Spisu treści:

Najlepsza konfiguracja bezgłowego RPi Zero dla początkujących: 8 kroków
Najlepsza konfiguracja bezgłowego RPi Zero dla początkujących: 8 kroków

Wideo: Najlepsza konfiguracja bezgłowego RPi Zero dla początkujących: 8 kroków

Wideo: Najlepsza konfiguracja bezgłowego RPi Zero dla początkujących: 8 kroków
Wideo: NEWSY LINUX i OPEN SOURCE STYCZEŃ 2024 - Mega kernel 6.7 Gnome 46 ALPHA, Plasma 5 w OpenBSD i ROCm 2024, Listopad
Anonim
Najlepsza konfiguracja bezgłowego RPi Zero dla początkujących
Najlepsza konfiguracja bezgłowego RPi Zero dla początkujących

W tej instrukcji przyjrzymy się mojej podstawowej konfiguracji dla wszystkich projektów Raspberry Pi Zero. Zrobimy to wszystko z komputera z systemem Windows, bez dodatkowej klawiatury lub monitora! Kiedy skończymy, będzie on dostępny w Internecie, udostępniając pliki przez sieć, działając jako pamięć USB i nie tylko. Jest też film na YouTube (WKRÓTCE!), który towarzyszy temu zapisowi, na wypadek, gdybyś był osobą bardziej wizualną.

uwielbiam Raspberry Pi Zero i myślę, że są bardzo przydatne, ale przygotowanie ich do integracji z projektami wymaga dużo pracy. Moim celem jest jak najłatwiejsze przeprowadzenie cię przez całą tę konfigurację, a następnie pokażę ci, jak wykonać kopię zapasową nowej niestandardowej karty SD Raspbian OS, abyś mógł ponownie zobrazować nowe karty pamięci w 15 minut i nigdy nie mieć aby ponownie przejść przez ten proces.

Niestety ten zapis został stworzony specjalnie dla użytkowników systemu Windows. Z pewnością przydałoby się to wszystkim innym, ale nie wykonuję tego procesu w systemie Linux lub Mac OS, więc nie mogę pomóc w dokładnym procesie na tych komputerach. Jestem jednak pewien, że nadal możesz podążać za tym. Nie ma tutaj TYLE charakterystycznego dla systemu Windows, a wszystko to można zrobić w dowolnym innym systemie operacyjnym z niewielką pomocą Google.

Jest to przeznaczone przede wszystkim do użytku na Raspberry Pi Zero, chociaż wszystko działałoby dobrze na Zero W. Biorąc to pod uwagę, żadna z funkcji USB OTG nie będzie działać na żadnym z innych modeli (A, B itp.), Ponieważ jedynymi modelami, które ją obsługują, są Zero i Zero W.

Krok 1: Pobieranie i instalacja

Pobieranie i instalacja
Pobieranie i instalacja
Pobieranie i instalacja
Pobieranie i instalacja
Pobieranie i instalacja
Pobieranie i instalacja

Pierwszą rzeczą, którą musimy zrobić, to pobrać i zainstalować pakiet oprogramowania.

Będziemy potrzebować Baleny Etcher do zapisywania obrazów dysków na kartach SD, które można pobrać TUTAJ.

Mówiąc o obrazach dysków, weźmy Raspbian Lite z TUTAJ. W chwili pisania tego tekstu używam Rasbian Buster Lite.

Lubię pobrać aplikację SD Memory Card Formatter z TUTAJ. Służy do formatowania kart SD przed ich zobrazowaniem. Jest to swego rodzaju formalność, prawdopodobnie w większości przypadków nie jest to konieczne, ale czytałem, że może oszczędzić ci trochę smutku z nowymi kartami SD, więc czemu nie.

Następnie pobierz Putty z TUTAJ. Na pewno będziesz chciał Putty, jeśli zadzierasz z Raspberry Pis, zwłaszcza jeśli są „bezgłowe”.

To może zabrzmieć zaskakująco, ale w następnej kolejności pobierzemy Bonjour Print Services firmy Apple TUTAJ. To pozwala nam odnosić się do naszego Raspberry Pi (i innych urządzeń) po nazwie, dzięki czemu nie musimy domyślać się, jaki jest jego adres IP, aby się z nim połączyć. Być może masz już to zainstalowane na swoim komputerze, warto to najpierw sprawdzić.

Na koniec pobierz Win32 Disk Imager z TUTAJ. Wykorzystamy to na końcu, aby stworzyć obraz dysku naszej gotowej karty SD. Następnie możemy skopiować go z powrotem na karty SD za pomocą Baleny Etcher za każdym razem, gdy coś zepsujemy lub zaczniemy nowy projekt.

W porządku, teraz zainstaluj wszystko, to powinno być proste. Po zakończeniu uruchom ponownie system Windows, włóż kartę micro SD do komputera i kontynuuj.

Krok 2: Konfiguracja karty SD

Konfiguracja karty SD
Konfiguracja karty SD
Konfiguracja karty SD
Konfiguracja karty SD
Konfiguracja karty SD
Konfiguracja karty SD
Konfiguracja karty SD
Konfiguracja karty SD

Teraz użyjmy całego nowego oprogramowania do konfiguracji karty SD. Ale zanim to zrobimy, pamiętaj, że dobrym pomysłem jest zacząć od 8 lub 16-gigowej karty. Zamierzamy utworzyć kopię zapasową naszego systemu do ponownego wykorzystania później, a jeśli zaczniesz od dużej karty, nie możesz zapisać jej na mniejszej karcie. Możesz jednak napisać mniejszą kartę do większej, a następnie rozszerzyć system plików Linux, aby ją wypełnić. Więc zaczynając od małych rzeczy, będzie to później bardziej przydatne.

Najpierw uruchom aplikację SD Memory Card Formatter, wybierz kartę SD, wybierz „szybki format” i wpisz etykietę woluminu. Kliknij „Formatuj” i poświęć chwilę na przygotowanie karty. Jeśli twoja karta pamięci ma wiele partycji, wybranie którejkolwiek z nich będzie działać dobrze; niezależnie od tego sformatuje całą kartę.

Następnie zdekompresuj obraz dysku Raspbian Lite w dowolny sposób (ja używam Winrar).

Uruchom Balena Etcher i wybierz plik Raspbian Lite.img, który właśnie rozpakowałeś. Wybierz swoją kartę SD i daj jej czas na zapisanie obrazu na karcie i zweryfikowanie go.

Gdy to zrobisz, prawdopodobnie będziesz musiał wyjąć i ponownie włożyć kartę SD, aby system Windows mógł pobrać nowe partycje. Gdy zobaczysz dysk oznaczony jako „boot” w polu „Ten komputer”, otwórz go. Jeśli otrzymasz ostrzeżenie, że druga partycja jest nieczytelna, po prostu je zignoruj; jest to partycja linuksowa, której system Windows nie może natywnie odczytać.

Uruchom dowolną aplikację, z którą czujesz się komfortowo, aby tworzyć pliki tekstowe. Notatnik jest do tego w porządku, Microsoft VS Code jest jeszcze lepszy.

Najpierw dodaj pusty plik do dysku „boot” o nazwie „ssh” bez rozszerzenia pliku: pozostaw go całkowicie pusty. Zapewni to, że Raspbian uruchomi serwer SSH przy starcie, z którym połączymy się później za pomocą Putty. Może być konieczne pokazanie rozszerzeń plików w Eksploratorze plików, aby upewnić się, że plik ma dokładnie nazwę „ssh”, a nie coś w rodzaju „ssh.txt”. Oto przykład, jak wyświetlić rozszerzenia plików w systemie Windows 10.

Następnie edytujmy „config.txt”. Przeskoczymy na sam dół pliku i dodamy:

dtoverlay=dwc2

Umożliwi to funkcjonalność USB OTG, której potrzebujemy do uruchomienia Ethernetu i urządzenia pamięci masowej przez USB.

Następnie otwórz "cmdline.txt". Musimy być tutaj bardzo ostrożni: każde polecenie znajduje się w pierwszym wierszu i potrzebuje spacji między nim a innymi poleceniami wokół niego. Dla bezpieczeństwa dodaję również spację na końcu pierwszej linii i upewnij się, że w pliku jest pusta druga linia. Przewiń do samego końca pierwszego wiersza i dodaj:

module-load=dwc2, g_ether

W porządku, konfiguracja karty SD została zakończona! Włóż kartę micro SD do swojego Raspberry Pi i podłącz Raspberry Pi do komputera przez USB. Upewnij się, że podłączasz kabel USB do środkowego portu USB; port zewnętrzny jest podłączony tylko do zasilania.

Krok 3: USTAWIENIA RPI CZĘŚĆ 1

USTAWIENIA RPI CZĘŚĆ 1
USTAWIENIA RPI CZĘŚĆ 1
USTAWIENIA RPI CZĘŚĆ 1
USTAWIENIA RPI CZĘŚĆ 1
USTAWIENIA RPI CZĘŚĆ 1
USTAWIENIA RPI CZĘŚĆ 1

Po uruchomieniu Raspbian, włączy funkcję USB OTG na pełnym porcie USB. Następnie uruchomi usługę, która wydaje się być adapterem USB Ethernet do systemu Windows, a na koniec uruchomi serwer SSH, z którym możemy połączyć się przez Ethernet z wnętrza systemu Windows. To jest klucz, aby nie potrzebować klawiatury ani monitora.

W systemie Windows otwórz „Menedżera urządzeń”, klikając menu Start i wpisując „Menedżer urządzeń”. Gdy to się skończy, będziesz mógł zobaczyć wszystkie urządzenia wykryte przez system Windows. Jeśli obejrzysz swojego menedżera urządzeń, zobaczysz nową kartę sieciową o nazwie „USB Ethernet/RNDIS Gadget”, dzięki której wiesz, że jesteś gotowy do połączenia. Zakładając, że wcześniej zainstalowałeś Bonjour, możesz połączyć się z Raspberry Pi według nazwy; jeśli nie, będziesz potrzebować czegoś takiego jak NMAP, aby przeskanować swoją sieć.

Otwórz Putty, który będzie domyślnie ustawiony na SSH. W polu hosta wpisz „raspberrypi.local” i naciśnij Enter. Jeśli wszystko zostało zrobione poprawnie, prawdopodobnie otrzymasz wyskakujące okienko z ostrzeżeniem o kluczu SSH z Raspberry Pi. W porządku, po prostu kliknij tak, aby kontynuować, a otrzymasz monit logowania z Raspberry Pi.

Jeśli nie możesz się połączyć, poczekaj, aż kontrolka na Raspberry Pi przestanie migać (będzie po prostu świecić na zielono) i odłącz go. Sprawdź, czy używasz środkowego portu USB, upewnij się, że system Windows został ponownie uruchomiony od czasu instalacji usługi Apple Bonjour i ponownie podłącz USB. Czasami coś nie działa za pierwszym razem.

Domyślny login konta użytkownika dla Raspberry Pi to:

Liczba Pi

A hasło będzie:

Malina

Po zalogowaniu się do swojego Pi, pierwszą rzeczą, którą musimy zrobić, to przebudować nasze urządzenia USB, aby obsługiwały Ethernet i pamięć masową zamiast tylko Ethernetu, który mamy teraz. Zrób to, wpisując:

sudo nano /etc/moduły

Spowoduje to otwarcie pliku w edytorze tekstu Nano z uprawnieniami administratora. Po otwarciu przewiń do dołu pliku i wpisz lub wklej:

dwc2

(Uwaga: jeśli to skopiowałeś, możesz wkleić go do Putty, klikając prawym przyciskiem myszy terminal.) Następnie przytrzymaj klawisz Control i naciśnij X, aby wyjść. Zapyta, czy na pewno chcesz zapisać, wybierz tak. Następnie poprosi Cię o potwierdzenie nazwy pliku, po prostu naciśnij Enter.

Zanim przejdziemy dalej, porozmawiajmy o konfigurowanej przez nas funkcji pamięci masowej USB (napędu kciuka). Jest to bardzo przydatne do łatwego kopiowania plików lub skryptów do użycia na Pi lub do skryptów na Pi do zapisywania plików, takich jak dzienniki, które można łatwo pobrać z systemu Windows. Jest jednak kilka zastrzeżeń do tego. Nie możesz jednocześnie pisać na partycję z Raspberry Pi i Windows, więc musisz z góry zdecydować, po której stronie chcesz pisać. Ponadto, jeśli uczynisz go zapisywalnym w systemie Windows, otrzymasz ostrzeżenie o konieczności naprawy dysku. Jest to niewielka irytacja i nigdy nie wymaga naprawy, chyba że odłączysz Raspberry Pi podczas zapisywania plików, więc to naprawdę nie jest wielka sprawa.

Mając to wszystko na uwadze, utwórzmy plik kontenera dla naszych danych partycji pamięci masowej USB. Ustawiam tutaj 2 gigabajty lub 2048 megabajtów. Jeśli chcesz, możesz zarezerwować mniej lub więcej miejsca. Wejść:

sudo dd bs=1M if=/dev/zero of=/piusb.bin count=2048

Następnie sformatujemy ten kontener tak, aby był partycją zgodną z systemem FAT32 MSDOS. Wejść:

sudo mkdosfs /piusb.bin -F 32 -I

Teraz stwórz katalog, który będzie używany jako punkt montowania dla tej partycji:

sudo mkdir /mnt/usb_share

I będziemy musieli dodać wpis do fstab dla nowej partycji z:

sudo nano /etc/fstab

Skopiuj to na koniec pliku fstab:

/piusb.bin /mnt/usb_share użytkownicy vfat, umask=000 0 2

Gdy to zrobisz, zamontujmy wszystkie nowe partycje i upewnijmy się, że nie otrzymamy żadnych błędów. Jeśli tak, prześledź swoje kroki tutaj i upewnij się, że niczego nie przegapiłeś.

sudo góra -a

OK, prawie skończyłem konfigurowanie urządzeń USB. Teraz przejdźmy do "rc.local" i dodajmy kilka linii, aby ponownie aktywować nasze urządzenia USB i ponownie zamontować tę partycję po każdym uruchomieniu za pomocą:

sudo nano /etc/rc.local

Skopiuj następujące polecenie PRZED wierszem z napisem „exit 0”, aby pozostał ostatnim wierszem pliku:

/bin/sleep 5/sbin/modprobe g_multi file=/piusb.bin stall=0 wymienny=1 sudo mount -o ro /piusb.bin /mnt/usb_share

UWAGA: Powyższe wiersze sprawią, że system Windows będzie mógł zapisywać na dysku przenośnym, a Linux może tylko z niego czytać. Jeśli chcesz, aby było odwrotnie, użyj tego zamiast:

/bin/sleep 5/sbin/modprobe g_multi file=/piusb.bin stall=0 remove=1 ro=1 sudo mount -o /piusb.bin /mnt/usb_share

Jest kilka rzeczy, o których warto zwrócić uwagę w tym, co tutaj wkleiliśmy. Śpię 5 sekund; możesz to zredukować do około 1 sekundy, jeśli chcesz. Później, jeśli Twój startup zostanie nadęty innymi usługami i sterownikami, możesz chcieć to zwiększyć. Po prostu zostawiam to o 5, żeby być bezpiecznym.

Druga linia to uruchomienie wielofunkcyjnego kompozytowego gadżetu USB. Za chwilę usuniemy nasz wcześniej skonfigurowany gadżet „g_ether”, ponieważ ten zawiera Ethernet, szeregowy i pamięć masową w jednym. Trzecia linia ponownie montuje partycję fat32 na Raspberry Pi. Pamiętaj, że zawsze możesz wrócić później i zmienić stronę, z której czytasz tylko dla różnych projektów lub jeśli zmienisz zdanie.

Teraz, gdy to zrobiliśmy, wróćmy do "cmdline.txt" i usuń "g_ether" z końca:

sudo nano /boot/cmdline.txt

Przewiń do końca pierwszego wiersza i usuń „g_ether”, a następnie zapisz.

W porządku, poświęć chwilę na poklepanie się po plecach; przebyłeś długą drogę. Teraz zrestartujmy Raspberry Pi i przygotujmy go do ponownego użycia w systemie Windows.

ponowne uruchomienie sudo

Krok 4: Konfiguracja RPI, część 2

Konfiguracja RPI, część 2
Konfiguracja RPI, część 2
Konfiguracja RPI, część 2
Konfiguracja RPI, część 2
Konfiguracja RPI, część 2
Konfiguracja RPI, część 2
Konfiguracja RPI, część 2
Konfiguracja RPI, część 2

Korzystanie z funkcji gadżetu Multi-Function Composite USB na Raspberry Pi wiąże się z wieloma osobliwościami. Nie znalazłem sposobu na obejście większości tych rzeczy, ale nie są one niczym wielkim, gdy się do nich przyzwyczaisz.

Po pierwsze: gdy Raspberry Pi uruchamia się, gdy jest podłączony jako urządzenie USB OTG, otrzymasz ostrzeżenie w systemie Windows, że jest to nieznane urządzenie; po prostu to zignoruj. Dodaliśmy moduł „g_multi” start do „rc.local”, aby rozwiązać ten problem, ale zajmuje to kilka sekund. Po chwili urządzenia USB zostaną ponownie zamontowane, a pamięć USB wyskoczy.

Drugie dziwactwo: czasami, gdy pojawi się pendrive, system Windows będzie skarżył się, że coś jest z nim nie tak i należy go przeskanować w poszukiwaniu błędów. Powód tego jest skomplikowany, ale jeśli nie odłączyłeś Raspberry Pi podczas zapisywania na karcie SD, nie ma w tym nic złego; to tylko dziwactwo w sposobie, w jaki Linux go montuje. Możesz go naprawić, jeśli chcesz, lub po prostu go zignorować.

OK, więc teraz masz pendrive hostowany przez Raspberry Pi. Jeśli uczyniłeś go zapisywalnym przez Windows, to teraz jest dobry moment, aby utworzyć na nim plik tekstowy o nazwie "test.txt" z pewnym tekstem. Później przeczytamy go z powrotem z Linuksa.

To trzecie dziwactwo będziesz musiał naprawić tylko raz na maszynie, na której go używasz, więc chociaż będzie to wyglądać irytująco, prawdopodobnie będziesz musiał to zrobić tylko raz.

Wywołaj "Menedżera urządzeń" jak poprzednio, a pod "innymi urządzeniami" powinieneś zobaczyć urządzenie z ostrzeżeniem o nazwie "RNDIS". Nie jestem pewien, dlaczego „g_ether” zadziałało dobrze, ale tak nie jest; jest to jednak łatwe rozwiązanie. Kliknij go prawym przyciskiem myszy i wybierz „Aktualizuj sterownik”. Następnie „Przeglądaj mój komputer” i „Pozwól mi wybrać”. Wybierz „Pokaż wszystkie urządzenia” i poświęć trochę czasu na załadowanie wszystkich opcji. Po załadowaniu: przewiń listę „Producenci” i wybierz „Microsoft” (nie „Microsoft Corporation”, tylko „Microsoft”). Na liście „Model”: przewiń w dół do „Zdalne urządzenie zgodne z NDIS” i wybierz je, a następnie kliknij „Dalej” w prawym dolnym rogu. Otrzymasz ostrzeżenie, po prostu kliknij „Tak” i zamknij okno dialogowe po zakończeniu instalacji.

Jeśli wszystko pójdzie dobrze, będziesz mieć teraz „Urządzenie zgodne ze zdalnym NDIS” w „Adapterach sieciowych”. Teraz możemy ponownie rozmawiać z Raspberry Pi.

Następnie upewnijmy się, że jest w stanie połączyć się z Internetem przez połączenie internetowe naszego komputera z systemem Windows. Aby to zrobić, kliknij przycisk „Start” i wpisz „Stan sieci” i wybierz go. Gdy to się pojawi: przewiń nieco w dół i wybierz „Zmień ustawienia adaptera”. Powinieneś zobaczyć swoje urządzenie Raspberry Pi NDIS o nazwie takiej jak „Ethernet 5”, a także kartę sieciową, której używasz do łączenia systemu Windows z Internetem; najprawdopodobniej będzie się to nazywać „Wifi”. Kliknij prawym przyciskiem myszy ten, który łączy Cię z Internetem i wybierz „Właściwości”. Następnie kliknij kartę „Udostępnianie” w wyskakującym oknie. Teraz zaznacz pole „Zezwól innym użytkownikom sieci na łączenie się przez połączenie internetowe tego komputera” i wybierz nazwę karty sieciowej urządzenia Raspberry Pi NDIS, które właśnie oglądaliśmy (coś w rodzaju „Ethernet 5”).

Gdy to zrobimy, możemy sprawdzić Raspberry Pi pod kątem łączności z Internetem, ponownie łącząc się z Putty, jak poprzednio. Pierwszą rzeczą, którą sprawdzam, szukając łączności z Internetem na Pi, jest pingowanie 8.8.8.8, który jest serwerem nazw domen Google. Możesz to zrobić, wpisując:

ping 8.8.8.8

Najprawdopodobniej nie będziesz mieć łączności, w takim przypadku po prostu zrestartuj swoje Pi za pomocą:

ponowne uruchomienie sudo

Po ponownym uruchomieniu przywróci kartę Ethernet, a system Windows powinien od tej chwili automatycznie rozpocząć tunelowanie połączenia internetowego. Powinieneś wiedzieć, że jest uruchamiany, czekając na powrót dysku USB. Teraz połączmy się ponownie z Putty i ponownie przetestujmy połączenie internetowe:

ping 8.8.8.8

Tym razem powinno działać dobrze, więc teraz zobaczmy, czy możemy pingować www.google.com:

pinguj

Ok idealnie. Więc nasze Raspberry Pi jest oficjalnie połączone z Internetem! Dobra robota!

Jeśli w tym momencie masz problemy, może być konieczne usunięcie urządzenia z „Menedżera urządzeń” (kliknij je prawym przyciskiem myszy i wybierz „Odinstaluj urządzenie” i uruchom ponownie system Windows). Następnie rozpocznij ten krok ponownie. Zanim zajdę tak daleko, przeczytam wszystko ponownie i upewnię się, że niczego nie przegapiłeś.

Krok 5: Konfiguracja RPI, część 3

Konfiguracja RPI, część 3
Konfiguracja RPI, część 3
Konfiguracja RPI, część 3
Konfiguracja RPI, część 3
Konfiguracja RPI, część 3
Konfiguracja RPI, część 3

Teraz, gdy mamy Pi online, możemy zacząć instalować różne rzeczy i konfigurować resztę. Jednak przed zainstalowaniem czegokolwiek powinniśmy zaktualizować nasze pakiety APT o:

aktualizacja sudo apt-get

Następnie zróbmy małe sprzątanie domu, zanim przejdziemy dalej, uruchamiając:

sudo raspi-config

Gdy to się skończy, wybierz „Zmień hasło użytkownika”. Następnie dostosujmy nazwę hosta dla tego Raspberry Pi, aby była inna niż domyślna. Wybierz „Opcje sieciowe”, a następnie „Nazwa hosta”. Nazwałem moje "devpi", ale możesz iść z tym, co ci pasuje; pamiętaj tylko, że później zobrazujemy tę kartę SD, więc prawdopodobnie nie chcesz, aby była ona zbyt specyficzna dla projektu, ponieważ, miejmy nadzieję, użyjesz tej konfiguracji później. Po zakończeniu wróć i wybierz „Zakończ”, co prawdopodobnie spowoduje ponowne uruchomienie Raspberry Pi.

Gdy pendrive ponownie się uruchomi, połączmy się ponownie z Putty. Pamiętaj, że Twoje Raspberry Pi ma teraz inną nazwę, więc nie możesz już używać „raspberrypi.local” do połączenia. Teraz musisz użyć podanej nazwy hosta. Otrzymasz również nowe ostrzeżenie o kluczu SSH, ponieważ nazwa hosta jest inna, co jest w porządku. Twój login będzie nadal "pi", ale twoje hasło będzie teraz również inne.

Teraz zainstalujmy udostępnianie plików Samby, aby móc edytować pliki w systemie Linux z poziomu systemu Windows. Najpierw zainstalujemy "avahi-demon":

sudo apt-get install avahi-demon

Następnie:

sudo update-rc.d domyślne ustawienia avahi-daemona

Wydaje się, że następnym krokiem jest zezwolenie na Apple Talk przez port 548. Szczerze mówiąc, nie jestem pewien, dlaczego jest to konieczne, ale nie mogłem sprawić, by udostępnianie plików Samby działało bez tego, więc oto jesteśmy. Utworzymy nowy plik usługi z:

sudo nano /etc/avahi/services/afpd.service

I wklej do niego trochę XML:

%h _afpovertcp._tcp 548

Następnie naciśnij kontrolkę x, aby zapisać. Teraz zrestartuj "avahi-daemon" i powinniśmy mieć konfigurację wykrywania usług zeroconf.

ponowne uruchomienie sudo /etc/init.d/avahi-daemon

Na koniec zainstalujmy usługę udostępniania plików Samba. Kiedy pojawia się niebieski ekran z prośbą o włączenie obsługi WINS, zawsze mówię „nie”.

sudo apt-get zainstaluj sambę samba-common-bin

Zmieńmy domyślne hasło udostępniania plików Samby:

sudo smbpasswd -a pi

Gdy to zrobimy, będziemy musieli zmodyfikować domyślną konfigurację Samby za pomocą:

sudo nano /etc/samba/smb.conf

Tutaj możesz skonfigurować wiele, ale po prostu spadam na dół pliku i wklejam moje domyślne ustawienia udostępniania:

grupa robocza = GRUPA ROBOCZA

wins support = yes [źródło] comment = HOME path = /home/pi/browsable = Yes writeable = Yes only guest = nie create mask = 0777 directory mask = 0777 public = yes read only = nie force user = root wymuś group = root

Spowoduje to udostępnienie „/home/pi” z pełnym dostępem do odczytu/zapisu. Możesz to teraz dostosować, ale używam tego do edycji skryptów z systemu Windows, więc lubię zostawiać to szeroko otwarte. Naciśnij Control + X, aby zapisać i zrestartować Raspberry Pi, aby to wszystko wprawić w ruch:

ponowne uruchomienie sudo

Krok 6: Konfiguracja RPI, część 4

Konfiguracja RPI, część 4
Konfiguracja RPI, część 4
Konfiguracja RPI, część 4
Konfiguracja RPI, część 4

Jak zwykle, po ponownym uruchomieniu pamięci USB w systemie Windows jesteśmy gotowi do kontynuowania. Tym razem spróbujmy uzyskać dostęp do systemu plików Linux przez nasz nowy udział Samba. W systemie Windows możesz to zrobić, otwierając Eksplorator plików lub dowolną przeglądarkę plików i przechodząc do ścieżki „\YOUR_HOST_NAME” (zastąp swoją rzeczywistą nazwą hosta). Zostaniesz poproszony o podanie poświadczeń, które są typowym domyślnym użytkownikiem Pi „pi” i jakiekolwiek jest Twoje nowe hasło. Upewnij się, że mówisz mu, aby zapamiętał Twoje dane uwierzytelniające, dzięki czemu nie będziesz musiał wprowadzać tych informacji.

Jeśli wszystko działało poprawnie, zobaczysz kilka udostępnionych folderów. Oba wskazują na ten sam katalog „home/pi”. Otwórz jeden z nich i utwórz kolejny plik tekstowy o nazwie „test.txt”, tak jak to zrobiliśmy wcześniej na pamięci USB.

Teraz, gdy mamy oba pliki testowe, odczytajmy je z Raspberry Pi. Połącz się ponownie z SSH i wpisz następujące polecenie, aby zobaczyć, co znajduje się w katalogu domowym użytkownika:

ls

Zobaczysz testowy plik tekstowy, który właśnie utworzyliśmy. Możesz to potwierdzić, wypisując jego zawartość poleceniem cat:

kot tekst.txt

Jeśli wymienimy zawartość "/mnt/usb_share", możemy również zobaczyć plik tekstowy, który utworzyliśmy na dysku USB w systemie Windows:

ls /mnt/usb_share

A jeśli to zrobimy, możemy zobaczyć jego zawartość:

kot /mnt/usb_share/test.txt

Wspaniały! Skończyłeś konfigurować Raspberry Pi!

Krok 7: Kopia zapasowa obrazu dysku

Kopia zapasowa obrazu dysku
Kopia zapasowa obrazu dysku
Kopia zapasowa obrazu dysku
Kopia zapasowa obrazu dysku

W porządku, skończyliście z tworzeniem bazy dla nowych projektów! Dobra robota! To była podróż, ale zanim zrobimy się zbyt szaleni z tą konfiguracją, musimy wykonać kopię zapasową, abyśmy mogli łatwo przywrócić ją do tego punktu lub skopiować tę konfigurację do nowych projektów w przyszłości. Aby to zrobić, wyłączmy Raspberry Pi i włóżmy kartę SD z powrotem do komputera z systemem Windows:

wyłączanie sudo -h teraz

Gdy karta SD pojawi się w systemie Windows, uruchom program Win32 Disk Imager. W tym miejscu wprowadzimy ścieżkę i nazwę pliku dla naszego obrazu dysku kopii zapasowej. Upewnij się, że nadajesz mu rozszerzenie pliku „.img”.

Następnie upewnij się, że wybrałeś właściwy dysk. Powinien to być dysk rozruchowy z karty SD.

Następnie kliknij „Przydzielone partycje tylko do odczytu”, aby przyspieszyć ten proces. Na koniec kliknij „Czytaj” i pozwól mu zrobić swoje.

Kiedy to zrobimy, widzimy, że utworzono plik obrazu dysku, który ma prawie rozmiar całej karty SD! Możemy to DUŻO zmniejszyć, kompresując go, ponieważ większość zawartości tego pliku jest pusta. Używam Winrar, ale możesz używać tego, co chcesz, tylko upewnij się, że wybrałeś wysoki poziom kompresji. Teraz możesz zobaczyć, że archiwum obrazów jest DUŻO mniejsze.

To wszystko, masz teraz Raspberry Pi podłączone do Internetu i komputer z systemem Windows przez USB. Nie potrzeba żadnego innego sprzętu. Możesz połączyć się z nim przez SSH, pisać na nim kod z ulubionego edytora w systemie Windows, zapisywać pliki bezpośrednio w systemie plików Linux lub przekazywać je przez pendrive USB w systemie Windows. To jest prawdziwe udogodnienie, ponieważ możesz przekazywać pliki z innych komputerów, na których nie będziesz w stanie naprawić sieci. Możesz także pisać skrypty, które będą szukać nowych plików i uruchamiać je, gdy tylko pojawią się na pendrive'ie!

Cieszę się, że przeszedłeś przez cały ten samouczek! Mam nadzieję, że za pierwszym razem wszystko zadziałało poprawnie i dzięki temu zaoszczędziłeś mnóstwo czasu. Jeśli masz jakiekolwiek problemy, postaram się pomóc w komentarzach, a jeśli masz jakieś zmiany w mojej konfiguracji, z przyjemnością wysłucham twoich przemyśleń i sugestii.

Krok 8: Wskazówki dotyczące bonusów

Przywracanie na większe dyski

Jeśli przywracasz ten obraz na nową kartę SD, która jest większa niż obraz dysku, będziesz chciał rozszerzyć system plików Linux, aby wypełnić nową kartę. Można to zrobić, uruchamiając "raspi-config":

sudo raspi-config

Następnie wybierz „Opcje zaawansowane”. Następnie „Rozwiń system plików”. Gdy to się zakończy, twój system Linux będzie używał całej karty SD, nawet jeśli zacząłeś od znacznie mniejszego obrazu dysku.

Oglądanie nowych zapisanych plików na pendrive z systemu Windows w systemie Linux

Będziesz musiał odmontować i ponownie zamontować ten dysk fat32 w Linuksie, aby pojawiły się nowe pliki. Jest to bardzo trywialne i można to zrobić za pomocą:

sudo odmontować /mnt/usb_share

Następnie:

sudo mount -o ro /piusb.bin /mnt/usb_share

A teraz powinieneś zobaczyć swoje nowe pliki w Linuksie:

ls /mnt/usb_share

Oglądanie nowych skryptów Pythona na pendrive i uruchamianie ich automatycznie

Skrypt powłoki może być stworzony do automatycznego wyszukiwania nowych plików i robienia z nimi czegoś, gdy się pojawiają. Ciągłe działanie wydaje się być ciężką operacją, więc staram się nie uruchamiać go zbyt szybko, ale Raspberry Pi nie wydaje się zbytnio przeszkadzać.

Najpierw utwórz skrypt powłoki:

nano odświeżPythonScript.sh

Wklej następujący skrypt i edytuj według smaku:

#!/kosz/sz

remoteFile="/mnt/usb_share/Main.py" tempFile="/home/pi/tempMain.py" localFile="/home/pi/Main.py" # usuń plik lokalny i zastąp go pustym plikiem rm $localFile dotknij $localFile podczas gdy true do # odmontuj i ponownie zamontuj usb_share, aby odświeżyć pliki na nim sudo umount /mnt/usb_share sudo mount -o ro /piusb.bin /mnt/usb_share # skopiuj Main.py z udziału usb w celu porównania sudo / cp -r $remoteFile $tempFile if cmp -s "$tempFile" "$localFile"; następnie echo "pasują" else echo "są różne" # zabij skrypt Pythona, jeśli jest już uruchomiony sudo killall python3 # skopiuj plik tymczasowy przez plik lokalny sudo \cp -r $tempFile $localFile # uruchom plik lokalny sudo python3 $ localFile fi # poczekaj chwilę przed ponownym sprawdzeniem sleep 10 gotowe

Zapisz za pomocą Control + X i zmień uprawnienia w skrypcie, aby można było go wykonać:

chmod +x odświeżPythonScript.sh

A teraz możesz go uruchomić w dowolnym momencie, wpisując:

./odświeżPythonScript.sh

Można to oczywiście zrobić automatycznie po uruchomieniu Raspberry Pi, co zamienia go w interesujące małe urządzenie Pythona!

Zalecana: