umieszczenia w nim uchwytu, który wciska mały przycisk pod nim. Nie jest to dobry, konstruktywnie rozsądny pomysł, ponieważ pleksiglas ma cienkie końcówki, które pękają, a rączki nie da się odpowiednio podnieść powyżej wysokości pudełka, czyli 3 centymetrów. Może zamiast tego zrób uchwyt gdzieś na górze pudełka, który uderza w przycisk z boku. Otwór ma 22mm.

Krok 5: Lutowanie i obudowa

Przylutuj czujniki i ich przewody do płytki lutowniczej, aby czujniki można było umieścić w odpowiednich miejscach, aby dwa 40 mm przyciski przeszły przez obudowę i na miernik potencjometru i mały przycisk, a uchwyt mógł sięgnąć do podłączonego małego przycisku do wejścia cyfrowego 7. Dobrym pomysłem (coś, czego nie zrobiłem, co zakłóciło moje okablowanie) jest użycie małych (obciętych) kawałków płytki lutowniczej dla dwóch małych przycisków i miernika Potentio. Trzymaj je na miejscu za pomocą pinów w pudełku, a nacisk wywierany na te czujniki nie przejdzie do płytki lutowniczej z resztą elektroniki.

Czujnik siły i fotoczujnik należy najpierw przełożyć przez otwory w górnej powierzchni pudełka przed lutowaniem.

Osłonę, jeśli jest to pleksi lub inny rodzaj akrylu, należy skleić odpowiednim klejem np. klejem jednoskładnikowym Acrifix.