Maszyna do ćwiczeń kostek: 7 kroków

2024 Autor: John Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-30 11:31

Istnieje kilka warunków, w których obracanie stopy w kierunku oporu jest pożądanym ćwiczeniem w fizjoterapii.

Są one zwykle wykonywane przy użyciu gumy „theraband”, aby zapewnić odporność, ale jest to ogromny problem w organizacji. Trzeba przykleić opaskę do stopy (niewygodne i niewygodne), odpowiednio napiąć, potem odkurzyć talkiem/kredą, aby usunąć wilgoć… to po prostu ogromny ból i wymaga ciągłej koncentracji.

Chciałem wykonywać ćwiczenie leżąc na plecach, aby móc jednocześnie czytać i mieć łatwy w konfiguracji system, który pozwalałby również na stopniowy wzrost oporu.

Rozwiązaniem było zastosowanie niewielkiego ciężarka, a nie elastycznego, poprowadzonego przez ramę, która może siedzieć na płaskiej powierzchni i kontrolować kąt, pod jakim opór jest przykładany do stopy. Aby zapewnić wygodę i szybkość ustawiania, wykonano małą wkładkę, aby szybko wsunąć się na ćwiczoną stopę.

Krok 1: Wytnij elementy ramy

Użyłem jednego kawałka sklejki 1/2 (12 mm) do wykonania podstawy i słupka, a drugi mały skrawek jako podporę.

Odcięto pionową część, a następnie wycięto otwór umożliwiający przejście paska oporowego. To zostało narysowane i wywiercono ładownię pilota, a następnie użyto wyrzynarki do wykonania kwadratu otwierającego.

Następnie orteza została przycięta do kształtu, a wszystkie trzy kawałki zostały szybko wypiaskowane.

Miejsce dla stojaka zostało wytyczone na podstawie i wywiercone w podstawie odpowiednie otwory pod śruby mocujące.

Krok 2: Montaż ramy

Po wywierceniu otworów prześwitowych nałożono klej, a następnie zamontowano wspornik. Otwory pilotażowe wywiercono przez otwory przelotowe w pionowym elemencie i wkręcono śruby 1 1/2 (35 mm) i mocno je dociągnięto, aby uzyskać ścisłe wiązanie.

Orteza została założona natychmiast po tym, nadmiar kleju, który został wyciśnięty z wiązania, został usunięty i kawałek został pozostawiony na jeden dzień do utwardzenia kleju.

Krok 3: Tworzenie łożysk kulkowych

Aby pasek łączący stopę z ciężarem mógł się swobodnie poruszać, potrzebne było jakieś łożysko, które pozwoliłoby na zmianę kąta.

Zrobiłem bliski odpowiednik łożyska wałeczkowego, nawlekając drewniane koraliki ze sklepu rzemieślniczego na krótki odcinek grubego drutu ogrodzeniowego.

Otwór, który został wycięty w słupku, miał wielkość całkowitą liczby koralików, więc po sprawdzeniu wycięto odpowiednią długość drutu.

Wykonano przyrząd do zaginania drutu, ale wkręcając kilka śrub w kawałek kawałka drewna. Za pomocą szczypiec jeden koniec drutu został zagięty w ciasne „U” wokół jednej ze śrub, następnie nawleczono odpowiednią liczbę koralików, a drugi koniec zamknięto szczypcami.

Zauważ, że drut miał tylko drugi koniec częściowo zamknięty, następnie pierwszy koniec został odczepiony od przyrządu, a na końcu drugi koniec został zamknięty. Bez tej subtelności jedynym sposobem na wyjęcie gotowego przedmiotu z przyrządu jest odkręcenie jednej ze śrub.

Po zakończeniu każde łożysko jest mocowane do wspornika za pomocą małej śruby z łbem stożkowym, przełożonej przez utworzoną pętlę drutu.

Krok 4: Wykańczanie powierzchni

Po testowym montażu łożyska zostały usunięte, a następnie na element nałożono trzy warstwy bejcy i lakieru, szlifując drobnym ziarnem między warstwami.

Spód podstawy otrzymał tylko jedną warstwę, aby uszczelnić powierzchnię, ponieważ miała być później pokryta.

Krok 5: Zakrycie spodu podstawy

Spód podstawy pokryto filcem samoprzylepnym, głównie dlatego, że sklejka w tym miejscu była dość słabej jakości i łatwiej było ją zakryć niż wypełnić i wygładzić.

Kawałek został położony na odwróconym filcu, a kontur zaznaczony na papierze podkładowym za pomocą Sharpie (inne pisaki są dostępne).

Zawsze uważam, że gdy używam filcu samoprzylepnego, zawsze trochę się rozciąga podczas nakładania, więc odpowiednio dostosuj cięcie lub przygotuj się na odcięcie nadmiaru po przyklejeniu.

Krok 6: Ćwicz

Przed użyciem należy wykonać adapter gniazda. Niestety, zapomniałem zrobić przy tym jakieś zdjęcia. Po prostu wziąłem starą skarpetę sportową i przyciąłem ją tak, aby przechodziła około cala (25 mm) za najszerszą część mojej stopy. Następnie zwinąłem rąbek z kawałkiem paracordu w środku i przyszyłem go na maszynie. Wykonanie tego przez ręczne szycie nie zajęłoby zbyt wielu minut. Pasek parciany, który jest przywiązany do lekkiego ciężaru (w tym przypadku zwiniętego ręcznika) jest następnie przywiązywany do paracordu.

A teraz możesz wykonywać powtarzalne i nudne ćwiczenia leżąc płasko na plecach i robiąc coś pożytecznego, na przykład czytanie.

Jak zawsze rób to, co powie Ci Twój fizjoterapeuta, a nie to, co czytasz z jakiegoś losowego bloku w Internecie.

Krok 7: Błędy i „Nauka”

1) prawidłowo ustaw otwór! Najpierw postawiłem swoją o wiele za wysoko na pionie, co oznaczało, że taśma zawsze próbowała ściągnąć skarpetę z mojej stopy. Aby to naprawić, oznaczało to po prostu pogłębienie otworu w pionie i wykonanie nowych (dłuższych) łożysk, aby działały na jego pełnej wysokości. To nie był problem, ale ponieważ rama została zmontowana, potrzeba było dużo wyściółki i mocowań, zanim wyrzynarka mogła wykonać cięcie.

2) wykonując ostatnie zaciśnięcie drutu za pomocą szczypiec, zachowaj _niezwykłą_ ostrożność. Albo ty też możesz ścisnąć mięsistą część palca między czubkami szczypiec tak mocno, jak to tylko możliwe. Rezultatem może, ale nie musi być naprawdę chłodny pęcherz z krwią, taki jak mój, ale prawie na pewno będzie bolesny.