Adapter wielkoformatowy do aparatu bezlusterkowego: 10 kroków (ze zdjęciami)

2024 Autor: John Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-30 11:31

Nowoczesne aparaty cyfrowe są imponująco małe, ale czasami duże są piękne. Aparaty na kliszę wielkoformatową, najczęściej przystosowane do klisz 4"x5", mają pewien urok. Nie tylko dlatego, że duży film jest fajny, ale także ze względu na takie funkcje, jak bardzo elastyczne przechylanie i przesuwanie. Funkcje, które powinny działać z korpusem aparatu bezlusterkowego…. Ta instrukcja dotyczy zbudowania własnego adaptera do zamontowania aparatu bezlusterkowego zamiast filmu. To nie jest pierwszy montaż matrycy cyfrowej, jaki stworzyłem dla aparatu wielkoformatowego; w https://aggregate.org/DIT/4X5/ opisuję jak spakowałem sensor z taniej kamerki, żeby mógł być użyty zamiast uchwytu na kliszę 4x5. Pod koniec lat 70. zbudowałem tył, aby zamontować moją lustrzankę filmową Minolta SRT101 na tym samym aparacie 4x5. W rzeczywistości na eBayu za od 150 USD do 200 USD jest teraz wielu sprzedawców oferujących podobne plecki z dodatkową funkcją, którą można przesuwać poziomo lustrzanką cyfrową w celu tworzenia połączonych panoram. Wydaje się, że nie są wyposażone w uchwyty do aparatów bezlusterkowych, ale zawsze możesz po prostu przykleić adapter do uchwytu DSLR, aby przekonwertować go na uchwyt bezlusterkowy. Brzmi całkiem nieźle, prawda? Po co więc budować własne? Cóż, po pierwsze, jednostka opisana w tej instrukcji kosztuje więcej niż 10 USD. Nie, aparat cyfrowy nie może przesuwać się do panoram – ale to dobrze, ponieważ większość aparatów wielkoformatowych pozwala na to obiektywowi i/lub całemu tyłowi, dając dokładnie taką samą funkcjonalność! W rzeczywistości obiektyw może przesuwać się zarówno w kierunku poziomym, jak i pionowym, co zapewnia lepszą funkcjonalność. Jednak główna motywacja jest bardziej subtelna i ważniejsza: mocowania z konieczności zmuszają lustrzankę cyfrową do pozostania dość daleko za oryginalnym planem filmowym (chyba że możesz częściowo wepchnąć lustrzankę cyfrową do wnętrza aparatu, jak na https:// www.thingiverse.com/thing:18989), co uniemożliwia osiągnięcie nieskończoności ostrości w przypadku niektórych obiektywów. Krótsza odległość kołnierza w aparatach bezlusterkowych, w połączeniu z brakiem występów skierowanych do przodu, pozwala im znacznie zbliżyć się do zamierzonej płaszczyzny filmu aparatu wielkoformatowego… więc ustawianie ostrości na nieskończoność jest znacznie bardziej prawdopodobne, a pochylenie obiektywu i zmiany biegów są mniej podatne na zakłócenia mechaniczne.

Krok 1: Rzeczy, których będziesz potrzebować

W tym projekcie istnieje wiele opcji dotyczących części, materiałów i narzędzi. Przeczytaj całą instrukcję, aby upewnić się, że masz wszystko, czego potrzebujesz, zanim zaczniesz robić. Oto przybliżona lista rzeczy, których będziesz potrzebować:

• Aparat bezlusterkowy (który nie powinien być przez to uszkodzony)
• Aparat wielkoformatowy (który nie powinien być przez to uszkodzony)
• Tani zestaw rur przedłużających - taki z przednim, tylnym i trzema gwintowanymi pomiędzy segmentami
• Wszelkie narzędzia wymagane do zdejmowania wielkoformatowego oparcia (zazwyczaj śrubokręt)
• Materiał na tablicę; prawdopodobnie skąpa deska lub sklejka
• Piła i papier ścierny do przycinania i wykańczania deski na wymiar
• Regulowana otwornica lub inne urządzenie, które może zrobić otwór w desce
• Farba i pędzel lub inne materiały wykończeniowe
• Klej do mocowania rurki przedłużającej w otworze deski
• Taśma elektryczna lub inny materiał uszczelniający przed światłem (np. czarna farba)
• Cienka metalowa/plastikowa i rzemieślnicza pianka do tworzenia płaskich sprężyn utrzymujących plecy na miejscu

Istnieje duża szansa, że masz prawie wszystkie powyższe elementy - z wyjątkiem zestawu rurek przedłużających. Możesz to dostać w serwisie eBay za mniej niż 7 USD. Są produkowane w Chinach, ale możesz je wysłać z USA za około 0,50 USD więcej.

Krok 2: Powrót tam, gdzie należy

Chociaż plecki dużego formatu są częściowo znormalizowane, różnią się nieco. W każdym razie Twój aparat bezlusterkowy prawdopodobnie nie jest wystarczająco cienki, aby zmieścić się tam, gdzie zmieściłby się uchwyt na kliszę 4x5. Prawdopodobnie będziesz musiał zdjąć zacisk sprężynowy i zespół szlifowanego szkła. Myślę, że mój B&J 4x5 jest dość typowy. Zaciski sprężynowe – i wszystko – jest przytrzymywane tylko dwiema śrubami: jedną na górze i jedną na dole. Odkręcenie tych śrub odsłania metalowe łoże, na którym będzie trzymany uchwyt do ciętej folii. To łóżko określa rozmiar i kształt deski, którą będziemy musieli wyciąć na nasze nowe plecy. Zmierz łóżko i wytnij prostokątny kawałek materiału, aby pasował. Najłatwiejsze materiały to sklejka lub skąpa deska. Użyłem skąpej deski, bo podoba mi się to, jak wygląda i miałem jakiś skrawek, który leżał od lat. Uważaj na „nową” skąpą tablicę; sklejka jest bardziej stabilna wymiarowo, chyba że skąpa deska jest dobrze wysuszona, i łatwiej jest znaleźć sklejkę o różnych grubościach.

Krok 3: Jest dziura

Po przycięciu deski lekko ją przeszlifuj i zetrzyj kurz… nie musisz tego robić po całym wnętrzu aparatu! Teraz nadszedł czas, aby zaznaczyć i wyciąć otwór na rurkę przedłużającą, której użyjesz do zamontowania kamery. Weź deskę i przytrzymaj ją z tyłu. Otwórz przód aparatu i wyjmij osłonę obiektywu. Sięgnij i zaznacz rogi otworu filmowego na swojej tablicy. Wyjmij deskę i odwróć ją na bok z oznaczeniami na rogach. Użyjemy tych znaczników, aby znaleźć środek soczewki -- który jest również tym, co chcesz, aby był środkiem twojej rurki przedłużającej. Użyj prostej krawędzi, aby narysować linie łączące przeciwległe rogi. W miejscu przecięcia linii znajduje się środek soczewki. Zauważ, że prawdopodobnie nie jest to środek twojej deski, ponieważ jedna strona łóżka jest otwarta, a twoja deska prawdopodobnie wystaje dalej poza obszar obrazowania po tej stronie. Teraz jesteś gotowy, aby wywiercić ten otwór… ale przeczytaj następny krok, aby to zrobić.

Krok 4: Hole Precision, Batman

Ok, to naprawdę głupi tytuł na ten krok. Przepraszam. Problem polega na tym, że otwór musi być bardzo precyzyjny, aby utrzymać rurkę przedłużającą i korpus aparatu bezlusterkowego na miejscu. Wiercenie otworu o bardzo precyzyjnej średnicy jest łatwe, jeśli masz wiertło tego rozmiaru, ale uwierz mi - nie masz. Dobrzy ludzie w Chinach, którzy produkują te rurki przedłużające, nie chcą marnować żadnego materiału, więc rurki przedłużające mają dokładnie taką średnicę, jaka jest najtańsza, aby pasować do konkretnego mocowania obiektywu, co zazwyczaj jest przypadkową średnicą w mm. Jeśli posiadasz tokarkę lub frezarkę CNC, możesz z niej skorzystać już teraz. Dla reszty z nas nadszedł czas, aby znaleźć ten regulowany wycinak do otworów, który kupiłeś, gdy musiałeś wymienić zestaw zamków w niektórych drzwiach. Tanie wycinaki otworów nie są łatwe do ustawienia, więc użyłem kilku iteracji prób i błędów, aby dostosować testy kopalni za pomocą kawałka drewna. Jeśli masz piłę do przewijania, a nawet ręczną wyrzynarkę, prawdopodobnie możesz nią wyciąć otwór. Chcesz, aby był dobrze dopasowany do części rury przedłużającej, która wejdzie do niej, ale trochę luzu jest w porządku. Użyłem wiertarki, aby wywiercić otwór wyśrodkowany w pozycji zaznaczonej w poprzednim kroku, ale możesz to zrobić dowolnym wiertłem. Tylko uważaj, aby wiercić prosto w drewnie. Nie wiercić też do końca z jednej strony; wywierć do połowy, a następnie odwróć deskę i wywierć resztę z drugiej strony, wykorzystując środkowy otwór jako prowadnicę. Zapobiegnie to odpryskiwaniu krawędzi.

Krok 5: Maluj

Jeśli kiedykolwiek zamierzasz to namalować, nadszedł czas. Lubię naturalne wykończenia drewna, więc na zewnątrz i krawędzie nałożyłem dwie warstwy przezroczystego, półpołyskowego poliuretanu. Po wyschnięciu nałożyłem do środka dwie warstwy płaskiej, czarnej emalii lateksowej. Błyszczące jasne drewno nie jest dobre na ścieżce światła.

Krok 6: Która droga jest na górze?

Tanie rurki przedłużające używają gwintu śrubowego… co jest w porządku, z wyjątkiem tego, że pozycja obrotowa, w której zatrzymuje się gwint, nie jest jednolita między rurami. W przypadku większości obiektywów naprawdę nie ma znaczenia, czy obiektyw jest nieco obrócony w aparacie. To tylko utrudnia odczytanie skali odległości na obiektywie. Jeśli jednak nić nie zatrzyma się w pozycji „górnej” dla twojego mocowania tutaj, aparat bezlusterkowy zostanie przechylony, gdy wielkoformatowy aparat, na którym jedzie, będzie ustawiony poziomo na statywie. To nie jest w porządku. Połącz ze sobą tuby, których zamierzasz użyć i umieść w środku kawałek taśmy maskującej, aby zaznaczyć, gdzie powinna znajdować się góra, gdy tuby są zamontowane w bezlusterkowcu.

Krok 7: Klej, dziecko, klej

Teraz, gdy rura została oznaczona, gdzie jest góra, problemem jest po prostu jak podłączyć ją do płytki. Sztuczka polega na tym, że potrzebujesz dużej precyzji w łączeniu go prostopadle do płaszczyzny filmu, a nie pochylonej. Oto jak to zrobiłem. Weź kawałek folii aluminiowej i połóż na nim deskę na płaskim stole. Weź klej, którego zamierzasz użyć i wyrównaj nim wnętrze otworu. Użyłem pistoletu do klejenia na gorąco, który działa bardzo dobrze, ale wymaga bardzo szybkiej pracy, zanim klej stwardnieje. Klej Gorilla byłby potencjalnie lepszym wyborem, ale musiałbyś mocno zacisnąć deskę i rurkę przez cały czas schnięcia. Ustaw rurkę tak, aby znak wyrównania wykonany w poprzednim kroku znajdował się na górze. Dociskając płytę płaską czarną stroną do dołu, wsuń rurkę przedłużającą do otworu i płasko na folii aluminiowej na stole. Zapewni to, że mocowanie będzie prostopadłe do płaszczyzny filmu w miarę wiązania kleju. Po wyschnięciu kleju wystarczy odkleić folię aluminiową, która przykleiła się do nadmiaru kleju.

Krok 8: Kolejne niewłaściwe użycie taśmy elektrycznej

Pamiętasz, jak mówiliśmy, że precyzja tej dziury była problemem? Sposób użycia kleju sprawił, że rurka przedłużająca powinna być solidnie zamocowana we właściwej pozycji, ale prawdopodobnie wokół niej są niewielkie przecieki światła, chyba że jesteś bardziej precyzyjny niż ja. Małe kawałki czarnej taśmy elektrycznej na szwie zapewniają dobre uszczelnienie, niezależnie od tego, jak niechlujnie pasował otwór. Właściwie po użyciu taśmy elektrycznej zdałem sobie sprawę, że precyzja mojego cięcia była na tyle wysoka, że mogłem po prostu wypełnić drobne szczeliny odrobiną płaskiej czarnej farby. Po prostu rób wszystko, co zadziała; Mogłem nawet zobaczyć pakowanie małego drewnianego wypełniacza w szczeliny, jeśli były naprawdę duże… a może po prostu nałożyć trochę więcej kleju na szew, jeśli twój klej nie jest przezroczysty jak standardowy klej na gorąco.

Krok 9: Zaciski sprężynowe?

Otóż prawdziwy tył mocowany jest za pomocą dwóch śrub i dwóch płaskich stalowych sprężyn… czegoś takiego potrzebujemy. Nie mając żadnych płaskich sprężyn, sfałszowałem to. Użyłem dwóch kawałków plastiku (separatory do szafki na drobne części). Nie wyginają się one jak metalowe sprężyny, ale łatwo było w nich wywiercić otwory. Wkręcone w otwory z tyłu, zwisają tuż nad płytą, którą właśnie wykonaliśmy. Użyłem małego kawałka pianki rzemieślniczej przyklejonej do nich, aby służył jako sprężyna. Nie jestem pewien, czy dobrze się utrzyma, ale wydaje się, że działa bardzo dobrze. Ach, ale wkrótce po opublikowaniu tego Instruktażu znalazłem lepszą odpowiedź niż przezroczyste plastikowe części: użyj próbki laminatu blatu! Bezpłatne próbki są dostępne w wielu kolorach i fakturach, a ten materiał jest sztywniejszy niż przezroczysty plastik i bardzo dobrze obrabia się - pod warunkiem, że nałożysz na niego taśmę maskującą, aby zapobiec odpryskiwaniu podczas cięcia. Laminat jest nadal pokryty małym kawałkiem pianki rzemieślniczej, która służy jako sprężyna. Dodatkowe zdjęcia dodane do tego kroku powinny sprawić, że będzie to oczywiste….

Krok 10: Wnioski (i przyszła praca?)

NEX-5 ma nie tylko bardzo krótką odległość między kołnierzem a czujnikiem, ale uchwyt nie wystaje zbyt daleko z przodu. Oznacza to, że dość łatwo jest ustawić ostrość w zbliżeniu lub do nieskończoności, nawet przy stosunkowo krótkim obiektywie z tylnym ogniskowaniem – takim jak 127 mm Kodak Ektar, którego zwykle używam w moim B&J 4x5. W porównaniu do użycia matowego szkła do kompozycji, odchylany wyświetlacz LCD NEX-5 z funkcją focus peaking to absolutna przyjemność w użyciu… chociaż nie jest to system do robienia szybkich zdjęć….

Jeśli zastanawiasz się, jak korzystać z przesłon wbudowanych w te wielkoformatowe aparaty i obiektywy, odpowiedź brzmi, że nie. Zwykle istnieje ustawienie ekspozycji „T”, które blokuje migawkę otwartą do momentu jej ponownego wyzwolenia. Po prostu ustaw migawkę na „T”, uruchom ją i użyj migawki w aparacie bezlusterkowym do rzeczywistych ekspozycji. Generalnie nie ma nic złego w pozostawieniu otwartej migawki w „T” przez dłuższy czas – tak można by ją ustawić podczas komponowania obrazów na matowej szybie.

Jeszcze jedna uwaga operacyjna: bez elektroniki w obiektywie bezlusterkowce nawet nie będą wiedzieć, że masz zamocowany obiektyw. Wiele z nich nie pozwoli ci wystrzelić migawki bez zamocowanego obiektywu, chyba że ustawisz jakąś opcję ukrytą głęboko w menu aparatu. Zostałeś ostrzeżony. Oczywiście nie otrzymujesz autofokusa ani elektronicznej kontroli przysłony obiektywu zamontowanego w aparacie wielkoformatowym, więc generalnie utkniesz w trybie M lub A (ręczna lub automatyczna ekspozycja z priorytetem przysłony).

Spójrz na zdjęcia tutaj. Pierwsze dwa zostały nakręcone z 127mm, trzeci z 19 cali, a czwarty to kadr z trzeciego. Wiem, że Instructables nie pozwalają na bardzo wysoką jakość obrazu, ale wyglądają dobrze, prawda? Może Cię zaskoczyć, że rozdzielczość na mm obiektywów do aparatów wielkoformatowych jest praktycznie identyczna z rozdzielczością obiektywów do aparatów 35 mm: zwykle około 50 par linii na mm. Dzieje się tak po części dlatego, że obiektywy te obejmują stosunkowo wąski zakres ogniskowych, w którym bardzo proste konstrukcje radzą sobie całkiem dobrze. W każdym razie rozwiązanie raczej nie będzie problemem. Kontrast to kolejna kwestia; nawet powlekana optyka wielkoformatowa ma raczej niski kontrast, chociaż można to łatwo skorygować w cyfrowej obróbce końcowej.

Warto również zauważyć, że z drugiego końca zestawu rurek przedłużających można zrobić tablicę obiektywów z mocowaniem bezlusterkowym (np. E-mount), dzięki czemu można użyć dowolnego z tych obiektywów w aparacie wielkoformatowym. Nie będą ustawiać ostrości do nieskończoności, ale skupią się bardzo blisko i nadal będą w stanie korzystać z funkcji pochylania i przesuwania aparatu wielkoformatowego – te obiektywy mogą nawet obejmować film 4x5 lub większy w zakresie makrofokusa. Zbudowałbyś tablicę soczewkową do montażu obiektywów o mniejszym formacie w taki sam sposób, w jaki zbudowaliśmy ten tył! Po prostu użyj drugiego końca zestawu rurki przedłużającej z sekcją #1. Soczewka zwykle musi być cieńsza i zazwyczaj jest trzymana przez coś innego niż zaciski sprężynowe, ale poza tym jest to ta sama konstrukcja. Nie jasne? Cóż, zrobiłem teraz Instructable na ten temat:

Cieszyć się!

Pierwsza nagroda w Hack It! Konkurs