Głośnik kokosowy: 6 kroków

2024 Autor: John Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-30 11:33

Głośnik jest montowany w pustej skorupie orzecha kokosowego. Drugie życie obudowy, poprawiony dźwięk z głośnika.

Krok 1: Zbierz materiały

Jeden głośnik. 2 średnicy, na której słuchałem wyjścia kilku eksperymentalnych wzmacniaczy audio przeznaczonych do dźwięków alarmowych i ostrzegawczych. Głośność była ważniejsza niż wierność, więc wskazana została jakaś obudowa rezonansowa. Cyfrowy miernik HiOki.

Jedna łupina orzecha kokosowego. W dwóch połówkach, z czystą przerwą i bez brakujących elementów. Wystarczająco duży, aby pomieścić głośnik w środku. Jeszcze jedna półskorupa (opcjonalnie) na podstawę, jeśli nie chcesz, aby obudowa zsuwała się z pulpitu.

Krok 2: Wywiercić oczy

Wywierciłem połowę trzema „oczkami” na dźwięk. Wynik wyglądał jak twarz, więc trochę bardziej powiększyłem usta.

Krok 3: Dopasuj wspornik do elektroniki

Druga połowa została wywiercona, aby pomieścić śrubę i nakrętkę do mocowania wspornika wykonanego z blachy, który mógłby pomieścić płytkę drukowaną wewnątrz.

Krok 4: Napraw tkaninę, aby chronić przed owadami

Wkleiłem kawałek przezroczystej akustycznie tkaniny i sprawdziłem dopasowanie głośnika.

Krok 5: Napraw głośnik

W tylnej połowie skorupy wycięto otwór montażowy, który został przymocowany do podstawy za pomocą nakrętki i śruby.

Użyłem dwuskładnikowego wypełniacza epoksydowego, aby uszczelnić szczeliny wokół głośnika. Ponieważ obudowa nie jest idealnie okrągła, powietrze może wyciekać po bokach głośnika, co prowadzi do utraty głośności. Użyłem plastikowej torby, aby odizolować głośnik od lepkiej mieszanki, aby nie doszło do zanieczyszczenia stożka. Wypełniacz będzie musiał zostać odcięty, jeśli głośnik będzie kiedykolwiek wymagał wymiany. Ale wtedy może być łatwiej zrobić nową obudowę, ponieważ nowy głośnik może nie mieć dokładnie takich rozmiarów, jak stary.

Krok 6: Przylutuj przewody i przetestuj

Ponieważ używałem trzeciej połówki powłoki jako podstawy, zdecydowałem się umieścić elektronikę w podstawie, gdzie będzie łatwiej dostępna. Wspornik nie został więc użyty. Do połączenia z głośnikiem użyto kawałka podwójnego flexu oderwanego od komputerowego kabla taśmowego. Wprowadza się go do dna przez wywiercone w tym celu otwory. Ogniwo (1,5 V) zastosowane do przewodów spowodowało generowanie dźwięków klikania, znacznie głośniejszych niż w przypadku używania głośnika na otwartej przestrzeni. Dwie połówki tworzące obudowę został sklejony klejem z kauczuku syntetycznego po testach. Daje to hermetyczne uszczelnienie. Z tyłu głośnika nie są używane żadne materiały pochłaniające dźwięk, ponieważ celem jest umieszczenie tam komory rezonansowej. Reprodukcja będzie zdecydowanie „szczytowa” z podkreślonymi niektórymi częstotliwościami. Jest to dopuszczalne, ponieważ urządzenie będzie używane do sygnałów dźwiękowych i komunikatów alarmowych. Można by zrobić wersję hi-fi, ale myślę, że dość duży kokos może być bardzo trudny do znalezienia, a także do złamania w czysty sposób, zgodnie z wymaganiami tej obudowy. Wygląda jak twarz, z wyrazistym wyrazem. Możesz mieć trio z „nie widzieć zła”, „nie słyszeć zła” i „nie mówić nic złego”. Pierwszy nie będzie miał oczu. Drugi nie będzie miał uszu. Trzeci nie będzie miał ust i będzie zawierał wzmacniacz stereo. Baw się dobrze