Napraw ciąg tunera radiowego w stylu vintage: 11 kroków (ze zdjęciami)

2024 Autor: John Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-30 11:33

Jest już kilka bardzo fajnych samouczków o starych radiach, ale miałem konkretny problem:

• radio się włącza
• radio hałasuje i staje się głośniejsze z pokrętłem głośności;
• ale kręcenie pokrętłem strojenia nie przesuwa wskazówki ani nie zmienia stacji

Na szczęście można to rozwiązać: musimy ponownie naciągnąć gałkę strojenia.

Krok 1: Demontaż 1: Usuń pokrętła

Musimy otworzyć radio. W tych starych radiach ostatnią rzeczą do zrobienia były pokrętła. Dlatego pierwszym krokiem dla nas jest usunięcie gałek. Te gałki ściągają się prosto; nie są przyklejone ani przykręcone. Na zdjęciu: przeszkadzające pokrętło tunera. Wewnętrzne pokrętło to selektor AM/FM. Półprzezroczysty pierścień to tuner. Możesz zobaczyć, jak jest ząbkowany w środku.

Krok 2: Demontaż 2: Otwórz skrzynkę

Stare radio jest jak samochód – zostało zmontowane ręcznie i wymaga odpowiednich narzędzi. W moim przypadku potrzebowałem kluczy nasadowych 5/16" i 1/4". Tylny panel jest drewniany i jest przykręcony do obudowy za pomocą wkrętów do drewna.

Krok 3: Demontaż 3: Działania

Tylny panel mojego radia wysuwa się; ma wbudowaną antenę i łączy się z resztą elementów za pomocą wtyczki wbudowanej w obudowę radia.

Radioodbiorniki z lampą drewnianą mają wewnątrz metalową obudowę chroniącą całą elektronikę. Dzieje się tak, ponieważ lampy są bardzo gorące i przy dużej mocy, metalowa obudowa ma fizycznie chronić delikatne lampy przed wszelkimi przepychaniami, a także izolować palne drewno przed przypaleniem od ciepła lamp.

Ta metalowa obudowa jest w jakiś sposób przykręcona do drewnianego korpusu - u mnie używała śrub do drewna od spodu. Usuń to, co musisz i wyciągnij metalową obudowę i działa z korpusu radia.

Krok 4: O tunerze 1: Kondensator

Szybka uwaga: tuner radia to kondensator. W starych radiach ten kondensator to duża metalowa rzecz, która wygląda jak grzejnik. Kondensatory działają poprzez utrzymywanie pola elektrycznego między równoległymi płytami, im większa powierzchnia płytki, tym większa pojemność. Ten typ starego, przestrajalnego kondensatora nazywany jest „zmiennym kondensatorem powietrznym”, ponieważ jego pojemność jest zmienna, a izolatorem pomiędzy płytami jest po prostu powietrze. To duży stos metalowych płytek w półokręgu, który obraca się w kolejny stos metalowych płytek. Im więcej przecięcia między dwoma półokręgami, tym większy jest ich obszar równoległy, a zatem tym większa pojemność. Ze względu na wiele płyt, nawet niewielka różnica w powierzchni, mały obrót, to duża różnica w pojemności.

Krok 5: O tunerze 2: Koło pasowe

Wspominam o tej dużej różnicy pojemności, bo to stawia projektantowi radia problem:

• użytkownik potrzebuje precyzji i kontroli, aby odróżnić maleńką różnicę częstotliwości między stacjami - innymi słowy, całe pokrętło radia powinno być pokryte wieloma obrotami pokrętła tunera
• kondensator może obracać się tylko o mniej niż 180 stopni, aby pokryć cały zakres - pół obrotu

Tak więc istnieje rodzaj przekładni między pokrętłem tunera a kondensatorem strojenia. W starszych radiach odbywa się to mechanicznie za pomocą koła pasowego i sznurka.

Krok 6: O tunerze 3: struna

Wersja skrócona: problem polega na tym, że ciąg jest zepsuty. Wreszcie! Ustaliliśmy, że koło pasowe jest podłączone bezpośrednio do kondensatora strojenia. Na tym samym kole pasowym są właściwie dwie struny:

• struna, która przesuwa igłę wskaźnika strojenia w górę i w dół
• struna, która łączy się z pokrętłem strojenia

Oba zaczynają się i kończą wewnątrz piasty koła pasowego. Struna była pierwotnie masowo produkowana właśnie w tym celu. Nie rozciąga się i jest lekko lepki w dotyku. Jest to ważne, ponieważ nie może ześlizgnąć się po lufie pokrętła tunera podczas obracania. Jak widać na zdjęciu, końcówki sznurka mają na sobie wygodne metalowe oczko. Co jest wygodne, jeśli masz sznurek o odpowiedniej długości… ja niestety nie mam!

Krok 7: Nieudany pomysł na sznurek 1: Sznurek

Moim początkowym planem było zastąpienie struny tunera czymś, co miałem w domu – próbowałem użyć sznurka bawełnianego, sznurka, ale żaden z nich nie uchwycił bębna gałki tunera. Zauważyłem, że „prawdziwy” sznurek był nieco lepki, więc próbując sprawić, by sznurek był bardziej lepki, nawoskowałem go świeczką do herbaty. To nadal nie działało. Próbowałem też sznurka rzemieślniczego używanego do biżuterii. Nie!

Krok 8: Nieudany pomysł na sznurek 2: gumka

Ponieważ sznurek nie był wystarczająco lepki, postanowiłem użyć gumki. To już nie był dobry pomysł, ponieważ podczas gdy oryginalna struna przetrwała ponad 50 lat, gumka ulegnie degradacji w ciągu mniej niż 5 lat. Okazało się to bardziej złym pomysłem niż to - gumka rzeczywiście przykleiła się do lufy tunera, ale była zbyt rozciągliwa. Pokrętło obracałoby się, ale gumka po prostu rozciągałaby się i kurczyła, a nie przesuwała koło pasowe przymocowane do skraplacza.

Krok 9: Wreszcie: użyj prawdziwej rzeczy

Nie wchodząc nawet w inne struny, które wypróbowałem (nić dentystyczna!) W końcu się ugiąłem i kupiłem prawdziwy - Vintage radiowy kabel.

• czarny, nierozciągliwy
• rdzeń z włókna szklanego
• Średnica 0,028"
• przychodzi na plastikowej szpuli
• skromnie wycenione!

Te cechy tej struny okazują się bardzo ważne, aby tuner radiowy działał dokładnie tak, jak był. Kupiłem to w Bob's Antique Radios and Electronics, a Bob, jeśli z nim rozmawiałem, jest całkiem niesamowity. Na szczęście, bo o ile wiem, jest jedyną żywą osobą, która sprzedaje te rzeczy. Choć struna vintage radiowa jest niesamowita, nadal nie była idealna – wciąż była trochę śliska. Skończyło się na tym, że spryskałem go „plasti dipem”, czyli gumową powłoką w puszce, przeznaczoną do stosowania na narzędziach metalowych, aby nadać im przyjemną, chwytną warstwę gumy. Występuje również w wersji dip (płyn bez sprayu). Z drugiej strony słyszałem, że niektórzy używają cementu gumowego. Struna nie musi być lepka, po prostu nie musi być śliska na drewnianej beczce pokrętła strojenia.

Krok 10: Wymień strunę - naprężenie

To ostatnia trudna część - widzisz te filcowe podkładki? chronią koło pasowe i sprężyny naciągowe przed zużyciem. Sprężyny dociskają strunę do bloczka i lufy gałki strojenia - bez nich struna byłaby zbyt luźna, aby poruszać się z lufą. Musiałem poeksperymentować z naprężeniami, ale skończyło się na tym, że końce strun musiały być nienaciągnięte tuż wewnątrz bloczka.

• zawiązać supełki na końcach sznurka (punkty bonusowe: zdobądź to ładne, małe zaciśnięte metalowe oczko…)
• przewlecz strunę dokładnie po ścieżce, którą była przed pęknięciem. Zwróć uwagę na wszelkie skrzyżowania między kołem pasowym a gałką!
• przeprowadź koniec sprężyny przez węzły sznurkowe
• za pomocą szczypiec POCIĄGNĄĆ drugi koniec, aby dotrzeć do punktu na kole pasowym, do którego mocowana jest sprężyna

Krok 11: Sprawdź napięcie i zakończ

Sprawdź to! Zamontuj igłę wskaźnika strojenia -

• przesuń igłę do jednego końca pokrętła radia, przesuwając koło pasowe;
• obracaj palcami bębenek strojenia i upewnij się, że bloczek porusza się wraz ze struną, z lufą
• Tylko za pomocą bębenka do strojenia, doprowadź igłę do jednego końca pokrętła radia
• Tylko używając tulei do strojenia, doprowadź igłę do drugiego końca pokrętła radia

Jeśli sznurek W OGÓLE ześlizgnął się, twoja sprężyna nie jest wystarczająco napięta. Zawiąż węzły, aby sznurek był krótszy i ponownie przymocuj sprężynę. Przetestuj ponownie! Kiedy już to zrobisz, nałóż trochę kleju na węzły, aby upewnić się, że się nie rozwiążą. Na koniec odetnij nadmiar sznurka, aby się o nic nie zaczepił. Nawiasem mówiąc, w tym miejscu można również wyregulować igłę strojenia, jeśli nie pasuje do oznaczeń na tarczy. Jak wspomniałem wcześniej, jest on połączony z drugim sznurkiem na bloczku. Otóż to! Zmontuj swoje radio! Powodzenia!