Gitara elektryczna Barncaster: 22 kroki (ze zdjęciami)

2024 Autor: John Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-30 11:32

Istnieje popularna branża wytwarzania gitar elektrycznych, które są wykończone tak, aby wyglądały na zniszczone i postarzane (zużyte farby i lakiery, zardzewiałe i odbarwione części metalowe). Większość z tych gitar jest zbudowana na zamówienie i posiada wykończenia i elementy konstrukcyjne, które odpowiadają gustom nabywcy.

Jedna szczególna klasa tych niestandardowych gitar nazywana jest "barncasters" - są one zwykle wykonane z drewna z odzysku, co oznacza, że często są wykonane z nietradycyjnego drewna na gitarę elektryczną z korpusem litym: szorstkiej sosny, sosny sękatej i uszkodzonego drewna są powszechne i tworzą pięknych barncasterów.

Innym trendem wśród barncasterów są unikatowe maskownice, często wycinane ze starych winylowych płyt LP, innych kawałków odzyskanego drewna, starych tabliczek blaszanych i tablic rejestracyjnych.

Bardzo chciałem mieć własnego barncastera i od jakiegoś czasu chciałem spróbować zbudować gitarę. Poza tym gram w leworęcznych. Możesz kupić gitary leworęczne, ale wybór jest znacznie mniejszy niż wybór gitar praworęcznych, więc nauka budowania własnych gitar wydaje się idealnym sposobem na wejście w przestrzeń, w której możesz mieć dowolne wykończenie i dowolny projekt Chcę!:-)

Krok 1: Części i drewno

To mój pierwszy projekt gitarowy, więc zdecydowałem, że sam zajmę się tylko głównym korpusem gitary i kostką. Do reszty (elektronika i szyja) nabyłem części przez Internet.

• Odzyskane drewno na powierzchnię
• Drewno na tył ciała
• Tablica rejestracyjna na maskownicę

Jestem wielkim fanem konstrukcji i brzmienia telecastera, więc nabyłem części odpowiednie do tej gitary, w tym:

• Szablony MDF do frezowania korpusu
• Szyja (nie zamierzałem próbować robić szyi za pierwszym razem!)
• Fender klasyczne przetworniki
• Płytka kontrolna (pokrętła i przełącznik)
• Wkład Jack (podłączany do wzmacniacza)
• Szyjka
• Przyciski paska
• Smyczki
• Taśma z folii miedzianej

Nauka słownictwa przez osmozę jest czasami trudna (przynajmniej dla mnie), więc w tym kroku zamieściłem tutaj oznaczony diagram dla wszystkich części, o których będziemy mówić w tej instrukcji.

Krok 2: Wybór drewna

Wokół odzyskanego drewna rozwija się przemysł, którego celem jest gromadzenie drewna, które ludzie mogliby w przeciwnym razie wyrzucić (stare płoty, zniszczone budynki itp.), odzyskiwanie go i odsprzedawanie stolarzom, którzy używają go do wszystkiego, od mebli, po sztukę, po akcesoria domowe, do gitar. Szybkie wyszukiwanie w Instruktażach dla "odzyskanego drewna" przyniesie wiele ciekawych i pięknych projektów wykonanych z odzyskanego drewna.

Mam szczęście, że mieszkam w pobliżu firmy zajmującej się handlem drewnem z odzysku -- „All American Reclaim”. Mają ogromny magazyn, w którym łatwo zatracić się na wiele godzin, rozglądając się po całym doskonałym drewnie. Na przednią stronę mojej gitary znalazłem stary fragment oblicówki, który mi się podobał - szary i wyblakły, z dużą ilością tekstury powierzchni. Nie wiedziałem, co to było, kiedy go wybrałem, ale okazało się, że pod wyblakłą twarzą był czerwony dąb.

Kawałek drewna z odzysku nie był wystarczająco gruby, aby wypełnić cały korpus gitary, więc musiałem znaleźć inne drewno, aby wypełnić tył korpusu. Do tego użyłem drewna z mojego kosza na złom - miałem kawałek olchy i większy kawałek hikory, który uznałem, że wystarczy.

Krok 3: Przygotowanie ciała z drewna: twarz

Żaden kawałek drewna, który miałem, nie był wystarczająco szeroki, aby wykonać korpus telecastera, więc musiałem skleić ze sobą panele. Zaczęłam od kartonowego szablonu kształtu ciała i użyłam go do wybrania kawałków drewna, które mnie najbardziej interesowały.

Jeśli chodzi o przód korpusu gitary, najbardziej interesowało mnie posiadanie fajnej faktury, która naprawdę uwydatnia wyblakły wygląd drewna. W przypadku zakupionej przeze mnie deski, na jednym końcu deski znajdował się wyraźny i interesujący okółek, który mi się podobał - jest to inkluzja, z której wyłoniła się gałąź z pierwotnego drzewa. Aby ta funkcja pojawiła się na gitarze:

• musiała znajdować się na szerokiej części ciała (z dala od szyi), aby uniknąć przebywania pod maskownicą
• musiała być na zewnętrznej krawędzi (aby nie znajdować się pod mostem, który zakotwicza struny)

To określiło, w jaki sposób musiałem wyciąć kawałek wokół okółka i jak duży musi być kawałek, co określiłem, trzymając mój kartonowy szablon do kawałka.

Zwój znajdował się na zewnętrznej krawędzi, więc przeciwległa krawędź była tą, która wymagała sklejenia. Gdyby słoje drewna były w jakiś sposób pochylone, zwróciłbym szczególną uwagę na dopasowanie, aby na złączu klejowym był przyjemny wzór (jest to podobne do „dopasowania książkowego”, w którym tworzony jest symetryczny wzór w poprzek połączenie klejowe). Ziarno było stosunkowo proste, więc znalazłem inny kawałek deski, który również miał proste ziarno i łatwo pasowałby z niewielkim lub żadnym oznakowaniem połączenia.

Deska w pobliżu okółka była źle podzielona, więc wyrównałem ją piłą stołową, a także wyrównałem koniec. Dodatkowo przyciąłem krawędzie, które miały być sklejone, aby uzyskać ładny interfejs do klejenia. Nałożyłem grubą kroplę kleju do drewna i skleiłem panel na noc. Podczas zaciskania uważałem, aby klej nie wyciskał się ze szwu na przedniej powierzchni drewna, i natychmiast usuwałem każdy, który się pojawił; gdyby wyschło, uszkodziłbym zwietrzałą powierzchnię drewna, próbując go zdjąć.

Krok 4: Przygotowanie ciała z drewna: plecy

Pomimo tego, że nieczęsto widuje się tył gitary, nadal chciałem, żeby wyglądała fajnie. Kawałek olchy, który miałem był ciemniejszy (i krótszy) niż hikory, więc zrobiłem potrójny panel z olchą pośrodku na hikory na zewnętrznych krawędziach.

Dla mnie „fajnie wyglądający” to nietypowe wzory w usłojeniu drewna. Ponieważ pracowałem z krótkimi kawałkami, miałem ograniczony wybór, ale odwracałem i obracałem kawałki, aby uzyskać jak najwięcej charakteru (ziarno, zawijasy, sęki), jak mogłem pokazać na odwrocie.

Te skrawki pochodziły z wielowymiarowego drewna, więc fabryczne krawędzie były wystarczająco gładkie, aby można je było skleić. Gruba kropla kleju do drewna i mocowanie na noc stworzyły mój panel.

Krok 5: Sanie do strugania routera

Nie posiadam strugarki, ale praca z wyblakłym drewnem oznacza pracę z wypaczonym i nierównym drewnem! Na potrzeby tego projektu zbudowałem sanie, które pozwoliły mi używać routera jako strugarki zgrubnej i bębnowej -- nie jest idealne, ale nadawały się do tego zadania i działały na tyle dobrze, że będą używane w innych projektach w przyszłości.

Jest to dość proste - łóżko typu sanki z szynami, które trzymają element, nad którym pracuję, oraz szyna przesuwna, która utrzymuje router na stałej wysokości i umożliwia przesuwanie go tam i z powrotem po elemencie.

Zbudowałem go z mojego kosza na złom. W przypadku szyny routera użyte skrawki drewna to:

• (2) Szyny: 1x4, 1/2 "sklejka brzozowa, 1,75" x 4,25"
• (1) Mostek routera: sklejka brzozowa 1/2", 18" x 4,25"

W przypadku mostu routera wywierciłem dwa otwory o średnicy 1 cala, wyśrodkowane na moście, w pobliżu każdego końca elementu. Następnie wyciąłem między nimi, aby utworzyć kanał o szerokości 1 cala. Jest to kanał, przez który wystaje wiertło routera, a powierzchnia mostu podtrzymuje korpus routera. Przykręciłem szyny mocujące do końca mostu; dzięki temu cały kawałek pozostaje na sankach podczas pracy nad kawałkiem.

Łóżko sań trzyma kawałek, gdy przesuwam po nim router. Resztki drewna, których użyłem do tego, to:

• (2) Szyny: 1x4, zgrane do 2 "szerokości, 25" długości każda
• (1) Łóżko: 1/2 "sklejka brzozowa, 25" x 15"

Szyny są przykręcone do dłuższego boku sań, na zewnętrznej krawędzi. Mostek routera znajduje się na tych szynach i może przesuwać się tam iz powrotem wzdłuż elementu, nad którym pracujesz.

Krok 6: Struganie drewna

Musiałem zrobić dwie rzeczy z drewnianymi panelami, które zrobiłem. Najpierw musiałem spłaszczyć powierzchnię drewna stodoły - było to stare, zwietrzałe drewno i miało znaczne wygięcie w poprzek kawałka. Nie przeszkadzało mi, że front barcastera miał trochę kształtu - to część uroku barncasterów! Jednak musiałem skleić ze sobą części twarzy i ciała, więc musiały mieć płaski, jednolity interfejs.

Dodatkowo, całkowita grubość korpusu gitary musiała zostać zmniejszona. Drewno stodoły i tylnego korpusu miały razem 1-7/8 "grubości, około 1/4" grubsze niż standardowa grubość telecastera.

Oba kawałki zstrugałem trochę za pomocą sań routera. Takie struganie nie było idealnym procesem, zostawiając małe wzniesienia między przejazdami. Pozostawiony wzór był łatwy do wyszlifowania szlifierką do dłoni. Końcowa grubość obu kawałków razem wynosiła 1-5/8.

W tej części projektu nie obyło się bez wpadek. Na panelu czołowym przesunąłem zacisk podczas procesu strugania i nie doceniłem w pełni wypaczenia drewna, dopóki nie wykonałem pełnego przejścia przez deskę. Jak widać na obrazku, utworzył pojedynczy, głębszy kanał w panelu niż reszta struganej powierzchni. Nie martwiłem się tym zbytnio, ponieważ wbiłby się w środek gitary i nie był widoczny, więc wypełniłem go szpachlą do drewna z czerwonego dębu i wyszlifowałem na płasko po skończeniu strugania panelu.

Krok 7: Klejenie ciała

Przód z drewna stodoły i panel korpusu są sklejone ze sobą, tworząc pojedynczy monolityczny wykrój korpusu, z którego zostanie wycięta gitara.

Do tego potrzebowałem dużo kleju, więc po prostu zdjąłem czapkę i oszalałem! Rozprowadzam go równomiernie za pomocą szpachelki do płyt kartonowo-gipsowych, a następnie zacisnąłem cały kawałek na noc.

Krok 8: Kształtowanie sylwetki

Do ukształtowania sylwetki użyłem szablonu MDF, który zamówiłem online. Szablon ma kształt korpusu, położenie i kształt wszystkich wnęk korpusu oraz położenie otworów na śruby potrzebne do złożenia gitary. Ponieważ jestem leworęczny, użyłem szablonu do góry nogami od sposobu, w jaki został utworzony, i musiałem przenieść niektóre znaki odniesienia (szczególnie linię środkową szablonu) na stronę, którą widziałem.

Szablon ma poprowadzić router do wykonania zarysu gitary. Nie chciałem, aby mój router musiał wykonywać mnóstwo pracy, więc zacząłem od narysowania szablonu na pustym ciele, a następnie odpiłowałem jak najwięcej drewna odpadowego, zbliżając się tak blisko linii routera, jak tylko mogłem. Było mi wygodnie. To był wspaniały moment, ponieważ w końcu mogłem zobaczyć, jak będzie wyglądała faktura z przodu gitary – z pewnością, zgodnie z planem, ten piękny okółek drewna będzie się wyróżniał!

Przymocowałem szablon do pustego korpusu po stronie stodoły. Nie chciałem żadnych obcych otworów, więc przełożyłem ćwieki przez miejsca kilku otworów na śruby i użyłem kawałka drewna jako zacisku, przykręconego w miejscu, w którym będą wgłębienia ciała. Miałem ten środkowy zacisk, ponieważ lico drewna stodoły nie przylegało do szablonu i nie chciałem, żeby się wędrował.

Aby wyfrezować kształt, użyłem dwóch wpuszczanych frezów. Pierwsza ma łożysko wysoko na trzpieniu (w pobliżu tulei frezu). Łożysko styka się z szablonem MDF, a frez obgryza drewno, dopasowując się do szablonu. Na zdjęciach widać, że wędzidło nie było pełnej głębokości korpusu, a pod końcem wędzidła została „półka”.

Na tym etapie odwracam kawałek i używam płaskiego wiertła do przycinania, które ma łożysko na spodzie wiertła. Teraz ponownie prowadzę router wokół korpusu, a łożysko podąża za już przyciętym kawałkiem drewna. Rezultatem jest fragment korpusu, który pasuje do szablonu na całej jego grubości.

Krok 9: Prowadzenie wnęk ciała i kieszeni

Wnęki korpusu są zagłębieniami w gitarze, w których siedzi cała elektronika. Są one umieszczone i ukształtowane tak, aby pomieścić standardową elektronikę i są ukryte pod różnymi elementami gitary (jak mostek i maskownica).

Aby nadać im odpowiedni kształt, ponownie używam zlicowanych nakładek, tym razem do wewnętrznych tras z wykorzystaniem szablonu, którego nie usunąłem po wymodelowaniu sylwetki. Ponownie nie chciałem, aby router wykonał całą pracę, więc najpierw oczyściłem wszystkie środki wnęk za pomocą wiertła Forstnera do wymaganej głębokości, pozostawiając zapiekane krawędzie, które router mógł wyczyścić.

Na tym etapie we wnętrzu gitary wywiercone są również trzy otwory łączące różne wnęki korpusu, aby można było przejść między nimi drutami. Użyłem do tego długiego (12 ") 1/4" wiertła (przepraszam - zaniedbałem wykonanie jakichkolwiek zdjęć!).

Krok 10: Maskownica tablicy rejestracyjnej

Dorastałem w Oregonie, więc dostałem starą tablicę rejestracyjną z Oregonu dla strażnika. Istnieje wiele różnych pozycji i kierunków, w których ludzie umieszczają osłony tablic rejestracyjnych. Jedyną koniecznością dla mnie było zakrycie wgłębienia na szyjkę. Podoba mi się ukośny pokos, który znajduje się tam, gdzie znajduje się normalna maskownica, ale pozostawia wiele widocznych powierzchni gitary.

Bawiłem się tablicą rejestracyjną, aż uzyskałem orientację, która mi się podobała, a następnie narysowałem kontury na szablonie tablicy. Następnie położyłem szablon pod szablonem MDF i przeniosłem kształt otworu na pickup szyi.

Do wycięcia tablicy rejestracyjnej mogłem użyć nożyc do blachy i narzędzia Dremel, ale mam nowy xCarve, którego uczę się używać, więc postanowiłem, że wytnie maskownicę. Zeskanowałem mój szablon do komputera i przekonwertowałem kontur do pliku SVG, który określał cięcia, jakie musiał wykonać xCarve.

Cięcie pozostawiło małe wypustki w różnych miejscach, które przeciąłem moim Dremelem, co dało mi ostatnią maskę. Wokół krawędzi wywierciłem małe otwory na śruby mocujące maskownicę do korpusu gitary.

Krok 11: Kształtowanie krawędzi

Chciałem zaokrąglić kwadratowe krawędzie korpusu pozostawione przez frezowanie. Z tyłu daje to gitarze przyjemne wrażenie, gdy trzymasz korpus, ale z przodu uważałem, że konieczne jest zabezpieczenie zbutwiałych krawędzi drewna stodoły przed zaczepieniem o przedmioty i uszkodzeniem.

Wziąłem zaokrąglony bit o średnicy 1/2 cala i obszedłem go wokół ciała, z przodu iz tyłu, używając mojego routera.

Kiedy to zrobiłem, wywierciłem otwór w dolnej krawędzi korpusu do wnęki kontrolnej; w tym miejscu biegnie przewód, który pozwala podłączyć gitarę do wzmacniacza. Uchwyt, który wymyśliłem do trzymania gitary, nie był do końca wyśrodkowany, więc otwór jest nieco bliżej tyłu gitary, ale nie jest to kłopotliwe.

Krok 12: Wykończenie i lakierowanie

Bardzo podobał mi się jasnoszary wygląd drewna, kiedy je kupiłem, ale ponieważ było zwietrzałe i postarzałe, wiedziałem, że będzie musiało zostać ustabilizowane, aby przetrwać. Cokolwiek zrobię, sprawi, że gitara będzie wyglądała na ciemniejszą, ale nadal będę miała ładny, prążkowany wygląd starego kawałka.

Najpierw potraktowałem front gitary Minwax Wood Hardener, który znacznie go przyciemnił.

Aby nałożyć lakier na gitarę, zawiesiłem ją w swoim sklepie na wieszaku przewleczonym przez jeden z wywierconych otworów na gryf. Użyłem uretanu Helmsman w sprayu w wielu cienkich warstwach. Twarz z drewna stodoły była już zaciemniona, to tylko zapewniało ochronę. Ponieważ drewno było już szorstkie i waliło się na licu, nie szlifowałem go między warstwami.

Uretan nadał tyłowi gitary wspaniały, bogaty kolor, naprawdę podkreślając potrójny układ paneli, który stworzyłem. Myślę, że będę musiał zrobić kolejną gitarę z tą z przodu!:-)

Krok 13: Zaczep na szyję

Gitary elektryczne Telecaster mają przykręcane gryfy. W korpusie gitary wyprofilowana jest kieszeń. Cztery wkręty do drewna przechodzą przez metalową płytkę z tyłu gitary do gryfu, mocując ją na miejscu. Metalowa płytka zapewnia mocny punkt mocowania śrub bez przeciągania przez drewno korpusu.

Jestem wielkim fanem Woody'ego Guthrie. Do mojego metalowego nasadki zamówiłem grawerowaną płytkę z firmy Decoboom, na której znajduje się słynny cytat, który Woody wyrył na przodzie swojej gitary.

Aby przykręcić szyję, zacisnąłem szyję w kieszeni na szyję, a następnie wierciłem od strony ciała w szyję, wykorzystując otwory w korpusie jako prowadnicę.

Krok 14: Naklejka na wrzeciennik

Chciałem mieć własną naklejkę na główce gitary.

Istnieją niestandardowe usługi kalkomanii, ale dowiedziałem się, że można uzyskać papier do kalkomanii wodnych do drukarki laserowej lub atramentowej. Zamówiłem wersję drukarki laserowej z Amazona. Jeśli to zrobisz, pamiętaj, że istnieje zarówno przezroczysty papier do naklejek do zjeżdżalni wodnych, jak i papier do naklejek do zjeżdżalni wodnych z białym podkładem. W tym celu chciałem wyjaśnić.

Stworzyłem projekt kalkomanii za pomocą programu do rysowania na moim komputerze, wydrukowałem go laserowo na papierze kalkomanii i przeniosłem na wrzeciennik. Pozostawiłam do wyschnięcia na dwa dni, a następnie nałożyłam 4 lekkie warstwy sprayu na uretan, aby go chronić.

Krok 15: Kołki do strojenia

Dostałem kołki do gitary w stylu leworęcznym; różnica między nimi a dostępnymi, praworęcznymi kołkami tuningowymi polega na tym, jak wyglądają z tyłu główki - mają określoną orientację, gdy wszystkie są ustawione w szeregu.

Kołek stroikowy składa się z trzech elementów - głównej maszyny strojącej, podkładki i gwintowanej śruby wydrążonej, która mocuje kołek stroikowy do wrzeciennika. Z tyłu wrzeciennika mała śruba w każdym z nich utrzymuje stałą orientację.

Krok 16: Foliowanie w jamach ciała

Gitary elektryczne mogą mieć wiele zakłóceń i mieć ciągły szum lub brzęczenie, gdy są podłączone. Telecastery są znane z tego ze względu na sposób, w jaki zaprojektowane są klasyczne przetworniki.

Jednym ze sposobów na zmniejszenie hałasu jest wyłożenie wszystkich wnęk przewodzącą folią miedzianą (dla tych z was, którzy pamiętają zajęcia z fizyki, jest to jak zrobienie „klatki Faradaya”).

Folia miedziana, którą dostałem, ma klej z tyłu, więc pociąłem ją na nadające się do obróbki długości i kształty i ułożyłem w każdym zagłębieniu ciała, nakładając na siebie kawałki, aby nie pozostawić żadnych obszarów odsłoniętych.

Krok 17: Elektronika

Wchodząc do projektu, to było dla mnie najbardziej przerażające, ale skończyło się dobrze. Jest trochę lutowania, ale to tylko kilka punktów połączeń i poszło bardzo dobrze.

Elektronika składa się z trzech podstawowych elementów:

• Odbiór przy szyi
• Odbiór pod mostem
• Płytka sterująca z pokrętłem głośności, pokrętłem tonów, przełącznikiem i wyprowadzeniem jack dla wzmacniacza

Każdy z trzech elementów był dostarczany z przewodami prowadzącymi, które należało przeciągnąć przez gitarę i przylutować do płytki kontrolnej.

Ponieważ wgłębienia zostały wyłożone folią (nie wszystkie gitary to robią), istnieje kilka dodatkowych połączeń, które należy wykonać na folii, aby mogła ona wykonać swoje zadanie ekranowania. Pomiędzy każdym z zagłębień poprowadziłem krótki odcinek drutu (czerwone przewody na zdjęciach), który przylutowałem do folii miedzianej w każdym miejscu. To sprawia, że całe miedziane ekranowanie jest pojedynczą jednostką elektryczną, którą mogę następnie uziemić, aby zredukować szum elektroniczny.

W miedzianą wyściółkę wnęki mostka wlutowany jest dodatkowy czerwony drut; ma wolny koniec, który unosi się nad wnęką i dotyka mostka, aby zapewnić uziemienie strun i mostka.

Krok 18: Ostatnie części ciała

Było jeszcze kilka rzeczy do zrobienia, gdy projekt zbliżał się do końca. Należą do nich:

• Mocowanie zewnętrznej płyty podnośnika do wyprowadzenia z płyty kontrolnej; tutaj podłącza się gitarę!
• Guziki do mocowania paska! Najpierw wywierciłem otwory pilotażowe i wkręciłem je
• Przymocuj mostek gitarowy, zakrywając wnękę mostka i zabezpieczając przystawkę mostkową
• Struny większości telecasterów przechodzą przez korpus gitary. Z tyłu znajdują się metalowe skuwki, które utrzymują końce sznurka w miejscu
• Zabezpiecz tablicę rejestracyjną, zakrywając pozostałe wnęki ciała i pozostawiając odsłonięty pickup szyi.

Na tym etapie wygląda prawie jak prawdziwa gitara! Nie ma jeszcze żadnych zobowiązań, ale na pewno widać koniec projektu!

Krok 19: Sprężyny mostkowe

Miałem jeden problem z moim mostem. Na moście znajdują się „siodła”, które ustalają wysokość i rozstaw strun i zapewniają, że wracają na swoje miejsce podczas gry, nawet jeśli mocno ciągniesz i naciągasz struny.

Siodełka są obciążone sprężynami, które utrzymują je w miejscu i naprężeniu. Moje siodło było z trzema dużymi sprężynami i trzema krótkimi, a te krótkie zdecydowanie nie spełniały swojej roli!

Rozebrałem więc kilka długopisów i ukradłem sprężyny z ich mechanizmu zatrzaskowego. Przecięcie tych sprężyn na pół dało mi sprężyny o idealnej długości do użycia w moich siodłach.

Krok 20: Podkładka pod szyję

Ponieważ pracuję z korpusem gitary, który nie jest jednolity na całej powierzchni, spodziewałem się trudności z dostosowaniem wszystkiego po nałożeniu strun.

Rzeczywiście, wysokość mostka i szyi były lekko niedopasowane. Nawet z siodłami mostka podniesionymi tak wysoko, jak tylko mogły, struny wciąż leżały płasko na progach.

Aby to wyleczyć, włożyłem podkładkę pod szyję. Jest to mały kawałek drewna w kształcie klina, który zrobiłem z kawałka cienkiej sklejki, zeszlifowanego tak, aby był cienki z jednej strony i gruby z drugiej. Jest gruba w kierunku gryfu gitary i cienka po stronie korpusu gitary. Skutkuje to przechyleniem główki wyżej w stosunku do korpusu gitary i podniesieniem strun z progów.

Krok 21: Małe błędy i kłopoty

W każdym projekcie zawsze pojawiają się błędy, skazy i wąsko uniknięte katastrofy, które pozostawiają w gotowym produkcie rzeczy, o których Ty, jako budowniczy, jesteś boleśnie świadomy, ale często unikasz uwagi każdego, kto spojrzy na Twoje dzieło. To była pierwsza gitara, jaką kiedykolwiek zbudowałem, więc jest całe mnóstwo tych małych rzeczy.

Jestem wielkim fanem odnotowywania tych kłopotów, bo przypomina mi, żebym ich więcej nie robił! Jeśli umieszczę je tutaj w Instructable, może to pomoże ci być świadomym rzeczy, które mogą się zdarzyć.

Wychodzenie z tego rodzaju słabości jest procesem twórczym i niezbędną umiejętnością. W końcu każda mała osobliwość jest częścią całego mnóstwa rzeczy, które sprawiają, że ta gitara jest wyjątkowo moja.:-)

Oto kilka rzeczy, które się wydarzyły:

(A) Bardzo przyzwyczaiłem się do używania mojego stołu frezarskiego do pracy na krawędziach, co daje mi dużą kontrolę nad elementem podczas kształtowania krawędzi. W przypadku gitary zdecydowałem, że nie zawsze mogę umieścić korpus tam, gdzie powinienem, gdy chodziłem po szablonie, więc użyłem mojego ręcznego routera. W pewnym momencie, gdy odsuwałem router od krawędzi korpusu gitary i szablonu, złapał krawędź i wbił głębokie wyżłobienie zarówno w szablonie, jak i w przedniej krawędzi gitary. Szablon jest zniszczony, a na dole korpusu znajdowała się ładna wgłębienie. Wypełniłem go szpachlówką do drewna dębowego czerwonego, a następnie nadałem. Myślę, że nie jest to zbyt zauważalne, ale tam to widzę.:-P

(B) Klasyczny kształt telecastera jest dość pudełkowaty na krawędziach, ale chciałem mieć gładsze kontury wokół ciała, aby podkreślić zarówno stare drewno, jak i zachowane oryginalne drewno pod spodem, więc wziąłem zaokrąglony bit 1/2 na moim routerze i obszedłem nim przód i tył gitary. Myślę, że wygląda NIESAMOWITE, ale była niezamierzona konsekwencja. Gryf na telecasterze znajduje się w kieszeni w korpusie i jest zabezpieczony śrubami, które pochodzą z z tyłu ciała i w szyję. Śruby mocujące opierają się o stalową płytkę, aby zapewnić mocne połączenie. Przy tak mocnym zaokrągleniu krawędzie płytki na szyję zwisają lekko na otwartej przestrzeni, zamiast leżeć sztywno na drewnie korpusu. Wcale nie wpływa to na wydajność gitary, ale jeśli się przyjrzysz, widać małego kaca. Rozwiązaniem jest użycie mniejszego zaokrąglenia, przynajmniej w tym obszarze gitary.

(C) Jak wspomniano powyżej, wyrzeźbiłem swoją maskownicę z tablicy rejestracyjnej za pomocą mojego xCarve. To było jedno z moich najwcześniejszych doświadczeń z xCarve, więc wciąż się nauczę. W tym przypadku nie doceniłem tego, że mogłem ustawić router tak, aby rzeźbił w środku linii szablonu lub wewnątrz lub na zewnątrz. Przygotowałem dokładny kształt i lokalizację pickupa szyi, który wystaje przez maskownicę, ale wyrzeźbiłem frezem na linii środkowej, co oznacza, że otwór pickupa jest nieco szerszy niż oczekiwano. W zasadzie nie ma to znaczenia, ale jeśli przyjrzysz się uważnie, możesz zajrzeć do wnętrza gitary. Nie miałem dodatkowej tablicy rejestracyjnej, więc zamiast robić nową maskownicę, wyciąłem małą wkładkę z kawałka czarnej pianki, która przylega do pickupa, ale znajduje się pod maskownicą, więc wygląda na czarną w szczelinie.

(D) Na koniec popełniłem błąd, którego naprawdę nie powinienem był popełnić. Wywierciłem otwory prowadzące na wszystkie śruby w gitarze, ale pierwszy zestaw, który wywierciłem na mostku, był za mały i odkręciłem łeb śruby, gdy ją wkładałem! Oooch! Średnice śrub są na tyle małe, że nie wiem, jak użyć wyciągacza do śrub, aby wyciągnąć śrubę bez uszkodzenia gitary, więc zdecydowałem się ją odłamać. Nie ma możliwości wkręcenia kolejnej śruby, ponieważ mostek jest z twardej stali. Na moście są 4 śruby, a gdybym odłamał jedną pośrodku, byłaby schowana pod strunami. Ten jest na zewnętrznej krawędzi, więc jeśli spojrzysz, zobaczysz, że wygląda na to, że w mojej gitarze brakuje śruby!

Krok 22: Końcowe myśli

To był świetny projekt do pracy, a ostatnia gitara gra świetnie. Osiągnął dokładnie to, czego chciałem - jest jedynym w swoim rodzaju barkasterem z unikalną i wyblakłą drewnianą powierzchnią. Spodziewam się wielu lat radości z grania na tej gitarze!

Mam nadzieję, że okazało się to przydatne - był to trudny, ale zabawny projekt i zachęcam Cię do samodzielnego wypróbowania jednego!

Drugie miejsce w wyzwaniu Epilog 9

Główna nagroda w Trash to Treasure