Szklany robot o 4 nad ranem: 8 kroków (ze zdjęciami)

2024 Autor: John Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-30 11:33

Niektórzy pytali mnie, skąd czerpię moje pomysły. Nie jestem pewien, ale wiem, kiedy je dostaję. Nie wiem dlaczego, ale wydaje mi się, że wiele pomysłów dostaję w niedogodnych momentach – w połowie lekcji, chodząc do domu po ciemku lub, często, Budzę się o trzeciej lub rano i idę Wow, to dobry pomysł. Do czasu, gdy zbliżam się do komputera, już go nie ma. Zacząłem więc mieć przy sobie notatnik i małą lampkę LED obok mojego łóżka, abym mógł nagrywać moje pomysły, kiedy i kiedy je mam. Ta mała rzeźba robota przyszła mi do łóżka około 4 nad ranem. Albo jego ramię. Szybko naszkicowałem ten pomysł i wróciłem do łóżka. Kiedy się obudziłem, narysowałem całe jego ciało. Początkowo moim pomysłem było zrobienie go z miedzianych rurek i drewna, ale potem nabyłem kilka szklanych rurek…

Krok 1: Materiały i narzędzia

Powiem Ci, czego użyłem, ale prawdopodobnie będziesz chciał użyć innych materiałów zastępczych, aby pasowały do tego, co masz dostępne lub pasujące do własnego zmysłu estetycznego.

• Rurki - Jak wspomniałem, pierwotnie zamierzałem użyć miedzianej rurki mikrootworowej. Zamiast tego użyłem szklanych rurek zakupionych ze szkoły na wyczynie.
• Koraliki - stawy robota. Ponownie, pierwotnym planem było użycie drewnianych koralików do skoordynowania z miedzią i łatwego modyfikowania. Skończyło się na użyciu 10mm drewnianych koralików z lokalnej szwalni.
• Elastyczny - ścięgna bestii. Cienka elastyczna ściąga ze sobą wszystkie stawy, udowadniając, że tarcie utrzymuje je w odpowiedniej pozycji.
• Ręce - użyłem krokodylków (ciekawe skąd je mam?)
• Głowa - Znowu kwestia gustu. Użyłem innego, lergera, który akurat znajdował się na sąsiedniej półce, obok koralików, których użyłem do łączenia.

Potrzebujesz narzędzi do wykonywania następujących zadań:

• Cięcie rur - Piła, przecinak do rur lub pilnik, wybierz to, co jest odpowiednie dla Twojego materiału.
• Koraliki modyfikujące - Wiertarka lub narzędzie obrotowe i odpowiednie wiertła do przebijania i kształtowania materiału ściegu.
• Gumka do cięcia - Nożyczki to najlepszy wybór.
• Nawlekanie - będziesz musiał uelastycznić rurki i koraliki. W zależności od względnych wymiarów twoich koralików, rurki i gumki, możesz być w stanie nawlec je ręcznie. Możesz też potrzebować igły lub wyprostowanego spinacza do papieru.

Bezpieczeństwo: Bądź ostrożny z elektronarzędziami i ostrymi przedmiotami i zawsze noś ochronę oczu podczas używania narzędzia szlifierskiego lub podczas pracy ze szkłem. Mam to na myśli. Słyszałem, jak kilka odłamków szkła uderzało w moje gogle podczas szlifowania szkła. Miej pod ręką szufelkę lub odkurzacz do usuwania odłamków szkła lub opiłków metalu (miedziane opiłki wyrządzają takie same szkody dla oczu i skóry jak żelazo, ale nie można ich tak łatwo usunąć z ciała, ponieważ nie są magnetyczne).

Krok 2: Pomiary

Eee… nie mam żadnego. Postanowiłem iść z intuicją przez całą drogę w tym Instruktażowym (hej, to jest sztuka), więc poszedłem z tym, co wydawało się „właściwe”. Wziąłem ze sobą jedną z moich szklanych rurek, kiedy kupiłem koraliki i właśnie znalazłem kilka, które wyglądał, jak powiedziałem, „w porządku”. Okazało się, że są to drewniane koraliki o średnicy 10 mm. W paczce były różne kolory, ale do tego projektu wybrałem zwykłe koraliki. Po przycięciu na długość trzy kawałki, które tworzą odcinek klatki piersiowej, okazały się mieć około 45 mm, a kończyny zostały wykonane z kawałków około Długość 35mm.

Krok 3: Cięcie rur

(Z podziękowaniami dla NachoMahma, Trebuchet03 i CameronSS)Połóż tuby płasko na ławce i ostrożnie napisz wokół tuby krawędzią trójkątnego pilnika. Zrób nacięcie na około jednej trzeciej obwodu tubki. Rurki położyłem w poprzek długopisu, z nacięciem bezpośrednio nad długopisem i docisnąłem po obu stronach. Rurki w całości pękły całkiem czysto. Głowica szlifierska na moim narzędziu obrotowym szybko poradziła sobie z okazjonalną postrzępioną krawędzią. Rura, która tworzyła ramiona robota, wymagała przebicia otworu w połowie długości. Mój plan polegał na tym, żeby gumka jakoś trzymała głowę na miejscu. Spiczasta głowica szlifierska, pracująca z połową prędkości, zrobiła całkiem rozsądną dziurę. Niestety stchórzyłem przy średnicy około 2mm - brzegi otworu zaczęły się łuszczyć. Ponieważ gumka ma średnicę około 2 mm, wiązało się to z innym podejściem, o czym później.

Krok 4: Układanie zwłok…

Kiedy miałem już wszystko oprócz stóp przyciętych na długość, rozłożyłem elementy, aby sprawdzić poziom poprawności. Plany uległy zmianie. Jak widać na oryginalnych szkicach, boki tułowia połączone bezpośrednio z rurą barkową. Nie mogłam wymyślić fajnego sposobu, aby to zrobić, więc zamiast tego połączyły się w stawie barkowym. Wywierciłem trzeci otwór w czterech koralikach, pod kątem dziewięćdziesięciu stopni od istniejącego otworu. Dwa koraliki, które tworzą biodro /obszar miednicy zostały połączone przez wklejenie krótkiego kawałka zapałki w dodatkowe otwory, które wywierciłem. Użyłem kleju „Serious Glue”, który jest mocny i wypełnia luki. Nie mogłem przewlec dwóch kawałków gumki przez koraliki, więc przykleiłem również końce gumek biegnących od ramienia do stóp w dodatkowe otwory Wwierciłem się w koraliki na ramionach.

Krok 5: Mocowanie głowy

Jak wcześniej wspomniałem, główka stała się problemem, ponieważ nie mogłem bezpośrednio w nią wciągnąć gumki. Zamiast tego wziąłem kilka centymetrów drutu wielożyłowego i skręciłem je, tworząc małą pętlę z długim „ogonem”. elastyczne przez pętlę, przez rurkę, która tworzy ramiona. Następnie przewlec koniec drutu przez rurkę i wywiercony w połowie otwór. Zauważ, że mała krzywizna dodana na końcu ogonka znacznie ułatwiła przejście przez wywiercony otwór. Ciągnąc za drut i gumkę, skończyłem z wygodnym kolcem, do którego przykleiłem koralik tworzący główkę. Przeciąłem drut w górnej części koralika, zaklinowałem i wkleiłem kawałek zapałki w otwór, aby nieco zamaskować drut.

Krok 6: Stopy

Mój oryginalny szkic zakładał stopy wykonane z rurek przeciętych wzdłuż na pół.

Chociaż jest to stosunkowo łatwa opcja z pierwotnie planowaną miedzią, ze szklanymi rurkami i moim poziomem umiejętności, jest to niemożliwe. Zamiast tego wyciąłem jeszcze dwa odcinki rurki i wywierciłem otwory w około jednej trzeciej długości wzdłuż nich. Przewlekłam przez nie gumkę i wyciągnęłam krótsze końce (pięty).

Krok 7: Nawlekanie

Nawlekanie wymagało trzech kawałków gumki.

Pierwszy przeszedł z rąk do rąk, choć ramiona, jak opisano wcześniej. Węzeł na jednym końcu powstrzymał przeciąganie gumki, a następnie zacisnąłem gumkę za pomocą kleszczyków blokujących przed zawiązaniem drugiego końca, utrzymując w ten sposób naprężenie gumki po zakończeniu. Boki i nogawki zostały nawleczone na gumkę, którą wcześniej wkleiłam w koraliki tworzące ramiona. Końcówka gumki wchodziła w stopę i wychodziła z pięty, po czym została naciągnięta i ponownie zawiązana. Niestety całość okazała się zbyt słaba, aby utrzymać ciężar krokodylków, których planowałem użyć jako dłoni, więc nie ma uchwytu.

Krok 8: Sukces?

Ty będziesz sędzią. Nie wygląda tak, jak sobie wyobrażałem, i nie ma takiej mobilności, na jaką liczyłem, ale z pewnością jest inny. Lubię go, więc uznam to za sukces. Będzie mieszkał na półkach z książkami (gdyby był wystarczająco silny, trzymałby zdjęcie), ale może od czasu do czasu odwiedzać mnie w szopie, żeby sprawdzić, co robię bez niego. – Zamierzasz zrobić szklanego robota? Robot miedziany? Bambusowy robot? A może użyjesz kawałków starych długopisów jako rurek? Czy będzie to kształt człowieka? A może zrobisz coś bardziej fantastycznego? Cokolwiek robisz, zrób zdjęcie i dodaj je do komentarzy. Miejmy armię robotów o czwartej nad ranem, maszerującą po pulpitach świata…